Ισόβια στους φονιάδες του Παύλου Φύσσα!
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!
Αυτοί ήταν και είναι τρεις στόχοι του αντιφασιστικού κινήματος που με την ιστορική απόφαση του δικαστήριου στις 7 Οκτώβρη το κίνημα κάνει ένα άλμα για να τους κερδίσει και τους τρεις.
Ένα άλμα που έγινε εφικτό γιατί η μάχη ενάντια στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής έγινε υπόθεση του κόσμου που παλεύει για τις δουλειές του, για τα σχολεία και τις σχολές του, για να μην σκοτώνεται σε καταστροφικές πλημμύρες και πυρκαγιές, για να μην χάνονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στα νερά του Αιγαίου, στους φράχτες του Έβρου και στις Μόριες.
Αυτή είναι η δύναμη που πλημμύρισε τους δρόμους έξω από το Εφετείο στην Αθήνα και σε πολλές άλλες πόλεις πανελλαδικά και έβαλε τη σφραγίδα της στην απόφαση του δικαστήριου. Είναι η ίδια δύναμη που ξεσήκωσε αντιφασιστικά συλλαλητήρια όταν δολοφονήθηκε ο Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα και ακόμα πιο δυνατά όταν δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας στο Κερατσίνι.
Αυτή η δύναμη δεν βγήκε από το κεφάλι του Δία ούτε γεννήθηκε ξαφνικά. Είναι καρπός αγώνων που χρειάστηκε να δώσουμε για πολλά χρόνια και να κλιμακώσουμε μετά τις εκλογές του 2012 όταν η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή. Είναι επιτυχία για την ΚΕΕΡΦΑ που έδωσε τις δυνάμεις της ήδη από το 2009.
Είναι αποτέλεσμα επιλογών που βοήθησαν ώστε οι λίγοι να γίνουν πολλοί, να κερδιθεί η μάχη στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, στα σχολεία και στις σχολές, σε όλο το φάσμα της Αριστεράς, να γίνει το αντιφασιστικό κίνημα δύναμη ακαταμάχητη.
• Πρώτη και βασική επιλογή ήταν ο προσανατολισμός στην οργανωμένη εργατική τάξη, να στηρίξουν τα συνδικάτα το αντιφασιστικό κίνημα όπως και έγινε ξανά και ξανά, αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα με απεργία στις 26 Σεπτέμβρη 2013, στο ξεκίνημα της δίκης τον Απρίλη του 2015, στην απόφαση στις 7 Οκτώβρη 2020.
• Δεμένη με αυτόν τον προσανατολισμό ήταν η επιλογή για κοινή δράση και ενιαίο μέτωπο ώστε να γίνεται πράξη το «Όλοι μαζί, να σβήσουν οι Ναζί». Καμιά επανάπαυση, κανένας εφησυχασμός ότι θα λύσει το πρόβλημα το λεγόμενο «συνταγματικό τόξο», αντίθετα απαίτηση για ενότητα των δυνάμεων της τάξης μας. Η συνεργασία των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής και η στήριξή τους από όλο το φάσμα των δυνάμεων της Αριστεράς έδειξε την αξία αυτής της επιλογής στην πράξη.
• Καίρια ήταν η επιλογή να κυνηγήσουμε τη ναζιστική συμμορία στα δικαστήρια παρά και ενάντια στην κάλυψη που απολάμβανε από τους κρατικούς μηχανισμούς. Χάρη στην πίεση μέσα κι έξω από το δικαστήριο, σκίστηκαν οι μανδύες που κάλυπταν τους φασίστες: και ο κοινοβουλευτικός και ο αστυνομικός και ο δικαστικός.
Η μεταστροφή που πέτυχε το αντιφασιστικό κίνημα καταγράφηκε αρχικά στο αποτέλεσμα των εκλογών της 7 Ιούλη 2019 με την ήττα της Χρυσής Αυγής. Αλλά και πάλι χρειάστηκαν επιλογές: να απορρίψουμε τον εφησυχασμό ότι αυτό ήταν αρκετό. Να αντέξουμε στον μαραθώνιο και την κόπωση από τη μεγάλη διάρκεια της δίκης. Να μην επικρατήσει ηττοπάθεια μετά την αγόρευση της εισαγγελέα που πρότεινε την αθώωση.
Αποδείχθηκε στην πράξη ότι ο κόσμος με τους αγώνες του κινήθηκε προς τα μπρος, όχι προς τα πίσω. Μέσα σε συνθήκες πανδημίας μεγάλα και δυνατά κομμάτια της εργατικής τάξης βγήκαν στον αγώνα.
Οι μάχες στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στον επισιτισμό-τουρισμό, στους «εργάτες της τέχνης» καθόρισαν και καθορίζουν το πολιτικό κλίμα, κρατάνε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την πλάτη στον τοίχο. Η φρίκη για το κολαστήριο της Μόριας ξεσηκώνει ξανά συνειδήσεις ενάντια στη ρατσιστική πολιτική και απλώνει την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους «χωρίς χαρτιά» πανευρωπαϊκά. Το περιβαλλοντικό κίνημα υψώνει τη φωνή του ενάντια στα παρανοϊκά σχέδια πολέμου για εξορύξεις στη Μεσόγειο. Όλα μέτρησαν για να φτάσουμε στη λαοθάλασσα που επέβαλε και υποδέχθηκε την καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας στις 7 Οκτώβρη.
Και έτσι θα συνεχίσουμε!
Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου