Αντώνης Δραγανίγος - Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (30.12.23)
Πυρήνας μιας σύγχρονης τοποθέτησης είναι η γραμμή της απειθαρχίας, ρήξης και εργατικής-αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης από την ΕΕ
1 Η αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική αριστερά στις επόμενες κοινωνικές και πολιτικές μάχες και τις ευρωεκλογές επιδιώκει:
– να ηττηθούν οι δυνάμεις στήριξης της πολιτικής της ΕΕ, του «ευρωπαϊσμού», του κεφαλαίου, να ενισχυθούν οι δυνάμεις που προτάσσουν την αποφασιστική αναμέτρηση με την πολιτικής της ΕΕ, την πολιτική της απειθαρχίας-ρήξης-αποδέσμευσης από αυτή.
– να καταδικαστεί η κυβέρνηση της ΝΔ και η πολιτική της, σε όφελος των δυνάμεων που παλεύουν για την ανατροπή της, ενάντια την συναινετική πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.
– να ενισχυθεί η αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική αριστερά, να κάνει σημαντικό βήμα μπροστά, το ελπιδοφόρο, μαζικό ρεύμα ριζοσπαστικού, αριστερού προσανατολισμού που εκφράστηκε στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
– να νικηθεί ο ακροδεξιός εθνικισμός, δήθεν «ευρωσκεπτικισμός» από το αριστερό, εργατικό «όχι» στην ΕΕ.
2 Η ΕΕ αποτελεί σήμερα τη δύναμη κρούσης του ευρωπαϊκού καπιταλισμού για την επίθεση στους λαούς. Προωθεί την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα, την απελευθέρωση των αγορών με τα χρηματιστήρια, τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, την άγρια λιτότητα και την δημοσιονομική πειθαρχία, μέσα από το «Νέο Σύμφωνο Σταθερότητας», την επίθεση στο περιβάλλον ( μέσα από τις εξορύξεις και την «πράσινη συμφωνία»), τον ρατσισμό της «Ευρώπης-φρούριο», τον πόλεμο, την διαρκή αντιδραστικοποίηση και την περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, την «αφομοίωση» και «νομιμοποίηση» της ακροδεξιάς και σε κυβερνητικές θέσεις, τον αντικομμουνισμό. Είναι η ΕΕ των πολυεθνικών, της εκμετάλλευσης, του πολέμου, του ρατσισμού και της ακροδεξιάς.
3 Η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, δεν αλλάζει δεν μπορεί να μετασχηματισθεί σε «κοινωνική Ευρώπη», σε «πράσινη Ευρώπη», σε «Ευρώπη των λαών», ούτε να αποκτήσει «ανθρώπινο πρόσωπο». Αποτελεί μια ακόμα πιο αντιδραστική εκδοχή των επιμέρους αστικών κρατών, πολύ πιο αδιαπέραστη από τους λαϊκούς αγώνες και διεκδικήσεις.
4 Επομένως, πυρήνας της θέσης μας για την ΕΕ είναι η γραμμή της απειθαρχίας, ρήξης και εργατικής-αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης από την ΕΕ. Για τη διάλυση της ΕΕ και μια άλλη διεθνή συνεργασία εργατικών κρατών προς όφελος των εργαζομένων, της ειρήνης, του περιβάλλοντος.
5 Η θέση αυτή δεν είναι για το αόριστο μέλλον είναι για σήμερα. Σήμερα όποια πέτρα και αν σηκώσει κανείς συναντά την ΕΕ. Η επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του, στηρίζεται στις οδηγίες της, οργανώνεται από τους νόμους της και επιβάλλεται από τους εκβιασμούς της, όπως τα φριχτά μνημόνια ενάντια στον λαό. Αντίστοιχα η πάλη για την υπεράσπιση των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων, η κατάκτηση νέων συνδέεται με τη πάλη κατά της Ε.Ε. μέχρι τέλους. Η πάλη για απειθαρχία-ρήξη-αποδέσμευση ξεκινάει από σήμερα και φτάνει ως την αποδέσμευση.
6 Είμαστε ριζικά αντίθετοι με τον αστικό, δεξιό κι εθνικιστικό «ευρωσκεπτικισμό». Το δικό μας «Όχι στην ΕΕ» είναι εργατικό, αντικαπιταλιστικό, διεθνιστικό. Ανοίγει δυνατότητες για συνεργασία μεταξύ των λαών στην προοπτική μιας διαφορετικής Ευρώπης που οι εργατικές τάξεις και οι σύμμαχοί τους θα έχουν την εξουσία.
7 Η απειθαρχία-ρήξη-αποδέσμευση από την ΕΕ αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου προγράμματος, που παλεύει για τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους διεθνείς οργανισμούς του. Που παλεύει για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, υπεράσπιση-κατάκτηση των δημόσιων αγαθών με αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες, ρεύμα, προστασία του περιβάλλοντος ενάντια στην λεηλασία του από τον «γκρι» και τον «πράσινο» καπιταλισμό, δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες ενάντια στην αντιδραστική θωράκιση του κράτους, την έξοδο από το ΝΑΤΟ για τη διασφάλιση της ειρήνης, την ειρηνική συνύπαρξη των λαών ενάντια στους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων της περιοχής.
Η θέση αυτή δεν είναι για το αόριστο μέλλον. Σήμερα όποια πέτρα και αν σηκώσει κανείς συναντά την ΕΕ
8 Το μπλοκ ΜΕΡΑ25-ΛΑΕ ΑΑ και το ΚΚΕ κινούνται σε ριζικά διαφορετική κατεύθυνση.
Το ΜΕΡΑ25 έχει ρητά φιλο-ΕΕ λογική. Στόχος του είναι να «διασωθεί» ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός και η ΕΕ από την κρίση της και να παίξει έναν πιο αναβαθμισμένο ρόλο στις παγκόσμιες υποθέσεις από τους πολέμους μέχρι την «πράσινη ανάπτυξη». Η θέση ότι διεκδικούμε η ΕΕ να συγκροτηθεί ενάντια στο ΝΑΤΟ είναι ουτοπική και αντιδραστική. Παρά τις διακηρύξεις του το ΜΕΡΑ25 είναι διαρκώς ανοιχτό σε «αντιδεξιές» κυβερνητικές συνεργασίες και με τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασελάκη και το ΠΑΣΟΚ.
Το ΚΚΕ με την πολιτική του διαμορφώνει στάση αντίθεσης στην ΕΕ, αλλά σαφώς παραπέμπει τη ρήξη και την αποδέσμευση στο μακρινό μέλλον, μένοντας σήμερα στην «πάλη ενάντια στις συνέπειες». Όμως έτσι δεν διαμορφώνεται ουσιαστικό ρεύμα αντιπαλότητας στην ΕΕ ούτε ωριμάζει η ανάγκη ενός άλλου δρόμου στην κοινωνία κόντρα στον καπιταλιστικό μονόδρομο.
9 Απαιτούνται άμεσα πρωτοβουλίες συσπείρωσης αγωνιστριών-στών του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικού κινήματος και σε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις και ρεύματα της ριζοσπαστικής, αντιιμπεριαλιστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς για την κοινή πολιτική παρέμβαση από τώρα και μέχρι και τις ευρωεκλογές, καθώς και στη συνέχεια. Μια τέτοια πολιτική πρόταση μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο σε μια μαζική διεθνιστική παρέμβαση, παρακαταθήκη για την επόμενη ημέρα.
10 Η παρέμβαση αυτή θέλουμε να συμβάλλει στην ενίσχυση και ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς συνολικά. Με πρόγραμμα και στόχους πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση και τα κέρδη, τον πόλεμο, τη φτώχεια, και τις αιτίες που τα γεννούν. Στήριγμα στους ανεξάρτητους, μαχητικούς αγώνες, πέρα και ενάντια στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Με απόρριψη της λογικής του «μικρότερου κακού», της σύμπλευσης με τον ένα πόλο του συστήματος ενάντια στον άλλο, τον «αριστερό κυβερνητισμό». Με λογική επαναστατικού δρόμου για την προοπτική άλλης εξουσίας και άλλης κοινωνίας.
Επιδιώκουμε να μην είναι συγκυριακή να πάρει μονιμότερα χαρακτηριστικά, να απλωθεί σε γειτονιές και χώρους. Με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές φάνηκε ότι η αντικαπιταλιστικήριζοσπαστική αριστερά δεν χρειάζεται να «ακουμπήσει στις πλάτες» κάποιου άλλου «μαζικού ρεύματος» σαν μέσο για να επικοινωνήσει με ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα, μπορεί να έχει μαζική απεύθυνση, με το μαχητικό της πνεύμα, το ριζοσπαστικό της πρόγραμμα και την ενότητά της στη βάση αρχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου