Η αντίσταση και το αδιέξοδο που συναντάει ο ιμπεριαλισμός και ο σιωνισμός του οδηγεί στην πιο επικίνδυνη για την ανθρωπότητα κλιμάκωση του πολέμου μετά τις αποφάσεις ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ για μεταφορά του πολέμου στο έδαφος της Ρωσίας με την χρήση των νατοϊκών πυραύλων και την καθοδήγηση δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Οι λαοί της Ευρώπης και η ίδια η ανθρωπότητα σπρώχνεται στην άβυσσο ενός παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου. Μόνον η διεθνής κινητοποίηση και επαναστατική εξέγερση των λαϊκών μαζών με επικεφαλής την εργατική τάξη ενάντια στους εχθρούς των λαών μπορεί να σταματήσει τον αφανισμό και να φέρει ειρήνη.
2. Η δηλωμένη μετατροπή της κλυδωνιζόμενης καπιταλιστικής οικονομίας της ΕΕ σε “οικονομία πολέμου” ισοδυναμεί με διπλό πόλεμο: τόσο ενάντια στην Ρωσία και σε επόμενη φάση ενάντια στην Κίνα, όσο κι ενάντια στις φτωχές λαϊκές τάξεις στην ίδια την Ευρώπη. Η πάλη για ψωμί και ειρήνη περνάει μέσα από τον επαναστατικό δρόμο της σοσιαλιστικής ενοποίησης της ευρωπαϊκής ηπείρου, με την ανατροπή και διάλυση της ΕΕ, της “Ευρώπης-Φρούριο” κατά των μεταναστών, της Ευρώπης-Φυλακής των λαών, της Ευρώπης του ανερχόμενου φασισμού κι ορμητήριου ιμπεριαλιστικού πολέμου.
3. Στις άλλες χώρες της ΕΕ, στην προεκλογική περίοδο για τις Ευρωεκλογές του 2024 δεσπόζει το ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία. Σε Παρίσι και Βερολίνο, οι ιμπεριαλιστές ηγέτες σαν τον Μακρόν λένε ότι “η ΕΕ μπορεί και να πεθάνει” κι ότι βρίσκεται σε μια κρίση “χειρότερη από εκείνη της κρίσης της Ευρωζώνης” με την χρεοκοπία της Ελλάδας και των χωρών της Νότιας Ευρώπης που περιφρονητικά ονόμαζαν PIGS.
Κι όμως στην Ελλάδα, την φτωχότερη μαζί με την Βουλγαρία χώρα της ΕΕ και με την μεγαλύτερη ακρίβεια, την χώρα πολεμικό προπύργιο των Αμερικανών ιμπεριαλιστών και του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στην Ουκρανία, στη Γάζα, ακόμα και στην Ερυθρά Θάλασσα και την Υεμένη, η πιο ένοχη σιωπή επικρατεί ακριβώς στο θέμα του πολέμου, στη διάρκεια της πιο βουβής προεκλογικής περιόδου σε συνθήκες κλιμακούμενου διεθνούς πολέμου. Η ανύπαρκτη αντιπαράθεση μιας ανύπαρκτης αντιπολίτευσης με την πιο αντιδραστική αστική κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης εξαντλείται σε σαχλολογία στο τικ τοκ για τα νεοδημοκρατικά παπούτσια του Κούλη Μητσοτάκη, τις αμερικανιές του Κασσελάκη του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ και τους “χοχλιούς” του Ανδρουλάκη σε ένα ΠΑΣΟΚ-παρωδία του παλιού εαυτού του…
Στην Ελλάδα όλα τα κόμματα τηρούν στάση στρουθοκαμήλου στο ζήτημα του
πολέμου, προπαντός για την Ουκρανία. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ στέκονται το
πλευρό του ΝΑΤΟ και του σιωνιστικού Ισραήλ. Στον χώρο της Αριστεράς,
κοινοβουλευτικής αλλά και εξωκοινοβουλευτικής -“ριζοσπαστικής”-
“αντικαπιταλιστικής” κ.λπ., κυριαρχεί, δυστυχώς, η αντιδραστική στάση
των “ίσων αποστάσεων” στον πόλεμο στην Ουκρανία. Λίγες οι εξαιρέσεις,
μαζί και αυτή του ΕΕΚ από την πρώτη στιγμή, που καλούν για ήττα του
ΝΑΤΟ.
4. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βλέπουν με αγωνία και οργή την ζωή τους να απειλείται με αφανισμό από την ακρίβεια, την ανεργία, τον πόλεμο που επεκτείνεται και μας περικυκλώνει. Την ίδια στιγμή δεν φαίνεται μια ορατή, πειστική λύση στα προβλήματα και πρώτα-πρώτα μια εναλλακτική λύση στο ζήτημα της εξουσίας. Κι όμως το πιο συνειδητό τμήμα της άρχουσας τάξης αναγνωρίζει ότι η κυβέρνηση ΝΔ “είναι κυρίαρχη και ανάπηρη¨ χωρίς αντιπολίτευση. Το αστικό σύστημα το ίδιο γίνεται εξαιρετικά ασταθές και μάλιστα σε συνθήκες όπου επιδεινώνεται η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Γι’ αυτό σε Ευρώπη και Ελλάδα επιστρατεύουν την άκρα Δεξιά και τους φασίστες. Η άλυτη καπιταλιστική κρίση και αστάθεια σπρώχνουν στην αρπάγη του ανερχόμενου φασισμού αποπροσανατολισμένα και καταστρεφόμενα λαϊκά στρώματα.
Η αστική αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σε καθίζηση. Θα γίνουν καταγέλαστοι αν τολμήσουν να πουν ότι θα γίνουν κυβέρνηση, και μάλιστα μια “κεντροαριστερή”(;) κυβέρνηση που θα λύσει τα προβλήματα. Κανείς δεν ξεχνά την εμπειρία των μνημονιακών χρόνων, τον αντιλαϊκό ρόλο του “ακραίου κέντρου” του ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και του Βενιζέλου, μαζί και των στελεχών τους που μπήκαν στη μητσοτακική ΝΔ, και, προπαντός, την άθλια προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 – 2019 με κατάληξη τη τωρινή τραγελαφική του μετάλλαξη.
Το ΚΚΕ διεκδικεί μόνο τον ρόλο αντιπολίτευσης, ξορκίζοντας ρητορικά το ζήτημα της εργατικής εξουσίας και του σοσιαλισμού στο αόριστο και μακρινό μέλλον, “μέχρι να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων”. Ουσιαστικά θέλει να γίνει ο κύριος γραφειοκρατικός διαμεσολαβητής στις συγκρούσεις κεφαλαίου-εργασίας, με έναν συνδικαλιστικό μηχανισμό πίεσης στις αστικές κυβερνήσεις.
“Αντιπολίτευση μαχητική” προτείνουν με σαφώς μικρότερες δυνάμεις οι εξωκοινοβουλευτικές αριστερές οργανώσεις, είτε χωριστά είτε “συσπειρωμένες” βασικά για εκλογικούς λόγους, κρύβοντας κάτω από το χαλί τις διαφορές για την πρωτοκαθεδρία και χωρίς να έχουν δει και ξεπεράσει χρόνιες αδυναμίες.
5. Στην πάλη για ψωμί, ειρήνη κι ελευθερία, για το άνοιγμα μιας σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση με την εργατική εξουσία στην Ελλάδα και την Ευρώπη, και για την αναγκαία όσο ποτέ ανασυγκρότηση μιας επαναστατικής διεθνιστικής κομμουνιστικής πρωτοπορίας, το ΕΕΚ πάλεψε να έχει την δική του ανεξάρτητη παρέμβαση στις Ευρωεκλογές του 2024, προτάσσοντας το ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή και την προοπτική του διεθνούς σοσιαλισμού.
Δεν καταφέραμε να ξεπεράσουμε τα πολλαπλά εμπόδια. Η κυβέρνηση η ίδια –που έκανε μια από τις πιο πολυέξοδες καμπάνιες χάρη στους μεγιστάνες χορηγούς της- με τα αντιδημοκρατικά της μέσα και τα υπέρογκα ποσά που απαιτούσε έκανε ιδιαίτερα δύσκολη τη ανεξάρτητη κάθοδο σε μικρές αριστερές επαναστατικές οργανώσεις.
Δεν μπορέσαμε να δώσουμε την μάχη με τους όρους που θέλαμε εμείς αλλά και οι ολοένα πιο πολυάριθμοι υποστηρικτές της προσπάθειάς μας. Όμως ο κοινωνικός ταξικός πόλεμος συνεχίζεται. Δεν θα μείνουμε αδιάφοροι θεατές ούτε και σ’ αυτήν τη μάχη. Λέμε στον ταξικό εχθρό αλλά και σε φίλους αληθινούς και ψεύτικους: οι τροτσκιστές δεν παραιτούνται ποτέ από την διαρκή επανάσταση!
6. Η λύση δεν θα βγει από τις κάλπες αλλά από την νικηφόρα επαναστατική ταξική πάλη. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα μείνουμε αδιάφοροι στη συγκεκριμένη εκλογική μάχη και στη συγκεκριμένη συγκυρία.
Ο Μητσοτάκης κι η ΝΔ φοβούνται, παρά την έλλειψη αντιπάλου, ότι οι Ευρωεκλογές του 2024 θα τους αποδυναμώσουν ακόμα περισσότερο κι όχι μόνο από την διαρροή ψήφων στην ψεκασμένη θρησκόληπτη ακροδεξιά και τους φασίστες ή την αποχή. Γι’ αυτό και ξέθαψαν τον κομμουνιστικό μπαμπούλα, τους “αριστερούς που θα μπουκάρουν στα νοσοκομεία”, το χάος που θα σπείρουν τάχα οι κοινωνικοί αγώνες ενάντια στο χάος που οι κυρίαρχοι σπέρνουν και θερίζουν κέρδη και ζωές.
Τρέμουν τις συνέπειες μιας παραπέρα αποσταθεροποίησης του ολοένα πιο ασταθούς αστικού πολιτικού συστήματός και της ίδιας της υπεραντιδραστικής κυβέρνησης της πείνας, των υποκλοπών, της αστυνομικής βίας, των κρατικών εγκλημάτων στα Τέμπη και την Πύλο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα είχε “σερφάρει” δημαγωγικά, με αριστερή ρητορική και υποσχέσεις, πάνω στους αντιμνημονιακούς αγώνες, συνενώνοντας τα οργισμένα μικροαστικά στρώματα με την εργατική τάξη κι έτσι πήρε την κυβερνητική εξουσία -για να την χάσει οικτρά κι ανεπίστρεπτα. Ο Μητσοτάκης κι η Δεξιά πάτησαν στην απογοήτευση των μικροαστών, στο ρήγμα μέσα κι ανάμεσα στα ίδια τα λαϊκά στρώματα και την εργατική τάξη για να στρογγυλοκάτσει ο Κούλης στην πολυθρόνα του Μαξίμου σαν εκπρόσωπος του μεγάλου κεφαλαίου. Τώρα βλέπουν πάλι να απομακρύνονται τα δυσαρεστημένα ή και καταστρεφόμενα μικροαστικά στρώματα. Η επιδοματική πολιτική του καιρού της πανδημίας έληξε κι η κρίση επιδεινώνεται χωρίς τώρα να μπορεί η Δεξιά να βρει ασπιρίνες στους πόνους της κοινωνίας.
Πρέπει να κάνουμε τους εφιάλτες των κρατούντων πραγματικότητα πετσοκόβοντας όσο μπορούμε την κυβερνώσα Ακροδεξιά και στις κάλπες αλλά, προπαντός, αποσαθρώνοντας με την πιο ασυμβίβαστη ταξική πάλη το ήδη σαθρό έδαφος της αστικής αντίδρασης, του καπιταλισμού, των δημίων του ιμπεριαλισμού της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ.
7. Με αυτό το σκεπτικό, ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης της 9ης Ιουνίου, το ΕΕΚ καλεί την εργατική τάξη, τη νεολαία, τον προδομένο, πεινασμένο αλλά ανυπότακτο λαό:
- Να μαυρίσει αγρίως την άγρια μαύρη Δεξιά της πείνας και του πολέμου, κάνοντας γρηγορότερη την ανατροπή της από τα κάτω και αριστερά!
- Να μαυρίσει και να τσακίσει σε κάθε πόλη και γειτονιά τα ακροδεξιά και φασιστικά μορφώματα που δεν έπαψαν να είναι τάγματα εφόδου της κυρίαρχης τάξης και κολαούζοι της κυβερνώσας Δεξιάς.
- Μαύρο στο μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη και τις παραφυάδες του.
- Μαύρο στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη.
- Ψήφο στα αριστερά κόμματα. Δεν είναι ψήφος υποστήριξης στις κραυγαλέες ανεπάρκειες της πολιτικής τους αλλά ταξική ψήφος καταδίκης της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων, ένα χτύπημα στο αστικό πολιτικό σύστημα που παραπαίει.
Προπαντός στηρίζουμε και οικοδομούμε την ανυπότακτη επαναστατική διεθνιστική πρωτοπορία στην Ελλάδα, την Ευρώπη και διεθνώς, με το ΕΕΚ και το Διεθνές Σοσιαλιστικό Κέντρο “Κριστιάν Ρακόφσκυ”, χωρίς σεχταριστικά τείχη προς τις άλλες δυνάμεις του εργατικού, λαϊκού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, χωρίς προσαρμογή στους περιορισμούς τους, με κοινούς αγώνες ενάντια στους κοινούς εχθρούς.
- Πόλεμο στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών! Ήττα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία! Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
- Για την διάλυση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ! Για μια Ένωση Σοσιαλιστικών Συμβουλιακών Δημοκρατιών, χωρίς καπιταλιστές, ολιγάρχες και γραφειοκράτες από την Λισαβόνα στο Βλαδιβοστόκ!
- Για την εργατική εξουσία, τον διεθνή σοσιαλισμό, τον πανανθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό!
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΌΜΜΑ – ΕΕΚ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ
Ιούνιος 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου