Νέο νόημα δίνει η Κουμουνδούρου στο σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ»
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να άγεται και να φέρεται με τεράστιες ταλαντώσεις, όταν συγκροτεί το ευρω ψηφοδέλπό του, δεν έχει όμως τέτοια προβλήματα όταν «συγκροτεί» την ευρωπαϊκή πολιτική του: Είναι σαφώς ταγμένη στο μονόδρομο του ευρώ και της ευρωζώνης! Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το απέδειξε περίτρανα τις προηγούμενες μέρες. Ξεκίνησε την εβδομάδα του με εσωκομματική φαγωμάρα για την υποψήφια του στη Θράκη και την έκλεισε φορώντας… ευρωπα- τριωτικό καπέλο!
«Αντιμετωπίζουμε αυτή την εκλογική μάχη όχι σαν μια απλή αναμέτρηση ευρωεκλογών, αλλά μια αναμέτρηση με ιδιαίτερα πατριωτικό και εθνικό χαρακτήρα. Καλούμε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, όλους τους έλληνες πατριώτες να ενισχύσουν το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ». Με αυτή τη φράση -που προηγήθηκε της ανακοίνωσης της συμμετοχής του Μ. Γλέζου στο ευρωψηφοδέλτιο- ο Αλ. Τσίπρας… εμβάθυνε ακόμη περισσότερο στο σύνθημα «Ελλάδα ή Μέρκελ» που έχει λανσάρει τις τελευταίες εβδομάδες, εξαφανίζοντας ως διά μαγείας κάθε ταξική διάσταση από την πολιτική ατζέντα ενόψει των ευρωεκλογών.
Θέτοντας τέτοιου είδους διλήμματα, που προσπερνούν και κρύβουν την πραγματική αιτία της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, δηλαδή τη φύση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης σαν μηχανισμών «εγγύησης» της κυριαρχίας του κεφαλαίου σε βάρος του κόσμου της εργασίας, η ηγετική όμαδα του ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει δύο πολύ συγκεκριμένες ανάγκες της: Καταρχήν «θολώνει τα νερά» ακόμη περισσότερο, για τη δεδομένη επιλογή της να αποτελέσει δύναμη διαχείρισης του συστήματος και επίσης απαντά -στο επικοινωνιακό επίπεδο- στην κριτική που της ασκείται από τη Νέα Δημοκρατία, περί «επιζήμιων για τα εθνικά ζητήματα» χειρισμών με αφορμή τα θέματα των μειονοτήτων της Θράκης.
Όσον αφορά το πρώτο σκέλος σαφέστατη είναι και η διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές, που δόθηκε στη δημοσιότητα την Παρασκευή. Γίνεται λόγος για «Ευρώπη της Μέρκελ και του Σουλτς, Ευρώπη της γερμανικής επικυριαρχίας και του ιμπεριαλισμού» της οποίας το πρόβλημα είναι πως «από τον συναινετικό καπιταλισμό έχουμε περάσει στον ολοκληρωτικό νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό», έτσι ώστε «η Ευρώπη σήμερα δεν έχει πια καμία σχέση με το μοντέλο σταθερής εργασίας, ισχυρών κοινωνικών εγγυήσεων, αξιοπρεπών συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας, αλληλεγγύης και οικολογικής ευαισθησίας».
Στο ίδιο κείμενο παρότι ομολογείται πως «η νέα ΟΝΕ, με το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο, με τους κανονισμούς εποπτείας και τιμωρίας των κρατών που αντιμετωπίζουν ελλείμματα και υψηλό χρέος και με τον αυστηρό έλεγχο των κρατικών προϋπολογισμών [...] εξοβελίζει τη δυνατότητα άσκησης εναλλακτικής πολιτικής» γίνεται… επα-νερμηνεία του συνθήματος «καμία θυσία για το ευρώ» με τρόπο τέτοιο που να σημαίνει… «οπωσδήποτε μέσα στο ευρώ»! Χαρακτηριστική είναι η διατύπωση του κειμένου της διακήρυξης: «Εμείς θέλουμε να σώσουμε τη χώρα μέσα στο ευρώ και όχι με πρόσχημα τη σωτηρία του ευρώ να οδηγήσουμε τη χώρα σε καταστροφή.
Όπως συμπυκνώνει το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ», απόλυτη προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι η υποταγή σε υποχρεώσεις που ανέλαβαν άλλοι υποθηκεύοντας τη χώρα. Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα»
Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ προδιαγράφει και οριοθετεί με περισσή σαφήνεια την κυβερνητική πολιτική που φιλοδοξεί να ασκήσει: Μια πολιτική «συναινετικού καπιταλισμού», που στις παρούσες συνθήκες υπέρμετρης έντασης της επίθεσης στα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα ελέω καπιταλιστικής κρίσης δεν μπορεί να είναι παρά «μία από τα ίδια».
Απαραίτητη προϋπόθεση για όλα αυτά είναι βέβαια η… εκλογική αποτελεσματικότητα στις επι-κείμενες αναμετρήσεις. Έτσι το άγχος για την επίτευξή της είναι προφανές ότι οδήγησε την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στο μπάχαλο με τις υποψηφιότητες στη Βόρεια Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην αποπομπή από το ευρωψηφοδέλτιο της Σαμπίχα Σουλεϊμάν και στη συνέχεια στην παραίτηση του περιφερειακού συ-βούλου Αν. Μακεδονίας Αχμέτ Κουρτ ύστερα από τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών του με τον τούρκο εθνικιστή Ντ. Μπαχτσελί.
Η υπόθεση αυτή ουσιαστικά ανέδειξε αφενός την ευκολία και την προχειρότητα με τις οποίες αντιμετωπίστηκε συνολικά το θέμα – αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα μπορεί να επικαλεστεί άγνοια για τις δραστηριότητες των δύο υποψηφίων- και αφετέρου την υποταγή των όποιων κινήσεων στις ανάγκες της κάλπης. Όσον αφορά τις αντιδράσεις του «κοσμοπολίτη» υποψηφίου Δ. Χριστόπουλου για την υποψηφιότητα Σαμπιχά και τις κατηγορίες που εξαπέλυσε περί εθνικίστριας υποψήφιας, πρόκειται για καταστάσεις αναμενόμενες όταν ένα ψηφοδέλτιο καταρτίζεται με τη λογική «να χωρέσουν οι πάντες» προκειμένου να διευρυνθεί η δυνατότητα συλλογής ψήφων.
Πηγή : prin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου