ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΛΑΕ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ REGARDS ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ FABIEN PERRIER
-Πώς εξηγείτε την αποτυχία της Λαϊκής Ενότητας να μπει στη Βουλή;
Η Λαϊκή Ενότητα συγκροτήθηκε σε ανεξάρτητο πολιτικό σχηματισμό με την ανακοίνωση των εκλογών, μπαίνοντας σε μια δύσκολη μάχη. Βρεθήκαμε αναγκασμένοι να παλέψουμε με όλα τα "θηρία" μέσα σε τρεις μόνο εβδομάδες. Είχαμε απέναντί μας τις συνασπισμένες δυνάμεις του ελληνικού, αλλά και του ευρωπαϊκού κατεστημένου, που εχθρεύονται κάθε προοδευτική αλλαγή. Μας χρειάζονταν λίγοι ψήφοι παραπάνω, της τάξης των 7.000, για να μπούμε στη Βουλή. Αντιμετωπίζαμε μεγάλες δυσκολίες να φτάσουμε το μήνυμά μας σε όλο τον ελληνικό λαό. Χρειάστηκε να παλέψουμε μέχρι το τελευταίο λεπτό για να γίνουμε αναγνωρίσιμοι ως Λαϊκή Ενότητα.
Επίσης, συναντήσαμε δυσκολίες στην προσπάθειά μας να αρθρώσουμε το εναλλακτικό μας σχέδιο, ιδιαίτερα αναφορικά με την έξοδο από την ευρωζώνη. Καταφέραμε, όμως, να ανοίξουμε αυτή την "απαγορευμένη" συζήτηση. Επιπλέον, στοχοποιηθήκαμε από όλους εκείνους που εξαπέλυσαν μια τεράστια εκστρατεία εκφοβισμού των πολιτών.
-Πιστεύετε ότι η αποχή ήταν σε βάρος σας;
Η αποχή αυξήθηκε κατά πολύ- περίπου 7% του εκλογικού σώματος, ή 800.000 πολίτες επιπλέον, σε σύγκριση με τις εκλογές του Ιανουαρίου. Και το γεγονός αυτό έσωσε τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτοί οι ψηφοφόροι δεν ήταν με τον Αλέξη Τσίπρα και τα μνημόνια. Ήταν άνθρωποι απογοητευμένοι. Θεώρησαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο, από τη στιγμή που ακόμη και ο Τσίπρας πρόδωσε τις προσδοκίες τους. Αν αυτοί οι ψηφοφόροι είχαν κατέβει στις κάλπες, το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό συνολικά και για το σχηματισμό μας.
-Σας έχουν ασκήσει κριτική ότι αργήσατε πολύ να φύγετε από την κυβέρνηση.
Ορισμένοι όντως, μας άσκησαν τέτοιου είδους κριτική. Ωστόσο, σχεδόν κανένας δεν θα είχε κατανοήσει την επιλογή μας αν φεύγαμε νωρίτερα από την κυβέρνηση. Θα μας κατηγορούσαν ότι τραβάμε το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης, ενώ εκείνη διαπραγματεύται σκληρά, κι ότι θα είμαστε υπεύθυνοι για την ανατροπή της. Δώσαμε τη μάχη μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ για να μην υπογραφεί και να μην εφαρμοστεί μια νέα, μνημονιακή συμφωνία. Μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, στις 13 Ιουλίου, η αποχώρησή μας ήταν μονόδρομος.
-Προτείνεται την έξοδο από την ευρωζώνη. Φαίνεται όμως ότι ο λαός φοβάται το ενδεχόμενο μιας καταστροφής σε περίπτωση επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Η καταστροφή, η σίγουρη καταστροφή, είναι το ίδιο το ευρώ! Ασφαλώς, ο ελληνικός λαός δεν έχει ακόμη μπροστά του όλα τα στοιχεία που θα του επέτρεπαν να κατανοήσει την εναλλακτική πρόταση, που περιλαμβάνει την έξοδο από το ευρώ. Ο διάλογος γύρω από αυτό το ζήτημα μόλις ξεκίνησε, κι αυτό χάρη στη Λαϊκή Ενότητα. Όλα τα άλλα κόμματα, από διαφορετική πλευρά το καθένα, προτιμούν την παραμονή στην ευρωζώνη. Στο εξής, αυτός ο διάλογος, που ξεκίνησε μέσα από αυτή την προεκλογική περίοδο, δεν μπορεί να σταματήσει. Καθώς εμείς είμαστε εκείνοι που φέραμε αυτή τη συζήτηση στο κέντρο της πολιτικής διαμάχης, η εικόνα μας θα είναι πολύ διαφορετική στην κοινωνία και στην πολιτική σφαίρα. Αυτές οι εκλογές άναψαν μια φωτιά, έστω κι αν για την ώρα κυλάει υπόγεια.
-Πώς θα συνεχίσετε όμως αυτή την καμπάνια για το ευρώ, αφού δεν εκπροσωπείσθε στη Βουλή;
Η Βουλή δεν είναι το μόνο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Η αναγκαία συζήτηση θα μεταφερθεί στις γειτονιές, στις επιχειρήσεις, στα εργοστάσια, σε όλες τις εστίες της καθημερινής ζωής. Φυσικά, θα την διεξάγουμε επίσης μέσω του Διαδικτύου και με κάθε μορφή δημοσίου διαλόγου που επιτρέπει την ψύχραιμη, εμπεριστατωμένη συζήτηση. Καθώς το ζήτημα θα συνεχίσει, ούτως ή άλλως, να βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, ουδείς θα μπορεί να εμποδίσει την αντιπαράθεση. Το δίλημμα αυτής της χώρας δεν είναι να διαλέξει ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, εν ολίγοις, όλα αυτά τα μέλη μιας μεγάλης πολιτικής οικογένειας, με τους αναπόφευκτους ενδοοικογενειακούς καβγάδες. Είναι να ακολουθήσει το δρόμο των μνημονίων ή να επιλέξει έναν δρόμο που θα τερματίσει τα μνημόνια και τη λιτότητα. Και αυτό το δίλημμα συνδέεται οργανικά με το θέμα του νομίσματος.
-Ωστόσο, η Λαϊκή Ενότητα εμφανίζεται διχασμένη σ' αυτό το θέμα. Ο Μανώλης Γλέζος και η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν προτείνουν την έξοδο από το ευρώ...
Προφανώς, υπάρχουν κάποιες φορές ιδιαίτερες αποχρώσεις. Η Λαϊκή Ενότητα δεν είναι ένα μονολιθικό κόμμα. Είναι ένα μέτωπο αριστερών, προοδευτικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων. Ένα μέτωπο ριζοσπαστικό, εναντίον της λιτότητας, με σοσιαλιστικό ορίζοντα. Το μεγαλύτερο τμήμα της Λαϊκής Ενότητας θεωρεί ότι αυτό το πρόγραμμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί εντός ευρωζώνης. Το νόμισμα για μας δεν είναι φετίχ, ούτε αυτοσκοπός. Προκειμένου, όμως, να εφαρμόσουμε αυτή τη ριζοσπαστική μας πολιτική, χρειαζόμαστε το εθνικό νόμισμα.
-Η ελληνική κοινωνία εμπιστεύθηκε ξανά τον Αλέξη Τσίπρα. Υπάρχει χώρος για την πολιτική που προτείνετε;
Ασφαλώς! Προτού υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ένα πρόγραμμα από ορισμένες πλευρές παρόμοιο με όσα η Λαϊκή Ενότητα διακηρύσσει, αν και σε άλλη ποιοτική βάση. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να ριζώσει και να ανέβει στο πολιτικό στερέωμα, είναι γιατί υποστήριζε ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικών αλλαγών. Επομένως, η γενική μας κατεύθυνση δεν είναι κάτι το ξένο για την ελληνική κοινωνία. Εξ άλλου, δεν υπάρχει και άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση. Ο νεοφιλελευθερισμός απέτυχε σε όλη την Ευρώπη. Η εναλλακτική λύση στο νεοφιλελευθερισμό δεν μπορεί να είναι ούτε ο φασισμός, ούτε η ακροδεξιά.
-Πιστεύετε ότι η αποχή ήταν σε βάρος σας;
Η αποχή αυξήθηκε κατά πολύ- περίπου 7% του εκλογικού σώματος, ή 800.000 πολίτες επιπλέον, σε σύγκριση με τις εκλογές του Ιανουαρίου. Και το γεγονός αυτό έσωσε τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτοί οι ψηφοφόροι δεν ήταν με τον Αλέξη Τσίπρα και τα μνημόνια. Ήταν άνθρωποι απογοητευμένοι. Θεώρησαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο, από τη στιγμή που ακόμη και ο Τσίπρας πρόδωσε τις προσδοκίες τους. Αν αυτοί οι ψηφοφόροι είχαν κατέβει στις κάλπες, το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό συνολικά και για το σχηματισμό μας.
-Σας έχουν ασκήσει κριτική ότι αργήσατε πολύ να φύγετε από την κυβέρνηση.
Ορισμένοι όντως, μας άσκησαν τέτοιου είδους κριτική. Ωστόσο, σχεδόν κανένας δεν θα είχε κατανοήσει την επιλογή μας αν φεύγαμε νωρίτερα από την κυβέρνηση. Θα μας κατηγορούσαν ότι τραβάμε το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης, ενώ εκείνη διαπραγματεύται σκληρά, κι ότι θα είμαστε υπεύθυνοι για την ανατροπή της. Δώσαμε τη μάχη μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ για να μην υπογραφεί και να μην εφαρμοστεί μια νέα, μνημονιακή συμφωνία. Μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, στις 13 Ιουλίου, η αποχώρησή μας ήταν μονόδρομος.
-Προτείνεται την έξοδο από την ευρωζώνη. Φαίνεται όμως ότι ο λαός φοβάται το ενδεχόμενο μιας καταστροφής σε περίπτωση επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Η καταστροφή, η σίγουρη καταστροφή, είναι το ίδιο το ευρώ! Ασφαλώς, ο ελληνικός λαός δεν έχει ακόμη μπροστά του όλα τα στοιχεία που θα του επέτρεπαν να κατανοήσει την εναλλακτική πρόταση, που περιλαμβάνει την έξοδο από το ευρώ. Ο διάλογος γύρω από αυτό το ζήτημα μόλις ξεκίνησε, κι αυτό χάρη στη Λαϊκή Ενότητα. Όλα τα άλλα κόμματα, από διαφορετική πλευρά το καθένα, προτιμούν την παραμονή στην ευρωζώνη. Στο εξής, αυτός ο διάλογος, που ξεκίνησε μέσα από αυτή την προεκλογική περίοδο, δεν μπορεί να σταματήσει. Καθώς εμείς είμαστε εκείνοι που φέραμε αυτή τη συζήτηση στο κέντρο της πολιτικής διαμάχης, η εικόνα μας θα είναι πολύ διαφορετική στην κοινωνία και στην πολιτική σφαίρα. Αυτές οι εκλογές άναψαν μια φωτιά, έστω κι αν για την ώρα κυλάει υπόγεια.
-Πώς θα συνεχίσετε όμως αυτή την καμπάνια για το ευρώ, αφού δεν εκπροσωπείσθε στη Βουλή;
Η Βουλή δεν είναι το μόνο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Η αναγκαία συζήτηση θα μεταφερθεί στις γειτονιές, στις επιχειρήσεις, στα εργοστάσια, σε όλες τις εστίες της καθημερινής ζωής. Φυσικά, θα την διεξάγουμε επίσης μέσω του Διαδικτύου και με κάθε μορφή δημοσίου διαλόγου που επιτρέπει την ψύχραιμη, εμπεριστατωμένη συζήτηση. Καθώς το ζήτημα θα συνεχίσει, ούτως ή άλλως, να βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, ουδείς θα μπορεί να εμποδίσει την αντιπαράθεση. Το δίλημμα αυτής της χώρας δεν είναι να διαλέξει ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, εν ολίγοις, όλα αυτά τα μέλη μιας μεγάλης πολιτικής οικογένειας, με τους αναπόφευκτους ενδοοικογενειακούς καβγάδες. Είναι να ακολουθήσει το δρόμο των μνημονίων ή να επιλέξει έναν δρόμο που θα τερματίσει τα μνημόνια και τη λιτότητα. Και αυτό το δίλημμα συνδέεται οργανικά με το θέμα του νομίσματος.
-Ωστόσο, η Λαϊκή Ενότητα εμφανίζεται διχασμένη σ' αυτό το θέμα. Ο Μανώλης Γλέζος και η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν προτείνουν την έξοδο από το ευρώ...
Προφανώς, υπάρχουν κάποιες φορές ιδιαίτερες αποχρώσεις. Η Λαϊκή Ενότητα δεν είναι ένα μονολιθικό κόμμα. Είναι ένα μέτωπο αριστερών, προοδευτικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων. Ένα μέτωπο ριζοσπαστικό, εναντίον της λιτότητας, με σοσιαλιστικό ορίζοντα. Το μεγαλύτερο τμήμα της Λαϊκής Ενότητας θεωρεί ότι αυτό το πρόγραμμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί εντός ευρωζώνης. Το νόμισμα για μας δεν είναι φετίχ, ούτε αυτοσκοπός. Προκειμένου, όμως, να εφαρμόσουμε αυτή τη ριζοσπαστική μας πολιτική, χρειαζόμαστε το εθνικό νόμισμα.
-Η ελληνική κοινωνία εμπιστεύθηκε ξανά τον Αλέξη Τσίπρα. Υπάρχει χώρος για την πολιτική που προτείνετε;
Ασφαλώς! Προτού υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ένα πρόγραμμα από ορισμένες πλευρές παρόμοιο με όσα η Λαϊκή Ενότητα διακηρύσσει, αν και σε άλλη ποιοτική βάση. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να ριζώσει και να ανέβει στο πολιτικό στερέωμα, είναι γιατί υποστήριζε ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικών αλλαγών. Επομένως, η γενική μας κατεύθυνση δεν είναι κάτι το ξένο για την ελληνική κοινωνία. Εξ άλλου, δεν υπάρχει και άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση. Ο νεοφιλελευθερισμός απέτυχε σε όλη την Ευρώπη. Η εναλλακτική λύση στο νεοφιλελευθερισμό δεν μπορεί να είναι ούτε ο φασισμός, ούτε η ακροδεξιά.
Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015
Πηγή : iskra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου