ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Κυβέρνηση Πολέμου

 

«Την ευημερία, την ασφάλεια αλλά, κυρίως, τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή» είχε σαν στόχο η τριμερής 10η Σύνοδος Κορυφής Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου στο Κάιρο την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με τον Μητσοτάκη» που τόνισε ότι «Αθήνα, Κάιρο και Λευκωσία προσεγγίζουμε από κοινού όλες τις μεγάλες περιφερειακές προκλήσεις της περιοχή… Συμμεριζόμαστε τις προοπτικές για το μέλλον της ευρύτερης γειτονιάς μας, οικοδομώντας από κοινού την ειρήνη, τη σταθερότητα και συνεργασία αλλά και αποκρούοντας από κοινού κάθε ενέργεια εκτός πλαισίου της διεθνούς νομιμότητας, κάθε ενέργεια που θα προκαλεί αχρείαστες εντάσεις στην περιοχή».

Η τριμερής διάσκεψη συνοδεύτηκε από μια σειρά από μνημόνια οικονομικού και ενεργειακού χαρακτήρα. Οι τρεις χώρες συμφώνησαν επίσης να συνεχίσουν τη δολοφονική τους συνεργασία «για τη μέγιστη δυνατή προσήλωση στη συγκράτηση μεγάλων μεταναστευτικών ρευμάτων προς την Ευρώπη» όπως είπε ο Μητσοτάκης προσθέτοντας: «Εδώ να συγχαρώ τον Πρόεδρο Σίσι για την εξαιρετική προσήλωση». Ο Μητσοτάκης επαίνεσε επίσης τον πρόεδρο της Αιγύπτου για τον «κεντρικό, τον κρίσιμο ρόλο της Αιγύπτου στην προσπάθεια επίτευξης μιας τόσο απαραίτητης εκεχειρίας στη Γάζα» ενώ η κοινή δήλωση ζητά «την εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για άμεση και πλήρη κατάπαυση του πυρός στην Γάζα».

Αποσταθεροποίηση

Ο λόγος που οι κυβερνήσεις Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου υπέγραψαν (ακόμη μια) τέτοια έκκληση δεν έχει να κάνει με τις «ευαισθησίες» τους για την ανθρωπιστική κρίση στην Γάζα την οποία παρακολουθούν απαθώς εδώ και δεκαπέντε μήνες. Ούτε με το ότι απλά θέλουν να ευθυγραμμιστούν με τις πιέσεις των ΗΠΑ για εκεχειρία μέχρι την ορκωμοσία του Τραμπ. Ανησυχούν για την αποσταθεροποίηση η οποία απλώνεται στην περιοχή αφενός λόγω του συνεχιζόμενου γενοκτονικού πολέμου του Ισραήλ στην Γάζα αφετέρου λόγω της κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία.

Ο δικτάτορας Σίσι έχει κάθε λόγο να ανησυχεί ότι η πτώση του Άσαντ είναι ένα παράδειγμα που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανοίξει τον δρόμο για την δική του πτώση στην Αίγυπτο. Σε μια χώρα την οποία κυβερνά εξίσου τυραννικά με τη δύναμη των όπλων, εκτελώντας και φυλακίζοντας δεκάδες χιλιάδες αντιφρονούντες κάθε προέλευσης. Μιλώντας στην στρατιωτική ακαδημία της Αιγύπτου πριν λίγες μέρες τόνισε ότι οι «διεθνείς συνθήκες απαιτούν από εμάς να βρισκόμαστε στα υψηλότερα επίπεδα ετοιμότητας».

Ετοιμότητα που σε όλη τη χώρα έχει μεταφραστεί σε απαγορεύσεις διαδηλώσεων υπέρ της Παλαιστίνης και πανηγυρισμών για την κατάρρευση Άσαντ. Όπως αναφέρει το Μiddle East Monitor: «Ο Σίσι ανησυχεί έντονα για τις πιθανές αλυσιδωτές επιπτώσεις της συριακής επανάστασης, ιδίως εν μέσω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, της επιδείνωσης των συνθηκών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, της πολιτικής στασιμότητας και της απώλειας οποιασδήποτε λαϊκής υποστήριξης κατά την έναρξη της τρίτης θητείας του, η οποία εκτείνεται έως το 2030».

Ο Μητσοτάκης και ο Χριστοδουλίδης δεν έχουν βέβαια κανένα ενδοιασμό να συνεχίζουν τη συνεργασία τους με τον αιμοσταγή δικτάτορα της Αιγύπτου, το ίδιο και τα φερέφωνά τους. «Ευτυχώς και υπάρχει και ο Σίσι» όπως έγραψε κυνικά στην Καθημερινή ο Σ. Μουμτζής, για την ακρίβεια, «ο στρατός με τον Αλ Σίσι» που «ήλθε να καλύψει το κενό εξουσίας και να διαφυλάξει τον κοσμικό χαρακτήρα της Αιγύπτου» -και τα συμφέροντα του ελληνικού καπιταλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο. Εν προκειμένω το μέλλον των «Συμφωνιών οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης» με την Αίγυπτο.

Και οι τρεις κυβερνήσεις φοβούνται ότι οι μονομερείς συμφωνίες που έχουν υπογράψει για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου απειλούνται πλέον όχι μόνο από το «τουρκολιβυκό σύμφωνο» (τις ΑΟΖ που έχουν κηρύξει, επίσης μονομερώς, Τουρκία και Λιβύη) αλλά και από μια ενδεχόμενη τουρκοσυριακή οριοθέτηση ΑΟΖ, θεωρητικά πιο εύκολη σήμερα, λόγω της υποστήριξης που παρείχε στη σημερινή ντε φάκτο «προσωρινή» κυβέρνηση Αλ Σάρα στην Συρία, το τουρκικό κράτος.

Η τριμερής του Καΐρου ήταν μια διπλωματική απάντηση σε ένα τέτοιο σενάριο. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Μητσοτάκης: «Η διαδρομή της Συρίας προς το αύριο περνά μέσα από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, κανόνες τους οποίους οι τρεις χώρες μας έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι σέβονται. Άλλωστε, η Ελλάδα και η Κύπρος έχουμε υπογράψει με τη φίλη Αίγυπτο συμφωνίες οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, συμφωνίες που βασίζονται πλήρως -επαναλαμβάνω, πλήρως- στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας».

Στην κοινή δήλωση δεν αναφέρεται ρητά η Τουρκία. Οι «χαμηλοί τόνοι» έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει εισέλθει σε περίοδο «διαλόγου» με την κυβέρνηση Ερντογάν κάτω από την προτροπή των ΗΠΑ που θέλουν τους δύο συμμάχους τους σε αγαστή συνεργασία λόγω των πολέμων στην Ουκρανία και στη Μ. Ανατολή. Το καθεστώς του Σίσι εδώ και ένα χρόνο έχει επίσης αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον Ερντογάν – με τον οποίο συναντήθηκε τον ερασμένο Σεπτέμβρη υπογράφοντας 17 συμφωνίες.

Αλλά πίσω από τους «χαμηλούς τόνους» και «τα περί ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή», ακονίζουν τα μαχαίρια τους. Χαρακτηριστικό από αυτήν την άποψη ήταν το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Τα Νέα το περασμένο Σάββατο: «Νέο Δόγμα στο Αιγαίο- στέλνουμε πυραύλους στα νησιά» όπου παρουσιάζεται «νέο σχέδιο του υπουργείου Άμυνας παράλληλα με τον Σιδερένιο Θόλο». Όπως διαβάζουμε στα ΝΕΑ:

«Η Αθήνα αποκτά πυραύλους με βεληνεκές που φθάνει τα 300 χιλιόμετρα και δημιουργεί επιπλέον πονοκέφαλο στην Τουρκία... Τα νησιά σε… φρεγάτες με πυραύλους σκοπεύει να μετατρέψει η Ελλάδα, απαντώντας στο κρεσέντο των ναυπηγήσεων που λαμβάνουν χώρα στην Τουρκία... Φορτωμένα με αντιπλοϊκούς και όχι μόνο πυραύλους, καθώς αυτά θα καλύπτονται από αέρος από τους κατά τόπους αντιαεροπορικούς και αντι-drone θόλους, σπαρμένα σε όλο το Αιγαίο και ειδικά στο Ανατολικό που η Αγκυρα θέλει αποστρατιωτικοποιημένο… Με αυτόν τον τρόπο οι φρεγάτες FDI, τα υποβρύχια και όποια άλλα μεγάλα πλοία αποκτήσει ο ελληνικός στόλος θα μπορούν να ασχοληθούν με το θέατρο επιχειρήσεων της Ανατολικής Μεσογείου, της Κύπρου και όχι μόνο, αφήνοντας στο Αιγαίο τις μικρότερες μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού και τα νησιά που θα είναι πλέον ακόμη περισσότερο θωρακισμένα απέναντι στον αντίπαλο στόλο… Στα νησιά θα πάει σε σημαντικό βαθμό και η πλειοψηφία των συστημάτων πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων PULS (Precise Universal Launching System) που συζητά η Αθήνα με το Τελ Αβίβ. Το βεληνεκές του συγκεκριμένου συστήματος φτάνει τα 300 χιλιόμετρα».

Είναι τρομακτικό. Σε μια περίοδο που ο πόλεμος εξαπλώνεται σε όλο τον πλανήτη από την Ουκρανία μέχρι τη γειτονιά μας στη Μέση Ανατολή, πίσω από τις «φιλειρηνικές διακηρύξεις», τα επιτελεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη απεργάζονται σχέδια για ένα ολοκληρωτικό ελληνοτουρκικό πόλεμο από τα Δαρδανέλια και το Αιγαίο μέχρι τα παράλια της Συρίας και του Λιβάνου.

Γενοκτονία

Και όλα αυτά έχοντας γίνει ο καλύτερος σύμμαχος του πολεμοκάπηλου κράτους του Ισραήλ, του μεγαλύτερου τραμπούκου της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Αναγνωρίζοντάς του το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» και της γενοκτονίας στην Γάζα, προχωρώντας σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, παρέχοντάς του οικονομική και ενεργειακή υποστήριξη, αξιοποιώντας την τεχνογνωσία του στα συστήματα παρακολουθήσεων για να παρακολουθεί τους πάντες και βέβαια αγοράζοντας οπλικά συστήματα και πυραύλους.

Οι λαοί της Ελλάδας, της Κύπρου, της Τουρκίας δεν έχουν να κερδίσουν τίποτε από ένα ενδεχόμενο πόλεμο. Ένα πόλεμο που αφορά αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των Ελλήνων, Τούρκων και Κυπρίων καπιταλιστών -που μέσα στην όξυνση των διεθνών ανταγωνισμών, επικαλούμενοι εκατέρωθεν το «διεθνές δίκαιο», διεκδικούν ο καθένας για τον εαυτό του «κυριαρχικά δικαιώματα» και ΑΟΖ προς όφελος των μεγάλων εξορυκτικών πολυεθνικών της ενέργειας. Και μάλιστα την ώρα που η κλιματική αλλαγή χτυπά δυνατά την πόρτα σε όλον τον πλανήτη. Η επίκληση του «Διεθνούς Δικαίου» για την Αίγυπτο όπου τα βασανιστήρια, οι απαγωγές και οι εκτελέσεις είναι στην ημερήσια διάταξη και του «Δικαίου της Θάλασσας» για την Ελλάδα όπου το Λιμενικό έπνιξε 650 πρόσφυγες στην Πύλο προκειμένου να τους εμποδίσει να φτάσουν στην Ευρώπη είναι πραγματικά ανέκδοτο.

Δεν έχουν να κερδίσουν τίποτε από τις συμμαχίες με το Ισραήλ και την επικίνδυνη κλιμάκωση του ανταγωνισμού του με την Τουρκία στην Συρία –στην οποία και οι δύο χώρες έχουν εισβάλει -ούτε από τις ισραηλινές πολεμικές επιχειρήσεις στον Λίβανο, την Υεμένη, το Ιράν, παρά μόνο νέες εναλλακτικές διαδρομές προς μια ευρύτερη πολεμική σύρραξη.

Δεν έχουν να κερδίσουν τίποτε από τη μετατροπή της Ελλάδας, από την Σούδα ως την Αλεξανδρούπολη, σε μια ατελείωτη βάση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για τις επεμβάσεις του στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, παριστάνοντας τον «καλό μαθητή» των ΗΠΑ, «πρώτοι» σε εξοπλισμούς στο ΝΑΤΟ. Όπως έδειξε και η Κύπρος το 1974, η κοινή ένταξη στο ΝΑΤΟ δεν αποτελεί «εγγύηση» ότι τα πολεμικά σενάρια της Αθήνας και της Άγκυρας θα μείνουν στα χαρτιά κιαι ότι απλά έχουν «αποτρεπτική» χρησιμότητα.

Αντίθετα, η εργατική τάξη και η νεολαία στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία έχουν να κερδίσουν από τον κοινό αγώνα για την αποτροπή αυτών των σεναρίων. Σταματώντας την απειλή ενός πολέμου, αύριο. Και τις τεράστιες σπατάλες των εξοπλισμών που καλούνται να πληρώσουν, σήμερα, σε βάρος της Υγείας, της Παιδείας των κοινωνικών υπηρεσιών, και με τη διόγκωση του χρέους να απειλεί την «ελληνική οικονομία», βλέπε τον λαό, που και στις δύο περιπτώσεις πληρώνει ξανά το μάρμαρο.

Ένα θαυμάσιο παράδειγμα του τι σημαίνει κοινή δράση έδωσαν οι ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι αγωνιστές-τριες που την περασμένη εβδομάδα υποδέχτηκαν από κοινού τον πρόεδρο του Ισραήλ Χέρτζοκ στην Λευκωσία καταγγέλλοντάς τον για γενοκτονία και απαιτώντας από την κυπριακή κυβέρνηση να σταματήσει κάθε μορφής συνεργασία με το Ισραήλ.
 

Κύπρος: “Αβύθιστο αεροπλανοφόρο”

Την Διάσκεψη Κορυφής Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ ακολούθησε ένας διπλωματικός γύρος συναντήσεων. Ο πρόεδρος του Ισραήλ Χέρτζοκ βρέθηκε στην Κύπρο “εκτάκτως” προκειμένου να ενημερωθεί για τα τεκταινόμενα στην τριμερή συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου. Τις επόμενες μέρες ο υπ. Εξ της Ελλάδας Γεραπετρίτης πρόκειται να μεταβεί στο Ισραήλ προσκεκλημένος του υπ.Εξ. του Ισραήλ Κατζ με τον οποίο είχε και τηλεφωνική επικοινωνία πριν από μια εβδομάδα.

Την Τρίτη 14/1 ο Μητσοτάκης θα πήγαινε σε ακόμη ένα καθεστώς φημισμένο για τον «σεβασμό» του στο Διεθνές Δίκαιο, τη Σαουδική Αραβία, προκειμένου να συμμετάσχει στο «Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας - Σαουδικής Αραβίας». Εκεί θα ενημερωθεί για την πρόσφατη διάσκεψη που έγινε στο Ριαντ με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, χωρών της ΕΕ, αραβικών χωρών και της Τουρκίας για την Συρία και θα προσπαθήσει να πείσει τους σαουδάραβες, (που μετά την αποχώρηση του Ιράν επιδιώκουν να εμπλακούν ενεργά στο εσωτερικό της Συρίας, ζήτησαν μάλιστα άρση των κυρώσεων) να προτρέψουν την κυβέρνηση Αλ Σάρα να μην προχωρήσει ένα τουρκο-συριακό σύμφωνο για ΑΟΖ.

Αφετέρου θα «συσφίξει» ακόμη περισσότερο τις οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις με την Σαουδική Αραβία στην οποία ήδη βρίσκεται τοποθετημένη μια συστοιχία πυραύλων «Πάτριοτ» του ελληνικού στρατού. Ενώ στην Ερυθρά Θάλασσα μόλις χθες επέστρεψε η φρεγάτα Ύδρα -στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ασπίδες» εναντίον των Χούθι στην Υεμένη που συνεχίζουν να βομβαρδίζονται ανελέητα από τις ΗΠΑ, την Βρετανία και το Ισραήλ- για να υπερασπίσει τα συμφέροντα του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου που ως γνωστόν «δεν γνωρίζει σύνορα» και τα «κυριαρχικά» του «δικαιώματα» φτάνουν μέχρι το Άντεν.