Δ. Τεμπονέρας από το f/b
Συνοπτικά για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, που αναμένεται να τεθεί σε διαβούλευση και την «16ωρη» εργασία:
1.Η ευρωπαϊκή οδηγία 1152/2019, δεν έχει καμία σχέση με την απασχόληση ενός εργαζομένου για δεύτερο 8ώρο, όπως παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ. Συνεπώς, οποιαδήποτε αλλαγή στα χρονικά όρια εργασίας, είναι επιλογή και μόνο, της κυβέρνησης Μητσοτάκη – Γεωργιάδη.
2.Δεν μπορεί να υπάρξει 16ωρη εργασία, καθώς η ευρωπαϊκή νομοθεσία και οι διεθνείς συμβάσεις εργασίας, προβλέπουν ελάχιστη ανάπαυση 11 ωρών στο 24ωρο, αυτό όμως δεν σημαίνει, πως το σημερινό 8ώρο, δεν μπορεί να γίνει εύκολα 12ωρο ή 13ωρο, επισήμως.
3.Η εξαγγελία Γεωργιάδη για 16ωρη εργασία, δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Θυμίζουμε τον νόμο Χατζηδάκη για τα απλήρωτα 10ωρα και την διευθέτηση του χρόνου εργασίας (ν.4808/2021), την κατάργηση της προαναγγελίας των υπερωριών, την μείωση των προστίμων για παράβαση ωραρίου, την κατάργηση του ΣΕΠΕ κλπ.
4.Το «σήμα» για απλήρωτες υπερωρίες, δόθηκε ήδη. Το 12ωρο ή 13ωρο, ακόμα και αν δεν θεσπιστεί επίσημα, η εργοδοσία ήδη το εξέλαβε σαν …νομοθετημένο. Από αύριο κιόλας, όταν ένας εργαζόμενος ζητήσει να πληρωθεί υπερωρία ή υπερεργασία, η απάντηση θα είναι: «δεν άκουσες τι είπε ο Υπουργός Εργασίας κ. Γεωργιάδης;». Ο κοινωνικός εκφασισμός προελαύνει ακάθεκτος, με κυβερνητικές πλάτες.
5.Ήδη η ψηφιακή κάρτα εργασίας, που θα έλυνε λύση δήθεν στο πρόβλημα των απλήρωτων υπερωριών, με τεχνητά προσχήματα των επιχειρηματικών ομίλων, μετατράπηκε σε …κίνητρο άρσης της υποχρέωσης προ-δήλωσης των υπερωριών! Από την δέσμευση για γενική εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας, σε όλους τους κλάδους, περάσαμε στο θα .. «εξεταστεί ποιοι κλάδοι μπορούν να εφαρμόσουν το μέτρο»(άρα όχι υποχρεωτική, αλλά προαιρετική εφαρμογή) όπως επισταμένως ζητούσαν οι μεγάλες επιχειρήσεις.
6.Το 12ωρο ή 13ωρο σε μια αγορά εργασίας όπως η ελληνική, θα σημαίνει κατακόρυφη αύξηση των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων(τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα γίνονται μετά την 6η ώρα λόγω κόπωσης). Την επόμενη φορά που εργαζόμενοι θα πέφτουν κάτω νεκροί στην κυριολεξία από την κούραση, την εξάντληση ή την θερμοπληξία, να μην «πέσει κανείς μας από τα σύννεφα».
7.Στην Ελλάδα του κατώτατου μισθού των 667 ευρώ καθαρά ή των mini jobs των 350 ευρώ(μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση) το μέτρο θα παρουσιαστεί σαν «δώρο» προς τους εργαζόμενους. Όταν ο σερβιτόρος «με την θέληση του» βουτάει στη θάλασσα για το μεροκάματο, όταν ο διανομέας σκοτώνεται για να προλάβει περισσότερες παραγγελίες, όταν ο εργολαβικός εργαζόμενος στην Τράπεζα αγκομαχάει για να πιάσει «το στόχο» των πωλήσεων, γιατί «θα βγάλει παραπάνω και είναι δικαίωμά του», τότε ο κάθε κ.Γεωργιάδης θα παρουσιάζεται σαν φιλεργατικός «Άγιος Βασίλης», γιατί η κοινωνία έχει χάσει κάθε επαφή με την αξιοπρέπεια, το κοινωνικό κεκτημένο και την ταξική συνείδηση. Οι εργαζόμενοι εμφανίζονται σαν να ζουν το δικό τους «American Dream».
8.Η ίδια οδηγία εισάγει και τον αιτιολογημένο λόγο απόλυσης, που κατήργησε η ΝΔ το 2019 και προστάτευε τους εργαζόμενους από τις απολύσεις, αλλά τώρα στην ενσωμάτωσή της στο ελληνικό δίκαιο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη το κάνει «γαργάρα».
9.Ο νομός Ρεθύμνου έχει έναν επιθεωρητή εργασίας, όπως και τα Χανιά, το ίδιο και η Ζάκυνθος. Αντί η κυβέρνηση να προσλάβει 1.000 επιθεωρητές στο ΣΕΠΕ και στους λοιπούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, για να καταπολεμήσει την αυθαιρεσία, τις παραβάσεις ωραρίου, την εκμετάλλευση κλπ. επέλεξε …να προσλάβει 1.000 αστυνομικούς στα πανεπιστήμια.
10.Η αύξηση των ωρών εργασίας δεν μειώνει την ανεργία, που είναι πάνω από το 10%. Αντίθετα σε παράγοντα μείωσης της ανεργίας εξελίσσεται η μείωση του χρόνου εργασίας σε όλο τον πλανήτη αφού αποδεικνύεται πια, ότι η αύξηση της παραγωγικότητας δεν συνδέεται με την αύξηση των ωρών απασχόλησης. Η υπόλοιπη Ευρώπη κινείται ήδη σε ρυθμούς 4ήμερης εργασίας(χωρίς μείωση αποδοχών), δοκιμάζει το 35ωρο και το 32ωρο και εμείς στην Ελλάδα, κάνουμε κουβέντα για 16ωρη εργασία!
Τι πρέπει να γίνει όμως; Υπάρχει άλλος δρόμος;
Χρειάζονται πραγματικές αυξήσεις μισθών, μείωση του χρόνου απασχόλησης, Σ.Σ.Ε., ισχυρό ΣΕΠΕ, επιτάχυνση της δικαιοσύνης στις εργατικές διαφορές, φιλεργατική κουλτούρα και αλληλεγγύη, ενίσχυση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και ΚΑΝΟΝΕΣ σεβαστοί από όλους, αν δεν θέλουμε να φτάσουμε σε προ-δημοκρατικές εποχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου