Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ
Η χθεσινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε στο προσκήνιο με έναν χαρακτηριστικό τρόπο τις τάσεις που διαμορφώνονται στην ηγεσία του κόμματος.
Η προεδρική ομάδα, σε μια διαρκή προσπάθεια να αυτονομηθεί από τον έλεγχο του κόμματος, ήρθε στη συνεδρίαση με την πρόθεση να επικυρωθεί πλήρως η διαρκής δεξιά της στροφή στο όνομα της «διεύρυνσης» προς τον μεσαίο χώρο και να μην θέσει στην κρίση του οργάνου τη συμμετοχή στο «Ευρωψηφοδέλτιο» αμφιλεγόμενων προσώπων, που δεν έχουν καμία συμμετοχή στην Αριστερά και στους μαζικούς ταξικούς αγώνες. Η απόπειρά της αυτή, σε αξιοσημείωτο βαθμό απέτυχε.
Η προεδρική ομάδα, για μια ακόμα συνεδρίαση δέχθηκε κριτική - αποσπασματική και χωρίς καθαρή εναλλακτική πρόταση - από στελέχη της δικής της πτέρυγας. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, θεωρητικός απολογητής της σοσιαλδημοκρατικής οικονομικής πολιτικής που υπερασπίζει η ηγετική πλειοψηφία, στην ομιλία του κατήγγειλε αστικές παρεκκλίσεις στον δημόσιο πολιτικό λόγο του κόμματος. Ο πρώην Γραμματέας της Νεολαίας ΣΥΝ και στέλεχος της πλειοψηφίας Νάσος Ηλιόπουλος, επίσης καταλόγισε εμμέσως στην ηγεσία έλλειμμα ταξικής προσέγγισης και ριζοσπαστικού πολιτικού λόγου.
Η πιο σοβαρή όμως, «εκ των έσω» αποδοκιμασία της προεδρικής ομάδας, ήρθε στην πρόταση της για τη σύνθεση του «Ευρωψηφοδελτίου». Η αρχική πρόταση του προέδρου να μην τεθούν καθόλου σε ψηφοφορία τα ονόματα των εκτός κόμματος προτεινόμενων υποψηφίων, αποδοκιμάστηκε από τα περισσότερα μέλη του οργάνου, με αποτέλεσμα εκείνος να αναγκαστεί να προτείνει να τεθούν όλοι οι προτεινόμενοι υποψήφιοι σε μυστική ψηφοφορία.
Η ψηφοφορία όμως ανέδειξε μια ακόμα έκπληξη για τους προεδρικούς. Δυο από τους υποψηφίους που πρότειναν, οι πρυτάνεις του «Αριστοτελείου» Γιάννης Μυλόπουλος και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τριαντάφυλλος Αλμπάνης, καταψηφίστηκαν και δεν θα βρίσκονται τελικά στο «Ευρωψηφοδέλτιο». Δυστυχώς η πρόταση της προεδρικής ομάδας για το «Ευρωψηφοδέλτιο», προκλητικά, στο όνομα της έλλειψης χρόνου, άφησε κενές θέσεις, που θα συμπληρωθούν με πρόσωπα που δεν θα τεθούν στην έγκριση της ΚΕ. Ανάμεσα στα σχετικά ονόματα που έχουν ήδη συζητηθεί και τα οποία η ηγετική ομάδα δεν έχει αποκαλύψει, φήμες έχουν κάνει λόγο ότι βρίσκονται, εκτός από τον αστό οικονομολόγο Βαρουφάκη, ακόμα και συνεργάτης του Σημίτη...
Η προτεινόμενη από τους προεδρικούς διακήρυξη για τις Ευρωεκλογές, ήταν στην ουσία της σοσιαλδημοκρατική, κατ’ αντανάκλαση των αταξικών συνθημάτων που έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί σε αφίσες και φυλλάδια. Το σχετικό κείμενο έκανε λόγο για μια «κοινωνική και ειρηνική Ευρώπη», αναμασώντας τις παλιές, χρεοκοπημένες αυταπάτες του ρεφορμισμού, ο οποίος σε μια περίοδο που ο καπιταλισμός αναδεικνύει το πλήρες αδιέξοδο και την βαρβαρότητά του, επιμένει στην ουτοπία του «εκδημοκρατισμού» και της φιλολαϊκής του μεταρρύθμισης.
Η Αριστερή Πλατφόρμα (ΑΠ) με τη στάση των ηγετικών της στελεχών στη συνεδρίαση, για μια ακόμα φορά επέδειξε πολιτική ατολμία. Δεν καταψήφισε το σοσιαλδημοκρατικού χαρακτήρα προτεινόμενο κείμενο των προεδρικών, υιοθετώντας τελικά τη μεσοβέζικη στάση του «λευκού» και περιορίστηκε στην κατάθεση δύο εκτεταμένων τροπολογιών, που μειοψήφησαν («προς στιγμήν» μάλιστα, κατά την πρώτη σχετική ψηφοφορία και πριν τεθούν οι τροπολογίες της σε ψήφιση, εντελώς ακατανόητα η ΑΠ υπερψήφισε το κείμενο...). Οι τροπολογίες της ΑΠ κινούταν σε μια γενικά αριστερότερη κατεύθυνση από εκείνη της ουσίας του κειμένου της ηγεσίας, παρά τις αντιφάσεις και τις ασυνέπειες τους.
Δυστυχώς, οι πολιτικές ομιλίες των βασικών στελεχών της ΑΠ ήταν κατά πολύ χειρότερες από τις τροπολογίες που κατέθεσαν. Τα ηγετικά στελέχη του Αριστερού Ρεύματος επανέφεραν με έμφαση το αδιέξοδο σύνθημα της εξόδου από την Ευρωζώνη και «κατάφεραν», για άλλη μια φορά να δεχθούν κριτική από τ’ αριστερά, από απολογητές της σοσιαλδημοκρατικοποίησης, όπως ο Τσακαλώτος. Για άλλη μια φορά η λαθεμένη εμμονή της αναγωγής του νομίσματος σε αποφασιστικό ζήτημα, υπονόμευσε τις δυνατότητες της αριστερής πτέρυγας του κόμματος να κερδίσει έδαφος έναντι μιας σοσιαλδημοκρατικής ηγετικής πλειοψηφίας που βρίσκεται σε κρίση και χαρακτηρίζεται από αδύναμη πολιτική συνοχή.
«Ουρά» της αδιέξοδης νομισματοκεντρικής προσέγγισης της ηγεσίας της ΑΠ στάθηκε για μια ακόμα φορά το «Κόκκινο Δίκτυο», με τοποθετήσεις από τους εκπροσώπους του που κινούνταν εντός των ορίων μιας γενικής αριστερής κριτικής στην ηγεσία, χωρίς επαναστατική – σοσιαλιστική προγραμματική αντιπρόταση και με πλήρες «θάψιμο» του γνήσιου κομμουνιστικού συνθήματος , των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης. Είναι ξεκάθαρο, ότι τα ηγετικά στελέχη των συνιστωσών του «Κόκκινου Δικτύου» έχουν ξεκόψει πλήρως από τις βασικές πολιτικές και προγραμματικές αρχές του επαναστατικού μαρξισμού και με την στάση που τηρούν, δεν δικαιούνται να επικαλούνται στο ελάχιστο την πολιτική παράδοση του Τρότσκι.
Ένα ακόμα χτυπητό παράδειγμα για τη λαθεμένη γενική πολιτική στάση της ηγεσίας της ΑΠ, ήταν η πλήρης «αμνησία» της σχετικά με το θέμα της υποψηφιότητας Βουδούρη, που προκάλεσε τη δίκαιη «εξέγερση» ενός ολόκληρου τμήματος του κόμματος. Ενώ αμέσως μετά από αυτή την «εξέγερση» διαβεβαίωναν τα χιλιάδες διαμαρτυρόμενα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα επαναφέρουν το θέμα στην ΚΕ, τελικά το αποσιώπησαν, λησμονώντας τις δεσμεύσεις τους. Η στάση αυτή αντανακλά τη γενικότερη ατολμία της ΑΠ για σύγκρουση με τις σοσιαλδημοκρατικές επιλογές της προεδρικής ομάδας, ακόμα και όταν η τελευταία – όπως συνέβη στην περίπτωση Βουδούρη – καταπατά τις ίδιες τις στοιχειώδεις συνεδριακές αποφάσεις του κόμματος.
Η μόνη τάση που δεν «ξέχασε» το θέμα Βουδούρη, ήταν η Κομμουνιστική Τάση (ΚΤ), η οποία άλλωστε ήταν και η μόνη που είχε καταψηφίσει την πρόταση «πακέτο» που περιείχε την υποψηφιότητά του στην προηγούμενη συνεδρίαση της ΚΕ. Το ζήτημα άρσης της υποστήριξης στον Βουδούρη έθεσε στην ομιλία του ο εκπρόσωπος της ΚΤ στην ΚΕ σ. Σταμάτης Καραγιαννόπουλος, καταθέτοντας σχετικό ψήφισμα στο προεδρείο και συγκεκριμένα στον προεδρεύοντα εκείνη τη στιγμή Κ. Ζαχαριάδη. Παρότι δύο φορές ζητήθηκε από το προεδρείο να διαβαστεί το ψήφισμα και να τεθεί σε ψηφοφορία, το προεδρείο προφανώς έκρινε ότι θα έπρεπε να το αποσιωπήσει, καλυπτόμενο πρακτικά πίσω από το γεγονός της μακράς διάρκειας της συνεδρίασης για το θέμα του «Ευρωψηφοδελτίου».
Ήταν η τρίτη φορά που ψήφισμα της Τάσης μας είχε αυτή την κατάληξη στην ΚΕ. Από το γεγονός αυτό μπορούν να εξαχθούν δυο βασικά συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι η Τάση μας και οι προτάσεις της είναι τόσο ενοχλητικές για την ηγετική προεδρική ομάδα (και όχι μόνο), που αντί να αντιμετωπιστούν πολιτικά και ανοικτά με θέσεις και επιχειρήματα, επιχειρείται να αντιμετωπιστούν με ωμή γραφειοκρατική πονηριά για να περιοριστεί όσο γίνεται περισσότερο η απήχησή τους. Το δεύτερο είναι ότι τόσο στην ΚΕ, όσο και συνολικότερα στον ΣΥΡΙΖΑ, η φωνή του γνήσιου κομμουνισμού πρέπει την επόμενη περίοδο να ενισχυθεί αποφασιστικά. Οι απλοί αριστεροί αγωνιστές του κόμματος, μέλη ή υποστηρικτές του, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη να υποστηρίξουν ενεργά και αποφασιστικά την Κομμουνιστική Τάση, δίνοντάς της περισσότερη πολιτική δύναμη για να μπορέσει να αποτελέσει ανάχωμα στην σοσιαλδημοκρατικοποίηση. Σε τελική ανάλυση, όσο ο συσχετισμός στο κόμμα παραμένει συντριπτικά υπέρ της σοσιαλδημοκρατίας και του αριστερού ρεφορμισμού, ο γνήσιος κομμουνισμός θα επιχειρείται με επιτυχία να φιμωθεί και επιλογές - σκάνδαλο όπως αυτή του Βουδούρη, θα επικρατούν.
Η ΚΤ ήταν η μόνη που καταψήφισε το προτεινόμενο κείμενο «Ευρω-διακήρυξης» για τους λόγους που ήδη εξηγήθηκαν και απορρέουν και από το περιεχόμενο των ομιλιών των δύο εκπροσώπων της τάσης στην ΚΕ, που δημοσιεύουμε πιο κάτω.
Η ΚΤ ψήφισε υπέρ των τροπολογιών που κατέθεσε η ΑΠ, παρά τα λάθη και τις αντιφάσεις τους, αναγνωρίζοντας ότι αν υπερψηφίζονταν θα βελτίωναν το τελικό κείμενο, κάνοντάς το περισσότερο αριστερό και ταξικό.
Τέλος στις ψηφοφορίες για τα πρόσωπα του «Ευρωψηφοδελτίου» η ΚΤ υπερψήφισε μόνο τους υποψηφίους που προέρχονται από την αριστερή πτέρυγα του κόμματος.
Ακολουθούν οι ομιλίες των δυο εκπροσώπων της Κομμουνιστικής Τάσης στην ΚΕ, Ορέστη Δούλου και Σταμάτη Καραγιαννόπουλου, καθώς και το ψήφισμά που κατατέθηκε και αποσιωπήθηκε.
Ομιλία Ορέστη Δούλου στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ 13/4
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
η προτεινόμενη διακήρυξη για τις Ευρωεκλογές είναι ένα κείμενο που το διαπερνά η σοσιαλδημοκρατική αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει μια Ευρώπη δημοκρατική, κοινωνική, ειρηνική και οικολογική χωρίς τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Η αναφορά σε μια «Ευρώπη Σοσιαλιστική» στο κείμενο γίνεται εθιμοτυπικά, χωρίς καθόλου να εξηγείται τι σημαίνει σοσιαλιστική Ευρώπη σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας και πάνω από όλα, τίθεται αποκομμένα από το σήμερα.
Γι’ αυτό η Κομμουνιστική Τάση δεν συμφωνεί με αυτή τη διακήρυξη.
Όπως η Τάση μας έχει επανειλημμένα τονίσει στα κείμενά της,
δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική, φιλολαϊκή Ευρώπη πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού.
Ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η εκλογή μιας αριστερής κυβέρνησης με ένα πρόγραμμα ανατροπής του καπιταλισμού και θεμελίωσης του σοσιαλισμού.
Η εφαρμογή όμως ενός τέτοιου προγράμματος δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και τα επιτελεία του, την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το οικοδόμημα της ΕΕ είναι από την αρχή φτιαγμένο σύμφωνα με τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου.
Έτσι μια αριστερή, σοσιαλιστική κυβέρνηση για να ανταποκρίνεται στο όνομά της θα πρέπει να συγκρουστεί με την καπιταλιστική ΕΕ και τους θεσμούς της.
Η εφαρμογή μια αριστερής, σοσιαλιστικής πολιτικής είναι σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα και το γράμμα των ιδρυτικών πράξεων, των Συνθηκών, των κανόνων και των επίσημων συμφωνιών της ΕΕ που προασπίζουν τον καπιταλισμό και «την ελεύθερη αγορά».
Έτσι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να ανήκει στη σοσιαλδημοκρατία θα πρέπει ειλικρινά να πει στο λαό ότι σκοπός του δεν μπορεί παρά να είναι η έξοδος από την καπιταλιστική ΕΕ.
Όμως ταυτόχρονα, ο σκοπός της σύγκρουσης με την ΕΕ δεν μπορεί να είναι κάποια εθνική απομόνωση.
Η «οικοδόμηση του σοσιαλισμού μόνο μέσα στα όρια της Ελλάδας» είναι μια αντιδραστική ουτοπία.
Ο σοσιαλισμός είναι ένα σύστημα κοινωνικής και οικονομικής αρμονίας και ευημερίας.
Για τη στέρεη και πλήρη οικοδόμησή του απαιτείται η συνένωση των παραγωγικών δυνάμεων πολλών μαζί αναπτυγμένων χωρών.
Στις σημερινές συνθήκες πλήρους κυριαρχίας της παγκόσμιας αγοράς, όπου έχει δημιουργηθεί αντικειμενικά ένας ανεπτυγμένος διεθνής καταμερισμός εργασίας, ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να οικοδομηθεί επαρκώς με τις παραγωγικές δυνάμεις μιας μόνης χώρας.
Αυτό που αποδεικνύει η παρούσα βαθειά κρίση στην Ευρωζώνη, είναι ότι ο καπιταλισμός εξαιτίας των αντιφάσεων και των τρομερών ανταγωνισμών που αναπτύσσονται στους κόλπους του,
είναι οργανικά ανίκανος να φέρει σε πέρας την ιστορικά προοδευτική διαδικασία ενοποίησης της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Η μόνη δύναμη που μπορεί να επιτελέσει αυτό το καθήκον είναι η ευρωπαϊκή εργατική τάξη, κάτω από τη σημαία του σοσιαλισμού.
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει υπομονετικά και δραστήρια να υπερασπίσει και να προωθήσει την υπόθεση της Ευρώπης του σοσιαλισμού!
Να ανασύρει από τη λήθη το εγκαταλελειμμένο και συκοφαντημένο από τον σταλινισμό σύνθημα για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης!
Μιας αδελφωμένης Ευρώπης, που πρέπει να θεσμοθετήσει νέες Συνθήκες, ικανές να εγγυώνται όχι απλά μια τελωνιακή ένωση και ένα κοινό νόμισμα, αλλά έναν κοινό σχεδιασμό των παραγωγικών δυνάμεων για το αμοιβαίο όφελος των ευρωπαϊκών λαών.
Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διοργανώσει πανευρωπαϊκά συνέδρια για τον συντονισμό του κοινού αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και για την υιοθέτηση από την Ευρωπαϊκή Αριστερά ενός κοινού σοσιαλιστικού προγράμματος.
η προτεινόμενη διακήρυξη για τις Ευρωεκλογές είναι ένα κείμενο που το διαπερνά η σοσιαλδημοκρατική αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει μια Ευρώπη δημοκρατική, κοινωνική, ειρηνική και οικολογική χωρίς τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Η αναφορά σε μια «Ευρώπη Σοσιαλιστική» στο κείμενο γίνεται εθιμοτυπικά, χωρίς καθόλου να εξηγείται τι σημαίνει σοσιαλιστική Ευρώπη σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας και πάνω από όλα, τίθεται αποκομμένα από το σήμερα.
Γι’ αυτό η Κομμουνιστική Τάση δεν συμφωνεί με αυτή τη διακήρυξη.
Όπως η Τάση μας έχει επανειλημμένα τονίσει στα κείμενά της,
δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική, φιλολαϊκή Ευρώπη πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού.
Ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η εκλογή μιας αριστερής κυβέρνησης με ένα πρόγραμμα ανατροπής του καπιταλισμού και θεμελίωσης του σοσιαλισμού.
Η εφαρμογή όμως ενός τέτοιου προγράμματος δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και τα επιτελεία του, την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το οικοδόμημα της ΕΕ είναι από την αρχή φτιαγμένο σύμφωνα με τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου.
Έτσι μια αριστερή, σοσιαλιστική κυβέρνηση για να ανταποκρίνεται στο όνομά της θα πρέπει να συγκρουστεί με την καπιταλιστική ΕΕ και τους θεσμούς της.
Η εφαρμογή μια αριστερής, σοσιαλιστικής πολιτικής είναι σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα και το γράμμα των ιδρυτικών πράξεων, των Συνθηκών, των κανόνων και των επίσημων συμφωνιών της ΕΕ που προασπίζουν τον καπιταλισμό και «την ελεύθερη αγορά».
Έτσι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να ανήκει στη σοσιαλδημοκρατία θα πρέπει ειλικρινά να πει στο λαό ότι σκοπός του δεν μπορεί παρά να είναι η έξοδος από την καπιταλιστική ΕΕ.
Όμως ταυτόχρονα, ο σκοπός της σύγκρουσης με την ΕΕ δεν μπορεί να είναι κάποια εθνική απομόνωση.
Η «οικοδόμηση του σοσιαλισμού μόνο μέσα στα όρια της Ελλάδας» είναι μια αντιδραστική ουτοπία.
Ο σοσιαλισμός είναι ένα σύστημα κοινωνικής και οικονομικής αρμονίας και ευημερίας.
Για τη στέρεη και πλήρη οικοδόμησή του απαιτείται η συνένωση των παραγωγικών δυνάμεων πολλών μαζί αναπτυγμένων χωρών.
Στις σημερινές συνθήκες πλήρους κυριαρχίας της παγκόσμιας αγοράς, όπου έχει δημιουργηθεί αντικειμενικά ένας ανεπτυγμένος διεθνής καταμερισμός εργασίας, ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να οικοδομηθεί επαρκώς με τις παραγωγικές δυνάμεις μιας μόνης χώρας.
Αυτό που αποδεικνύει η παρούσα βαθειά κρίση στην Ευρωζώνη, είναι ότι ο καπιταλισμός εξαιτίας των αντιφάσεων και των τρομερών ανταγωνισμών που αναπτύσσονται στους κόλπους του,
είναι οργανικά ανίκανος να φέρει σε πέρας την ιστορικά προοδευτική διαδικασία ενοποίησης της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Η μόνη δύναμη που μπορεί να επιτελέσει αυτό το καθήκον είναι η ευρωπαϊκή εργατική τάξη, κάτω από τη σημαία του σοσιαλισμού.
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει υπομονετικά και δραστήρια να υπερασπίσει και να προωθήσει την υπόθεση της Ευρώπης του σοσιαλισμού!
Να ανασύρει από τη λήθη το εγκαταλελειμμένο και συκοφαντημένο από τον σταλινισμό σύνθημα για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης!
Μιας αδελφωμένης Ευρώπης, που πρέπει να θεσμοθετήσει νέες Συνθήκες, ικανές να εγγυώνται όχι απλά μια τελωνιακή ένωση και ένα κοινό νόμισμα, αλλά έναν κοινό σχεδιασμό των παραγωγικών δυνάμεων για το αμοιβαίο όφελος των ευρωπαϊκών λαών.
Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διοργανώσει πανευρωπαϊκά συνέδρια για τον συντονισμό του κοινού αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και για την υιοθέτηση από την Ευρωπαϊκή Αριστερά ενός κοινού σοσιαλιστικού προγράμματος.
Ομιλία Σταμάτη Καραγιαννόπουλου στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ 13/4
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
όλα τα τελευταία στοιχεία για την παγκόσμια οικονομία δείχνουν ένα διαρκές βύθισμα στο τέλμα των χρεών, της φθίνουσας πορείας της παραγωγής και της μαζικής ανεργίας.
Παρά την υποτιθέμενη ανάκαμψη, η ανεργία στις αναπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ σημείωσε νέα αύξηση, ενώ στις ΗΠΑ οι συνολικές επενδύσεις βρίσκονται μόλις στο 70% του επιπέδου της περιόδου πριν από την κρίση.
Ο καπιταλισμός λοιπόν, ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες χώρες, δείχνει ότι δεν είναι ικανός για ουσιαστική παραγωγική ανασυγκρότηση από τις καταστροφικές συνέπειες τις κρίσης που εμφανίστηκε το 2008.
Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να είναι ικανός για κάτι τέτοιο στο προπύργιο της διεθνούς του κρίσης, στην Ελλάδα.
Παρά τα επίσημα ψέματα της άρχουσας τάξης, όσο θα υπάρχει καπιταλισμός στην Ελλάδα
θα υπάρχουν Μνημόνια, λιτότητα
και η διαρκής τάση για ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και επιστροφή σ’ ένα υποτιμημένο εθνικό νόμισμα.
Γι’ αυτό - σύντροφοι της ηγετικής ομάδας -
ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάψει να μιλά για παραγωγική ανασυγκρότηση και για εναλλακτικές οικονομικές, νομισματικές ή άλλες πολιτικές πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού.
Ασφαλώς η Κομμουνιστική Τάση δεν αμφισβητεί τις όποιες ειλικρινείς προθέσεις σας για φιλολαϊκές πολιτικές και μεταρρυθμίσεις.
Σας προειδοποιούμε όμως,
πως αν επιχειρήσετε να εφαρμόσετε αυτές τις μεταρρυθμίσεις πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού, χωρίς δηλαδή ένα πρόγραμμα επαναστατικό,
θα ξεκινήσει ένας αδυσώπητος πόλεμος από το κεφάλαιο και την τρόικα
που θα σας αναγκάσει
είτε να υποταχθείτε στους εκβιασμούς πετώντας «το μπαλάκι» στον λαό με δημοψηφίσματα, όπως ήδη πρότεινε πρόσφατα κάποιος από εσάς,
είτε να λάβετε επαναστατικά μέτρα,
δηλαδή να κοινωνικοποιήσετε τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, ξεκινώντας το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Γι’ αυτό λοιπόν σύντροφοι, θα πρέπει επειγόντως να αφήσετε τα φλερτ με τον αστικό μεσαίο χώρο, να εγκαταλείψετε τις αυταπάτες ότι θα εξευμενίσετε τους καπιταλιστές, και να ετοιμάσετε τους εαυτούς σας,
το κόμμα και το κίνημα για την μεγάλη ταξική αναμέτρηση που έρχεται μπροστά μας.
Και κατάλληλη προετοιμασία γι’ αυτή, σημαίνει επιστροφή στις θεμελιώδεις αρχές και το πρόγραμμά του μαρξισμού.
Σημαίνει οριστικό διαζύγιο από την κληρονομιά της ταξικής συνεργασίας,
από τις ιδέες του Μπερλιγκουέρ, του Κύρκου και του Φλωράκη,
αλλά και από τις αναπαλαιωμένες σοσιαλδημοκρατικές δοξασίες του Ζίζεκ.
Οι νεολαίοι, οι άνεργοι και οι σκληρά εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να μην ανταποκρίνονται στα καλέσματα δράσης του κόμματός μας,
όσο αυτό μιλάει την αφηρημένη, αταξική γλώσσα της σοσιαλδημοκρατίας.
Αν όμως σήμερα το κόμμα κάνει την αναγκαία επαναστατική στροφή,
αν μιλήσει για εργατικό έλεγχο,
για κοινωνικοποιήσεις,
για δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας
με μείωση των ωρών εργασίας για να βρουν όλοι οι άνεργοι δουλειά,
αν μιλήσει για τον σοσιαλισμό και την ενωμένη σοσιαλιστική Ευρώπη,
οι νεολαίοι, οι άνεργοι, και οι σκληρά εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι θα συσπειρωθούν στα καλέσματά του με ενθουσιασμό,
Και την ίδια στιγμή, τα καριερίστικα και γραφειοκρατικά στοιχεία που σήμερα πολιορκούν τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποκτήσουν προσοδοφόρα αξιώματα αστικής διαχείρισης, θα τρέξουν μακριά του.
Με ένα τέτοιο, επαναστατικό πνεύμα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι κρίσιμες εκλογές του Μάη.
Πρέπει να ζητήσουμε από το λαό να ψηφίσει μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι για να κερδίσουμε θέσεις τοπικής διαχείρισης και κοινοβουλευτικές «δάφνες»,
αλλά με σκοπό από τις 26 του Μάη να υποστηρίξουμε με περισσότερη πολιτική δύναμη ένα σχέδιο μαζικών κινητοποιήσεων,
που θα κλιμακώνεται σε μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης.
Ελάχιστη συμβολή προς αυτή την αναγκαία γενική πολιτική κατεύθυνση είναι η άρση της υποστήριξης στην υποψηφιότητα του αμετανόητου Μνημονιακού Βουδούρη, και γι’ αυτό, η Κομμουνιστική Τάση καταθέτει στη σημερινή συνεδρίαση ένα σχετικό ψήφισμα.
Ψήφισμα για την άρση της υποστήριξης στην υποψηφιότητα Βουδούρη
Η υποστήριξη στην περιφέρεια Πελοποννήσου της υποψηφιότητας του Οδυσσέα Βουδούρη που ψήφισε το Μνημόνιο και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σαμαρά, προκάλεσε τη δίκαιη οργή χιλιάδων μελών και υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ με απόφαση του ηγετικού της οργάνου και πολλές ΟΜ στην Πελοπόννησο και σε όλη την Ελλάδα έχουν ήδη αντιταχθεί στη συγκεκριμένη υποψηφιότητα.
Η ΚΕ λαμβάνοντας υπόψη το ξεκάθαρο μήνυμα ενός ολόκληρου τμήματος του κόμματος και επιθυμώντας να διαφυλάξει την ενότητα του, αποφασίζει να άρει την υποστήριξή της στη συγκεκριμένη υποψηφιότητα.
Τα μέλη της ΚΕ
Ορέστης Δούλος και Σταμάτης Καραγιαννόπουλος
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
όλα τα τελευταία στοιχεία για την παγκόσμια οικονομία δείχνουν ένα διαρκές βύθισμα στο τέλμα των χρεών, της φθίνουσας πορείας της παραγωγής και της μαζικής ανεργίας.
Παρά την υποτιθέμενη ανάκαμψη, η ανεργία στις αναπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ σημείωσε νέα αύξηση, ενώ στις ΗΠΑ οι συνολικές επενδύσεις βρίσκονται μόλις στο 70% του επιπέδου της περιόδου πριν από την κρίση.
Ο καπιταλισμός λοιπόν, ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες χώρες, δείχνει ότι δεν είναι ικανός για ουσιαστική παραγωγική ανασυγκρότηση από τις καταστροφικές συνέπειες τις κρίσης που εμφανίστηκε το 2008.
Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να είναι ικανός για κάτι τέτοιο στο προπύργιο της διεθνούς του κρίσης, στην Ελλάδα.
Παρά τα επίσημα ψέματα της άρχουσας τάξης, όσο θα υπάρχει καπιταλισμός στην Ελλάδα
θα υπάρχουν Μνημόνια, λιτότητα
και η διαρκής τάση για ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και επιστροφή σ’ ένα υποτιμημένο εθνικό νόμισμα.
Γι’ αυτό - σύντροφοι της ηγετικής ομάδας -
ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάψει να μιλά για παραγωγική ανασυγκρότηση και για εναλλακτικές οικονομικές, νομισματικές ή άλλες πολιτικές πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού.
Ασφαλώς η Κομμουνιστική Τάση δεν αμφισβητεί τις όποιες ειλικρινείς προθέσεις σας για φιλολαϊκές πολιτικές και μεταρρυθμίσεις.
Σας προειδοποιούμε όμως,
πως αν επιχειρήσετε να εφαρμόσετε αυτές τις μεταρρυθμίσεις πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού, χωρίς δηλαδή ένα πρόγραμμα επαναστατικό,
θα ξεκινήσει ένας αδυσώπητος πόλεμος από το κεφάλαιο και την τρόικα
που θα σας αναγκάσει
είτε να υποταχθείτε στους εκβιασμούς πετώντας «το μπαλάκι» στον λαό με δημοψηφίσματα, όπως ήδη πρότεινε πρόσφατα κάποιος από εσάς,
είτε να λάβετε επαναστατικά μέτρα,
δηλαδή να κοινωνικοποιήσετε τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, ξεκινώντας το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Γι’ αυτό λοιπόν σύντροφοι, θα πρέπει επειγόντως να αφήσετε τα φλερτ με τον αστικό μεσαίο χώρο, να εγκαταλείψετε τις αυταπάτες ότι θα εξευμενίσετε τους καπιταλιστές, και να ετοιμάσετε τους εαυτούς σας,
το κόμμα και το κίνημα για την μεγάλη ταξική αναμέτρηση που έρχεται μπροστά μας.
Και κατάλληλη προετοιμασία γι’ αυτή, σημαίνει επιστροφή στις θεμελιώδεις αρχές και το πρόγραμμά του μαρξισμού.
Σημαίνει οριστικό διαζύγιο από την κληρονομιά της ταξικής συνεργασίας,
από τις ιδέες του Μπερλιγκουέρ, του Κύρκου και του Φλωράκη,
αλλά και από τις αναπαλαιωμένες σοσιαλδημοκρατικές δοξασίες του Ζίζεκ.
Οι νεολαίοι, οι άνεργοι και οι σκληρά εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να μην ανταποκρίνονται στα καλέσματα δράσης του κόμματός μας,
όσο αυτό μιλάει την αφηρημένη, αταξική γλώσσα της σοσιαλδημοκρατίας.
Αν όμως σήμερα το κόμμα κάνει την αναγκαία επαναστατική στροφή,
αν μιλήσει για εργατικό έλεγχο,
για κοινωνικοποιήσεις,
για δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας
με μείωση των ωρών εργασίας για να βρουν όλοι οι άνεργοι δουλειά,
αν μιλήσει για τον σοσιαλισμό και την ενωμένη σοσιαλιστική Ευρώπη,
οι νεολαίοι, οι άνεργοι, και οι σκληρά εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι θα συσπειρωθούν στα καλέσματά του με ενθουσιασμό,
Και την ίδια στιγμή, τα καριερίστικα και γραφειοκρατικά στοιχεία που σήμερα πολιορκούν τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποκτήσουν προσοδοφόρα αξιώματα αστικής διαχείρισης, θα τρέξουν μακριά του.
Με ένα τέτοιο, επαναστατικό πνεύμα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι κρίσιμες εκλογές του Μάη.
Πρέπει να ζητήσουμε από το λαό να ψηφίσει μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι για να κερδίσουμε θέσεις τοπικής διαχείρισης και κοινοβουλευτικές «δάφνες»,
αλλά με σκοπό από τις 26 του Μάη να υποστηρίξουμε με περισσότερη πολιτική δύναμη ένα σχέδιο μαζικών κινητοποιήσεων,
που θα κλιμακώνεται σε μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης.
Ελάχιστη συμβολή προς αυτή την αναγκαία γενική πολιτική κατεύθυνση είναι η άρση της υποστήριξης στην υποψηφιότητα του αμετανόητου Μνημονιακού Βουδούρη, και γι’ αυτό, η Κομμουνιστική Τάση καταθέτει στη σημερινή συνεδρίαση ένα σχετικό ψήφισμα.
Ψήφισμα για την άρση της υποστήριξης στην υποψηφιότητα Βουδούρη
Η υποστήριξη στην περιφέρεια Πελοποννήσου της υποψηφιότητας του Οδυσσέα Βουδούρη που ψήφισε το Μνημόνιο και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σαμαρά, προκάλεσε τη δίκαιη οργή χιλιάδων μελών και υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ με απόφαση του ηγετικού της οργάνου και πολλές ΟΜ στην Πελοπόννησο και σε όλη την Ελλάδα έχουν ήδη αντιταχθεί στη συγκεκριμένη υποψηφιότητα.
Η ΚΕ λαμβάνοντας υπόψη το ξεκάθαρο μήνυμα ενός ολόκληρου τμήματος του κόμματος και επιθυμώντας να διαφυλάξει την ενότητα του, αποφασίζει να άρει την υποστήριξή της στη συγκεκριμένη υποψηφιότητα.
Τα μέλη της ΚΕ
Ορέστης Δούλος και Σταμάτης Καραγιαννόπουλος
Πηγή : marxismos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου