Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έπαιξε συγκεκριμένο ρόλο στο πλαίσιο των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών των μονοπωλίων των ΗΠΑ με αυτά της Γερμανίας, σχετικά με το μέλλον και την πορεία της ΕΕ και της Ευρωζώνης, γι' αυτό και στηρίχτηκε από τους «Αμερικανούς συμμάχους», αλλά και από Γάλλους και Ιταλούς και μάλιστα πολύμορφα. Μια ακόμα απόδειξη ότι η περίφημη διαπραγμάτευση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν ήταν για λογαριασμό του λαού ανάμεσα στη μικρή, αδύναμη Ελλάδα και τους ξένους, αλλά έγινε στο πλαίσιο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για λογαριασμό των μονοπωλίων, των επιχειρηματικών ομίλων.
«Θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις. Θέλουμε επενδύσεις», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στις ΗΠΑ. Και είναι γεγονός ότι η επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ και οι επαφές που έχει εκεί έχουν συγκεκριμένο στόχο. Η ελληνική κυβέρνηση απευθύνει πρόσκληση στα αμερικανικά μονοπώλια να επενδύσουν στην Ελλάδα άμεσα, σε συνθήκες που το επενδυτικό ενδιαφέρον αμερικανικών κεφαλαίων για την Ευρώπη έχει ανέβει και προωθείται η λεγόμενη Διατλαντική Συμφωνία. Αφού, βεβαίως, έχει η ίδια η κυβέρνηση φροντίσει προηγουμένως να διαμορφώσει πρόσφορο έδαφος. Να κατεδαφίσει εργατικά δικαιώματα, άρα να μειωθεί η τιμή της εργατικής δύναμης, να «περάσει» μέτρα που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα, αφενός μεν για να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις στους δανειστές, αφετέρου για να μπορεί να διαπραγματευτεί την αναδιάρθρωση του χρέους που θα δώσει τη δυνατότητα στο κράτος να μοιράζει «πακέτα» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Και το κυριότερο, έχει ξεδιπλώσει μια μεγάλη προσπάθεια ενσωμάτωσης συνειδήσεων, που πίστεψαν ότι κάτι καλύτερο μπορεί να έρθει με τις εκλογές και με το δημοψήφισμα και βέβαια να ανακόψει την όποια ριζοσπαστικοποίηση σε τμήματα του λαού, που συνειδητοποιούν τον πραγματικό ρόλο που παίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του. Να εξασφαλίσουν τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή».
Τώρα, λοιπόν, είναι η ώρα για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να ανοίξει τις αγκάλες της και να υποδεχτεί την «επενδυτική έκρηξη», το «επενδυτικό σοκ» που χρειάζεται η χώρα, για να «πάει μπροστά». Μια έκρηξη που για προσάναμμα έχει τις ζωές και το μέλλον των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους. Ενα σοκ που για το λαό σημαίνει: Μείωση έως και κατάργηση συντάξεων με εισοδηματικά κριτήρια (σ.σ. υπάρχει κι αυτή η σκέψη), αύξηση της φορολογίας ακόμα και σε βασικά είδη ζωτικής ανάγκης για το λαό, περικοπές στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη και την Πρόνοια. Και για τους επιχειρηματικούς ομίλους σημαίνει: Ανάκαμψη των κερδών τους, νέα πεδία κερδοφορίας, «πακέτα» που θα τσεπώσουν από την όποια αναδιάρθρωση του χρέους...
Είναι σίγουρο ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και δεν πρέπει να σκύψουν το κεφάλι στα αντιλαϊκά μέτρα ή να καταπιούν αμάσητη την προπαγάνδα ότι έδωσαν τη συναίνεσή τους για την εφαρμογή του μνημονίου και άρα να νομιμοποιήσουν αυτήν την πολιτική.
«Θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις. Θέλουμε επενδύσεις», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στις ΗΠΑ. Και είναι γεγονός ότι η επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ και οι επαφές που έχει εκεί έχουν συγκεκριμένο στόχο. Η ελληνική κυβέρνηση απευθύνει πρόσκληση στα αμερικανικά μονοπώλια να επενδύσουν στην Ελλάδα άμεσα, σε συνθήκες που το επενδυτικό ενδιαφέρον αμερικανικών κεφαλαίων για την Ευρώπη έχει ανέβει και προωθείται η λεγόμενη Διατλαντική Συμφωνία. Αφού, βεβαίως, έχει η ίδια η κυβέρνηση φροντίσει προηγουμένως να διαμορφώσει πρόσφορο έδαφος. Να κατεδαφίσει εργατικά δικαιώματα, άρα να μειωθεί η τιμή της εργατικής δύναμης, να «περάσει» μέτρα που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα, αφενός μεν για να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις στους δανειστές, αφετέρου για να μπορεί να διαπραγματευτεί την αναδιάρθρωση του χρέους που θα δώσει τη δυνατότητα στο κράτος να μοιράζει «πακέτα» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Και το κυριότερο, έχει ξεδιπλώσει μια μεγάλη προσπάθεια ενσωμάτωσης συνειδήσεων, που πίστεψαν ότι κάτι καλύτερο μπορεί να έρθει με τις εκλογές και με το δημοψήφισμα και βέβαια να ανακόψει την όποια ριζοσπαστικοποίηση σε τμήματα του λαού, που συνειδητοποιούν τον πραγματικό ρόλο που παίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του. Να εξασφαλίσουν τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή».
Τώρα, λοιπόν, είναι η ώρα για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να ανοίξει τις αγκάλες της και να υποδεχτεί την «επενδυτική έκρηξη», το «επενδυτικό σοκ» που χρειάζεται η χώρα, για να «πάει μπροστά». Μια έκρηξη που για προσάναμμα έχει τις ζωές και το μέλλον των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους. Ενα σοκ που για το λαό σημαίνει: Μείωση έως και κατάργηση συντάξεων με εισοδηματικά κριτήρια (σ.σ. υπάρχει κι αυτή η σκέψη), αύξηση της φορολογίας ακόμα και σε βασικά είδη ζωτικής ανάγκης για το λαό, περικοπές στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη και την Πρόνοια. Και για τους επιχειρηματικούς ομίλους σημαίνει: Ανάκαμψη των κερδών τους, νέα πεδία κερδοφορίας, «πακέτα» που θα τσεπώσουν από την όποια αναδιάρθρωση του χρέους...
Είναι σίγουρο ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και δεν πρέπει να σκύψουν το κεφάλι στα αντιλαϊκά μέτρα ή να καταπιούν αμάσητη την προπαγάνδα ότι έδωσαν τη συναίνεσή τους για την εφαρμογή του μνημονίου και άρα να νομιμοποιήσουν αυτήν την πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου