Τη νύχτα της 25ης προς 26η του Οκτώβρη, Ο Ρεμί Φρες, 21χρονος φοιτητής, βρέθηκε νεκρός στην τοποθεσία Σιβένς, λίγο μετά τη διαδήλωση όπου συγκεντρώθηκαν μερικές χιλιάδες αντιτιθέμενοι-ες στο φράγμα που χτίζεται στην περιοχή.
Με βάση τα πρώτα στοιχεία της ιατροδικαστικής έκθεσης, αιτία του θανάτου του Ρεμί είναι η έκρηξη μίας χειροβομβίδας κρότου-λάμψης που έριξαν οι χωροφύλακες. Αυτή η χειροβομβίδα δεν ήταν το μόνο όπλο που χρησιμοποιήθηκε σε αυτό το νυχτερινό όργιο καταστολής: οι πλαστικές σφαίρες, τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες συνέβαλαν τα μάλα στην έντονη αστυνομική βία που ασκείται εδώ και μήνες εναντίον των διαμαρτυρόμενων για το φράγμα.
Με βάση τα πρώτα στοιχεία της ιατροδικαστικής έκθεσης, αιτία του θανάτου του Ρεμί είναι η έκρηξη μίας χειροβομβίδας κρότου-λάμψης που έριξαν οι χωροφύλακες. Αυτή η χειροβομβίδα δεν ήταν το μόνο όπλο που χρησιμοποιήθηκε σε αυτό το νυχτερινό όργιο καταστολής: οι πλαστικές σφαίρες, τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες συνέβαλαν τα μάλα στην έντονη αστυνομική βία που ασκείται εδώ και μήνες εναντίον των διαμαρτυρόμενων για το φράγμα.
Η έκθεση των ειδικών σχετικά με το φράγμα, αναφέρει ότι «η επιλογή ενός φράγματος κατά πλάτος της κοιλάδας έγινε χωρίς πραγματική ανάλυση άλλων πιθανών λύσεων». Αναφέρεται επίσης ότι η αξιολόγηση των πραγματικών αναγκών είναι αμφισβητήσιμη και ότι η μελέτη επίδρασης στο περιβάλλον είναι χαμηλής ποιότητας. Για μια ακόμη φορά, το δίκαιο των άχρηστων φαραωνικών έργων μέσω ΣΔΙΤ στη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ενωση επιβάλλεται με τη βία και σκορπά τον τρόμο και το θάνατο.
Η κρατική καταστολή και αστυνομική βία στο Σιβένς, αλλά και στη Νοτρ-Νταμ-ντε-Λαντ όπου η μεγαλοκατασκευαστική εταιρία Βενσί θέλει να χτίσει ένα τεράστιο αεροδρόμιο, πάντα σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, έχει την ίδια μήτρα με την κρατική καταστολή στην Ελλάδα εναντίον των κατοίκων της Λευκίμμης, της Κερατέας και της Ιερισσού, που αγωνίζονται για να προστατεύσουν τη γη τους και τη φύση από τις καταστροφικές ορέξεις ορισμένων καπιταλιστών διαπλεκόμενων με τους κρατικούς μηχανισμούς.
Η δολοφονία του Ρεμί Φρες είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα αίματος, τρόμου και καταστολής που έχει ανοίξει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως η Μαρία Κουλούρη, θύμα της αστυνομικής βίας στη Λευκίμμη το 2008, έτσι και ο Ρεμί Φρες δολοφονήθηκε από τα κρατικά τάγματα εφόδου και τρομοκράτησης του αγωνιζόμενου λαού για να προχωρήσουν τα νεοφιλελεύθερα σχέδια για πανάκριβα άχρηστα έργα μέσω ΣΔΙΤ.
Μία εβδομάδα μετά τη δολοφονία, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς απαγορεύει κάθε μέρα διαδηλώσεις αλληλεγγύης και επιβάλλει καθεστώς αστυνομοκρατίας στο Παρίσι και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας, με μαζικές συλλήψεις, εκτεταμένη χρήση χημικών, πλαστικών σφαιρών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, όπως αυτή που σκότωσε το Ρεμί Φρες. Η Γαλλική κυβέρνηση, όπως και η Ελληνική, η Ιταλική και η Ισπανική, προχωρούν στην ουσιαστική άρση βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων, με την κρατική καταστολή και τα παρακρατικά ακροδεξιά τάγματα εφόδου να οχυρώνονται απέναντι στον αγωνιζόμενο λαό, καταπατώντας τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό δολοφονώντας αγωνιστές.
Εκφράζουμε απερίφραστα την αλληλεγγύη μας με όσους και όσες αγωνίζονται για την προστασία της γης και της ελευθερίας, ενάντια στα καπιταλιστικά κέρδη. Καλούμε σε διεθνή συντονισμό ταξικής αλληλεγγύης για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και την ανατροπή της πολιτικής των έργων ΣΔΙΤ στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία, τη φύση και τη ζωή.
Η κρατική καταστολή και αστυνομική βία στο Σιβένς, αλλά και στη Νοτρ-Νταμ-ντε-Λαντ όπου η μεγαλοκατασκευαστική εταιρία Βενσί θέλει να χτίσει ένα τεράστιο αεροδρόμιο, πάντα σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, έχει την ίδια μήτρα με την κρατική καταστολή στην Ελλάδα εναντίον των κατοίκων της Λευκίμμης, της Κερατέας και της Ιερισσού, που αγωνίζονται για να προστατεύσουν τη γη τους και τη φύση από τις καταστροφικές ορέξεις ορισμένων καπιταλιστών διαπλεκόμενων με τους κρατικούς μηχανισμούς.
Η δολοφονία του Ρεμί Φρες είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα αίματος, τρόμου και καταστολής που έχει ανοίξει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως η Μαρία Κουλούρη, θύμα της αστυνομικής βίας στη Λευκίμμη το 2008, έτσι και ο Ρεμί Φρες δολοφονήθηκε από τα κρατικά τάγματα εφόδου και τρομοκράτησης του αγωνιζόμενου λαού για να προχωρήσουν τα νεοφιλελεύθερα σχέδια για πανάκριβα άχρηστα έργα μέσω ΣΔΙΤ.
Μία εβδομάδα μετά τη δολοφονία, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς απαγορεύει κάθε μέρα διαδηλώσεις αλληλεγγύης και επιβάλλει καθεστώς αστυνομοκρατίας στο Παρίσι και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας, με μαζικές συλλήψεις, εκτεταμένη χρήση χημικών, πλαστικών σφαιρών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, όπως αυτή που σκότωσε το Ρεμί Φρες. Η Γαλλική κυβέρνηση, όπως και η Ελληνική, η Ιταλική και η Ισπανική, προχωρούν στην ουσιαστική άρση βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων, με την κρατική καταστολή και τα παρακρατικά ακροδεξιά τάγματα εφόδου να οχυρώνονται απέναντι στον αγωνιζόμενο λαό, καταπατώντας τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό δολοφονώντας αγωνιστές.
Εκφράζουμε απερίφραστα την αλληλεγγύη μας με όσους και όσες αγωνίζονται για την προστασία της γης και της ελευθερίας, ενάντια στα καπιταλιστικά κέρδη. Καλούμε σε διεθνή συντονισμό ταξικής αλληλεγγύης για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και την ανατροπή της πολιτικής των έργων ΣΔΙΤ στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία, τη φύση και τη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου