Παρέμβαση στο Πανελλαδικό Συντονιστικό των Σχημάτων της ΕΑΑΚ

Παρέμβαση στο Πανελλαδικό Συντονιστικό των σχημάτων της ΕΑΑΚ

Αθήνα, 25-26 Απριλίου 2014

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο γύρο αναμέτρησης με την κυβέρνηση της τρόικας. Αφού έκλεισαν ένα στα τέσσερα ΑΕΙ - ΤΕΙ, τσάκισαν τις δαπάνες για την παιδεία, απόλυσαν διοικητικούς υπαλλήλους και μας στέρησαν κάθε εργασιακό μέλλον, τώρα οι εντολοδόχοι της τρόικας ετοιμάζονται να μας πετάξουν και από τις ίδιες τις σχολές μας.

Το Υπουργείο Παιδείας ετοιμάζεται να διαγράψει πάνω από 180.000 “αιώνιους” φοιτητές σε τρεις μήνες από τώρα, τιμωρώντας τους για την ακαδημαϊκή ασυνέπεια τους, απειλώντας με την ίδια τιμωρία όσους συναδέλφους τους ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.

Ποιος πρέπει να διαγράψει ποιον;

Αλήθεια, τιμωρήθηκαν ποτέ οι κυβερνώντες αυτής της χώρας, για το γεγονός ότι στέρησαν από τους “αιώνιους” αλλά και από τους ”μη – αιώνιους” φοιτητές τους όρους μιας αξιοπρεπούς φοίτησης;

Για το το γεγονός ότι τσάκισαν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές για να πληρώνεται ένα δημόσιο χρέος το οποίο είναι σήμερα μεγαλύτερο από εκείνο που ήταν πριν το μνημόνιο;

Για το γεγονός ότι η ανεργία των νέων δεν πρόκειται να φτάσει τα “προ κρίσης” επίπεδα νωρίτερα από το... 2031;

Για το γεγονός ότι τώρα ετοιμάζουν ένα νέο μνημόνιο που μαζί με μέρος το δημοσίου χρέους αναμένεται να “κουρευτεί” και ότι έχει απομείνει από τις κατακτήσεις μας;

Ο κατώτατος μισθός θα καταργηθεί, τα ασφαλιστικά ταμεία θα ιδιωτικοποιηθούν, δημόσιοι υπάλληλοι θα απολυθούν μαζικά.

Είναι αυτοί όροι για να διασφαλιστεί η ακαδημαϊκή συνέπεια των φοιτητών από εδώ και στο εξής; Με τι χρήματα θα σπουδάζουν όταν οι μόνες δουλειές που υπάρχουν βρίσκονται μόνο στο “νέο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας” του... 2021 και οι μισθοί αγγίζουν πλέον τα επιδόματα ανεργίας και τελευταία καταργούνται;

Οι διαγραφές των “αιωνίων” φοιτητών δεν είναι “άλλο ένα” μέτρο

Γι' αυτό οι επερχόμενες διαγραφές των “αιωνίων” φοιτητών:

> Δεν αποτελούν μία τυπική εκκρεμότητα του νόμου – πλαισίου που πέρασε κακήν – κακώς το 2007, η οποία αφορά μάλιστα μόνο τη συγκεκριμένη κατηγορία της σπουδάζουσας νεολαίας, ούτε άλλο ένα μέτρο μεταξύ άλλων “πειθάρχησης” που επιχειρεί να περάσει η κυβέρνηση.

> Αποτελούν, κυριολεκτικά, μέτρο εξόντωσης μερικών ακόμα εκατοντάδων χιλιάδων νέων που έρχονται να προστεθούν σε εκείνους που δεν βρήκαν καμία δουλειά ποτέ ή έχασαν οριστικά εκείνη που είχαν.

Αποτελούν δηλαδή, προανάκρουσμα των νέων δεινών που περιμένουν όλους τους σπουδαστές και, εν τέλει, όλους τους νέους και, απ' αυτήν την άποψη κρίσιμο κόμβο για όλο το σπουδαστικό και νεολαιίστικο κίνημα.

 Από το 2007 στο 2014

Το μέτρο αυτό ήταν η θρυαλλίδα που πυροδότησε το μεγαλύτερο έως σήμερα φοιτητικό κίνημα των καταλήψεων (2006 -7) στην ιστορία της χώρας. Έπειτα ακολούθησε η επαναστατική λαϊκή εξέγερση με επικεφαλής τη νεολαία τον Δεκέμβρη του 2008 και η κατάρρευση της κυβέρνησης Καραμανλή.

Σήμερα, βρισκόμαστε όχι στην αρχή της επίσημης χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού όπως τότε αλλά στο πιο προχωρημένο στάδιο της, με την πλήρη αποτυχία “διάσωσης” από τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά) και τους Τροϊκανούς.

Στόχος τους τώρα δεν είναι τόσο πια μία ευρωπαϊκή ανταγωνιστική ανώτατη παιδεία κόντρα στις ΗΠΑ, την Ινδία και την Κίνα, αλλά... η επιβίωση της ίδιας της ευρωζώνης μέσω της μαζικής εξαθλίωσης των νέων της.

Δεν χρησιμοποιούν κανένα δημοκρατικό προσωπείο αλλά στηρίζουν ανοιχτά ακροδεξιές και ναζιστικές κυβερνήσεις -όπως στην Ουκρανία- για να εφαρμόσουν το πρόγραμμά κοινωνικού κανιβαλισμού.

Έχουμε απέναντι μας νέα καθήκοντα. Χρειαζόμαστε ένα επαναστατικό πρόγραμμα, ένα επαναστατικό σχέδιο δράσης και μια επαναστατική οργάνωση.

Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη τρύπια σημαία της αστικής “δημοκρατίας” τους για να υπερασπίσουμε πολιτικά τα δικαιώματα μας στη μόρφωση, στη δουλειά, στην ίδια τη ζωή.

Κανένα μέτρο εξόντωσης της νεολαίας να μην περάσει. Καμία διαγραφή φοιτητών, καμία απόλυση εργαζομένων, καμία περικοπή στις αποδοχές μας.

Να παλέψουμε για την αυτοργάνωση των εργατών και της νεολαίας για ενα Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο, μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας με συνελεύσεις – καταλήψεις – διαδηλώσεις για την ανατροπή της κυβέρνησης, της Τροϊκανής κηδεμονίας και του καπιταλισμού. Για τη διαγραφή ολόκληρου του δημόσιου χρέους και του ιδιωτικού χρέους των φτωχών. Για την εργατική εξουσία και την καθολική κοινωνική χειραφέτηση.

Δεν θα μείνουμε μέσα στην καταρρέουσα φυλακή της Ε.Ε. διεκδικώντας μόνο ένα καλύτερο κελί, ούτε όμως θα διαχωρίσουμε το μέλλον μας από εκείνο των άλλων νέων εκμεταλλευμένων στην Ευρώπη.

Να παλέψουμε για μία εργατική επαναστατική Διεθνή – την Τέταρτη Διεθνή και τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης πάνω στα συντρίμμια της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

ΕΕΚ