Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Βήμα Για Την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή

Προτεραιότητα η ανασυγκρότηση του εργατικού λαϊκού κινήματος

του Τάκη Τσίτσου

H AΝΤΑΡΣΥΑ βαδίζει προς την 3η συνδιάσκεψή της σε μια περίοδο σοβαρών πολιτικών εξελίξεων, σε μια σοβαρή καμπή στην πολιτική και ταξική διαπάλη στην ελληνική κοινωνία. Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο στη συνεδρίαση του στις 29 Νοέμβρη θα ψηφίσει εισήγηση για τη συνδιάσκεψη, ενώ ο διάλογος ήδη έχει ανοίξει με την κατάθεση κειμένων από οργανώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μεμονωμένα ή συλλογικά κείμενα συντρόφων.

Στην πορεία προς τη συνδιάσκεψη η συζήτηση εκ των πραγμάτων θα επικεντρωθεί σε συγκεκριμένα κρίσιμα πολιτικά ερωτήματα που χαρακτηρίζουν την περίοδο. Προτού διατυπώσουμε τη γνώμη μας επ’ αυτών, πρώτα και πάνω απ’ όλα πρέπει συλλογικά με πολιτική ευθύνη να υπογραμμίσουμε την ανάγκη υπεράσπισης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Χωρίς καμία αυτάρκεια και εφησυχασμό απέναντι στις αδυναμίες της οφείλουμε όλοι, με μαχόμενο τρόπο, να συζητήσουμε κριτικά και αυτοκριτικά υποτάσσοντας την άποψή μας και τη δράση μας στην ανάγκη πολιτικής υπέρβασης της σημερινής κατάστασής μας από τα αριστερά. Με την απαίτηση για μια νέα προωθητική πολιτική ενότητα και σύνθεση σε ανώτερο επίπεδο, με κριτήριο την πρόοδο στην υλοποίηση της πολιτικής πρότασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, την ανάπτυξη και εμβάθυνση του αντικαπιταλιστικού μεταβατικού προγράμματος, την ανάπτυξη της πάλης χειραφέτησης των εργαζομένων, ώστε το κίνημά τους να σφραγίσει τις εξελίξεις προς όφελός τους και σε βάρος ης μαύρης συμμαχίας κεφαλαίου – κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Η υπογράμμιση αυτή, κοινή σε όλες τις τοποθετήσεις, δεν μπορεί να γίνεται δίκην ευχολογίου. Αντίθετα, αποτελεί συνθήκη που θα μας κρίνει όλους. Με λόγια αλλά και με πράξεις πέρα από μονομερείς σχεδιασμούς, ξεχωριστά πολιτικά σχέδια, ομαδοποιήσεις, συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις.

Πρώτο πολιτικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ο κεντρικός πολιτικός της στόχος για την περίοδο. Ως ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση προτείνουμε την πάλη για τη μαχητική εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο πολιτικό προσκήνιο, με βασικό όπλο ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα – για να ανατραπεί η πολιτική του μαύρου μετώπου και η κυβέρνησή της, για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο διαχειριστής, για να σπάσει το κλίμα της εκλογικής αναμονής, για μια νέα αντεπίθεση των εργατικών διεκδικήσεων. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου στόχου δεν είναι χωρίς πολιτικές συνέπειες. Απαιτεί τη μάχιμη επεξεργασία ενός σχεδίου παρέμβασης των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Προϋποθέτει την επεξεργασία ενός πλαισίου στόχων πάλης που θα εκπορεύονται από το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμά μας, το οποίο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα προωθεί ενιαία. Πέρα από την απαραίτητη συζήτηση για τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς, κυρίως απαιτείται ο προσανατολισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην ανάπτυξη πολιτικών δεσμών με μεγάλα κομμάτια της εργατικής τάξης, ιδίως στον ιδιωτικό τομέα, στο σύγχρονο δουλεμπόριο της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, στην οργάνωση του κινήματος των ανέργων. Χρειάζεται η προσπάθεια ανάπτυξης αγωνιστικών φύτρων και συλλογικής οργάνωσης και διεκδίκησης ενάντια στη συντονισμένη προσπάθεια του κεφαλαίου να μετατρέψει την εργατική τάξη σε ασπόνδυλη μάζα, να γίνουν βήματα στην προώθηση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής, να οικοδομηθεί ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων ως ανεξάρτητο κέντρο οργάνωσης της εργατικής πάλης από τα κάτω. Αυτή η αναγκαιότητα πρέπει να χρωματίσει τη συζήτησή μας και να δώσει πλάτος και βάθος στην επεξεργασία της πολιτικής μας γραμμής.

Δεύτερο στοιχείο είναι η υπεράσπιση, εμβάθυνση και ανάπτυξη του αντικαπιταλιστικού μεταβατικού προγράμματος ως προγράμματος που στο περιεχόμενό του αλλά και στους δρόμους και τα μέσα επιβολής του δένεται η πάλη για την εδώ και τώρα ικανοποίηση των ζωτικών συμφερόντων της εργατικής τάξης για μια αξιοβίωτη ζωή με το στόχο της επαναστατικής τομής και την εξουσία και κυβέρνηση των εργαζομένων, που καθορίζεται από τη βασική του στόχευση, δηλαδή τη σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους νόμους του συστήματος, με κριτήριο την υπεράσπιση των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας. Το πρόγραμμα δεν είναι οι «προγραμματικές δηλώσεις» μιας εντός συστήματος κυβέρνησης. Στοχεύει στη συγκέντρωση πλατιών εργατικών δυνάμεων, που στην πάλη για την κατάκτησή του θα συνειδητοποιούν ότι προϋπόθεση για την επιβολή του αποτελεί η ρήξη με το σύστημα. Γι’ αυτό θα ενισχύει την εργατική αυτοπεποίθηση καλλιεργώντας και αναπτύσσοντας τη δυνατότητα των εργαζόμενων όχι μόνο να διεκδικούν τη φέτα από το ψωμί, αλλά ολόκληρο το καρβέλι. Σ’ αυτή τη συζήτηση χωρά και η εκτίμηση της συμβολής και των αδυναμιών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη φάση του εξεγερτικού κύκλου 2011-2012, η κουβέντα για την πολιτική προοπτική των αγώνων, για την οικοδόμηση των οργάνων επιβολής της λαϊκής – εργατικής θέλησης, η σχέση κυβέρνησης και εξουσίας των εργαζομένων στο πλαίσιο μιας επαναστατικής πολιτικής. Στη συζήτηση αυτή πρέπει με αναβαθμισμένο τρόπο να εντάξουμε τα αιτήματα για δημοκρατία ενάντια στον εντεινόμενο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, τη φασιστική απειλή, την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την αύξηση της πολεμικής απειλής.

Η συνδιάσκεψη οφείλει να οριοθετήσει με σαφήνεια και χωρίς αμφισημίες τη στάση της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς απέναντι στην κυβερνητική-πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Πρωτίστως σπάζοντας το κλίμα της εκλογικής αναμονής, με τη συμβολή της στην ανάταση και πολιτικοποίηση των εργατικών αγώνων. Ο λαός δεν μπορεί να παραμένει απαθής στο περιθώριο των εξελίξεων «μαδώντας τη μαργαρίτα» των 180 βουλευτών. Δεν μεμψιμοιρούμε που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτός που θα θέλαμε. Καθορίζουμε τη στάση μας απέναντι στη πρόταση της κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, στάση εργατικής και λαϊκής αντιπολίτευσης, χωρίς υποστολή της σημαίας των εργατικών αγώνων ούτε για μια μέρα, με αποφασιστική προώθηση των εργατικών διεκδικήσεων. Κυρίως σπάμε ιδεολογικά και πολιτικά την «τρομοκρατία» του κεφαλαίου, στην οποία υποτάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ με την αντίληψη ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλος δρόμος για την εργατική τάξη εκτός από αυτόν της διαχείρισης της αστικής πολιτικής, μέσα από τη βαρβαρότητα της ΕΕ των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και του δημοσιονομικού συμφώνου

Πολιτική συνεργασία και πόλος
Για την προώθηση της πολιτικής γραμμής μας χρειάζεται η συγκρότηση ενός άλλου πόλου της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Αριστερά. Στην προώθηση αυτού του στόχου η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες για την αναβαθμισμένη κοινή δράση και την αριστερή ανατρεπτική πολιτική συνεργασία των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ δυνάμεων. Το ΝΑΡ έχει προτείνει με απόφαση του τελευταίου πανελλαδικού σώματος ένα πλαίσιο συνεργασίας για την προώθηση αυτής της πολιτικής. Όποιος επαγγέλλεται την ανάγκη συσπείρωσης των δυνάμεων αυτών οφείλει να πάρει σαφή θέση πάνω στην εν λόγω πρόταση, αφήνοντας την εύκολη κριτική και τους αφορισμούς. Επιδιώκουμε την επίτευξη της μέγιστης πολιτικής συνεργασίας των δυνάμεων αυτών. Δεν περιοριζόμαστε σε προτάσεις μόνο από τα πάνω. Με ειδικό τρόπο πρέπει να οργανωθεί η συζήτηση για την πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τη μεγάλη δύναμη των αγωνιστών της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο αναζητούν τη συγκρότηση μιας άλλης Αριστεράς, των αγωνιστών οι οποίοι αποδεσμεύονται από τα κόμματα της επίσημης Αριστεράς. Θέλουμε αυτή η πολιτική συνεργασία να εκφραστεί και στην πιθανή εκλογική μάχη. Η αποφυγή της μάχης αυτής, η αναχώρηση από το πεδίο σύγκρουσης με την εκλογική πίεση του ΣΥΡΙΖΑ, εξ αντικειμένου αποτελεί στάση υποταγής στο ρεφορμισμό, ακύρωση όποιας επαγγελίας συγκρότησης άλλης Αριστεράς ή μετωπικής συσπείρωσης της.

Δημοκρατική συγκρότηση ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Επιπλέον, η συνδιάσκεψη πρέπει να απαντήσει στο θέμα της δημοκρατικής συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Βαθαίνουμε τη δημοκρατία και τη συλλογική συζήτηση και απόφαση ως απαραίτητο στοιχείο για την αύξηση της πολιτικής αποτελεσματικότητας. Εστιάζουμε όχι μόνο στον τρόπο εκλογής οργάνων αλλά κυρίως στην καλύτερη λειτουργία των τοπικών επιτροπών, επιδιώκουμε συγκρότηση κλαδικών επιτροπών και εξασφάλιση ενιαίας πολιτικής συνθετικής έκφρασης όλων των δυνάμεων και του πλούτου στο εσωτερικό μας – για την οργανωτική ανάπτυξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την καλύτερη πανελλαδική της δικτύωση.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μια σημαντική κατάκτηση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Οι καλύτερες σελίδες της στο μέλλον του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος δεν έχουν γραφτεί ακόμη. Συλλογική μας ευθύνη η επικείμενη συνδιάσκεψή μας να κάνει βήματα στο δρόμο της εργατικής αντικαπιταλιστικής απάντησης στην καμπή των εξελίξεων που ακολουθούν.