PROJECT : Συμφωνία - Οι Mεγάλες «Eπιτυχίες» Tης Kυβέρνησης

PROJECT 

Α) Το ΔΝΤ δεν φεύγει καθόλου. Η Ελλάδα δεσμεύεται να ζητήσει την «υποστήριξη» του αιμοσταγούς οργανισμού από το Μάρτιο του 2016 τόσο σε επίπεδο επιστασίας όσο και σε επίπεδο χρηματοδότησης!

Β) Διευ­ρύ­νε­ται η βάση του ΦΠΑ με σκοπό να αυ­ξη­θούν τα έσοδα (οι έμ­με­σοι φόροι, όπως κα­τε­ξο­χήν είναι ο ΦΠΑ, είναι οι πιο τα­ξι­κοί φόροι γιατί τους πλη­ρώ­νουν δυ­σα­νά­λο­γα με το ει­σό­δη­μά τους οι φτω­χοί).

Γ) Προ­βλέ­πο­νται αυ­τό­μα­τοι μη­χα­νι­σμοί πε­ρι­κο­πής δη­μό­σιων δα­πα­νών σε πε­ρί­πτω­ση από­κλι­σης από τους επι­διω­κό­με­νους στό­χους στο πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα (όλοι ξέ­ρουν ότι δεν πρό­κει­ται να πια­στούν οι στό­χοι, συ­νε­πώς είναι δε­δο­μέ­νες οι πε­ρι­κο­πές –συ­ντά­ξεις, μι­σθοί, κοι­νω­νι­κό κρά­τος κ.λπ.).

Δ) «Με­γά­λη επι­τυ­χία», το άνοιγ­μα των κλει­στών επαγ­γελ­μά­των, που επί­σης προ­βλέ­πε­ται. Το μόνο που ονο­μα­τί­ζει η συμ­φω­νία είναι τα επι­βα­τι­κά-οχη­μα­τα­γω­γά πλοία ώστε να μπο­ρούν να μπουν και ξένοι κα­πι­τα­λι­στές στην ελ­λη­νι­κή ακτο­πλο­ΐα.

Ε) Τις Κυ­ρια­κές ως αργία καλό είναι να τις ξε­χά­σουν οι εμπο­ρο­ϋ­πάλ­λη­λοι. Προ­βλέ­πε­ται ρητά στη συμ­φω­νία.

ΣΤ) Ξε­χά­στε και τον ΑΔΜΗΕ. Η δια­νο­μή του ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος περ­νά­ει σε με­γα­λο­κα­πι­τα­λι­στές, με ό,τι αυτό συ­νε­πά­γε­ται στην ενερ­γεια­κή ασφά­λεια του πλη­θυ­σμού, την ποιό­τη­τα των υπη­ρε­σιών και κυ­ρί­ως την τιμή του ρεύ­μα­τος.

Ζ) Τέρμα και οι συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις. Για όσους δεν κα­τα­λα­βαί­νουν τη δια­τύ­πω­ση περί «βέλ­τι­στων πρα­κτι­κών και ντι­ρε­κτί­βων της ΕΕ» όπως ανα­γρά­φει η από­φα­ση, πα­ρα­κά­τω υπάρ­χει η σαφής διευ­κρί­νι­ση: «Η ερ­γα­τι­κή πο­λι­τι­κή δεν πρέ­πει να ση­μά­νει την επι­στρο­φή στις ρυθ­μί­σεις του πα­ρελ­θό­ντος που δεν είναι συμ­βα­τές με το στόχο της προ­ώ­θη­σης βιώ­σι­μης και συ­νο­λι­κής ανά­πτυ­ξης».

Η) Προ­βλέ­πο­νται ρητά οι μα­ζι­κές απο­λύ­σεις.

Θ) Απα­γο­ρεύ­ε­ται οποια­δή­πο­τε ανά­μι­ξη της κυ­βέρ­νη­σης στις διοι­κή­σεις των τρα­πε­ζών. Απε­μπο­λεί­ται έτσι και το τε­λευ­ταίο ερ­γα­λείο άσκη­σης κά­ποιας ανε­ξάρ­τη­της πο­λι­τι­κής εκ μέ­ρους του Δη­μο­σί­ου.

Ι) Ακί­νη­τη πε­ριου­σία αξίας 50 δισ. ευρώ με­τα­φέ­ρε­ται σε ένα τα­μείο το οποίο θα τη ρευ­στο­ποιεί προ­κει­μέ­νου να απο­πλη­ρώ­σει το χρέος. Σε ση­με­ρι­νές τιμές 50 δισ. μπο­ρεί να απο­τι­μη­θεί η μισή Πε­λο­πόν­νη­σος. Τα 25 δισ. θα πάνε σί­γου­ρα στην απο­πλη­ρω­μή του χρέ­ους (φυ­σι­κά είναι αμ­φί­βο­λο αν συλ­λε­χθεί καν αυτό το ποσό: εί­πα­με, οι κα­πι­τα­λι­στές παίρ­νουν κάτι όταν τους το χα­ρί­ζουν, όχι να βά­λουν και λεφτά). Από τα υπό­λοι­πα (τα ανύ­παρ­κτα δη­λα­δή), το 50% θα πάει για την απο­πλη­ρω­μή της ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης των τρα­πε­ζών κι ό,τι πε­ρισ­σεύ­ει (επί­σης ανύ­παρ­κτο) θα χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για… επεν­δύ­σεις. Είναι ψέμα ότι το τα­μείο αυτό θα είναι σε απο­κλει­στι­κά ελ­λη­νι­κό έλεγ­χο: «Θα υπό­κει­ται στην επι­τρο­πεία των αντί­στοι­χων ευ­ρω­παϊ­κών θε­σμών», λέει ρητά η από­φα­ση.

Το χει­ρό­τε­ρο είναι ότι η από­φα­ση δεν κάνει λόγο για δη­μό­σια πε­ριου­σία αλλά για «Greek assets», που μπο­ρεί να ση­μαί­νει και την πε­ριου­σία των τρα­πε­ζών (ακί­νη­τα και κα­τα­θέ­σεις), αλλά πι­θα­νώς και καλ­λιερ­γή­σι­μη ιδιω­τι­κή γη.

ΙΑ) Εξα­φα­νί­ζε­ται και η υπο­λει­πό­με­νη λαϊκή και εθνι­κή κυ­ριαρ­χία: «Η κυ­βέρ­νη­ση πρέ­πει να συμ­βου­λεύ­ε­ται και να συμ­φω­νεί με τους Θε­σμούς σχε­τι­κά με όλα τα νο­μο­σχέ­δια στα σχε­τι­κά ζη­τή­μα­τα με επαρ­κή χρόνο πριν τε­θούν αυτά τα νο­μο­σχέ­δια σε δη­μό­σια δια­βού­λευ­ση ή στο Κοι­νο­βού­λιο», λέει κυ­νι­κά η από­φα­ση.

ΙΒ) Εκτός από το νόμο για την αν­θρω­πι­στι­κή κρίση, όλα τα άλλα μέτρα που έλαβε η κυ­βέρ­νη­ση στο πε­ντά­μη­νο θα πρέ­πει να ανα­θε­ω­ρη­θούν (εκτός αν βρε­θούν «ισο­δύ­να­μα»). Οι προ­σλή­ψεις κα­θα­ρι­στριών, ερ­γα­ζο­μέ­νων στην ΕΡΤ, σχο­λι­κών φυ­λά­κων, δη­μο­τι­κών υπαλ­λή­λων, είναι στον αέρα.

ΙΓ) Οι χρη­μα­το­δο­τι­κές ανά­γκες θα προ­σεγ­γί­σουν τα 90 δισ. ευρώ, λέει η από­φα­ση. Άραγε πού θα φτά­σει η σχέση χρέ­ους προς ΑΕΠ και μά­λι­στα με κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ;

ΙΔ) Αν όλα αυτά δεν προ­χω­ρή­σουν όπως προ­βλέ­πο­νται, οι ευ­θύ­νες βα­ρύ­νουν απο­κλει­στι­κά την Ελ­λά­δα.

ΙΕ) Επεν­δυ­τι­κό πα­κέ­το: Δεν υπάρ­χουν 35 δισ. όπως προ­πα­γαν­δι­στι­κά γρά­φε­ται. Απλώς στα επό­με­να 5 χρό­νια η Ευ­ρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή σε συ­νερ­γα­σία με τις ελ­λη­νι­κές αρχές θα «κι­νη­το­ποι­ή­σουν» ποσά ΕΩΣ 35 δισ. (μέσα από διά­φο­ρα ευ­ρω­παϊ­κά προ­γράμ­μα­τα) για επεν­δύ­σεις. Ακόμη κι αν υπάρ­ξουν κά­ποια από αυτά τα λεφτά, ξέ­ρου­με το πού θα κα­τα­λή­ξουν. Τα μόνα χει­ρο­πια­στά λεφτά που προ­βλέ­πο­νται για επεν­δύ­σεις είναι… ένα μόλις δισ. ευρώ, ποσό που ακόμη κι αν το δια­χει­ρι­στεί χρη­στά η κυ­βέρ­νη­ση, είναι γε­λοίο σε μια χώρα με 27% ανερ­γία.

ΙΣΤ) Η από­φα­ση πα­ρα­δέ­χε­ται ότι υπάρ­χουν ανη­συ­χί­ες σχε­τι­κά με τη βιω­σι­μό­τη­τα του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους. Πού όμως, σύμ­φω­να με την από­φα­ση, οφεί­λε­ται το πρό­βλη­μα: «Στη χα­λά­ρω­ση των πο­λι­τι­κών [σ.σ.λι­τό­τη­τας] τους τε­λευ­ταί­ους δώ­δε­κα μήνες που οδή­γη­σε στην πρό­σφα­τη επι­δεί­νω­ση του εγ­χώ­ριου μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κού και χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού πε­ρι­βάλ­λο­ντος». Δηλ. το γε­γο­νός ότι η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά στους τε­λευ­ταί­ους μήνες της δεν εφάρ­μο­σε (και πολύ σωστά) κά­ποια από τα υφε­σια­κά μέτρα και ότι την τα­κτι­κή αυτή τη συ­νέ­χι­σε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, είναι η αιτία του προ­βλή­μα­τος. Όχι τα ίδια τα τε­ρα­τουρ­γή­μα­τα που έστη­σε η τρόι­κα και που εφαρ­μό­στη­καν για πέντε χρό­νια.

ΙΖ) Ρητά απο­κλεί­ε­ται οποιο­δή­πο­τε «κού­ρε­μα» (δια­γρα­φή) ονο­μα­στι­κού χρέ­ους. Προ­βλέ­πο­νται μόνο με­γα­λύ­τε­ρες πε­ρί­ο­δοι χά­ρι­τος και απο­πλη­ρω­μής. Οι επό­με­νες γε­νιές είναι πλέον εξα­σφα­λι­σμέ­να δού­λοι στην αποι­κία χρέ­ους.

ΙΗ) Ξε­χά­σα­με να γρά­ψου­με όμως το πιο θε­τι­κό: μεί­να­με στην ευ­ρω­ζώ­νη.

Πηγή : rproject