Επαγγελματική Εκπαίδευση : Είναι Πραγματικά Η Πρώτη Επιλογή Της Κυβέρνησης;

 Σπύρος Τσέος, μαθητής στο 2ο ΓΕΛ Καλαμαριάς - Πηγή : marxismos

Σε πρόσφατες συνεντεύξεις του ο Υπουργός Παιδείας Κ. Πιερρακάκης μίλησε για τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που σχεδιάζονται από το Υπουργείο. Μεταξύ άλλων, παρουσίασε και την νομοθετική πρωτοβουλία η οποία αφορά την αναβάθμιση και την ενίσχυση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΠΑΛ, ΙΕΚ) για την οποία, όπως δήλωσε, έχει στόχο να γίνει η πρώτη επιλογή της κυβέρνησης, συνεχίζοντας τα καταστροφικά πλάνα της προκατόχου του και νυν Υπουργού Εσωτερικών, Ν. Κεραμέως. Τι προβλέπει, όμως, το νομοσχέδιο; Επωφελείται πράγματι η Παιδεία από αυτό και ποια πρέπει να είναι η αντίδραση των μαθητών;

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει το rebranding των ΙΕΚ, την βελτίωση των ΕΠΑΛ βάσει όσων εφαρμόστηκαν στα Πρότυπα ΕΠΑΛ και την δημιουργία «campuses» στα οποία θα συνυπάρχουν ΙΕΚ, ΕΠΑΛ και Επαγγελματικά Εργαστήρια. Αυτά θα υλοποιηθούν με την μεταφορά 100 εκ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Πραγματικός σκοπός του νομοσχεδίου είναι η υποβάθμιση της δημόσιας Εκπαίδευσης (από την πρωτοβάθμια μέχρι και την τριτοβάθμια) και η προβολή της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ως της μόνης επιλογής βιοπορισμού για τους νέους. Για αυτό και ο Υπουργός χρησιμοποιεί τα συνθήματα «Επαγγελματική εκπαίδευση: πρώτη επιλογή» και «στοχευμένη επαγγελματική εκπαίδευση».

Κερδισμένοι από τον νόμο αυτόν βγαίνουν, φυσικά, οι καπιταλιστές και όχι οι μαθητές και οι φοιτητές. Στο στάδιο που βρίσκεται ο καπιταλισμός σήμερα έχει ανάγκη μόνο από φθηνά εργατικά χέρια με ελάχιστη ειδίκευση και όχι από επιστήμονες, φιλόλογους, καλλιτέχνες κλπ. Έτσι, μια μεγάλη μερίδα μαθητών οδηγούνται προς την κατεύθυνση των ιδιωτικών Επαγγελματικών Ινστιτούτων, τα οποία κερδοσκοπούν συνεχώς, ενώ άλλοι μαθητές που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τα δίδακτρα των Ινστιτούτων αναγκάζονται να παλέψουν για να ξεπεράσουν το εμπόδιο της ΕΒΕ (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) ή να μείνουν ανειδίκευτοι και εκτός σχολών.

Η μαθητική κοινότητα πρέπει να έχει ξεκάθαρη στάση απέναντι σε τέτοιου είδους νομοσχέδια. Να σταθεί απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης και των ιδιωτών και να διεκδικήσει ίσες ευκαιρίες για όλους στην δημόσια Εκπαίδευση. Πρέπει, όμως, να υπάρξει μαζική οργάνωση του μαθητικού κινήματος. Οι συντονιστικές επιτροπές μαθητών που ελέγχονται από την ΚΝΕ, οι οποίες έχουν «καπελώσει» τις περισσότερες κινητοποιήσεις, δεν αποτελούν πραγματικό εργαλείο του αγώνα. Να δημιουργηθούν πραγματικά δημοκρατικές συντονιστικές επιτροπές αγώνα με εκλεγμένους αντιπροσώπους σχολείων σε κάθε δήμο της χώρας. Να συμμετάσχουν στον αγώνα για μια πραγματικά δημόσια Εκπαίδευση μαζί με φοιτητές και καθηγητές και να ενταχθούν στον αγώνα στο πλάι του εργατικού κινήματος κόντρα στην κυβέρνηση των καπιταλιστών.