Οι Δύσκολες Εξετάσεις Του ΣΥΡΙΖΑ /// Θανάσης Καρτερός

Και πολλά θα κριθούν από τον βαθμό αριστείας στο δύσκολο μάθημα ψυχραιμίας και συλλογικότητας…

 

Ευρωεκλογές. Δεδομένο πρώτο, η εκλογική κατάρρευση της Ν.Δ. και του Μητσοτάκη. Δεδομένο δεύτερο, η θηριώδης αποχή. Δεδομένο τρίτο, η επικίνδυνη άνοδος της Ακροδεξιάς. Δεδομένο τέταρτο, το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, που «ούτε κλαίει ούτε γελάει». Δεν κλαίει γιατί παρέμεινε δεύτερο κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν γελάει γιατί το 15% δεν είναι για χαρές αν λάβει κανείς υπόψη ότι είναι κάτω, και πολύ κάτω, από τις επιδόσεις στις τελευταίες εθνικές εκλογές αλλά και στις τελευταίες ευρωεκλογές. Και δεδομένο πέμπτο, η αποτυχία του ΠΑΣΟΚ να πετύχει τους στόχους του. Όνειρο θερινής νύχτας του Ανδρουλάκη η δεύτερη θέση.

Με αυτά τα δεδομένα, μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ, στους επώνυμους, στα χιλιάδες μέλη, στον κόσμο που τον εμπιστεύτηκε στις κάλπες ορθώνεται ένα βασανιστικό ερώτημα. Που κρύβει και μια λανθάνουσα απογοήτευση: Και τώρα τι κάνουμε; Τα «κουκιά» υπονομεύουν τις προεκλογικές βεβαιότητες. Η αριθμητική της κάλπης είναι αμείλικτη. Κι αν ο Μητσοτάκης πιστεύει ότι μπορεί να την ξεπεράσει με το ελιξίριο του ανασχηματισμού και ο Ανδρουλάκης με τη φιλολογία περί του ΠΑΣΟΚ που «ανεβαίνει», ο όλος ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αντιμετωπίσει τους συσχετισμούς που προέκυψαν από τις ευρωεκλογές με σοβαρότητα, σεμνότητα, υπευθυνότητα.

Με έναν στόχο. Την απαλλαγή από το καθεστώς Μητσοτάκη και την προοπτική προοδευτικής διακυβέρνησης. Κι αυτό απαιτεί κόμμα ικανό να αντιληφθεί τις προσταγές των συσχετισμών. Να συζητήσει, να εκτιμήσει και να αποφασίσει χωρίς μαχαιρώματα και περισπασμούς. Να αποδείξει ότι διαθέτει την αναγκαία για κόμμα εξουσίας σοβαρότητα. Ότι δεν ναρκισσεύεται στον ουρανό της αυταπάτης αλλά πατάει γερά στο έδαφος της πραγματικότητας. Διαφορετικά η ευκαιρία που του έδωσε το εκλογικό σώμα θα πάει χαμένη. Και ουδείς πρέπει να υποτιμά τον κίνδυνο να παράγει το εκλογικό αποτέλεσμα όχι νέα στρατηγική νίκης, αλλά παλιά εσωστρέφεια ήττας.

Στις συνθήκες αυτές τα «μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές» δεν προσφέρουν τίποτε εκτός από την υποψία πως γίνονται για να προσέξουμε τον πυροβολητή τους. Όπως τίποτε δεν προσφέρει η αυτοϊκανοποίηση - όλα καλά, και το 23 έγινε 13, και θα νικήσουμε την επόμενη φορά. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει δύσκολες εξετάσεις το ερχόμενο διάστημα. Και πολλά θα κριθούν από τον βαθμό αριστείας στο δύσκολο μάθημα ψυχραιμίας και συλλογικότητας…

 

Πηγή : Αυγή