Δείτε την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην εκδήλωση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος στην Τρίπολη προς τιμήν των αλύγιστων, των εκτελεσμένων με απόφαση του Έκτακτου Στρατοδικείου την περίοδο 1947-1949, στο πλαίσιο του 24ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ. Παρατίθενται αποσπάσματα της ομιλίας του Δ. Κουτσούμπα:
«Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Νέοι και νέες,
Προχωράμε μπροστά, δυναμικά.
Με όπλο την κοσμοθεωρία μας, την ηρωική ιστορία μας, την πολύτιμη ταξική πείρα των αγώνων μας, την πίστη μας και το πείσμα μας, την ακλόνητη πεποίθησή μας για την τελική νίκη της εργατικής τάξης, για την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Καλούμε και σήμερα εδώ από την Τρίπολη, στη μεγάλη αυτή ιστορική συνάντησή μας, στα πλαίσια και του Αντιιμπεριαλιστικού Διήμερου της ΚΝΕ, αλλά και των πρωτοβουλιών που παίρνει η ΚΕ του ΚΚΕ, μπροστά στα 100 χρόνια του Κόμματος, για να τιμήσουμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης.
Απευθύνουμε κάλεσμα να μην περάσει ο εφησυχασμός και το κάλπικο κλίμα "εθνικής ομοψυχίας" που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση, τα άλλα κόμματα, διάφορα κέντρα του κατεστημένου και τα ευρωενωσιακά όργανα, που από κοινού καλούν το λαό να αποδεχτεί κι αυτό το νέο μνημόνιο και μάλιστα να αισθάνεται κι ανακουφισμένος, επειδή αποφεύχθηκαν δήθεν τα χειρότερα.
Η κυβέρνηση χτες ξημερώματα στη Βουλή είπε ξανά χοντρά ψέματα, ότι στη Βουλή έφερε πρόταση για έγκριση. Πρόκειται για ένα κείμενο τελειωμένο που θα γίνεται και χειρότερο από αύριο, αφού από δω και πέρα η κυβέρνηση θα γράφει τα πάντα καθ' υπαγόρευση της ήδη ισχυροποιημένης τρόικας.
Λέει ψέματα ότι εξασφάλισε έναρξη διαδικασίας για τη διευκόλυνση αποπληρωμής του χρέους, στην πραγματικότητα το παλιό και νέο χρέος, που θα δημιουργηθεί με τα νέα δάνεια, θα το πληρώσει κυριολεκτικά με τον ιδρώτα και το αίμα του ο εργαζόμενος λαός.
Η νέα συμφωνία συνοδεύεται από ένα πακέτο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, από ένα νέο μνημόνιο που έρχεται να πολλαπλασιάσει τα βάρη των προηγούμενων μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, που ψήφισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Έχει ήδη τη σφραγίδα της ΝΔ, του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και του ΠΑΣΟΚ, γιατί με το κοινό ανακοινωθέν που υπέγραψαν και με την ψηφοφορία στη Βουλή έδωσαν εξουσιοδότηση στην κυβέρνηση να διαμορφώσει τα δυσβάσταχτα αντιλαϊκά μέτρα που συνοδεύουν τη συμφωνία.
Η κυβέρνηση έχει μεγάλες ευθύνες, γιατί άφησε το λαό εκτεθειμένο και απροετοίμαστο στους εκβιασμούς, τα ψεύτικα διλήμματα, τους ανταγωνισμούς της ΕΕ, σε μια περίοδο που η αμφισβήτηση στην ΕΕ συνολικά έπρεπε και μπορούσε, διαφορετικά, να αποκτήσει ριζοσπαστικό περιεχόμενο, να συναντηθεί με την αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική γραμμή πάλης του ΚΚΕ, να οδηγήσει στην απόρριψη του ίδιου του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που πάει χέρι - χέρι με τη συμμετοχή της χώρας σε διακρατικές ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, πάντα στη βάση ανισότιμων σχέσεων μεταξύ κρατών.
Ο ελληνικός λαός και η νεολαία δεν πρέπει να ξεχνούν ότι: Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε συνειδητά το λαϊκό πόθο για κατάργηση των συνεπειών των 2 μνημονίων που ισοδυναμούσε τουλάχιστον με ανάκτηση απωλειών για τα λαϊκά στρώματα. Εμπορεύτηκε οράματα και όνειρα αριστερών που ποθούσαν μια κυβέρνηση της αριστεράς. Εκμεταλλεύτηκε τη φυσιολογική και αναπόφευκτη πολιτική απαξίωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να αναλάβει τη διακυβέρνηση.
Απέσπασε την ανοχή έως και στήριξη του βασικού πυρήνα της αστικής τάξης, αλλά και εξωελλαδικών ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Το ΚΚΕ, από την αρχή, έγκαιρα είχε προειδοποιήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε ούτε μπορούσε να προετοιμάσει το λαό για αναμέτρηση με τα μνημόνια και τα μονοπώλια, ελληνικά και ευρωπαϊκά, γιατί ακριβώς δεν είχε καμιά διάθεση για αντίσταση και σύγκρουση. Αντίθετα, έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατά το λαό σε παθητικότητα και εν αναμονή της "ψήφου διαμαρτυρίας" των εκλογών.
Η κυβέρνηση, εκτός του ότι φορτώνει στο λαό το νέο δάνειο ύψους 53 δισ., του φορτώνει και τα μέτρα-φωτιά που το συνοδεύουν, όπως η μείωση μισθών και συντάξεων, η νέα φοροκαταιγίδα, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, η μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ στη λαϊκή κατανάλωση και η εισφορά αλληλεγγύης, η εφαρμογή του νέου Ασφαλιστικού, η σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, οι ιδιωτικοποιήσεις, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ κλπ.
Προκειμένου να αποδεχτεί ο λαός αυτά τα μέτρα, του τέθηκε για άλλη μια φορά το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα, που ζούμε κατ’ επανάληψη τα τελευταία πέντε χρόνια: Νέο πιο σκληρό μνημόνιο ή κρατική χρεοκοπία, μέσω ενός Grexit; Ας σκεφτούμε όλοι και όλες. Πόσες φορές τα τελευταία χρόνια ακούσαμε το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα; Τα ίδια ακούσαμε και στο Μνημόνιο 1 και στο Μνημόνιο 2 και κάθε φορά που ήταν να εκταμιευθεί μια δόση. Τα ίδια ακούσαμε από τον Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο. Κάθε φορά ο λαός πρέπει να επιλέγει το μικρότερο κακό, που τελικά οδηγεί στο μεγαλύτερο κακό.
Το γεγονός ότι για πρώτη φορά τέθηκε τόσο έντονα και άμεσα το ενδεχόμενο αποχώρησης μιας χώρας από το ευρώ, οφείλεται βασικά στο ότι η αποπομπή της Ελλάδας ήταν μέσα στις πιθανές επιλογές ισχυρών χωρών της Ευρωζώνης και τμημάτων του κεφαλαίου εντός αυτής, ιδιαίτερα της γερμανικής αστικής τάξης, που χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως "πείραμα" για την αναμόρφωση της Ευρωζώνης.
Επιδιώκουν να επικρατήσει από δω και στο εξής η αυστηρή τήρηση των κανόνων και στόχων της Ευρωζώνης, διαφορετικά να υπάρχει ο εξαναγκασμός σε αποχώρηση.
Οι κυβερνώντες παρουσιάζουν ως μοναδικό αντίπαλο τον σκληρό Σόιμπλε που εκπροσωπεί σημαντικό τμήμα του γερμανικού κεφαλαίου και ως φίλους δήθεν της Ελλάδας τις ΗΠΑ, το ΔΝΤ και τη Γαλλία, εστιάζοντας στο θέμα της αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους.
Όμως, κανένας από αυτούς δεν είναι πραγματικός φίλος του λαού. Ούτε το αμερικανικό ούτε το γαλλικό ούτε το γερμανικό κεφάλαιο. Όλοι ζητούν τη σφαγή του εισοδήματος και των δικαιωμάτων του λαού. Οι ανταγωνισμοί τους διεξάγονται στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης και της βαθιάς ανισομετρίας που διαπερνά το σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης.
Όσο μπλεκόμαστε σε αυτό το επικίνδυνο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, όλες οι εναλλακτικές προοπτικές θα είναι εφιαλτικές, είτε μιλάμε για αντιλαϊκή συμφωνία-μνημόνιο, είτε μιλάμε για κρατική χρεοκοπία ή Grexit, ακόμα και έναν πιθανό ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην περιοχή.
Παρά τον προσωρινό συμβιβασμό, παραμένει ισχυρή η τάση για αποπομπή χωρών, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλες τις υπερχρεωμένες χώρες και όσες βρίσκονται στον προθάλαμο της Ευρωζώνης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι χώρες που αντιτάχθηκαν σ’ αυτή την επιλογή, με αφορμή την περίπτωση της Ελλάδας, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, είναι εκείνες οι χώρες που έχουν υψηλά ελλείμματα και χρέη και επιδιώκουν χαλάρωση των αυστηρών κανόνων.
Αποδεικνύει ότι παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις και τις αντιμνημονιακές κορόνες, είναι κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, που συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική για να ξελασπώσει το κεφάλαιο από την κρίση. Η ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ στην ενσωμάτωση του λαού, με "αριστερά" και "ριζοσπαστικά" συνθήματα, είναι και η μεγάλη προσφορά του στο σύστημα, ο λόγος που στηρίχθηκε από αυτό.
Η πραγματική διέξοδος βρίσκεται στο δρόμο της οργανωμένης πάλης για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, που θα διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης, ανάκτηση των απωλειών, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Για να δοθεί οριστική λύση υπέρ του λαού, απαιτείται πραγματική ρήξη, που καμία σχέση δεν έχει με τη ρήξη-καρικατούρα, που επικαλούνται ορισμένες δυνάμεις κι εντός ΣΥΡΙΖΑ, όταν υπερασπίζονται την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ μόνο.
Νέοι και νέες,
Μονίμως κυκλοφορούν διάφοροι, είτε από το "Αριστερό Ρεύμα" του ΣΥΡΙΖΑ, είτε από την ΑΝΤΑΤΡΣΥΑ, είτε από το διαδικτυακό φραξιονισμό, προβοκατόρικα, που διαστρεβλώνουν τις κρυστάλλινες θέσεις του ΚΚΕ.
Το ξαναλέμε για να το εμπεδώσουν: Από τη μετάβαση σ’ ένα διπλό νόμισμα ή σ’ ένα αμιγώς εθνικό νόμισμα, μεγάλος χαμένος θα είναι και πάλι ο λαός, όπως είναι φυσικά και στην περίπτωση της υπογραφής ενός σκληρού μνημονίου.
Το λαϊκό εισόδημα θα εξανεμιστεί μέσω της υποτίμησης του νομίσματος, της αισχροκέρδειας και της ραγδαίας πτώσης της αγοραστικής δύναμης, ιδιαίτερα για τα εισαγόμενα προϊόντα που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία. Επίσης θα χτυπηθεί και ένα μεγάλο μέρος αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, δανειοληπτών.
Το μεγάλο κεφάλαιο είναι αυτό που θα τη βγάλει και πάλι καθαρή. Η ελληνική αστική τάξη και ιδιαίτερα τα μεγάλα μονοπώλια, παρά το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους δεν επιθυμούσαν την έξοδο από την Ευρωζώνη, έχουν τη δυνατότητα να προσαρμοστούν, να μετακινούν κεφάλαια και να αναπληρώνουν την όποια ζημιά, από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και το τσάκισμα των μισθών και των δικαιωμάτων των εργατών.
Όσοι ισχυρίζονται ότι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, μ’ ένα πιο υποτιμημένο νόμισμα, θα δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη, με θετικές για το λαό συνέπειες, κοροϊδεύουν συνειδητά. Η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη επιτευχθεί σε μια πορεία δεν θα ωφελήσει το λαό, αφού δεν θα συνοδευτεί με ανάκαμψη μισθών, συντάξεων, δικαιωμάτων.
Η καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα δεν συνιστά ρήξη προς όφελος του λαού και όσες πολιτικές δυνάμεις προβάλλουν έναν τέτοιο στόχο ως λύση ή ως ενδιάμεσο στόχο ριζικών αλλαγών ("Αριστερή Πλατφόρμα" ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άλλες ακροδεξιές, φασιστικές δυνάμεις) παίζουν αντικειμενικά το παιχνίδι τμημάτων του κεφαλαίου.
Αυτή η επιλογή δεν οδηγεί σε επιστροφή στα σχετικά καλύτερα επίπεδα διαβίωσης των δεκαετιών του ‘80 και του ’90, όπως διατυμπανίζεται από ορισμένους.
Οι βάρβαροι νόμοι της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ο αδυσώπητος μονοπωλιακός ανταγωνισμός θα "βασιλεύουν", οι δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ θα σφίγγουν τη μέγκενη. Ο λαός θα κληθεί ακόμα και με αυταρχικά και τρομοκρατικά μέτρα να πληρώσει τα δάνεια από την αγορά του χρήματος, από επενδυτικές τράπεζες και ταμεία των σημερινών ή άλλων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών (τύπου BRICS) και νομισματικών ενώσεων, όπου πιθανόν να συμμετέχει.
Άλλωστε, οι αντιλαϊκές πολιτικές εφαρμόζονται και στις χώρες του ευρώ και στις καπιταλιστικές χώρες των εθνικών νομισμάτων, τις ισχυρότερες, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Βρετανία ή τις πιο αδύναμες, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία.
Οι κορόνες δήθεν αξιοπρέπειας για τη "φτωχή, πλην, όμως, περήφανη Ελλάδα, που αντιστέκεται στους ισχυρούς" είναι στάχτη στα μάτια του λαού και επιδιώκουν να τον καθυποτάξουν στη βαρβαρότητα. Ο λαός δεν μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος, όταν του κλέβουν τον πλούτο που παράγει και τον χρεοκοπούν, για να ξελασπώσει το καπιταλιστικό σύστημα από την κρίση, είτε εντός είτε εκτός ευρώ.
Είναι άλλο πράγμα ο λαός να επιλέξει ο ίδιος την έξοδο από την ΕΕ, με τη θέληση και τη δράση του, παίρνοντας ταυτόχρονα τα κλειδιά της οικονομίας και την εξουσία στα χέρια του και είναι άλλο τελείως διαφορετικό πράγμα να πεταχτεί μια χώρα έξω από την Ευρωζώνη ως αποτέλεσμα αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Το πρώτο αποτελεί εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού και αξίζει κάθε θυσία, το δεύτερο οδηγεί στη λαϊκή χρεοκοπία από άλλο δρόμο.
Οι τελευταίες εξελίξεις ας αποτελέσουν το εφαλτήριο νέων, μεγάλων ταξικών αγώνων, αντεπίθεσης και ανασύνταξης του εργατικού λαϊκού κινήματος, συγκρότησης μιας μεγάλης κοινωνικής - λαϊκής συμμαχίας που θα παλέψει για τη ζωή και την αξιοπρέπεια του λαού, που θα βάλει όμως στο στόχαστρο κι όσους την καταστρέφουν, την εξουσία του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις που τη στηρίζουν.
Δεν επιλέγουμε αν θα χρεοκοπήσουμε με ευρώ ή δραχμή, με εσωτερική ή εξωτερική υποτίμηση.
Ακριβώς γιατί υπάρχει εναλλακτική λύση αν κινηθούμε σε κατεύθυνση ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.
Μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, αν προχωρήσουμε στην κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, των μέσων παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Ο δρόμος της ανάπτυξης με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος οδηγεί σε χρεοκοπία το λαό.
Το ΚΚΕ καλεί τον εργαζόμενο λαό, τις λαϊκές οικογένειες, να πουν σήμερα, αφού δεν μπόρεσαν να το πουν ολοκληρωμένα προχτές, το πραγματικό μεγάλο "όχι" στη συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ και να αντιπαλέψουν στο δρόμο και τους χώρους δουλειάς τα μέτρα-φωτιά που περιέχει.
Χωρίς καμιά αναμονή, πρέπει να δυναμώσει η λαϊκή δράση, μέσα στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα νοσοκομεία, στις υπηρεσίες, στις γειτονιές, μέσα από τα συνδικάτα, τις Επιτροπές Αγώνα, Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Βοήθειας. Η συμφωνία δεν θα ακυρώσει τις απολύσεις, την επέκταση της απλήρωτης εργασίας, τις αναγκαστικές άδειες και τα άλλα αντεργατικά μέτρα που παίρνει το τελευταίο διάστημα η μεγαλοεργοδοσία, αξιοποιώντας τους περιορισμούς στις τραπεζικές συναλλαγές, που θα συνεχιστούν. Δεν θα σταματήσει η πληρωμή μισθών και συντάξεων με το σταγονόμετρο.
Απαιτείται αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με το λαό στην εξουσία. Προϋπόθεση για μια πορεία πραγματικής αλλαγής συσχετισμού προς όφελος της εργατικής - λαϊκής πλειοψηφίας είναι η συσπείρωση με το ΚΚΕ, η ισχυροποίησή του παντού και πάνω από όλα στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές.
Να συνδυάσουμε την αλληλεγγύη με τη διεκδίκηση για δωρεάν τρόφιμα, φάρμακα, Υγεία, Πρόνοια, κοινωνικές υπηρεσίες, μέσα μαζικής μεταφοράς. Λαϊκός έλεγχος σε αποθήκες, βιομηχανίες τροφίμων, σούπερ μάρκετ.
Καμία υποτίμηση σε μισθούς και συντάξεις, επιδόματα για όλους τους ανέργους, αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού.
Καμία διακοπή σε φως, νερό, τηλέφωνο. Πάγωμα πληρωμών.
"Κούρεμα" 50% για στεγαστικά δάνεια κύριας κατοικίας και καταναλωτικά δάνεια των λαϊκών οικογενειών, πάγωμα δόσεων, διαγραφή τόκων. Να πληρώσει το κεφάλαιο με έκτακτη φορολογία.
Τα εργοστάσια, οι χώροι δουλειάς, οι γειτονιές να γίνουν κέντρα αντίστασης και αλληλεγγύης.
Τούτες τις στιγμές δεν χωράει η μοιρολατρία και η ηττοπάθεια, δεν πρέπει να περάσει η ολέθρια -για το λαό- λογική "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Πρέπει να δυναμώσει η λαϊκή ενότητα και αλληλεγγύη, που μπορεί να νικήσει το φόβο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι. Να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας αιφνιδιάσει.
Θα ζήσουμε στον αιώνα μας, ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές, νέες εξεγέρσεις και επαναστάσεις.
Οι κομμουνιστές θα βρεθούμε μπροστά, παντού. Είτε με νέο βάρβαρο μνημόνιο, είτε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, είτε βάθεμα της κρίσης, είτε εμπλοκή στρατιωτική, ιμπεριαλιστικός πόλεμος, παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, οι κομμουνιστές θα είμαστε μπροστά, ηγέτες της τάξης μας, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε υπηρεσία, σε κάθε δημόσιο κτίριο, σε κάθε γειτονιά και χωριό.
Οργανώνοντας τις λαϊκές επιτροπές αγώνα, τις επιτροπές περιφρούρησης, αλληλεγγύης, επαγρύπνησης, συντονισμού. Για να υπερασπιστούμε το λαό. Για την επιβίωση της εργατικής λαϊκής οικογένειας, για να δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα στο θηρίο της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και του πολέμου».
Φίλες και φίλοι,
Νέοι και νέες,
Προχωράμε μπροστά, δυναμικά.
Με όπλο την κοσμοθεωρία μας, την ηρωική ιστορία μας, την πολύτιμη ταξική πείρα των αγώνων μας, την πίστη μας και το πείσμα μας, την ακλόνητη πεποίθησή μας για την τελική νίκη της εργατικής τάξης, για την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Καλούμε και σήμερα εδώ από την Τρίπολη, στη μεγάλη αυτή ιστορική συνάντησή μας, στα πλαίσια και του Αντιιμπεριαλιστικού Διήμερου της ΚΝΕ, αλλά και των πρωτοβουλιών που παίρνει η ΚΕ του ΚΚΕ, μπροστά στα 100 χρόνια του Κόμματος, για να τιμήσουμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης.
Απευθύνουμε κάλεσμα να μην περάσει ο εφησυχασμός και το κάλπικο κλίμα "εθνικής ομοψυχίας" που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση, τα άλλα κόμματα, διάφορα κέντρα του κατεστημένου και τα ευρωενωσιακά όργανα, που από κοινού καλούν το λαό να αποδεχτεί κι αυτό το νέο μνημόνιο και μάλιστα να αισθάνεται κι ανακουφισμένος, επειδή αποφεύχθηκαν δήθεν τα χειρότερα.
Η κυβέρνηση χτες ξημερώματα στη Βουλή είπε ξανά χοντρά ψέματα, ότι στη Βουλή έφερε πρόταση για έγκριση. Πρόκειται για ένα κείμενο τελειωμένο που θα γίνεται και χειρότερο από αύριο, αφού από δω και πέρα η κυβέρνηση θα γράφει τα πάντα καθ' υπαγόρευση της ήδη ισχυροποιημένης τρόικας.
Λέει ψέματα ότι εξασφάλισε έναρξη διαδικασίας για τη διευκόλυνση αποπληρωμής του χρέους, στην πραγματικότητα το παλιό και νέο χρέος, που θα δημιουργηθεί με τα νέα δάνεια, θα το πληρώσει κυριολεκτικά με τον ιδρώτα και το αίμα του ο εργαζόμενος λαός.
Η νέα συμφωνία συνοδεύεται από ένα πακέτο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, από ένα νέο μνημόνιο που έρχεται να πολλαπλασιάσει τα βάρη των προηγούμενων μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, που ψήφισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Έχει ήδη τη σφραγίδα της ΝΔ, του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και του ΠΑΣΟΚ, γιατί με το κοινό ανακοινωθέν που υπέγραψαν και με την ψηφοφορία στη Βουλή έδωσαν εξουσιοδότηση στην κυβέρνηση να διαμορφώσει τα δυσβάσταχτα αντιλαϊκά μέτρα που συνοδεύουν τη συμφωνία.
Η κυβέρνηση έχει μεγάλες ευθύνες, γιατί άφησε το λαό εκτεθειμένο και απροετοίμαστο στους εκβιασμούς, τα ψεύτικα διλήμματα, τους ανταγωνισμούς της ΕΕ, σε μια περίοδο που η αμφισβήτηση στην ΕΕ συνολικά έπρεπε και μπορούσε, διαφορετικά, να αποκτήσει ριζοσπαστικό περιεχόμενο, να συναντηθεί με την αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική γραμμή πάλης του ΚΚΕ, να οδηγήσει στην απόρριψη του ίδιου του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που πάει χέρι - χέρι με τη συμμετοχή της χώρας σε διακρατικές ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, πάντα στη βάση ανισότιμων σχέσεων μεταξύ κρατών.
Ο ελληνικός λαός και η νεολαία δεν πρέπει να ξεχνούν ότι: Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε συνειδητά το λαϊκό πόθο για κατάργηση των συνεπειών των 2 μνημονίων που ισοδυναμούσε τουλάχιστον με ανάκτηση απωλειών για τα λαϊκά στρώματα. Εμπορεύτηκε οράματα και όνειρα αριστερών που ποθούσαν μια κυβέρνηση της αριστεράς. Εκμεταλλεύτηκε τη φυσιολογική και αναπόφευκτη πολιτική απαξίωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να αναλάβει τη διακυβέρνηση.
Απέσπασε την ανοχή έως και στήριξη του βασικού πυρήνα της αστικής τάξης, αλλά και εξωελλαδικών ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Το ΚΚΕ, από την αρχή, έγκαιρα είχε προειδοποιήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε ούτε μπορούσε να προετοιμάσει το λαό για αναμέτρηση με τα μνημόνια και τα μονοπώλια, ελληνικά και ευρωπαϊκά, γιατί ακριβώς δεν είχε καμιά διάθεση για αντίσταση και σύγκρουση. Αντίθετα, έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατά το λαό σε παθητικότητα και εν αναμονή της "ψήφου διαμαρτυρίας" των εκλογών.
Η κυβέρνηση, εκτός του ότι φορτώνει στο λαό το νέο δάνειο ύψους 53 δισ., του φορτώνει και τα μέτρα-φωτιά που το συνοδεύουν, όπως η μείωση μισθών και συντάξεων, η νέα φοροκαταιγίδα, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, η μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ στη λαϊκή κατανάλωση και η εισφορά αλληλεγγύης, η εφαρμογή του νέου Ασφαλιστικού, η σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, οι ιδιωτικοποιήσεις, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ κλπ.
Προκειμένου να αποδεχτεί ο λαός αυτά τα μέτρα, του τέθηκε για άλλη μια φορά το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα, που ζούμε κατ’ επανάληψη τα τελευταία πέντε χρόνια: Νέο πιο σκληρό μνημόνιο ή κρατική χρεοκοπία, μέσω ενός Grexit; Ας σκεφτούμε όλοι και όλες. Πόσες φορές τα τελευταία χρόνια ακούσαμε το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα; Τα ίδια ακούσαμε και στο Μνημόνιο 1 και στο Μνημόνιο 2 και κάθε φορά που ήταν να εκταμιευθεί μια δόση. Τα ίδια ακούσαμε από τον Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο. Κάθε φορά ο λαός πρέπει να επιλέγει το μικρότερο κακό, που τελικά οδηγεί στο μεγαλύτερο κακό.
Το γεγονός ότι για πρώτη φορά τέθηκε τόσο έντονα και άμεσα το ενδεχόμενο αποχώρησης μιας χώρας από το ευρώ, οφείλεται βασικά στο ότι η αποπομπή της Ελλάδας ήταν μέσα στις πιθανές επιλογές ισχυρών χωρών της Ευρωζώνης και τμημάτων του κεφαλαίου εντός αυτής, ιδιαίτερα της γερμανικής αστικής τάξης, που χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως "πείραμα" για την αναμόρφωση της Ευρωζώνης.
Επιδιώκουν να επικρατήσει από δω και στο εξής η αυστηρή τήρηση των κανόνων και στόχων της Ευρωζώνης, διαφορετικά να υπάρχει ο εξαναγκασμός σε αποχώρηση.
Οι κυβερνώντες παρουσιάζουν ως μοναδικό αντίπαλο τον σκληρό Σόιμπλε που εκπροσωπεί σημαντικό τμήμα του γερμανικού κεφαλαίου και ως φίλους δήθεν της Ελλάδας τις ΗΠΑ, το ΔΝΤ και τη Γαλλία, εστιάζοντας στο θέμα της αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους.
Όμως, κανένας από αυτούς δεν είναι πραγματικός φίλος του λαού. Ούτε το αμερικανικό ούτε το γαλλικό ούτε το γερμανικό κεφάλαιο. Όλοι ζητούν τη σφαγή του εισοδήματος και των δικαιωμάτων του λαού. Οι ανταγωνισμοί τους διεξάγονται στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης και της βαθιάς ανισομετρίας που διαπερνά το σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης.
Όσο μπλεκόμαστε σε αυτό το επικίνδυνο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, όλες οι εναλλακτικές προοπτικές θα είναι εφιαλτικές, είτε μιλάμε για αντιλαϊκή συμφωνία-μνημόνιο, είτε μιλάμε για κρατική χρεοκοπία ή Grexit, ακόμα και έναν πιθανό ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην περιοχή.
Παρά τον προσωρινό συμβιβασμό, παραμένει ισχυρή η τάση για αποπομπή χωρών, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλες τις υπερχρεωμένες χώρες και όσες βρίσκονται στον προθάλαμο της Ευρωζώνης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι χώρες που αντιτάχθηκαν σ’ αυτή την επιλογή, με αφορμή την περίπτωση της Ελλάδας, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, είναι εκείνες οι χώρες που έχουν υψηλά ελλείμματα και χρέη και επιδιώκουν χαλάρωση των αυστηρών κανόνων.
Αποδεικνύει ότι παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις και τις αντιμνημονιακές κορόνες, είναι κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, που συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική για να ξελασπώσει το κεφάλαιο από την κρίση. Η ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ στην ενσωμάτωση του λαού, με "αριστερά" και "ριζοσπαστικά" συνθήματα, είναι και η μεγάλη προσφορά του στο σύστημα, ο λόγος που στηρίχθηκε από αυτό.
Η πραγματική διέξοδος βρίσκεται στο δρόμο της οργανωμένης πάλης για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, που θα διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης, ανάκτηση των απωλειών, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Για να δοθεί οριστική λύση υπέρ του λαού, απαιτείται πραγματική ρήξη, που καμία σχέση δεν έχει με τη ρήξη-καρικατούρα, που επικαλούνται ορισμένες δυνάμεις κι εντός ΣΥΡΙΖΑ, όταν υπερασπίζονται την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ μόνο.
Νέοι και νέες,
Μονίμως κυκλοφορούν διάφοροι, είτε από το "Αριστερό Ρεύμα" του ΣΥΡΙΖΑ, είτε από την ΑΝΤΑΤΡΣΥΑ, είτε από το διαδικτυακό φραξιονισμό, προβοκατόρικα, που διαστρεβλώνουν τις κρυστάλλινες θέσεις του ΚΚΕ.
Το ξαναλέμε για να το εμπεδώσουν: Από τη μετάβαση σ’ ένα διπλό νόμισμα ή σ’ ένα αμιγώς εθνικό νόμισμα, μεγάλος χαμένος θα είναι και πάλι ο λαός, όπως είναι φυσικά και στην περίπτωση της υπογραφής ενός σκληρού μνημονίου.
Το λαϊκό εισόδημα θα εξανεμιστεί μέσω της υποτίμησης του νομίσματος, της αισχροκέρδειας και της ραγδαίας πτώσης της αγοραστικής δύναμης, ιδιαίτερα για τα εισαγόμενα προϊόντα που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία. Επίσης θα χτυπηθεί και ένα μεγάλο μέρος αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, δανειοληπτών.
Το μεγάλο κεφάλαιο είναι αυτό που θα τη βγάλει και πάλι καθαρή. Η ελληνική αστική τάξη και ιδιαίτερα τα μεγάλα μονοπώλια, παρά το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους δεν επιθυμούσαν την έξοδο από την Ευρωζώνη, έχουν τη δυνατότητα να προσαρμοστούν, να μετακινούν κεφάλαια και να αναπληρώνουν την όποια ζημιά, από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και το τσάκισμα των μισθών και των δικαιωμάτων των εργατών.
Όσοι ισχυρίζονται ότι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, μ’ ένα πιο υποτιμημένο νόμισμα, θα δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη, με θετικές για το λαό συνέπειες, κοροϊδεύουν συνειδητά. Η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη επιτευχθεί σε μια πορεία δεν θα ωφελήσει το λαό, αφού δεν θα συνοδευτεί με ανάκαμψη μισθών, συντάξεων, δικαιωμάτων.
Η καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα δεν συνιστά ρήξη προς όφελος του λαού και όσες πολιτικές δυνάμεις προβάλλουν έναν τέτοιο στόχο ως λύση ή ως ενδιάμεσο στόχο ριζικών αλλαγών ("Αριστερή Πλατφόρμα" ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άλλες ακροδεξιές, φασιστικές δυνάμεις) παίζουν αντικειμενικά το παιχνίδι τμημάτων του κεφαλαίου.
Αυτή η επιλογή δεν οδηγεί σε επιστροφή στα σχετικά καλύτερα επίπεδα διαβίωσης των δεκαετιών του ‘80 και του ’90, όπως διατυμπανίζεται από ορισμένους.
Οι βάρβαροι νόμοι της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ο αδυσώπητος μονοπωλιακός ανταγωνισμός θα "βασιλεύουν", οι δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ θα σφίγγουν τη μέγκενη. Ο λαός θα κληθεί ακόμα και με αυταρχικά και τρομοκρατικά μέτρα να πληρώσει τα δάνεια από την αγορά του χρήματος, από επενδυτικές τράπεζες και ταμεία των σημερινών ή άλλων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών (τύπου BRICS) και νομισματικών ενώσεων, όπου πιθανόν να συμμετέχει.
Άλλωστε, οι αντιλαϊκές πολιτικές εφαρμόζονται και στις χώρες του ευρώ και στις καπιταλιστικές χώρες των εθνικών νομισμάτων, τις ισχυρότερες, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Βρετανία ή τις πιο αδύναμες, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία.
Οι κορόνες δήθεν αξιοπρέπειας για τη "φτωχή, πλην, όμως, περήφανη Ελλάδα, που αντιστέκεται στους ισχυρούς" είναι στάχτη στα μάτια του λαού και επιδιώκουν να τον καθυποτάξουν στη βαρβαρότητα. Ο λαός δεν μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος, όταν του κλέβουν τον πλούτο που παράγει και τον χρεοκοπούν, για να ξελασπώσει το καπιταλιστικό σύστημα από την κρίση, είτε εντός είτε εκτός ευρώ.
Είναι άλλο πράγμα ο λαός να επιλέξει ο ίδιος την έξοδο από την ΕΕ, με τη θέληση και τη δράση του, παίρνοντας ταυτόχρονα τα κλειδιά της οικονομίας και την εξουσία στα χέρια του και είναι άλλο τελείως διαφορετικό πράγμα να πεταχτεί μια χώρα έξω από την Ευρωζώνη ως αποτέλεσμα αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Το πρώτο αποτελεί εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού και αξίζει κάθε θυσία, το δεύτερο οδηγεί στη λαϊκή χρεοκοπία από άλλο δρόμο.
Οι τελευταίες εξελίξεις ας αποτελέσουν το εφαλτήριο νέων, μεγάλων ταξικών αγώνων, αντεπίθεσης και ανασύνταξης του εργατικού λαϊκού κινήματος, συγκρότησης μιας μεγάλης κοινωνικής - λαϊκής συμμαχίας που θα παλέψει για τη ζωή και την αξιοπρέπεια του λαού, που θα βάλει όμως στο στόχαστρο κι όσους την καταστρέφουν, την εξουσία του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις που τη στηρίζουν.
Δεν επιλέγουμε αν θα χρεοκοπήσουμε με ευρώ ή δραχμή, με εσωτερική ή εξωτερική υποτίμηση.
Ακριβώς γιατί υπάρχει εναλλακτική λύση αν κινηθούμε σε κατεύθυνση ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.
Μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, αν προχωρήσουμε στην κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, των μέσων παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Ο δρόμος της ανάπτυξης με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος οδηγεί σε χρεοκοπία το λαό.
Το ΚΚΕ καλεί τον εργαζόμενο λαό, τις λαϊκές οικογένειες, να πουν σήμερα, αφού δεν μπόρεσαν να το πουν ολοκληρωμένα προχτές, το πραγματικό μεγάλο "όχι" στη συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ και να αντιπαλέψουν στο δρόμο και τους χώρους δουλειάς τα μέτρα-φωτιά που περιέχει.
Χωρίς καμιά αναμονή, πρέπει να δυναμώσει η λαϊκή δράση, μέσα στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα νοσοκομεία, στις υπηρεσίες, στις γειτονιές, μέσα από τα συνδικάτα, τις Επιτροπές Αγώνα, Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Βοήθειας. Η συμφωνία δεν θα ακυρώσει τις απολύσεις, την επέκταση της απλήρωτης εργασίας, τις αναγκαστικές άδειες και τα άλλα αντεργατικά μέτρα που παίρνει το τελευταίο διάστημα η μεγαλοεργοδοσία, αξιοποιώντας τους περιορισμούς στις τραπεζικές συναλλαγές, που θα συνεχιστούν. Δεν θα σταματήσει η πληρωμή μισθών και συντάξεων με το σταγονόμετρο.
Απαιτείται αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με το λαό στην εξουσία. Προϋπόθεση για μια πορεία πραγματικής αλλαγής συσχετισμού προς όφελος της εργατικής - λαϊκής πλειοψηφίας είναι η συσπείρωση με το ΚΚΕ, η ισχυροποίησή του παντού και πάνω από όλα στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές.
Να συνδυάσουμε την αλληλεγγύη με τη διεκδίκηση για δωρεάν τρόφιμα, φάρμακα, Υγεία, Πρόνοια, κοινωνικές υπηρεσίες, μέσα μαζικής μεταφοράς. Λαϊκός έλεγχος σε αποθήκες, βιομηχανίες τροφίμων, σούπερ μάρκετ.
Καμία υποτίμηση σε μισθούς και συντάξεις, επιδόματα για όλους τους ανέργους, αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού.
Καμία διακοπή σε φως, νερό, τηλέφωνο. Πάγωμα πληρωμών.
"Κούρεμα" 50% για στεγαστικά δάνεια κύριας κατοικίας και καταναλωτικά δάνεια των λαϊκών οικογενειών, πάγωμα δόσεων, διαγραφή τόκων. Να πληρώσει το κεφάλαιο με έκτακτη φορολογία.
Τα εργοστάσια, οι χώροι δουλειάς, οι γειτονιές να γίνουν κέντρα αντίστασης και αλληλεγγύης.
Τούτες τις στιγμές δεν χωράει η μοιρολατρία και η ηττοπάθεια, δεν πρέπει να περάσει η ολέθρια -για το λαό- λογική "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Πρέπει να δυναμώσει η λαϊκή ενότητα και αλληλεγγύη, που μπορεί να νικήσει το φόβο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι. Να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας αιφνιδιάσει.
Θα ζήσουμε στον αιώνα μας, ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές, νέες εξεγέρσεις και επαναστάσεις.
Οι κομμουνιστές θα βρεθούμε μπροστά, παντού. Είτε με νέο βάρβαρο μνημόνιο, είτε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, είτε βάθεμα της κρίσης, είτε εμπλοκή στρατιωτική, ιμπεριαλιστικός πόλεμος, παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, οι κομμουνιστές θα είμαστε μπροστά, ηγέτες της τάξης μας, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε υπηρεσία, σε κάθε δημόσιο κτίριο, σε κάθε γειτονιά και χωριό.
Οργανώνοντας τις λαϊκές επιτροπές αγώνα, τις επιτροπές περιφρούρησης, αλληλεγγύης, επαγρύπνησης, συντονισμού. Για να υπερασπιστούμε το λαό. Για την επιβίωση της εργατικής λαϊκής οικογένειας, για να δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα στο θηρίο της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και του πολέμου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου