Με θλίψη πληροφορηθήκαμε το θάνατο, στις 17/12/20, του συντρόφου και φίλου Μάκη Ράπτη σε ηλικία 74 ετών. Ο σ. Μάκης (Ευθύμιος) γεννήθηκε στη Λαμία, αλλά μεγάλωσε και έζησε στην Αθήνα. Εργάστηκε στην οικοδομή σαν εργοδηγός σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες και σε μεγάλα έργα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ο σ. Μάκης ήταν πιστός στις ιδέες του τροτσκισμού και στο ρεύμα που υποστήριζε τις ιδέες του Μισέλ Πάμπλο. Συμμετείχε για πολλά χρόνια στην ομάδα που εξέδιδε το μικρό περιοδικό «Ενότητα», όπως και στις συζητήσεις που οργάνωνε για διάφορα και ενδιαφέροντα θέματα (οικονομικά, πολιτικά κοινωνικά κ.λπ.).
Ήταν έντιμος και ανιδιοτελής αγωνιστής και όσοι τον γνώρισαν, θαύμαζαν την αφοσίωσή του στο εργατικό κίνημα και σε ένα σκοπό, όσο «μικρός» και αν ήταν. Έτσι, συμμετείχε σε πολλές παρεμβάσεις κατοίκων στις λαϊκές συνοικίες στα Πετράλωνα, στο Θησείο, στο Κουκάκι, στο Φιλοπάππου στον Κεραμικό (το παλιό Γκαζοχώρι-όπου ήταν και η κατοικία του).
Καλό σου ταξίδι σύντροφε Μάκη, οι αγώνες σου είναι μια σημαντική παρακαταθήκη στο κίνημα.
Η ΟΚΔΕ
εκφράζει τα συλλυπητήρια της στην συντρόφισσά του Δωροθέα, στα παιδιά
του, στους συγγενείς του, στους φίλους και τους συντρόφους του.
Την περασμένη εβδομάδα, την Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2020, πέθανε ο σύντροφος Μάκης Ράπτης σε ηλικία 74 χρονών. Κηδεύτηκε με πολιτική κηδεία την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου. Ο σύντροφος Μάκης γεννήθηκε στη Λαμία το 1946 και εργάστηκε ως εργοδηγός οικοδομών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στη μεταπολίτευση προσχώρησε στο τροτσκιστικό κίνημα εντασσόμενος στην Οργάνωση Επαναστατων Μαρξιστών Ελλάδας (ΟΕΜΕ) - εξέδιδε το περιοδικό «Για το Σοσιαλισμό» - ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Επαναστατικής Μαρξιστικής Τάσης (ΔΕΜΤ), ηγέτης της οποίας ήταν ο Μιχάλης Ράπτης, ο γνωστός ως Μισέλ Πάμπλο. Αργότερα εντάχθηκε στον κύκλο συζητήσεων “Ενότητα”, όπου ήταν βασικό στέλεχος και στη δεκαετία του 1980 στο σύλλογο «Πρωταγόρα», όπου δέσποζε η φυσιογνωμία του Πάμπλο. Ανένταχτος στο τροτσκιστικό κίνημα εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά πάντα ενεργός στο μαζικό κίνημα είτε στη γειτονιά, είτε στις μεγάλες εκδηλώσεις. Ιδιαίτερα συντροφικός, ευγενής, έντιμος, έμπιστος και κριτικός, τον θυμόμαστε στις εκδηλώσεις της Λέσχης του Σπάρτακου, στα συνέδρια του ΙΠΚΕ «Παντελής Πουλιόπουλος» και σε άλλες εκδηλώσεις της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, καθώς και άλλων οργανώσεων. Τα τελευταία χρόνια, ο σύντροφος Μάκης είχε αποσυρθεί λόγω των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΟΚΔΕ - Σπάρτακος (εττδ) αποτίει φόρο τιμής στο σύντροφο Μάκη Ράπτη και απευθύνει θερμά συλλυπητήρια στα παιδιά του και στη συντρόφισσα του Δωροθέα.
Την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου άφησε την τελευταία του πνοή ο σύντροφος Μάκης Ράπτης. Την Παρασκευή 19 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε η πολιτική κηδεία. Ο Μάκης τα τελευταία χρόνια είχε ταλαιπωρηθεί με την υγεία του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μάκης Ράπτης γεννήθηκε στην Λαμία το 1943. Καταγόταν από δημοκρατική οικογένεια, που συμμετείχε στο κίνημα της εθνικής αντίστασης και ήταν αδερφός του αντιδικτατορικού αγωνιστή Νίκου Ράπτη, του οποίου την μνήμη τιμούν ακόμα στα Γιάννενα. Εργάστηκε ως εργοδηγός οικοδομών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συγκεκριμένα στην Σαουδική Αραβία. Εκεί ήρθε σε επαφή με την αραβική κουλτούρα, καθώς συνεργαζόταν καθημερινά με άραβες διαφόρων προελεύσεων. Μια εμπειρία που πιθανά να εδραίωσε την υποστήριξη του στις αποικιακές επαναστάσεις.
Στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης συνδέεται πολιτικά με το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Επαναστατικής Μαρξιστικής Τάσης, (TMRI) της οποίας ηγετικό στέλεχος ήταν ο Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο). Συμμετέχει ενεργά στην έκδοση του περιοδικού «Για το Σοσιαλισμό» που έβγαζε η αντίστοιχη ομάδα. Παράλληλα συμμετέχει και στον Όμιλο Πρωταγόρα που ήταν ένα πολύ πιο διευρυμένο σχήμα σε σχέση με το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Τάσης του Πάμπλο.
Όπως μας πληροφορεί ο σύντροφος Μίμης Λιβιεράτος, γνωρίζει τον Μάκη Ράπτη το 1976, ο οποίος παρακολουθεί την λέσχη πολιτικών συζητήσεων «ENOTHTA», που έχει ιδρύσει ο Δ.Λιβιεράτος. Η «ΕΝΟΤΗΤΑ», είχε τα γραφεία της στην Αγίου Κωνσταντίνου, κάνει εβδομαδιαίες συναντήσεις στις οποίες συμμετέχει ενεργά ο Μάκης Ράπτης, εκτελεί χρέη ταμία, και είναι η ψυχή της ομάδας. Παραμένει πολιτικά κοντά και στον Μιχάλη Ράπτη (Πάμπλο) και αναπτύσσει στενές φιλικές σχέσεις και με τον Μίμη Λιβιεράτο.
Τα χρόνια των δεκαετιών του 70 και του 80 φιλοξενεί συχνά διωκόμενους αγωνιστές, από όλες τις γωνιές του πλανήτη που φέρνει στην Ελλάδα, ενίοτε και παράνομα, ο Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο).
Μέχρι να τον καταβάλλουν τα προβλήματα υγείας είχε ενεργό συμμετοχή στα κινήματα, όντας ένας δραστήριος αγωνιστής και παραμένοντας πάντα ένας σεμνός συζητητής. Ζούσε στην περιοχή του Κεραμεικού – Γκάζι και συμμετείχε ενεργά στα τοπικά κινήματα και στις αντίστοιχες συλλογικότητες της περιοχής.
Ο σύντροφος Μάκης δεν αδιαφόρουσε για τα θεωρητικά ζητήματα, συμμετείχε με πάθος σε πολιτικές συζητήσεις που αφορούσαν τους αντιμπεριαλιστικούς αγώνες , την αυτοδιαχείριση, και την υπεράσπιση της πλούσιας θεωρητικής κληρονομιάς του Λέων Τρότσκι στην οποία έμεινε ανυποχώρητα πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του. Οι τελευταίες μας συζητήσεις αφορούσαν την έκδοση του βιβλίου «Κρατισμός ή Αυτοδιαχείριση, η εμπειρία της Χιλής» του Μιχάλη Ράπτη (Πάμπλο) , όπου από κοινού με τον εκδότη Κώστα Κοροντζή συζητούσαν από τα θεωρητικά ζητήματα που καταπιανόταν το βιβλίο μέχρι και τις τελευταίες λεπτομέρειες που αφορούσαν την έκδοση του βιβλίου.
Ο Μάκης Ράπτης ήταν ένας αναντικατάστατος σύντροφος και φίλος. Θα μας λείψει. Και σαν σύντροφος, και σαν φίλος και σαν άνθρωπος. Ήταν τιμή μας που υπήρξαμε, φίλοι και σύντροφοι του!
Χάρης Κωστούλας, Αλέκα Μακρή