Η ακρίβεια, η απότομη άνοδος των τιμών σε βασικά αγαθά, δεν αποτελεί κάποια «λογική συνέπεια» των ελλείψεων λόγω των καταστροφών. Οι φωτιές και οι πλημμύρες δεν κατάστρεψαν ούτε πετρελαιοπηγές ούτε τα πλοία που μεταφέρουν υγροποιημένο φυσικό αέριο. Κι όμως η άνοδος στις τιμές της ενέργειας, στα βενζινάδικα και στους λογαριασμούς, πρωταγωνιστεί στο κύμα της ακρίβειας που ροκανίζει μισθούς, συντάξεις και μεροκάματα.
Η απάντηση του Μητσοτάκη και των υπουργών του είναι μια τριπλή επίθεση. Αντί για αυξήσεις στους μισθούς, προχωράνε σε περικοπές ακόμα και των διάφορων επιδομάτων που μοίραζαν πριν από τις εκλογές του Μάη και του Ιούνη. Τώρα, λένε, δεν υπάρχουν λεφτά για κάτι τέτοιο, γιατί υπάρχει κίνδυνος «δημοσιονομικής εκτροπής». Τώρα η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στους τραπεζίτες ότι θα βγάλει ξανά πλεονάσματα στον προϋπολογισμό. Κομμένα μεροκάματα και κοινωνικές δαπάνες, δηλαδή, για να πληρώνονται οι τόκοι και οι δόσεις στις τράπεζες. Αλλά την ίδια στιγμή οι κερδοσκόποι της ενέργειας και οι κατασκευαστικές εταιρείες κάνουν πάρτι με δημόσιες επιδοτήσεις και αφορολόγητα κέρδη.
Σε πείσμα των διάφορων «αναλυτών» που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση το καταλαβαίνει αυτό και το φοβάται. Γι’ αυτό παράλληλα με τις οικονομικές επιθέσεις παίρνει μέτρα καταστολής. Το νομοσχέδιο του Γεωργιάδη που ψήφισε η Νέα Δημοκρατία στη Βουλή τρέχει να βγάλει τις απεργίες παράνομες. Αλλά όσο και να φωνάζει ο Γεωργιάδης ότι «η απεργία απέτυχε», η πανεργατική απεργία της Πέμπτης 21 Σεπτέμβρη έδειξε τη δύναμη που μπορεί να τσακίσει τα σχέδια του Μητσοτάκη και των αφεντικών.
ΣΥΡΙΖΑ ακόμα πιο δεξιά
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, το κόμμα που αυτοπροσδιοριζόταν ως Ριζοσπαστική Αριστερά, αποφασίζει να εγκαταλείψει τους αγώνες και να στραφεί ακόμα πιο δεξιά. Ο Τσίπρας είχε ήδη εξαπολύσει πόλεμο στις αριστερές φωνές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, έκανε «προληπτική καταστολή» λέγοντας ότι όσοι μιλάνε αριστερά κινδυνεύουν να στείλουν τον ΣΥΡΙΖΑ πίσω στα ποσοστά του 3-5% του παρελθόντος. Το μόνο που πέτυχε με τη δεξιόστροφη προσαρμογή ήταν να απογοητεύσει μαζικά τους ψηφοφόρους της Αριστεράς. Τώρα, η ανάδειξη του Κασσελάκη στην ηγεσία έρχεται να συνεχίσει και να ολοκληρώσει αυτό το έργο.
Είναι χρέος της επαναστατικής Αριστεράς να αντιστρέψει αυτή την πορεία. Μπαίνοντας μπροστά για να οργανώσει και να μετατρέψει την εργατική οργή σε μαζική δράση, σε απεργίες σε όλους τους κλάδους για αυξήσεις κόντρα στην ακρίβεια, για λεφτά και προσλήψεις κόντρα στη διάλυση της Υγείας, της Παιδείας, των κοινωνικών υπηρεσιών. Μπαίνοντας μπροστά ενάντια στα σχέδια Μητσοτάκη-Ερντογάν να συνεργαστούν για τον αποκλεισμό προσφύγων και μεταναστών για χάρη της ΕΕ-φρούριο. Η επαναστατική, η αντικαπιταλιστική Αριστερά είναι η δύναμη που δεν διστάζει μπροστά στα αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά καθήκοντα σε τέτοιες στιγμές.
Οι εκλογές στους Δήμους και στις Περιφέρειες στις 8 Οκτώβρη είναι μια ευκαιρία να δείξουμε ότι αυτή η προσπάθεια έχει ξεκινήσει. Ο Μητσοτάκης, οι υπουργοί και οι «τοπικοί άρχοντες» του θα βρουν μπροστά τους όχι μια συμβιβασμένη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, αλλά ένα δυνατό εργατικό κίνημα με την επαναστατική Αριστερά στην πρώτη γραμμή. Εμπρός να τους μαυρίσουμε και στις κάλπες και στους δρόμους.
Παρατηρώ στο άρθρο σε σχέση με προηγούμενα δεν αποθεώνει την Απεργία ως πετυχημένη και ότι χρειάζεται κλιμάκωση (κάτι είναι και αυτό....) για να προσγειωθούμε λιγάκι... Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ πως πάει όλο και πιο δεξιά (δεν το καταλαβαίνω από που προκύπτει...) ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε Κασσελάκη αυτός δλδ που λέτε ότι τον απογοητεύει (γιατί δεν πάει αριστερά...)..... γενικά διαφωνώ ....ρηχή ανάλυση.... καλό μόνο το μαύρισμα....
ΑπάντησηΔιαγραφή