• Την Τρίτη 13 Ιούνη απεργούν οι εργαζόμενοι στο Δήμο Κερατσινίου κόντρα στον Βορίδη, απαιτώντας μονιμοποίηση των συμβασιούχων, ένα αίτημα που είναι υπόθεση των εργαζόμενων σε όλους τους Δήμους και όχι μόνο.
• Την Τετάρτη 14 Ιούνη τη σκυτάλη παίρνουν τα Νοσοκομεία. Ο Μητσοτάκης αραδιάζει ψευτιές ότι θα ενισχύσει το ΕΣΥ την ώρα που ο Πλεύρης θερίζει σαν το χάρο με τις ελλείψεις προσωπικού και τις ιδιωτικοποιήσεις ολόκληρων κλινικών.
• Την Πέμπτη 15 Ιούνη απεργούν οι εργαζόμενοι στην Έρευνα. Η ΝΔ και οι «επενδυτές» καμαρώνουν ότι η Ελλάδα διαθέτει προσωπικό με πλούσια προσόντα για την ανάπτυξη της έρευνας και της τεχνολογίας, αλλά το θέλουν να δουλεύει σαν σκλάβοι, κακοπληρωμένοι και συχνά απλήρωτοι.
Και ο κατάλογος μεγαλώνει καθώς οι εργαζόμενοι στα Μουσεία ετοιμάζουν δική τους απεργία ενάντια στη λεηλασία τους από τη Μενδώνη. Μεγαλώνει επίσης το πλαίσιο των διεκδικήσεων, καθώς φτάνουμε στην επέτειο των δέκα χρόνων από την κατάληψη της ΕΡΤ κόντρα στο κλείσιμό της από τους Σαμαροβενιζέλους τον Ιούνη του 2013. Εκείνος ο αγώνας έδειξε στην πράξη ότι η απάντηση στη μαυρίλα είναι το να παίρνουν οι εργαζόμενοι τον έλεγχο και να εξασφαλίζουν αυτά που μας αρνούνται οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά.
Επίκαιρο μήνυμα
Αυτό το μήνυμα είναι ξανά επίκαιρο. Για να μην σκοτώνονται οι εργάτες στο λιμάνι και στα ναυπηγεία, τον έλεγχο για τα μέτρα ασφαλείας πρέπει να τον έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Για να μην έχουμε νέα «Τέμπη», πρέπει ο ΟΣΕ και όλες οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις να γυρίσουν πίσω στο δημόσιο με εργατικό έλεγχο. Στα νοσοκομεία, αυτοί που ξέρουν καλύτερα πόσο προσωπικό χρειάζεται κάθε βάρδια και κάθε θάλαμος είναι οι νοσηλεύτριες και οι γιατροί –και όχι οι Πλεύρηδες, οι κλινικάρχες και οι μέτοχοί τους. Την κληρονομιά των Μουσείων την προστατεύουν οι εργαζόμενοί τους και όχι οι «χορηγοί» που τη θέλουν ιδιωτική συλλογή.
Γι’ αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει στην καρδιά του προγράμματός της το αίτημα για κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση για τους «επενδυτές» και κάτω από εργατικό έλεγχο. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να πάμε προς τις εκλογές στηρίζοντας και κλιμακώνοντας τις απεργίες.
Αυτό είναι κριτήριο για τις εκλογικές μας επιλογές. Θέλουμε την Αριστερά που στηρίζει και κλιμακώνει τους εργατικούς αγώνες και την αντικαπιταλιστική δυναμική τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε στην πράξη ότι είναι ένα κόμμα που πιστεύει ότι η βελτίωση για την εργατική τάξη περνάει μέσα από την αποδοχή των ορίων που βάζει η κυρίαρχη τάξη. Και το πλήρωσε με την εκλογική του πτώση. Δεν θέλουμε μια Αριστερά που θα επαναλάβει την ίδια λαθεμένη στρατηγική. Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει δείξει ξανά και ξανά ότι αρνείται μια τέτοια ρήξη. Πάντα όταν φτάνει η ώρα της κλιμάκωσης επικαλείται τους «αρνητικούς συσχετισμούς» για να τραβήξει χειρόφρενο.
Εμπρός να δυναμώσουμε την Αριστερά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, με το ΣΕΚ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις απεργίες και στις κάλπες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου