Το editorial της "Εργατικής Αριστεράς" που κυκλοφορεί (φύλλο Νο 452)

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει την αντιδραστική πορεία της, εκμεταλλευόμενη κυρίως το κενό αντιπολίτευσης από αριστερά, αλλά και το ευνοϊκό έδαφος που της παρέδωσε ο Αλ. Τσίπρας.

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα είναι ο νόμος Βρού­τση για το ασφα­λι­στι­κό, που ήδη κα­τα­τέ­θη­κε στη Βουλή. Σε αυτόν, αφε­νός, οι εξαγ­γε­λί­ες για πι­θα­νές αυ­ξή­σεις στις άθλιες συ­ντά­ξεις δια­ψεύ­δο­νται ορι­στι­κά. Η κυ­βέρ­νη­ση «παί­ζει» με τα στα­τι­στι­κά του συ­στή­μα­τος, προ­βάλ­λο­ντας κά­ποιες κα­τη­γο­ρί­ες που αφο­ρούν στην πράξη ελά­χι­στους συ­ντα­ξιού­χους, που θα πά­ρουν «ψί­χου­λα» της τάξης των 5-7 ευρώ μη­νιαί­ως, ενώ οι ακόμα λι­γό­τε­ροι, που υπο­λο­γί­ζουν κάτι με­τα­ξύ 50-90 ευρώ μη­νιαί­ως, θα μεί­νουν με την προσ­δο­κία ότι αυτά θα τα πά­ρουν μετά το… 2024, αν βέ­βαια στο με­τα­ξύ δεν έχει αλ­λά­ξει κάτι.

Το βα­σι­κό εγ­χεί­ρη­μα του νόμου Βρού­τση είναι ότι «κα­νο­νι­κο­ποιεί», μο­νι­μο­ποιεί και εντάσ­σει ως πά­γιες στο ασφα­λι­στι­κό σύ­στη­μα τις τρο­με­ρές μνη­μο­νια­κές πε­ρι­κο­πές που, όμως, έχουν επι­βλη­θεί ως έκτα­κτες. Για να μην ξε­χνιό­μα­στε, από το 2010 μέχρι σή­με­ρα οι συ­ντά­ξεις μειώ­θη­καν με­σο­σταθ­μι­κά κατά 45%, οι συ­ντα­ξιού­χοι έχα­σαν πάνω από 65 δισ. ευρώ,(!) ενώ η συ­νο­λι­κή συ­ντα­ξιο­δο­τι­κή δα­πά­νη μειώ­θη­κε αι­σθη­τά κάτω από το όριο «βιω­σι­μό­τη­τας» του συ­στή­μα­τος που έχει θέσει η ΕΕ (16,2% του ΑΕΠ). Αυτή την αθλιό­τη­τα, που επι­βλή­θη­κε με το πρό­σχη­μα των «ιδιαί­τε­ρων δη­μο­σιο­νο­μι­κών κιν­δύ­νων που αντι­με­τώ­πι­ζε η χώρα», ο Βρού­τσης με­τα­τρέ­πει σε μό­νι­μη και διαρ­κή μέχρι το… 2070 (οπότε η συ­ντα­ξιο­δο­τι­κή δα­πά­νη στην Ελ­λά­δα προ­ϋ­πο­λο­γί­ζε­ται στο 12% του ΑΕΠ). Το διαρ­κές μνη­μό­νιο, δη­λα­δή, γί­νε­ται η συ­ντα­γή μα­γει­ρέ­μα­τος μιας «βιω­σι­μό­τη­τας» του συ­στή­μα­τος μέσω της εξό­ντω­σης των συ­ντα­ξιού­χων, μια συ­ντα­γή που ανα­ζη­τού­σαν οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ροι στην Ελ­λά­δα από την εποχή Σπρά­ου-Γιαν­νί­τση και μετά.

Ο Βρού­τσης κο­κο­ρεύ­ε­ται ότι ο νόμος του δεν επι­φέ­ρει νέες μειώ­σεις στις συ­ντά­ξεις. Πράγ­μα­τι. Όμως αυτό γί­νε­ται εφι­κτό, γιατί ο προη­γη­θείς άθλιος νόμος Κα­τρού­γκα­λου είχε επι­βά­λει δρα­κό­ντειες πε­ρι­κο­πές, οδη­γώ­ντας σε πρω­το­φα­νή χα­μη­λά πο­σο­στά ανα­πλή­ρω­σης. Ο Βρού­τσης κο­κο­ρεύ­ε­ται ότι αυ­ξά­νει την ανα­πλή­ρω­ση: στα 35 χρό­νια ασφά­λι­σης η ανα­πλή­ρω­ση θα φτά­σει στο 37,1%, ενώ στους ελά­χι­στους που έχουν 40 χρό­νια ασφά­λι­σης, η ανα­πλή­ρω­ση θα φτά­σει στο 50,1%. Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι πριν αρ­χί­σει το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο ξή­λω­μα του ασφα­λι­στι­κού, η ανα­πλή­ρω­ση στην Ελ­λά­δα (δη­λα­δή η ανα­λο­γία με­τα­ξύ συ­ντά­ξι­μου μι­σθού και σύ­ντα­ξης) έφτα­νε στο 80%. Έτσι, για να θυ­μό­μα­στε πάντα τι έχου­με να διεκ­δι­κή­σου­με και να τα πά­ρου­με ξανά πίσω.

Πέρα από τη δη­μο­σιό­τη­τα στο ασφα­λι­στι­κό, η κυ­βέρ­νη­ση συ­νε­χί­ζει τον καλ­πα­σμό της πο­λι­τι­κής «πρώτα οι επι­χει­ρή­σεις». Της πο­λι­τι­κής που υπό­σχε­ται ότι η ενί­σχυ­ση της «επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας» θα φέρει επεν­δύ­σεις, αυτές θα φέ­ρουν θέ­σεις ερ­γα­σί­ας και αυτές αύ­ξη­ση στο ερ­γα­τι­κό και λαϊκό ει­σό­δη­μα. Είναι ίδιος και απα­ράλ­λα­κτος ο «κύ­κλος» της μνη­μο­νια­κής επο­χής, που υπο­σχό­ταν ότι η έξο­δος από την κρίση μπο­ρεί να προ­κύ­ψει μόνο αν αφε­θούν αχα­λί­νω­τες οι επι­χει­ρή­σεις. Δέκα χρό­νια μετά, «όλα τρι­γύ­ρω αλ­λά­ζου­νε κι όλα τα ίδια μέ­νουν».

Ομως η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη απει­λεί να επι­βά­λει την αγριό­τη­τα αυτού του «κύ­κλου» με τον άμεσο, τον πο­λι­τι­κό, αλλά και τον έμ­με­σο, τον ιδε­ο­λο­γι­κό βούρ­δου­λα.

Το νο­μο­σχέ­διο για την απα­γό­ρευ­ση των δια­δη­λώ­σε­ων –αρ­χί­ζο­ντας από τις «μειο­ψη­φι­κές» δια­δη­λώ­σεις– είναι μια ηχηρή προει­δο­ποί­η­ση.

Στην ίδια κα­τεύ­θυν­ση κι­νεί­ται η πο­λι­τι­κή προ­σλή­ψε­ων, που ανα­δει­κνύ­ει ανα­ντίρ­ρη­τα την κυ­βερ­νη­τι­κή επι­λο­γή για την κα­τεύ­θυν­ση του κρά­τους. Με δια­δι­κα­σί­ες εξ­πρές, η κυ­βέρ­νη­ση προ­χω­ρά σε 1.500 προ­σλή­ψεις που θα συ­μπλη­ρώ­νουν τις μο­νά­δες ΔΙΑΣ της αστυ­νο­μί­ας.

Με ανά­λο­γες δια­δι­κα­σί­ες εξ­πρές, ο Θε­ο­δω­ρι­κά­κος υπέ­γρα­ψε τις προ­σλή­ψεις 800 συ­νο­ριο­φυ­λά­κων-ει­δι­κών φρου­ρών, που θα συ­μπλη­ρώ­σουν τις δυ­νά­μεις «απο­τρο­πής» των προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών στο ανα­το­λι­κό Αι­γαίο και στον Έβρο.

Την ίδια στιγ­μή, τα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία έχουν πέσει κάτω από την κόκ­κι­νη γραμ­μή λει­τουρ­γι­κό­τη­τας, χωρίς να αντι­με­τω­πί­ζουν έκτα­κτες συν­θή­κες πί­ε­σης. Η απλή επο­χι­κή γρίπη έχει και φέτος οδη­γή­σει στο θά­να­το εκα­το­ντά­δες απλούς αν­θρώ­πους που χρειά­στη­καν φρο­ντί­δα σε θά­λα­μο εντα­τι­κής και δεν είχαν τους πό­ρους για να κα­τα­φύ­γουν σε ιδιω­τι­κά νο­σο­κο­μεία. Αν ο κο­ρο­ναϊ­ός απο­κτή­σει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά διε­θνούς επι­δη­μί­ας, όπως ήδη προει­δο­ποιούν οι επι­στή­μο­νες, η κα­τά­στα­ση στα νο­σο­κο­μεία θα απο­δει­χθεί ιδιαί­τε­ρα επι­κίν­δυ­νη. Οι επι­λο­γές της κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη, η προ­τε­ραιό­τη­τα στην ενί­σχυ­ση των μη­χα­νι­σμών κα­τα­στο­λής και ρα­τσι­στι­κής κα­τα­πί­ε­σης και η αδια­φο­ρία για τη δη­μό­σια υγεία και εκ­παί­δευ­ση είναι επι­λο­γές επι­κίν­δυ­νες για το μέλ­λον της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας.

Και σε αυτό το πεδίο η ΝΔ εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται τα πε­πραγ­μέ­να του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Πρό­σφα­τα ο Πο­λά­κης κο­κο­ρεύ­τη­κε στο εσω­τε­ρι­κό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δη­λώ­νο­ντας ότι «τη δεύ­τε­ρη φορά» ο ίδιος προ­τί­θε­ται να αντι­με­τω­πί­σει πιο απο­φα­σι­στι­κά «τους αρ­μούς της εξου­σί­ας». Ξέ­χα­σε αυτός ο θρα­σύ­τα­τος πρώην «αρι­στε­ρι­στής», ότι επί 4,5 χρό­νια ήταν επι­κε­φα­λής ενός απο­φα­σι­στι­κού για τις λαϊ­κές τά­ξεις «αρμού της εξου­σί­ας»: των δη­μό­σιων νο­σο­κο­μεί­ων. Και τα πα­ρέ­δω­σε στον Κι­κί­λια στην άθλια κα­τά­στα­ση που είναι γνω­στή σε όσους επι­σκέ­φτη­καν τον «Ευαγ­γε­λι­σμό» ή τον «Ερυ­θρό» σε μια μέρα ή νύχτα εφη­με­ρί­ας…

Πέρα από τα άμεσα πρα­κτι­κά μέτρα, δεν πρέ­πει να υπο­τι­μώ­νται τα μέτρα ιδε­ο­λο­γι­κής κα­τεύ­θυν­σης. Πριν λίγο καιρό η ελ­λη­νορ­θό­δο­ξη εκ­κλη­σία, συ­νε­πι­κου­ρού­με­νη από το συρ­φε­τό της σε­ξι­στο-ρα­τσι­στι­κής κα­μα­ρί­λας της ΝΔ, αλλά και από «αθλη­τι­κές» εφη­με­ρί­δες, προ­σπά­θη­σε να ανοί­ξει το θέμα του δι­καιώ­μα­τος των γυ­ναι­κών στη νό­μι­μη και ασφα­λή έκτρω­ση. Δεν ήταν ένα κα­κό­γου­στο αντι­δρα­στι­κό ανέκ­δο­το. Μόλις χθες, ο Σαλ­βί­νι δή­λω­σε ότι η νο­μι­μό­τη­τα των εκτρώ­σε­ων πρέ­πει να θε­ω­ρη­θεί γνώ­ρι­σμα των… πρω­τό­γο­νων κοι­νω­νιών, απο­δει­κνύ­ο­ντας (μετά το ισπα­νι­κό Vox των κλη­ρο­νό­μων του φραν­κι­σμού) ότι η απο­νο­μι­μο­ποί­η­ση των εκτρώ­σε­ων είναι μια πρω­το­βου­λία της Δε­ξιάς και της ακρο­δε­ξιάς σε πα­νευ­ρω­παϊ­κή κλί­μα­κα.

Ο Μη­τσο­τά­κης δή­λω­σε στο υπουρ­γι­κό συμ­βού­λιο ότι δεν θα επι­τρέ­ψει να λη­σμο­νη­θούν οι αι­τί­ες που (τάχα) μας οδή­γη­σαν στην κρίση. Σε κάθε αί­τη­μα της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας, σε κάθε απαί­τη­ση για την επεί­γου­σα κά­λυ­ψη μιας ώρι­μης κοι­νω­νι­κής ανά­γκης, θα απα­ντά με τον κυ­νι­σμό του νόμου και της τάξης, με τα ιδε­ο­λο­γή­μα­τα του εθνι­κι­σμού, του ρα­τσι­σμού και του σε­ξι­σμού, με το από­λυ­το ψέμα ότι «δεν υπάρ­χουν τα λεφτά».

Την ίδια στιγ­μή η κυ­βέρ­νη­σή του δρο­μο­λο­γεί ένα πα­νά­κρι­βο πρό­γραμ­μα εξο­πλι­σμών, με το «εν­δια­φέ­ρον» για τα αμε­ρι­κα­νι­κά F35 και τις πα­ραγ­γε­λί­ες ναυ­πή­γη­σης φρε­γα­τών στη Γαλ­λία του Μα­κρόν.

Δεν πρέ­πει να υπάρ­χει καμιά αυ­τα­πά­τη. Για τις ανά­γκες μας οφεί­λου­με να διεκ­δι­κή­σου­με. Και για να πε­τύ­χου­με στις διεκ­δι­κή­σεις, οφεί­λου­με να αγω­νι­στού­με. Στους δρό­μους, στην απερ­γία, στην κα­τά­λη­ψη, στο ερ­γο­στά­σιο, στο σχο­λείο ή στη σχολή, στη συ­νοι­κία.