Κοινή Δήλωση του DIP (Τουρκία) και του ΕΕΚ (Ελλάδα)

ΠOΛEMOΣ ΣTON ΠOΛEMO TΩN IMΠEPIAΛIΣTΩN

Όχι στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων στη Λιβύη!

Όχι στον πόλεμο των ληστών του φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο!
 

Έξω οι ιμπεριαλιστές από όλη την περιοχή!
 

Η μόνη διέξοδος είναι ο δρόμος των λαών που ξεκίνησαν εξεγέρσεις και επαναστάσεις!

Τα δύο αδελφά επαναστατικά μαρξιστικά κόμματα στην Ελλάδα και την Τουρκία, το ΕΕΚ και το DIP, καταδικάζουν απερίφραστα την αντιδραστική διεθνή Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Βερολίνο στις 19 Ιανουαρίου 2020, που οργάνωσαν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ, ιδιαίτερα της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Βρετανίας, με τη συμμετοχή της Ρωσίας, της Κίνας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Αλγερίας, της Δημοκρατίας του Κονγκό, και των δύο εμπολέμων μερίδων της Λιβύης υπό τον Χαφτάρ και τον Σάρατζ. Στόχος της συνάντησης δεν είναι η λεγόμενη "εκεχειρία στη Λιβύη" αλλά η διασφάλιση των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων των ιμπεριαλιστών ληστών και των αντιδραστικών περιφερειακών δυνάμεων στην περιοχή, σε βάρος όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων λαών της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.

Η Λιβύη γίνεται μια νέα σκηνή αντεπαναστατικής αναμέτρησης καθώς η Αραβική επανάσταση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, η οποία ξεκίνησε στην Τυνησία και την Αίγυπτο το 2011, σηκώνει ξανά κεφάλι στο Σουδάν, την Αλγερία, το Ιράκ και στο Λίβανο. Η Λιβύη δεν απελευθερώθηκε με την ανατροπή της κυριαρχίας του Καντάφι το 2011 από τις αεροπορικές επιδρομές των ιμπεριαλιστών και του ΝΑΤΟ και τις επιθέσεις των μισθοφόρων από ξηράς, με την βοήθεια αναγνωριστικών μονάδων του Ναυτικού της Τουρκίας. Αντίθετα, μετατράπηκε σε μια αντεπαναστατική σφήνα που μπήκε από τους ιμπεριαλιστές και τους συνεργάτες τους ανάμεσα στην Τυνησιακή και την Αιγυπτιακή επανάσταση. Η Λιβύη κομματιάστηκε από την αρπάγη του εμφυλίου πολέμου και έγινε ένα κουφάρι στα χέρια του ιμπεριαλισμού. Σήμερα, τόσο η Κυβέρνηση Εθνικής Συνεννόησης (ΚΕΣ) υπό την ηγεσία του Σάρατζ όσο κι ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός (ΛΕΣ) υπό την ηγεσία του στρατηγού Χαφτάρ δεν είναι παρά όρνεα που ανταγωνίζονται επάνω σε αυτό το κουφάρι.

Ο πόλεμος ανάμεσα στον Σάρατζ και τον Χαφτάρ είναι μια εσωτερική διαμάχη των αντιδραστικών στην περιοχή, με ποικίλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να υποστηρίζουν τον ένα ή τον άλλο, από τα παρασκήνια. Η ΚΕΣ του Σάρατζ, υποστηριζόμενη κυρίως από την Τουρκία και το Κατάρ, βρίσκεται επίσης υπό την αιγίδα του Βρετανικού ιμπεριαλισμού και της Ιταλίας. Η αναγνώριση της ΚΕΣ από τον ΟΗΕ δεν εξασφαλίζει ούτε ένα ψήγμα νομιμότητας στην κυριαρχία της καθώς αυτή αποτελεί την ανταμοιβή που δίνει η λεγόμενη "Διεθνή Κοινότητα" στον Σάρατζ σαν μισθοφόρο του ιμπεριαλισμού. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα και άλλες δυνάμεις του πολιτικού Ισλάμ που υποστηρίζουν τον Σάρατζ δεν αντιπάλεψαν ποτέ τον ιμπεριαλισμό. Ο πόλεμος αυτών των αντεπαναστατικών σεχταριστικών δυνάμεων, τις οποίες ο ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί και περιφρονεί, ρίχνοντάς τες στην απογοήτευση, δεν σκοπεύει στη νίκη κατά του ιμπεριαλισμού αλλά στην αρπαγή του Λιβυκού πετρελαίου από τη μία και να ανακτήσουν την παλιά λειτουργική και αποδεκτή τους θέση που είχαν πριν τον πόλεμο αυτόν. Το ίδιο επιδιώκουν και η Τουρκία και το Κατάρ που τις πατρονάρουν πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά...

Πίσω από τον στρατηγό Χαφτάρ βρίσκεται ένα μείζον αντεπαναστατικό ιμπεριαλιστικό - σιωνιστικό κέντρο αποτελούμενο από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η διαμάχη ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στο Αιγαίο, την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο οδήγησε την Ελλάδα, επίσης, στο να υποστηρίξει τον Χαφτάρ, προσκαλώντας τον στην Αθήνα για συνομιλίες και συντονισμό δράσης την παραμονή της συνάντησης του Βερολίνου, όπου η Ελληνική κυβέρνηση δεν ήταν προσκεκλημένη...

Η Ρωσία επίσης υποστηρίζει τον Χαφτάρ τόσο πολιτικά όσο και με μισθοφόρους που μάχονται στο πεδίο την επονομαζόμενη "Ομάδα Βάγκνερ". Οι Ρώσοι ολιγάρχες κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στις σφαγές από το Ισραήλ και τα εγκλήματα από τη Σαουδική Αραβία, δεν ενοχλούνται καθόλου καθώς συνεργάζονται με αυτές τις αντιδραστικές δυνάμεις παρέχοντας πόρους και επιρροή, και δεν ντρέπονται να βρίσκονται στην ίδια πλευρά με τον ιμπεριαλισμό και το Σιωνισμό στη Λιβύη.

Η Διάσκεψη του Βερολίνου έχει, επίσης, ιδιαίτερη σημασία για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα της ΕΕ. Για τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, ειδικά για τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Γερμανία, η Λιβύη είναι εξαιρετικά σημαντική τόσο για τις πρώτες ύλες της αλλά και για τη στρατηγική θέση της για τον έλεγχο του μεταναστευτικού ρεύματος από τους πληθυσμούς της Αφρικής, οι οποίοι έχουν καταστραφεί από πολέμους και λιμό, καθώς και από τον συνεχιζόμενο τριακονταετή Γαλλικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο της επέμβασης στο Σαχέλ (Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Νίγηρας, Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής, Ακτή Ελεφαντοστού).

Ο αντιδραστικός πόλεμος κατάτμησης της Λιβύης αφορά όχι μόνο τα πλούσια πετρελαϊκά αποθέματα της χώρας αλλά και τη μάχη για το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι δυνάμεις που βρίσκονται αντιμέτωπες στη Λιβύη και μάχονται δια των αντιπροσώπων τους συμμερίζονται την φονική εχθρότητα απέναντι στις Αραβικές επαναστάσεις. Τμήμα αυτής της εχθρότητας είναι και η συμφωνία τους να εγκρίνουν την κλοπή από το σιωνιστικό Ισραήλ των πόρων του Παλαιστινιακού λαού στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτή η συνεργασία στην κλοπή συμπεριλαμβάνει και την Τουρκία και την Ελλάδα. Το αίτιο της αντιπαράθεσης είναι το μοίρασμα της λείας.

Ο σημαντικότερος στόχος της συμφωνίας του Ερντογάν με τον Σάρατζ καθορίζοντας τα θαλάσσια σύνορα είναι να αποτρέψει το Ισραήλ από το να πουλήσει το κλεμμένο φυσικό αέριο του Παλαιστινιακού λαού δια μέσου της Κύπρου και της Κρήτης και να διεξάγει αυτό το βρώμικο εμπόριο από την Τουρκία μέσω ενός αγωγού ο οποίος μέλλει να κατασκευαστεί. Αυτή η πολιτική δεν είναι μόνο προϊόν της ιδεολογικής συγγένειας του Ερντογάν με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους αλλά οφείλεται άμεσα στα συμφέροντα της μεγαλο-αστικής τάξης της Τουρκίας. Ο δεξιός Μητσοτάκης, ο οποίος έστειλε τον υπουργό του των εξωτερικών στη Λιβύη για να συναντηθεί με τον Χαφτάρ, και τον προσκάλεσε στην Αθήνα στο δρόμο του για το Βερολίνο, ακολουθεί το μονοπάτι το οποίο άνοιξε η "αριστερή" κυβέρνηση του Τσίπρα, η οποία είχε προηγουμένως ενταχθεί σε μια συμμαχία τεσσάρων χωρών υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, με το σιωνιστικό Ισραήλ, την Κύπρο του δεξιού Προέδρου Αναστασιάδη, και την Αίγυπτο υπό την κυριαρχία του δικτάτορα αλ Σίσι. Ο Τσίπρας επίσης έκανε μια νέα συμφωνία με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό να επεκτείνει και να διευρύνει επ' αόριστον την παρουσία των βάσεων των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα. Τώρα, ο Μητσοτάκης, άλλος ένας καλός υπηρέτης του Τραμπ, θα είναι ευτυχής να εφαρμόσει αυτή τη συμφωνία στο όνομα, φυσικά, ενός ψευδούς "εθνικού συμφέροντος" στον αντιδραστικό ανταγωνισμό με τον Ερντογάν και την άρχουσα τάξη της Τουρκίας.

Πίσω από αυτή φιλία βρίσκονται τα συμφέροντα της μεγάλης αστικής τάξης της Ελλάδας, η οποία επίσης θέλει όχι μόνο ένα μερίδιο από την κλοπή του Παλαιστινιακού φυσικού αερίου παίρνοντας μέρος στον αγωγό EastMed αλλά και να προστατεύσει και να προωθήσει όλα της τα συμφέροντα υλοποιώντας τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή σαν ένας κατώτερος συνεταίρος και χωροφύλακας του ιμπεριαλισμού.

Οι αδελφοί λαοί μας δεν έχουν κανένα συμφέρον σε αυτήν την αντιδραστική και εθνικιστική διαμάχη των αστικών τάξεων στις δύο πλευρές του Αιγαίου και στο νησί της Κύπρου. Ούτε η πολεμική ένταση στη Λιβύη ούτε η διαμάχη για το μοίρασμα του φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο είναι δική μας υπόθεση!

Δεν ξεχνάμε ότι το 2011, υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, οι κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Ελλάδας μαζί άρπαξαν από τον λαιμό την Λιβύη. Η Τουρκία παρείχε δύο βάσεις (Ιντσιρλίκ και Σμύρνη) για την ιμπεριαλιστική εκστρατεία εναντίον της Λιβύης και η Ελλάδα άνοιξε για τον ίδιο σκοπό τέσσερις (Σούδα, Άκτιο, Άραξο και Ανδραβίδα). Όσο η Τουρκία πολιορκούσε από θαλάσσης με τέσσερις φρεγάτες, ένα τάνκερ και ένα υποβρύχιο, μαχητικά F16 τα οποία απογειώνονταν από τη βάση του Αράξου στην Ελλάδα πετούσαν βόμβες. Όπως οι καβγάδες μεταξύ τους δεν ανήκουν σε εμάς, τα σημεία συμφωνίας τους είναι ενάντια στα κοινά συμφέροντα των λαών της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Κύπρου. Γι' αυτό κάνουμε το ίδιο κάλεσμα από κοινού: Κάτω τα χέρια της Τουρκίας και της Ελλάδας από τη Λιβύη!
 

Το ΝΑΤΟ, στο οποίο το Τουρκικό και το Ελληνικό κράτος είναι πιστά μέλη, και οι βάσεις του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας που παραμένουν παρόλες τις διαμάχες στην Κύπρο, είναι οι κύριες απειλές για την ασφάλεια των λαών μας, κι όχι ασπίδα προστασίας τους. Η κοινή επιθυμία όλων των εργαζόμενων λαών είναι το κλείσιμο των δολοφονικών βάσεων και η εκδίωξη όλων των ιμπεριαλιστών από τη Μεσόγειο, παίρνοντας μαζί τους τις βάσεις τους και τους πολεμικούς τους στόλους! Ας απλώσουμε παντού το πνεύμα που ξεκίνησε στην Βαγδάτη ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, για να πετάξουμε έξω τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους από την περιοχή!

Ο Ισραηλινός Σιωνισμός, με τον οποίο είναι συνεργοί, είναι εχθρός μας. Κοιτάνε για ένα μερίδιο από την βίαιη απόσπαση των φυσικών πόρων από τον πραγματικό τους δικαιούχο, τον Παλαιστινιακό λαό. Θέλουμε μια Μεσόγειο όπου το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ θα έχει ανατραπεί, όλοι οι λαοί, ξεκινώντας από την Παλαιστίνη, θα είναι ελεύθεροι και θα χρησιμοποιούν τους πόρους τους ισότιμα και δίκαια!

Κάτω οι ορκισμένοι εχθροί της επανάστασης στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τη Μεσόγειο, τα σαρκοβόρα όρνεα που πετάνε πάνω από τη Λιβύη, οι χούντες με τους ιμπεριαλιστές και τους σιωνιστές, βασιλιάδες και εμίρηδες!

Η Αραβική επανάσταση είχε εκφράσει την συναδέλφωσή της με την εξέγερση του Γκεζί στην Τουρκία, τις γενικές απεργίες στην Ελλάδα και τα κινήματα των πλατειών, που ήταν όλα μέρη της επαναστατικής λεκάνης της Μεσογείου, συμπληρώνοντας το ένα το άλλο. Σήμερα, οι φίλοι της Τουρκίας, της Ελλάδας, της Κύπρου, είναι οι επαναστατημένοι εργαζόμενοι λαοί από το Σουδάν ως την Αλγερία, από το Ιράκ ως το Λίβανο οι οποίοι στρέφονται στην επανάσταση.

Αυτή είναι η εναλλακτική λύση: Αλληλεγγύη στους λαούς που έχουν ξεκινήσει την επανάσταση και την εξέγερση, ενωθείτε μαζί τους!

Αυτό είναι το κάλεσμά μας στους εργαζόμενους λαούς της Ελλάδας, της Τουρκίας καθώς και της Κύπρου, Νότιας και Βόρειας: Ενωθείτε ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον σιωνισμό και τις δικές σας αστικές κυβερνήσεις!

* Μπείτε στη μάχη για να φύγει το ΝΑΤΟ, να κλείσουν το Ιντσιρλίκ και το Κουρετσίκ, η Σούδα, το Άκτιο, ο Άραξος και η Ανδραβίδα, το Ακρωτήρι και η Δεκέλεια!
* Ενωθείτε στην οικοδόμηση επαναστατικών κόμματων της εργατικής τάξης για τη νίκη της επανάστασης μας!
* Yψώστε τη σημαία του προλεταριακού διεθνισμού ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό, το σωβινισμό!
* Ενώστε τις δύο πλευρές του Αιγαίου σε μια σοσιαλιστική Βαλκανική Ομοσπονδία!
* Για μια ελεύθερη Ενωμένη Σοσιαλιστική Κύπρο!
* Για τη νίκη των Αραβικών επαναστάσεων και της πάλης του Ιρανικού λαού!
* Για ένα κοσμικό και δημοκρατικό εργατικό κράτος στην ιστορική περιοχή της Παλαιστίνης όπου Άραβες και Εβραίοι θα ζουν αδερφικά, μαζί!
* Για μια Σοσιαλιστική Ομοσπονδία της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής!
* Για ψωμί και ελευθερία!

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα – ΕΕΚ (Ελλάδα)
 

Devrimci İşçi Partisi - DIP
(Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα -Τουρκία)
 

18 Ιανουαρίου 2020