ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΧΩΡΙΣ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕΞΙΣΜΟ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Όμως οι ρατσιστές και οι νεοναζί έχουν αντίπαλο: το μαζικό και πολύμορφο κίνημα το οποίο στους δρόμους όλης της Ευρώπης αγωνίζεται, όχι μόνο κατά της φασιστικής τρομοκρατίας, αλλά και όλων εκείνων που τη συντηρούν και την προστατεύουν: των αντιλαϊκών πολιτικών, της αστυνομικής ασυδοσίας, του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού και του συστήματος που την επιβάλλει.
Στις 11, 12 και 13 Απρίλη οι αντιστάσεις συναντιούνται στην Αθήνα σε ένα κλίμα γιορτινής ατμόσφαιρας, με πολιτικές εκδηλώσεις, συναυλίες και συζητήσεις με αντιφασιστικές συλλογικότητες, δικτυώσεις και συνελεύσεις από την Ευρώπη. Συζητάμε, ανταλλάζουμε εμπειρίες και οργανώνουμε τη δράση μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δίνουμε ένα ηχηρό μήνυμα συντονισμένου αγώνα εναντίον του φασισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού.
Το τριήμερο αποτελεί την κορύφωση του μήνα αντιφασιστικής δράσης (21 Μάρτη – 21 Απρίλη), στη διάρκεια του οποίου πραγματοποιούνται παρεμβάσεις και εκδηλώσεις σε γειτονιές, κοινωνικούς χώρους και σχολεία σε όλη την Ελλάδα.
Αντιφασιστικός συντονισμός επιτροπών-συλλογικοτήτων-πρωτοβουλιών
Αθήνας-Πειραιά
http://antifasistikossyntonismos.blogspot.gr http://antifa-month.blogspot.gr/
Επικοινωνία: antifasistikos.syntonismos@gmail.com,
Τηλ.: 6976436302 – 210 3813928 – 210 3306286
Τι είναι και τι δεν είναι το Αντιφασιστικό Τριήμερο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Νικόλα Γανιάρη
Όταν στον Αντιφασιστικό Συντονισμό συζητούσαμε την ιδέα για μια πανευρωπαϊκή συνάντηση, κανείς δεν είχε σκεφτεί ότι μια τέτοια συνάντηση θα μπορούσε να συμπέσει με την αποκάλυψη ενός βίντεο που εκθέτει τον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης ως συνομιλητή των νεοναζί. Προφανώς όλοι είχαν μία ιδέα για το ποιόν του και, αντίστοιχα, για τον “αντισυστημισμό” της ακροδεξιάς. Κανείς όμως δεν φανταζόταν μια τόσο βίαιη αποκάλυψη των σχέσεων κυβέρνησης και Χρυσής Αυγής.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς το επίμαχο βίντεο. Για μας είναι η πιο εκκωφαντική διάψευση του σεναρίου που ήθελε το (φιλελεύθερο) κράτος να ηγείται της αντιφασιστικής δράσης και της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής. Τον περασμένο Σεπτέμβρη, είδαμε νεοφιλελεύθερους της ΝΔ, που κατά Μπαλτάκο θα μπορούσαν να συγκυβερνήσουν με τους χρυσαυγίτες, να καταφέρονται εναντίον τους για πρώτη φορά με τόσο κατηγορηματικό τρόπο. Είδαμε αστυνομικούς να συλλαμβάνουν και να οδηγούν σιδηροδέσμιους βουλευτές που, κάποιοι εξ αυτών, μπορεί και να είχαν ψηφίσει. Από εκείνο το Σεπτέμβρη, το νόημα των εικόνων αυτών παραμένει διεκδικήσιμο: προϊόν της βούλησης μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης ή αποτέλεσμα της πίεσης του κινήματος μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα;
Τέτοια ή παρόμοια ερωτήματα υπάρχουν σε πολλές ακόμα ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτη την Ουκρανία. Εκεί, η άνοδος του φασισμού στην εξουσία, και κυρίως ο τρόπος που απέκτησε τη δυναμική αυτή (κινητοποιήσεις και συνελεύσεις ενάντια στην κυβερνητική πολιτική), ανοίγουν μία σειρά από προβληματισμούς: για τη σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη δημοκρατία, την αντίσταση απέναντι σε ένα κράτος που μεταβάλλεται ριζικά, τις πιθανότητες διεξόδου εν μέσω αμφιλεγόμενων διεθνών σχέσεων.
Στην Ουκρανία ο Δεξιός Τομέας, στη Γαλλία η άνοδος της Λεπέν και η δολοφονία του Κλεμάν, στη Σουηδία το σοκ της επίθεση στο Μάλμε και στην Ουγγαρία το πρόσφατο 20% του Jobbik μας υπενθυμίζουν ότι με το φασισμό και την ακροδεξιά στην Ευρώπη δεν τελειώσαμε ποτέ.
Το αντιφασιστικό τριήμερο, λοιπόν, πρέπει να καλύψει αυτήν την κουβέντα που ακόμα δεν έχει γίνει πανευρωπαϊκά. Να δει τους λόγους της ανόδου των φασιστών και τις προϋποθέσεις μιας αποτελεσματικής αντιμετώπισής τους. Να συζητήσει την «τυπολογία» που παρουσιάζει ο φασισμός στην άνοδό του: τη συνεχή τροφοδότησή του από την κοινωνική ανισότητα και τη λιτότητα, τη βιοπολιτική ατζέντα που θέτει από κοινού με τις κυβερνήσεις, τη δυνατότητα της αυτόνομης ανάπτυξής του, αλλά και τους αρμούς του στο κράτος.
Η συζήτηση αυτή χρειάζεται να ξεπεράσει ένα πιθανό εμπόδιο: να μείνει στην περιγραφή του προβλήματος. Να επιβεβαιώσει δηλαδή την εικόνα ενός κινήματος που δεν μπορεί παρά να διαμαρτύρεται, αφήνοντας έναν πιο παρεμβατικό ρόλο στην εκάστοτε νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση.
Ο στόχος, λοιπόν, είναι να φτιάξουμε τη δική μας ατζέντα, τα δικά μας αιτήματα, τη δική μας οργάνωση. Να διαμορφώσουμε μια αντιφασιστική κουλτούρα και μορφές κινητοποίησης μαζικές και αποτελεσματικές. Μόνο έτσι είναι δυνατό να τελειώσουμε με το φασισμό στην ήπειρο που τον γέννησε.
Η Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνάντηση συνεχίζεται μέχρι την Κυριακή 14 Απριλίου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256).
Πηγή : Red NoteBook