Οι εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου διεξάγονται μετά έξι χρόνια Μνημονιακής βαρβαρότητας που έχει καταστρέψει την χώρα μας και φτωχοποιήσει την μεγάλη εργαζόμενη κοινωνική πλειονότητα και τα μικρομεσαία στρώματα. Η Μνημονιακή πολιτική επιβλήθηκε από την ελληνική ολιγαρχία και τους πάτρωνες της ΕΕ και εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους σε βάρος του λαού και του τόπου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε στις προηγούμενες εκλογές ευαγγελιζόμενος τον τερματισμό των Μνημονίων (αλλά μέσα στην ΕΕ και με την συναίνεση της) και καπηλευόμενος το όνομα της Αριστεράς. Πολύ σύντομα απέδειξε την βαθειά συστημική φύση του προδίδοντας ασύστολα τις προεκλογικές υποσχέσεις του και την περήφανη λαϊκή ανυπακοή στις ιταμές επιταγές της ΕΕ που εκφράσθηκε – με τις όποιες αντιφάσεις της – στο πρόσφατο δημοψήφισμα. Σε αγαστή συνεργασία με όλο το συστημικό πολιτικό προσωπικό (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ κλπ.) οδήγησε την χώρα σε ένα τρίτο βάρβαρο και αντιλαϊκό Μνημόνιο. Με τον τρόπο αυτό σπέρνεται η ηττοπάθεια μέσα στο λαό («τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει»), καλλιεργείται η αποχή από τα κοινά («όλοι ίδιοι είναι») και διευκολύνονται τα σχέδια της ελληνικής ολιγαρχίας και των ευρωπαίων πατρώνων της.Απέναντι σε αυτό το αποπνικτικό σκηνικό ο κόσμος της Αριστεράς και της εργασίας πρέπει να πάρει θέση. Πράγματι, αυτό που αποδείχθηκε περίτρανα είναι ότι μέσα στην Ευρωζώνη και την ΕΕ δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά αυτός των Μνημονίων, της λιτότητας, της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης. Όμως υπάρχει ένας άλλος δρόμος εκτός της ΕΕ που θα χρειαστεί τις προσπάθειες και τις θυσίες του λαού μας αλλά αυτή τη φορά προς όφελος δικό του και των παιδιών του. Για ένα φωτεινό και ελπιδοφόρο μέλλον σε αντίθεση με τον ευρω-Μνημονιακό ζόφο. Ο δρόμος αυτός μπορεί να ανοίξει σήμερα με την πλατειά συσπείρωση όλων των ζωντανών δυνάμεων της Αριστεράς και του κόσμου της εργασίας επάνω σε ένα μεταβατικό πρόγραμμα με κύριο στοιχείο την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ. Παρά το γεγονός ότι σημαντικά τμήματα του λαού και των εργαζομένων δεν είναι πεισμένα ακόμη για την ανάγκη της ρήξης με την ΕΕ, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και η έξοδος από αυτήν, είναι ό μόνος δρόμος τόσο για την απαλλαγή από τις καταστροφικές πολιτικές των μνημονίων όσο και για την σοσιαλιστική προοπτική της κοινωνίας.
Σε αυτό τον αναγκαίο δρόμο δεν βοηθά ούτε ο πολιτικός απομονωτισμός του ΚΚΕ στο όνομα της ιδεολογικής «καθαρότητας» (που προσφέρει εκ των πραγμάτων άριστες υπηρεσίες στο σύστημα) ούτε η ατολμία απέναντι στο ζήτημα της ΕΕ και η πρόταση ενός «συνεπούς ΣΥΡΙΖΑ» της ΛΑΕ.
Μόνο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο ευρύτερος χώρος της ανατρεπτικής Αριστεράς έχει δοκιμάσει να βαδίσει στον αναγκαίο δρόμο που προδιαγράφθηκε. Τις περισσότερες φορές με αντιφάσεις, ιδεοληψίες και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και υπαναχωρήσεις. Όμως, παρόλα αυτά, με επιμονή και συνέπεια και μέσα στις λαϊκές μάζες, στους αγώνες και στις αγωνίες τους. Επίσης προβάλλει τα βασικά χαρακτηριστικά του αναγκαίου μεταβατικού προγράμματος με βασικούς άξονες την κατάργηση των μνημονίων, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, την σχεδιασμένη φιλολαϊκή παραγωγική αναδιάρθρωση με βάση την δημόσια ιδιοκτησία των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, την έξοδο από την ευρωζώνη και την ρήξη και αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για όλους τους παραπάνω λόγους στηρίζουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015. Μόνο με την ενίσχυση της μπορούν να δυναμώσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα οι αγώνες για την ανατροπή της Μνημονιακής βαρβαρότητας και οι προσπάθειες για την συγκρότηση του παλλαϊκού μετώπου που θα ανατρέψει την σάπια κυρίαρχη κατάσταση πραγμάτων και θα ανοίξει τον δρόμο για να γίνει πραγματικά ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του.
Βλάχος Χριστόφορος (εκπαιδευτικός)
Ζαντιώτης Γιώργος (οικονομολόγος)
Κουντούρης Μάνος (πανεπιστημιακός)
Μαυρουδέας Σταύρος (πανεπιστημιακός)
Παπαδάτος Δημοφάνης (οικονομολόγος)
Παριανός Γιωργος (δικηγόρος)
Περακάκης Γιάννης (μηχανολόγος μηχανικός)
Στραβελάκης Νίκος (οικονομολόγος)
Τριανταφυλλόπουλος Τάκης (χημικός μηχανικός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου