Ανακοίνωση της Socialist Resurgence, ΗΠΑ
Το ιρανικό καθεστώς απειλεί να εξαπολύσει αντίποινα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών μετά από τρεις ημέρες δημόσιου πένθους. Ο υπουργός εξωτερικών του Ιράν, Ζαβάντ Ζαρίφ, ονόμασε τη δολοφονία πράξη «διεθνούς τρομοκρατίας» και προειδοποίησε ότι «οι ΗΠΑ φέρουν την ευθύνη για όλες τις συνέπειες».
Ο Σουλεϊμανί ήταν ο ηγέτης των Δυνάμεων Κουντς, ενταγμένων στα Σώματα των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, και επίσης συντόνιζε τις σιϊτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ, τον Λίβανο και τη Συρία. Ήταν ο κύριος στρατιωτικός ηγέτης πίσω από την ιρανική επέμβαση στον πόλεμο της Συρίας για τη στήριξη του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Ασάντ. Σύμφωνα με μια ανταπόκριση (Ζαμάν Αλ-Βασλ), δύο ημέρες πριν σκοτωθεί, ο Σουλεϊμανί επισκέφθηκε μια στρατιωτική βάση στην περιοχή του Χαλεπίου, στην οποία πολιτοφυλακές υποστηριζόμενες από το Ιράν επιχειρούσαν μαζί με το καθεστώς Άσαντ για να συντρίψουν τον τελευταίο θύλακα αντίστασης των δυνάμεων των ανταρτών στη βόρεια Συρία.
Το χτύπημα από αέρος ήταν η αποκορύφωση μιας σειράς συγκρούσεων που έλαβαν χώρα τον περασμένο μήνα, αφού ένας εργολάβος στρατιωτικών έργων σκοτώθηκε σε επίθεση με ρουκέτες, για την οποία οι ΗΠΑ κατηγόρησαν την ιρακινή πολιτοφυλακή Καταΐμπ Χεζμπολάχ, που είναι σύμμαχος του Ιράν. Οι ΗΠΑ, σε αντίποινα για το χτύπημα, απάντησαν με βομβαρδισμό των εγκαταστάσεων της Καταΐμπ Χεζμπολάχ, στον οποίο αναφέρθηκαν 25 με 31 νεκροί. Αυτό προκάλεσε μαι διήμερη στρατιωτική διαμαρτυρία έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ στη Βαγδάτη που τελείωσε την 1η Ιανουαρίου.
Μια σειρά πολεμικών κινήσεων από τις ΗΠΑ
Από τότε που η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέβαλε εκ νέου οικονομικές κυρώσεις στο Ιράν, η απειλή μιας πολεμικής σύρραξης υπέβοσκε κάτω από την επιφάνεια. Σε συνέχεια της μονομερούς εξόδου τους από την «Ιρανική Συμφωνία» το 2018, οι ΗΠΑ επιχειρούσαν να βάλουν μια σφήνα ανάμεσα στην ιρανική και την παγκόσμια οικονομία και να οδηγήσουν τον ιρανικό καπιταλισμό σε μια κρίση που έλπιζαν ότι θα εκμεταλλευτούν για να κερδίσουν ξανά την επιρροή που έχασαν μετά από την Ιρανική Επανάσταση του 1979 και τη δημιουργία της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Οι κυρώσεις εξανάγκασαν τους εργαζόμενους, τους αγρότες και του άνεργους να ζουν χωρίς φάρμακα, τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, καθώς οι τιμές ανέβηκαν στα ύψη το τελευταίο καλοκαίρι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατήρησαν και σκλήρυναν το καθεστώς των κυρώσεων, καθώς επίσης κλιμάκωσαν τα διπλωματικά μέτρα, όπως η κατάταξη των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης στις τρομοκρατικές οργανώσεις.
Οι χειρισμοί των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν έχουν πολλές φορές περάσει από τα οικονομικά μέτρα σε ανοιχτή στρατιωτική δράση από τις αρχές του περασμένου χρόνου. Τον Ιούνιο, ο Τραμπ ισχυρίστηκε ότι είχε ανακαλέσει ένα στρατιωτικό χτύπημα στο ιρανικό έδαφος μόλις 10 λεπτά πριν από την εκτέλεση του σχεδίου – όταν τα στρατιωτικά αεροπλάνα βρίσκονταν ήδη στον αέρα. Στη συνέχεια, αντι να προσπαθήσουν να επιτύχουν κάποιου είδους διπλωματική συμφωνία με την Τεχεράνη για να αποκλιμακώσουν την κρίση που είχαν δημιουργήσει, οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν μια κυβερνο-επίθεση ενάντια στις εγκαταστάσεις των ιρανικών υπηρεσιών συγκέντρωσης πληροφοριών. Και οι δύο αυτές ενέργειες μπορούν να θεωρηθούν από μόνες τους πράξεις πολέμου.
Παράλληλα με αυτές τις επιθέσεις, τουλάχιστον 14.000 στρατιώτες και μεγάλα τμήματα βαρέος πυροβολικού μετακινήθηκαν στις γειτονικές με το Ιράν χώρες, περιλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράκ. Το Πεντάγωνο έστειλε δύναμη ταχείας επέμβασης 750 στρατιωτών στο Κουβέιτ μετά τη σύγκρουση στην πρεσβεία της Βαγδάτης και ανακοίνωσε ότι μπορεί να σταλούν άλλοι 3.000 μέσα στις επόμενες ημέρες.
Γιατί το Ιράν; Γιατί τώρα;
Πολλοί αναλυτές της Μέσης Ανατολής και της παγκόσμιας γεωπολιτικής αναγνωρίζουν ότι οι δυνάμεις του καπιταλισμού των ΗΠΑ δεν είναι πλέον αδιαμφισβήτητα κυρίαρχες στην περιοχή. Παρά το γεγονός ότι ξοδεύτηκαν 5 τρις δολάρια για τη στρατιωτική κατοχή και τις επιχειρήσεις στο Ιράκ, τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν από το 2001, η ικανότητα των εταιρειών των ΗΠΑ να αποφασίζουν πως χρησιμοποιούνται οι πόροι της περιοχής έχει μειωθεί. Χτυπητά παραδείγματα αποτελούν η διμερής συμφωνία Ρωσίας-Τουρκίας για τον έλεγχο των εδαφών της βόρειας Συρίας και η εμπορική συμφωνία της Κίνας με το Ιράν, που έδωσε ένα δυνατό πλήγμα στις κυρώσεις των ΗΠΑ.
Ενώ διαρκούσε αυτό το παιχνίδι επιρροής ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις δυνάμεις της περιοχής, υπήρξε μια γενική αναζωπύρωση της ταξικής πάλης σε όλη τη Μέση Ανατολή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι βέβαιο ότι είδαν την αδυναμία της ιρανικής επιρροής να ελέγξει τις διαμαρτυρίες ως αποφασιστικό παράγοντα για να αποφασίσουν να κλιμακώσουν στον μέγιστο βαθμό την ένταση με το Ιράν.
Με βάση τη δική της λογική, η διοίκηση του Τραμπ προσπάθησε να εξαναγκάσει το Ιράν είτε να ανταποδώσει και να συρθεί σε μια ατελείωτη σύγκρουση, είτε να αναδιπλωθεί και να συμφωνήσει με τους όρους της οικονομικής πολιτικής των ΗΠΑ. Ωστόσο, η κατάσταση μπορεί να ανοίξει νέες συγκρούσεις όχι μόνο μεταξύ του Ιράν και των ΗΠΑ. Μπορεί ακόμη να εμπλέξει την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Ρωσία, την Κίνα και όλους του παίκτες της περιοχής.
Ένα σωσίβιο για τους κυβερνώντες του Ιράκ και του Ιράν;
Στο άμεσο μέλλον, η επίθεση της 3ης Ιανουαρίου προκαλεί ένα σεισμικό κύμα στη περιοχή. Πολλές χιλιάδες πένθησαν τον Σουλεϊμανί στο Ιράν. Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο στρατηγός ήταν μια δημοφιλής προσωπικότητα, ακόμη και διασημότητα για τον ιρανικό λαό∙ τώρα, έχει γίνει μάρτυρας.
Στο μεταξύ, στη Βαγδάτη, λίγοι διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για την ιρανική επέμβαση στο Ιράκ γιόρτασαν τον θάνατο του Σουλεϊμανί. Άλλοι έκαναν κάλεσμα για αυτοσυγκράτηση, ενώ μια ομάδα φοιτητών συγκεντρώθηκε στην πλατεία Ταχρίρ για να καταγγείλει όλες τις ξένες επεμβάσεις στο Ιράκ. Ένας αντικυβερνητικός διαδηλωτής δήλωσε στο Αλ Τζατζίρα: «καταδικάζουμε το ιρακινό αιματοκύλισμα ανεξαρτήτως του ποιος βρίσκεται πίσω από αυτή την επίθεση, όμως απορρίπτουμε εξίσου τη πάλη ανάμεσα στο Ιράν και τις ΗΠΑ για τον έλεγχο του ιρακινού εδάφους… Παραμένουμε σταθεροί απέναντι σε κάθε πρόκληση και συνεχίζουμε να διεκδικούμε την αλλαγή που εμείς θέλουμε, μακριά από τους πολέμους αντιπροσώπων».
Παρόλα αυτά, η δολοφονία μπορεί να δώσει ένα προσωρινό σωσίβιο στα καθεστώτα του Ιράν και του Ιράκ, που, όπως και πολλά άλλα στην Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, απειλούνται από τεράστιες διαδηλώσεις τους τελευταίους μήνες. Οι εργάτες και οι φτωχοί αγρότες και στις δύο χώρες έχουν ξεσηκωθεί ενάντια στους εθνικούς τους καπιταλιστές και στη συνεχιζόμενη προσπάθεια του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ συνεχίζουν να τους καταπνίξουν σε ένα καθεστώς υποταγής.
Το Ιράν γνώρισε διαδηλώσεις σε περισσότερες από 50 πόλεις το 2019, οι οποίες πυροδοτήθηκαν από τα σχέδια για την αύξηση των τιμών των καυσίμων μέσα σε μια κατάσταση πτώσης του επιπέδου διαβίωσης που είχε επιδεινωθεί από τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση απάντησε με βάρβαρη καταστολή, καθώς ο στρατός αντιμετώπισε τους διαδηλωτές με πολυβόλα, μερικές φορές πυροβολώντας από ελικόπτερα. Περισσότεροι από 1500 άνθρωποι σκοτώθηκαν. σύμφωνα με το Ρόιτερς, και πολλοί περισσότεροι τραυματίσθηκαν και συνελήφθησαν.
Στο Ιράκ, από τις αρχές του Οκτωβρίου του 2019, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν σε μαζικές διαδηλώσεις που ζητούσαν την ανατροπή της κυβέρνησης και ένα τέλος του κυβερνητικού συστήματος που βασίζεται στον θρησκευτικό διαχωρισμό. Το έναυσμα των διαδηλώσεων ήταν οι αποδείξεις της κυβερνητικής διαφθοράς, καθώς επίσης και η χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης και η εξάπλωση της ανεργίας. Προτάχθηκαν αιτήματα για την απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων, τόσο των ΗΠΑ όσο και του Ιράν, από τη χώρα. Ιρανοί σύμβουλοι στη Ναζάφ και την Καμπάλα πυροβολήθηκαν. Οι διαδηλωτές απέδειξαν στον κόσμο ότι υπάρχει φως στο σκοτάδι της θανάσιμης αγωνίας του καπιταλισμού με την επίμονη μάχη τους ενάντια στην επιρροή των ΗΠΑ και του Ιράν, μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες ιμπεριαλιστικής κατοχής σε συνθήκες Αποκάλυψης.
Οι φιλικές προς το Ιράν πολιτοφυλακές στο Ιράκ κατηγορήθηκαν ότι ενώθηκαν με τις κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας για να καταστείλουν τους διαδηλωτές με ακραία βία. Ο Σουλεϊμανί είχε κάνει δύο ταξίδια στη Βαγδάτη τον Οκτώβριο, αμέσως μετά το ξέσπασμα των διαδηλώσεων στο Ιράκ, και είναι γενική πεποίθηση ότι βοηθούσε στον συντονισμό των επιθέσεων στους διαδηλωτές.
Τώρα, ως συνέπεια της επίθεσης της 3ης Ιανουαρίου των ΗΠΑ, οι ιρακινοί και ιρανοί κυβερνήτες έχουν αποκτήσει ένα νέο όπλο για να εκτρέψουν την οργή των εργαζομένων από τα καθεστώτα τους. Σημάδι αυτής της μεταστροφής είναι ίσως και το ότι ο ιρακινός σιίτης ηγέτης Μουκταντά αλ-Σαντρ εξέδωσε διακήρυξη που καταδικάζει τις δολοφονίες και διατάζει τον στρατό του, Μαχντί, να κινητοποιηθεί «για τη προάσπιση του Ιράκ». Οι δυνάμεις του αλ-Σαντρ στο παρελθόν είχαν συγκρουστεί με τις φιλο-ιρανικές ομάδες, και παρόλο που την τελευταία περίοδο προσέγγιζαν το Ιράν, υποστήριξαν τις πρόσφατες αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες.
Λέμε όχι στις επιθέσεις των ΗΠΑ στο Ιράν! Να σταματήσουν οι κυρώσεις! Να αποσυρθούν από το Ιράκ οι ΗΠΑ και όλα τα κατοχικά στρατεύματα!
Πηγή : ΟΚΔΕ Σπάρτακος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου