Το νέο κύμα πανδημίας, λόκνταουν και απαγορεύσεων δημιουργεί μια τομή στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση. Με όσο χρήμα κι αν μπουκώσουν τα ΜΜΕξαπάτησης, η αποτυχία και ανικανότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν κρύβεται.
Στο 1ο κύμα, αν και η κατάσταση συγκρατήθηκε οριακά και για συγκυριακούς λόγους (παρά την αμέλεια, καθυστέρηση, έλλειψη κάθε προετοιμασίας τους), κορδώνονταν για παγκόσμιο πρότυπο. Στο τυχοδιωκτικό άνοιγμα, κυρίως του τουρισμού, επέδειξαν τρομακτική ανευθυνότητα, σαν το πρόβλημα να είχε εξαφανιστεί.
Όλο αυτό το διάστημα δεν έκαναν άλλο από το να επιτίθονται άγρια στους εργαζόμενους και τη νεολαία, μονιμοποιώντας και χειροτερεύοντας ό,τι έκτακτο είχαν επιβάλλει, ενώ η θωράκιση του ΕΣΥ έμεινε σκέτο χυδαίο ψέμα.
Αν και γνώριζαν τον κίνδυνο, όταν το πρόβλημα άρχισε να ξαναέρχεται στην επιφάνεια, με την άθλια προπαγάνδα της «ατομικής ευθύνης» διαπόμπευαν όποιον δήθεν γλεντοκοπάει και δεν πειθαρχεί, για να αποστρέψουν τα φώτα απ’ τις ευθύνες τους. Στοχοποίησαν τη νεολαία, το σκίρτημα των μαθητικών καταλήψεων. Συμμορίτικες επιδρομές των ΜΑΤ-ΔΙΑΣ και κατασταλτικά πογκρόμ, σε πλατείες, πορείες κ.λπ. διαδέχονταν το ένα το άλλο. Οι παλινωδίες και τα ψέματά τους κορυφώθηκαν σε αλαλούμ και τσαρλατανισμό, όσο πλησιάζαμε στο 2ο λόκνταουν.
Στις 8/11, ο αριθμός διασωληνομένων και θανάτων είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο. Τα νοσοκομεία βρίσκονται σε εντελώς οριακή κατάσταση, έχει ξεκινήσει η έλλειψη κρεβατιών, η μεταφορά ασθενών μεταξύ νοσοκομείων και σε ιδιωτικές κλινικές. Η εξέλιξη είναι δραματική, απειλούνται εκατόμβες. Το κυβερνητικό «σχέδιο» είναι μετατροπή του ΕΣΥ σε «σύστημα covid», μήπως κι από θαύμα αντέξει, βαφτίζοντας κατάλληλο όποιο κρεβάτι βρεθεί, ακυρώνοντας μαζικά χειρουργεία και νοσηλείες για τους υπόλοιπους ασθενείς, αφήνοντας τον κόσμο στα νύχια των εμπόρων της υγείας ή να λιώνει κλειδωμένος στο σπίτι του. Τα στοιχεία για θανάτους ηλικιωμένων μέσα σε κλινικές, χωρίς μεταφορά σε ΜΕΘ, δείχνουν ότι μάλλον έχουν αρχίσει οι μακάβριες «διαλογές» (ποιος θα αφεθεί να πεθάνει).
Αυτή η αποτυχία, μάλλον προμελετημένο έγκλημα, δεν αφορά μόνο τα κυβερνητικά πρόσωπα, δεν είναι ένα ατύχημα. Είναι το μοιραίο αποτέλεσμα ενός καπιταλιστικού συστήματος παρηκμασμένου και σάπιου, μιας αστικής τάξης και πολιτικών ελίτ αρπακτικών ως το μεδούλι, του ακραίου και φονικού νεοφιλελευθερισμού τους. Λυσσάνε για κάθε ευρώ που πάει στην ενίσχυση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών, στις ανάγκες των εργαζόμενων και λαϊκών μαζών, αντί να το κατασπαράζει το κεφάλαιο, ιδιαίτερα το μεγάλο, κλινικάρχες, καναλάρχες, «ημέτεροι». Γι’ αυτό αρνούνταν πεισματικά να ενισχύσουν το ΕΣΥ, να κάνουν μαζικά τεστ και, μέσα στην πανδημία, κατέβαζαν μέτρα που χτύπαγαν τους νοσηλευτές, αυτούς που υποκριτικά χειροκροτούσαν για «ήρωες». Γι’ αυτό δεν δίνουν λεφτά για να λειτουργήσουν με ασφάλεια τα σχολεία, αλλά επιβάλλουν ηλεκτρονική ψηφοφορία και 3μηνες συμβάσεις στους εκπαιδευτικούς. Γι’ αυτό ενέπαιζαν τον λαϊκό κόσμο, που συνωστίζεται αναγκαστικά στα μέσα μεταφοράς, λέγοντας ότι δεν έχει νόημα να πυκνώσουν τα δρομολόγια. Γι’ αυτό έκαναν την πανδημία χρυσή ευκαιρία σαρωτικών επιθέσεων στα εργατικά δικαιώματα.
Η κυβέρνηση απαίτησε να μείνει στο απυρόβλητο, με ασπίδα τους «ειδικούς»-μαριονέτες της και υπερπροβάλλοντας «ψεκασμένους» και ανορθολογικές συμπεριφορές, που η ίδια γέννησε με την πολιτική της. Αυτός ο ψευδοεπιστημονικός φερετζές έχει σήμερα σκιστεί. Καμία σχέση δεν έχουν τα μέτρα και οδηγίες τους με την προστασία της δημόσιας υγείας! Όπως π.χ. οι σκόπιμοι παραλογισμοί ότι η εξάπλωση του ιού αναχαιτίζεται με απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Τα μέτρα «στήριξης» συνεχίζουν την κοροϊδία. Η οικονομική κρίση δεν ανακόπτεται με ξεροκόμματα, ενώ η ανεργία θερίζει, τσακίζονται μισθοί, ωράρια, συνδικαλιστικά και απεργιακά δικαιώματα, αρπάζονται λαϊκά σπίτια και εισοδήματα (πτωχευτικός). Η κρίση ήδη φουντώνει, φέρνοντας τους εργαζόμενους, άνεργους και φτωχούς σε απόγνωση. Το πρόβλημα για τον ελληνικό καπιταλισμό είναι ακόμα μεγαλύτερο: έχει αρχίσει ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, η κυβέρνηση διαρκώς «βγαίνει στις αγορές» (δηλαδή μας φορτώνει κι άλλο χρέος), ενώ η Ευρώπη βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης, με αποτέλεσμα τα (ανεπαρκή) σχέδια για το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ να γίνονται πολύ αμφίβολα – και σύντομα θα επανέλθουν ανοιχτά οι φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της.
Η δική μας διέξοδος
Είναι απόλυτα εφικτή μια άλλη, ορθολογική διαχείριση. Με ειλικρινή, διεθνή επιστημονική συνεργασία, αντί του ανταγωνισμού πολυεθνικών και κρατών. Εθνικοποιώντας τα συστήματα υγείας, επιτάσσοντας χωρίς αποζημίωση ιδιωτικές δομές και φαρμακοβιομηχανίες, κρίσιμα αποθέματα και τομείς για την επιβίωση του πληθυσμού. Χρηματοδοτώντας μαζικά τις δημόσιες κοινωνικές υποδομές (υγεία, σχολεία, συγκοινωνίες κ.λπ.), για να λειτουργήσουν με ασφάλεια. Διαγράφοντας το χρέος (και βγαίνοντας από Ευρώ/ΕΕ), φορολογώντας το κεφάλαιο και τους πλούσιους. Επιβάλλοντας δρακόντειες υποχρεώσεις στους εργοδότες, ενισχύοντας τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Έτσι αυξάνει η αντοχή του πληθυσμού σε μια δύσκολη κατάσταση, όχι με τον βούρδουλα της ενοχοποίησης, της «ατομικής ευθύνης», των χουντοαπαγορεύσεων. Βάζοντας στο επίκεντρο τις ανάγκες μας και τον στυλοβάτη τους, τον εργαζόμενο άνθρωπο, που κρατάει όρθια κάθε κοινωνία. Έτσι περιορίζεται στο ελάχιστο το κόστος, οικονομικό και ανθρώπινο, όπου απαιτούνται και μέτρα «αποστασιοποίησης» και «καραντίνας» (στηριζόμενα σε μαζικά τεστ).
Αυτά απαιτούν να βρίσκονται στην ηγεσία ριζικά διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις. Που να μην βλέπουν στην κρίση ευκαιρία κερδοσκοπίας, γκαγκστερικών επιθέσων σε δικαιώματα και ελευθερίες. Που να μπορούν να εφαρμόσουν ένα σχέδιο, να μην έχουν αποσαθρωθεί και εξαχρειωθεί από τα δόγματα της «αγοράς», από ταξικό μίσος ενάντια σε εργαζόμενους και φτωχούς. Τίποτα τέτοιο δεν μπορούν να εφαρμόσουν οι αστικές νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, που ανάμεσά τους ο Μητσοτάκης φιγουράρει στους χειρότερους, ειδικά στις χώρες των «παλιών» ιμπεριαλιστών και του «δυτικού κόσμου» τους. Γι’ αυτό παλινδρομούν ανάμεσα στα εφιαλτικά λόκνταουν, που βάζουν ταφόπλακα στην οικονομία και τον κόσμο της δουλειάς, και τα μαυραγορίτικα «ανοίγματα» που προαναγγέλουν θανάτους.
Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σοβαρό σχέδιο. Το ούλτρα φιλοκυβερνητικό ΒΗΜΑ ξεκαθάρισε στις 8/11: «Άνοιξε – Κλείσε μέχρι το εμβόλιο». Η κρίση θα κρατήσει μήνες, οι επιπτώσεις χρόνια. Τώρα πλέον τα αδιέξοδα βοούν, ο θυμός και η οργή άρχισαν να σιγοβράζουν, η συμπίεση της κοινωνίας αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε ξεσπάσματα, μικρά ή μεγάλα.
Όμως αυτά δεν αρκούν. Πρέπει να τα μετατρέψουμε σε ενότητα, οργάνωση, αγώνα στους δρόμους, απεργίες, διαδηλώσεις. Έτσι θα βγάλουμε το φίμωτρο του φόβου, θα ανασάνουμε ξανά. Έτσι υπερασπιζόμαστε πραγματικά την υγεία και τη ζωή μας. Επόμενος σταθμός ο γιορτασμός και οι διαδηλώσεις του Πολυτεχνείου, ενάντια στις απόπειρες απαγόρευσής τους. 17 Νοέμβρη – Όλοι στην Πορεία – Με τη σημαία της Εξέγερσης του 1973: Να διώξουμε την ανίκανη και εγκληματική κυβέρνηση Μητσοτάκη. Να ανοίξουμε τον δρόμο για μια αντεπίθεση διαρκείας, για την επιβολή του δίκιου και των δικών μας λύσεων, με ένα νέο κύμα αγώνων, με μια επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου