Οι δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ και του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ για την επερχόμενη συμφωνία τερματισμού του πολύνεκρου πολέμου στην Ουκρανία δεν σημαίνουν προφανώς πως ο αμερικανικός καπιταλισμός έγινε ξαφνικά «φιλειρηνικός». Όχι μόνο γιατί οι μάχες θα συνεχίζονται για την κατοχύρωση της εδαφικής κυριαρχίας στο πεδίο μέχρις ότου υπογραφεί κάποια συμφωνία, αλλά και γιατί η όποια συμφωνία θα μεταφέρει σε άλλα σημεία του πλανήτη τις πολεμικές συγκρούσεις που προκύπτουν από τον παγκόσμιο καπιταλιστικό ανταγωνισμό. Είναι γνωστό εξάλλου πως οι ΗΠΑ και η διοίκηση Τραμπ έχουν θέσει ως βασικό αντίπαλο την Κίνα, κι εκεί στρέφουν την προσοχή τους.
Οι χειρισμοί της κυβέρνησης Τραμπ, που προκαθορίζουν με κυνικό ρεαλισμό τα κέρδη και τις ζημίες του πολέμου καθώς και το ποιοι θα πληρώσουν το κόστος της «ειρήνης», αποκαλύπτουν τον χαρακτήρα ενός πολέμου που είχε διαφημιστεί από την πλευρά των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σαν ένας αμυντικός πόλεμος από την πλευρά του ουκρανικού καθεστώτος και μάλιστα για υψηλά ιδανικά.
Πολλοί -και στην αριστερά- θρηνούν για την ΕΕ που αποδείχθηκε «αναντίστοιχη των περιστάσεων» και παρακολουθεί αμήχανη τις εξελίξεις που καθορίζονται από ΗΠΑ και Ρωσία. Άλλοι -και στην αριστερά- είναι έτοιμοι να θεωρήσουν και δικιά τους νίκη το στραπατσάρισμα της «Δύσης» από τη Ρωσία του Πούτιν, που έχει «αποκηρύξει μετά βδελυγμίας» τον μπολσεβικισμό.
Η βουλιμία του κεφαλαίου -«δυτικού» και «ανατολικού», «βόρειου» και «νότιου»- για πρώτες ύλες, ενέργεια, εμπορικές και επενδυτικές διευκολύνσεις, ξανα-μοιράζει τον κόσμο και χαράζει σφαίρες επιρροής και σύνορα με καύσιμη ύλη τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και τις ζωές των λαών. Οι εργατικές τάξεις πρέπει να σηκώσουν τις δικιές τους σημαίες, αυτές της αντιπολεμικής πάλης, του διεθνισμού και του αντικαπιταλιστικού αγώνα ενάντια σε όλα τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 15-16 Φεβρουαρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου