Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, η ΕΣΗΕΑ επέλεξε να απομονωθεί από τον κόσμο της Εργασίας στην Ελλάδα και να απεργήσει χωριστά, μία μέρα πριν τη Γενική Απεργία όλων των κλάδων. Υπό την αστεία πρόφαση ότι οι δημοσιογράφοι πρέπει να «καλύψουν τη Γενική Απεργία» (λες και είδαμε ποτέ να γίνεται αυτό ή είναι τόσο δύσκολο να εξαιρεθεί από την απεργία η κάλυψή της), το κατ’ όνομα σωματείο εξακολουθεί να καλλιεργεί το μύθο μιας εργατικής αριστοκρατίας, κρεμ ντε λα κρεμ του συνδικαλιστικού κινηματος, που δεν έχει λόγο να ανακατεύεται με την πλέμπα.
Αν αυτός ο μύθος ήταν εξοργιστικός από τη γέννησή του, σήμερα, με τις χιλιάδες απολύσεις που ο κλάδος των εργαζομένων στα ΜΜΕ έχει υποστεί, τις εκβιαστικές ατομικές συμβάσεις, τα κλεισίματα, τους απλήρωτους εργαζόμενους, τους ανασφάλιστους, τους μαύρους και τους «ελεύθερους σκλάβους» των ΔΠΥ και του Ιντερνετ, το καλαμπούρι των αφεντικών με τη συλλογική σύμβαση, είναι ένας μύθος που προκαλεί τον κλαυσίγελο.
Η εποχή του ναρκισσισμού και του παραμυθιάσματος έχει τελειώσει για τον κόσμο που εργάζεται στη βιομηχανία των ΜΜΕ. Τα ομοιοεπαγγελματικά επιμελητήρια που παριστάνουν τα σωματεία, συνδικαλίζοντας εργοδότες και εργολάβους και αποκλείοντας τα πλέον εκμεταλλευόμενα κομμάτια του κλάδου προκειμένου να σώσουν τα ημιθανή ταμεία τους, έχουν απολέσει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη οποιουδήποτε.
Έχει έρθει η ώρα να περάσουμε πιο πέρα. Η αναγκαιότητα συγκρότησης ενός ενιαίου Συνδικάτου Τύπου, που θα συνενώνει εργαζόμενους στα ΜΜΕ ανεξαρτήτως κλάδου και σχέσης εργασίας, θα πετάξει έξω τα μικρά και μεγάλα αφεντικά και θα είναι δομικά και οργανωτικά συνδεδεμένο με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα είναι αδήριτη.
Η συνδικαλιστική αναγέννηση του κλάδου περνάει μέσα από την ένταξη στα σωματεία των εργαζομένων του διαδικτύου, των επισφαλώς εργαζόμενων, των διοικητικών, των τεχνικών, των συντακτών, των ανασφάλιστων, των ανέργων και όχι μέσα από λέσχες που φιλοξενούν παπαγαλάκια και τηλεοπτικούς σταρ – υπηρέτες του Κεφαλαίου.
Αυτή η απεργία ας είναι η τελευταία που κάνουμε χωριστά από το εργατικό κίνημα, η τελευταία που γίνεται με ευθύνη των ενώσεων της αρτηριοσκλήρυνσης και της ήττας.
-ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΜΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ
-ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΤΥΠΟΥ, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΆ ΚΑΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ
-ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ τους ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
-ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑΣ ΣΤΑ ΜΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου