Προκήρυξη - ανακοίνωση της Κομμουνιστικής Τάσης για τις επείγουσες μορφές αλληλεγγύης στους χιλιάδες πρόσφυγες και τις αναγκαίες ταξικές και πολιτικές διεκδικήσεις.
Ο καπιταλισμός δείχνει το πιο αποκρουστικό του πρόσωπο στους πρόσφυγες που προσπαθούν να διασχίσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα για να σωθούν από την πολεμική φρίκη της Συρίας. Η διαρκής και κλιμακούμενη επίδειξη αναλγησίας, κυνισμού και ξενοφοβίας είναι - χωρίς καμία εξαίρεση - η κοινή απάντηση των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων και των ευρωπαϊκών αστικών κρατών στο δράμα εκατοντάδων χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων.
Οι ευρωπαίοι καπιταλιστές είναι διπλά υπεύθυνοι γι’ αυτό το δράμα. Με τη διαχρονική ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής και τις κάθε είδους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα εσωτερικά ζητήματα των χωρών της, δημιούργησαν την αιτία για πολέμους που διώχνουν ανθρώπους μαζικά απ’ τις εστίες τους. Και τώρα που τα θύματα τους «χτυπούν την πόρτα» διεκδικώντας την επιβίωση, οι ευρωπαίοι καπιταλιστές ορθώνουν φράγματα στη μια χώρα μετά την άλλη, σπρώχνοντας τα θύματά τους ξανά στη φυσική εξόντωση.
Η κυνική αδιαφορία για τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, η αντιμετώπισή τους σαν ένα «περιττό βάρος» και η χρησιμοποίησή τους στο παιχνίδι των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών δεν αντιπροσωπεύουν μια «κακή στιγμή» της Ευρωπαϊκή Ένωσης και του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Εκφράζουν αυθεντικά τη βάρβαρη φύση τους. Αποδεικνύουν πως εβδομήντα χρόνια μετά τη βαρβαρότητα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, ο καπιταλισμός παραμένει ασυμβίβαστος με κάθε έννοια «ανθρωπισμού».
Η ελληνική επικράτεια είναι σήμερα ένα από τα βασικά πεδία στα οποία ξετυλίγεται το δράμα των προσφύγων και η βαρβαρότητα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Στο σύνολό τους ευρωπαίοι καπιταλιστές πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση να μετατρέψει τη χώρα σ’ ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων και να αποτρέψει την είσοδο χιλιάδων άλλων, με επίδειξη περισσότερης κατασταλτικής «πυγμής». Οι αστικές κυβερνήσεις της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης πιέζοντας ακόμα περισσότερο την ελληνική κυβέρνηση, έχουν κλείσει τα σύνορά τους. Έτσι κατήργησαν στην πράξη την περίφημη Συνθήκη Σένγκεν και καταπάτησαν κάθε υφιστάμενη έννοια ελεύθερης διέλευσης εντός των συνόρων της ΕΕ, αναδεικνύοντας γυμνό το αυταρχικό και αντιδημοκρατικό της πρόσωπο.
Από τη δική της πλευρά η ελληνική κυβέρνηση πασχίζει να συμμορφωθεί με τις αντιδραστικές υποδείξεις της ΕΕ, ξεκινώντας ήδη την «επαναπροώθηση» των προσφύγων και εξωραΐζει την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, η οποία εκφράζει τη συλλογική ιμπεριαλιστική βούληση για επίδειξη σκληρής στρατιωτικής καταστολής ενάντια σε βασανισμένους κατατρεγμένους ανθρώπους. Ταυτόχρονα επιχειρεί να τους μετατρέψει κυνικά σ’ ένα «χαρτί» για τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές του ελληνικού κράτους. Την ίδια στιγμή, ο σκληρός αντιδραστικός πυρήνας του ελληνικού κεφαλαίου στη Ν.Δ και τα άλλα αστικά κόμματα, που ανησυχεί επειδή το προσφυγικό έχει μετατραπεί αντικειμενικά σε ένα ακόμα μεγάλο «αγκάθι» στην απελπισμένη του προσπάθεια του ελληνικού καπιταλισμού να παραμείνει στην Ευρωζώνη, «ουρλιάζει» αξιώνοντας από τη κυβέρνηση μια ακόμα πιο αποφασιστική, δηλαδή κυνικότερη και πιο απάνθρωπη μεταχείριση των προσφύγων.
Η εργατική τάξη της Ελλάδας πρέπει να μείνει μακριά από το αντιδραστικό δηλητήριο και τους κυνικούς υπολογισμούς των αστών και της κυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι, σαν θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας σε καιρό «ειρήνης», είμαστε στην ίδια πλευρά με τα θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας σε καιρό πολέμου. Οι πρόσφυγες είναι ταξικά αδέλφια και σύμμαχοί μας στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό.
Αυτή η παραδοχή όμως δεν είναι μια ωραία συναισθηματική φράση. Από αυτήν απορρέουν συγκεκριμένα ταξικά και πολιτικά καθήκοντα. Ο μόνος τρόπος για να σωθούν από την πείνα και τις ασθένειες τα αδέλφια μας και σύμμαχοι στον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, είναι η μαζική και οργανωμένη αλληλεγγύη από την εργατική τάξη, τη νεολαία και τις μαζικές τους οργανώσεις. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι του μόχθου και νέοι, μήνες τώρα, δείχνουν έμπρακτα το παράδειγμα της αλληλεγγύης. Είναι άμεση ανάγκη, η αλληλεγγύη αυτή να λάβει χαρακτήρα οργανωμένου κινήματος και να εκφραστεί με τους ακόλουθους τρόπους.
- Κοινή αλληλέγγυα δράση όλων των εργατικών, νεολαιίστικων και αριστερών οργανώσεων, παρατάξεων και κομμάτων. Να δημιουργηθεί ένα ενιαίο δίκτυο αλληλεγγύης στους πρόσφυγες που θα αναλάβει τη συγκέντρωση και διανομή τροφίμων, ρούχων, ιατροφαρμακευτικού υλικού και ειδών πρώτης ανάγκης. Οι συνδικαλιστικές ενώσεις των υγειονομικών πρέπει οργανωμένα να μεριμνήσουν για την περίθαλψη των αρρώστων.
- Οι αριστερές δημοτικές διοικήσεις στις μεγάλες πόλεις πρέπει άμεσα να παραχωρήσουν δημοτικές αίθουσες και να τις διαμορφώσουν κατάλληλα για την υγιή και ασφαλή διαμονή των προσφύγων. Οι μαζικές συνδικαλιστικές και πολιτικές οργανώσεις της εργατικής τάξης και της νεολαίας, θα πρέπει να μεριμνήσουν για την περιφρούρηση των χώρων αυτών από τις επιθέσεις των φασιστών.
Ταυτόχρονα, το επείγον ζήτημα της προστασίας των προσφύγων θα πρέπει να προστεθεί στα αιτήματα των απεργιακών κινητοποιήσεων του εργατικού κινήματος ενάντια στο ασφαλιστικό και τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα του τρίτου Μνημονίου. Στην επερχόμενη 48ωρη γενική απεργία, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και τα Εργατικά Κέντρα θα πρέπει να προβάλουν σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα τις ακόλουθες διεκδικήσεις:
- Ανοικτά ευρωπαϊκά σύνορα για όλους τους πρόσφυγες - Να γκρεμιστεί ο φράχτης του Έβρου – Καμία εμπλοκή του ΝΑΤΟ και του στρατού στο προσφυγικό ζήτημα - Να διευκολυνθεί με κάθε δυνατό τρόπο από το κράτος η διέλευση των προσφύγων από τα ευρωπαϊκά σύνορα και να καταστεί ασφαλής – Να τους χορηγηθούν ταξιδιωτικά έγγραφα για τις χώρες που θα επιλέξουν οι ίδιοι σαν προορισμό – Να παύσει κάθε εγκλεισμός πρόσφυγα και μετανάστη σε χώρους κράτησης με την κατηγορία της «παράνομης εισόδου σε ευρωπαϊκή χώρα».
- Μέριμνα και κονδύλια από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη για τη σίτιση, τη στέγαση, τον ιματισμό και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όλων των προσφύγων. Άμεση εύρεση των αναγκαίων πόρων μέσα από την δραστική περικοπή των στρατιωτικών δαπανών. Πλήρης και ισότιμη εφαρμογή της εργατικής και κοινωνικής νομοθεσίας των ευρωπαϊκών κρατών για όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες.
- Έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και διακοπή κάθε ελληνικής συνδρομής ή συμμετοχής σε επεμβάσεις στη Συρία και τη Μέση Ανατολή. Καμία ιμπεριαλιστική ανάμιξη στη Συρία. Άμεση παύση των βομβαρδισμών από κάθε ξένη δύναμη, άμεσο σταμάτημα της χρηματοδότησης και κάθε μορφής εξωτερικής στρατιωτικής ενίσχυσης στις αντιμαχόμενες πλευρές. Διαγραφή του εξωτερικού χρέους της Συρίας και γενναία, άτοκη διεθνή βοήθεια για την άμεση ανοικοδόμηση της χώρας.
Τα εργατικά συνδικάτα, οι ενώσεις της νεολαίας και τα αριστερά κόμματα πρέπει να απευθύνουν μια έκκληση για κοινή δράση στο ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα γύρω από αυτά τα αιτήματα. Μόνο ένα συντονισμένο, μαζικό πανευρωπαϊκό κίνημα της εργατικής τάξης και της νεολαίας μπορεί να σώσει τους κατατρεγμένους πρόσφυγες από τη βαρβαρότητα των αστικών κρατών και τις ξενόφοβες, ρατσιστικές διαθέσεις των ευρωπαϊκών αρχουσών τάξεων. Ένα κίνημα που ταυτόχρονα θα ανοίγει το δρόμο για μια Ευρώπη χωρίς λιτότητα και αυταρχισμό, για μια αληθινά ενωμένη, Σοσιαλιστική Ευρώπη.
Πηγή : marxismos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου