Παρά την προσπάθεια Κυβέρνησης και ΜΜΕ να παρουσιάσουν στον ελληνικό λαό το τέλος των μνημονίων και την έξοδο από την κρίση, οι ξένοι δυνάστες της χώρας μας δεν αφήνουν κανένα χρονικό περιθώριο εξάπλωσης αυτής της ψεύτικης προπαγάνδας. Η τρόικα προστάζει την απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονίων, ενώ νέα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα σχεδιάζονται στις πλάτες του ελληνικού λαού. Ταυτόχρονα έχουν ήδη ξεκινήσει οι συζητήσεις για την «προληπτική γραμμή στήριξης» ή με άλλα λόγια για μία νέα δανειακή σύμβαση-μνημόνιο που θα αλυσοδέσει ακόμα περισσότερο τη χώρα μας στο ιμπεριαλιστικό άρμα των ΗΠΑ και της Ε.Ε. και θα εντείνει την οικονομική εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Η τρόικα για τον δημόσιο τομέα προστάζει νέες απολύσεις και ενιαίο μισθολόγιο πείνας, ενώ για τον ιδιωτικό τομέα απαιτεί την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
Το ασφαλιστικό βρίσκεται για άλλη μία φορά στο στόχαστρο με τις επικουρικές συντάξεις να οδεύουν προς κατάργηση. Και ενώ οι εργαζόμενοι στενάζουν μέσα σε εργασιακούς χώρους που μετατρέπονται σε κάτεργα και κάτω από το βάρος της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, τραπεζίτες και βιομήχανοι ευρωπαϊκά μονοπώλια και πολυεθνικές, γεύονται τους καρπούς της αφαίμαξης του ελληνικού λαού, απολαμβάνοντας φοροαπαλλαγές και μειώσεις εργοδοτικών εισφορών. Μνημόνια, πολυνομοσχέδια, μεσοπρόθεσμα, προληπτικές γραμμές στήριξης έχουν έναν στόχο, τη μετατροπή της χώρας μας σε ένα απέραντο τσιφλίκι εργοδοτικής ασυδοσίας, σε έναν τεράστιο επενδυτικό παράδεισο χωρίς φόρους και επιβαρύνσεις για τα ντόπια και ξένα μονοπώλια.
Αυτή η πολιτική λοιπόν δεν μπορεί παρά να κυοφορεί νέους μαζικούς αγώνες, γι΄ αυτόν το λόγο επιδιώκουν την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου με στόχο την καταστολή του συνδικαλιστικού κινήματος, την αποδυνάμωση των σωματείων και την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας. Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε! Οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο τρόπο να αντισταθούν, δεν έχουν άλλο όπλο να απαντήσουν από τον οργανωμένο συνδικαλιστικό αγώνα, τη συσπείρωση στο σωματείο και την απεργία. Η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ προσπαθεί να υπονομεύσει τους αγώνες και να μετατρέψει τις απεργίες σε παραστάσεις διαμαρτυρίας. Αρνείται να ενισχύσει και να συντονίσει κλαδικούς αγώνες, μετατρέπει τα σωματεία σε γραφειοκρατικά όργανα τα οποία κυρίως ασχολούνται με δικαστικές μάχες, κηρύσσει την ηττοπάθεια και συνδιαλέγεται με την εργοδοσία και την κυβέρνηση αναπαράγοντας στους εργασιακούς χώρους τα διλήμματα που βάζουν. Αυτή την ηγεσία πρέπει οι εργαζόμενοι να την απομονώσουν, να την ανατρέψουν. Να ανακτήσουν την πίστη στον απεργιακό αγώνα και τη δύναμη του σωματείου, μακριά από τις εκλογικές αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ και κρατά καθηλωμένους τους εργαζόμενους να αναμένουν τη σωτηρία τους μέσα από τις εκλογές, σε κόντρα με τη διασπαστική υπονομευτική γραμμή του ΠΑΜΕ που θέλει τους αγώνες μόνο αν είναι κάτω από το καπέλο του, οι εργαζόμενοι πρέπει να χαράξουν το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα και της απεργίας.
Η συμμετοχή όλων στη γενική πανελλαδική απεργία στις 27 Νοέμβρη είναι απαραίτητη και ικανή να αποτελέσει την αρχή νέων μαζικών παρατεταμένων αγώνων για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής.Συσπειρωνόμαστε στα σωματεία, παλεύουμε για την ανάπτυξη νέων αγώνων υπεράσπισης της σταθερής και μόνιμης εργασίας, ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στην διάλυση της δημόσιας παιδείας υγείας και ασφάλισης ενάντια την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ.
Αυτή η πολιτική λοιπόν δεν μπορεί παρά να κυοφορεί νέους μαζικούς αγώνες, γι΄ αυτόν το λόγο επιδιώκουν την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου με στόχο την καταστολή του συνδικαλιστικού κινήματος, την αποδυνάμωση των σωματείων και την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας. Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε! Οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο τρόπο να αντισταθούν, δεν έχουν άλλο όπλο να απαντήσουν από τον οργανωμένο συνδικαλιστικό αγώνα, τη συσπείρωση στο σωματείο και την απεργία. Η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ προσπαθεί να υπονομεύσει τους αγώνες και να μετατρέψει τις απεργίες σε παραστάσεις διαμαρτυρίας. Αρνείται να ενισχύσει και να συντονίσει κλαδικούς αγώνες, μετατρέπει τα σωματεία σε γραφειοκρατικά όργανα τα οποία κυρίως ασχολούνται με δικαστικές μάχες, κηρύσσει την ηττοπάθεια και συνδιαλέγεται με την εργοδοσία και την κυβέρνηση αναπαράγοντας στους εργασιακούς χώρους τα διλήμματα που βάζουν. Αυτή την ηγεσία πρέπει οι εργαζόμενοι να την απομονώσουν, να την ανατρέψουν. Να ανακτήσουν την πίστη στον απεργιακό αγώνα και τη δύναμη του σωματείου, μακριά από τις εκλογικές αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ και κρατά καθηλωμένους τους εργαζόμενους να αναμένουν τη σωτηρία τους μέσα από τις εκλογές, σε κόντρα με τη διασπαστική υπονομευτική γραμμή του ΠΑΜΕ που θέλει τους αγώνες μόνο αν είναι κάτω από το καπέλο του, οι εργαζόμενοι πρέπει να χαράξουν το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα και της απεργίας.
Η συμμετοχή όλων στη γενική πανελλαδική απεργία στις 27 Νοέμβρη είναι απαραίτητη και ικανή να αποτελέσει την αρχή νέων μαζικών παρατεταμένων αγώνων για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής.Συσπειρωνόμαστε στα σωματεία, παλεύουμε για την ανάπτυξη νέων αγώνων υπεράσπισης της σταθερής και μόνιμης εργασίας, ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στην διάλυση της δημόσιας παιδείας υγείας και ασφάλισης ενάντια την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου