ΠΑΝΘΗΡΑΣ * 29

* Ιστοσελίδα Ενημέρωσης Της Μαχόμενης Αριστεράς Για Τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ * Για επικοινωνία : thanasis.ane@gmail.com * Οι δημοσιεύσεις δεν εκφράζουν και τις απόψεις της ιστοσελίδας * Αριστερά και Ενιαίο Μέτωπο Ενάντια στην Βαρβαρότητα*

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Χαιρετισμός Της ΟΕΝ Στο 4ο Συνέδριο Της ΝΚΑ

Σύντροφοι και συντρόφισες της νΚΑ εκ μέρους του Συμβουλίου Δράσης της ΟΕΝ χαιρετίζουμε τις διαδικασίες του 4ου Συνεδρίου σας.

Το Συνέδριο της οργάνωσης σας διεξάγεται στα εκατό χρόνια μετά τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση. Σήμερα η ανθρωπότητα ζει ξανά σε υψηλότερο και πιο πολύπλοκο επίπεδο τις συνθήκες που έκαναν την επανάσταση του Οκτώβρη του 1917 αναγκαία, δυνατή και επείγουσα. Στην αρχή του χαιρετισμού μας, πρέπει να πούμε ότι θα θέλαμε να ανοίξουμε μαζί τη συζήτηση, με κοινές πρωτοβουλίες, για τα πολιτικά και θεωρητικά συμπεράσματα της συμπλήρωσης των εκατό χρόνων από την Οκτωβριανή επανάσταση.

Σωστά αναφέρεται στις θέσεις του ΚΣ της οργάνωσης σας πως το διεθνές και εγχώριο τοπίο σφραγίζεται από την αδιέξοδη, εδώ και δέκα και πλέον χρόνια, παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Όλες οι εγκαθιδρυμένες πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις καταρρέουν διεθνώς υπό το βάρος της κρίσης, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται και περιφερειακές συρράξεις απειλούν να μετατραπούν σε παγκόσμιο σφαγείο.


Όπως γράφει ο Λέων Τρότσκυ, η πολιτική ζωή στριφογυρίζει σπασμωδικά αριστερά και δεξιά όπως ο άρρωστος με πυρετό. Περίοδοι σχετικής υποχώρησης των μαζών διακόπτονται με αιφνίδιες εξεγέρσεις, μαζικά κινήματα ή και επαναστάσεις. Όλες οι μέχρι στιγμής μάχες που έχει δώσει η εργατική τάξη δεν είναι παρά το προοίμιο μιας ιστορικού μεγέθους ταξικής αναμέτρησης. Από αυτή την άποψη συμφωνούμε με το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου σας “νέοι αγωνιζόμαστε, νέοι θα νικήσουμε” στην επερχόμενη ταξική αναμέτρηση.

Σήμερα δέκα χρόνια μετά από την αφετηρία της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης βουλιάζουν συγχρονισμένα οι καπιταλιστικές μητροπόλεις με τις BRICS, οι ανεπτυγμένες με τις ανεπτυσσόμενες καπιταλιστικές οικονομίες.
 
Όλα τα μέτρα που πάρθηκαν από το 2008 έως και σήμερα από την άρχουσα τάξη σε διεθνές επίπεδο, όχι μόνο δεν έχουν μπορέσει να επιλύσουν την κρίση αλλά αντίθετα έχουν ανοίξει μια νέα φάση της, έχουν οδηγήσει σε ένα χειρότερο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο.
Ιδιαίτερα στο κέντρο του παγκόσμιου καπιταλισμού, στις ΗΠΑ, η εκλογή του Τραμπ εκφράζει την βαθιά οικονομική και πολιτική παρακμή και αναμφίβολα θα επηρεάσει καταλυτικά της εξελίξεις και στην Ευρώπη.
Η ιμπεριαλιστική ΕΕ μετά το BREXIT και το Ιταλικό Δημοψήφισμα αποσυντίθεται, η λεγόμενη ελληνική κρίση, δεν αφορά την απλώς την Ελλάδα, αποτελεί το σπάσιμο του πιο αδύναμου κρίκου της Ευρωπαϊκής αλυσίδας κι έτσι το τέλος ολόκληρης της αλυσίδας κι όχι μόνο ενός κρίκου της.

Μια τέτοια μαρξιστική ανάλυση του παγκόσμιου καπιταλισμού σήμερα, που πλευρά της είναι και η κατάσταση στη χώρα, αποτελεί τη λυδία λίθο για τα πολιτικά καθήκοντα που έχουμε μπροστά μας.
Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε πως παρά ορισμένες κρίσιμες διαπιστώσεις, σε σχέση  ιδιαίτερα με την αποτυχία των αστικών στρατηγικών για την επίλυση της κρίσης, στις θέσεις του ΚΣ όπως και στις συμβολές όλων των υπόλοιπων μελών υπάρχουν αντιφατικές τοποθετήσεις για την ανάγνωση της περιόδου που οδηγούν σε χάσμα σε σχέση με τα πολιτικά καθήκοντα που προκρίνονται.
 
Η εργατική τάξη και οι λαϊκές μάζες στη χώρα έχουν προδωθεί, νοιώθουν αμηχανία, πικρία και απογοήτευση όμως δεν έχουν ηττηθεί το έδαφος της ταξικής πάλης. Η επικράτηση της στρατηγικής του νεοφιλελευθερισμού και η κατάρρευση της ΕΣΣΔ στη δεκαετία του 90' σήμαναν μια υποχώρηση των μαζών και μια σχετική προέλαση της άρχουσας τάξης. Σήμερα όμως ενώ έχουν καταρρεύσει όλες οι αστικές στρατηγικές για την επίλυση της κρίσης και ενώ η εργατική τάξη δεν έχει ηττηθεί στο πεδίο της ταξικής πάλης, θα ήταν άκαιρο να μιλήσουμε για ήττα της εργατικής τάξης και πολύ περισσότερο για “αντιδραστική αναδόμηση” του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής ελλείψει προοπτικής της άρχουσας τάξης.  
 
Το μαχητικό δυναμικό της εργατικής τάξης δεν έχει εξαντληθεί, κι αυτό το δείχνουν οι μαχητικές εμπροσθοφυλακές των καταπιεσμένων, ιδιαίτερα η νέα γενιά της ανεργίας και της επισφάλειας, οι διάσπαρτες δράσεις, οι γενικές απεργίες που οι γραφειοκράτες έχουν εκ των προτέρων σαμποτάρει.
Οι μεμονωμένες όμως αυτές κινήσεις δεν συγκροτούν την αναγκαία, συνεκτική, προγραμματικά εξοπλισμένη και πειστική εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Μένει χωρίς απάντηση το ερώτημα, μετά το ΣΥΡΙΖΑ τί;
Εδώ έγκειται και η φαινομενική δύναμη της άρχουσας τάξης, στην μέχρι στιγμής αδυναμία της εργατικής τάξης να απαντήσει στην κρίση εξουσίας και διακυβέρνησης από τη σκοπιά των ιστορικών συμφερόντων της.
Δεν αποτελεί απάντηση η κίβδηλη ενότητα, το κλείσιμο του ματιού στον εθνικισμό και η ρεφορμιστική προγραμματική βάση που προτείνει η ΛΑΕ. Μια τέτοια ενότητα είναι κίβδηλη και θα οδηγήσει σε εκ νέου χωριστούς δρόμους πολύ σύντομα διότι ενώνει του καταπιεσμένους με εθνικά κομμάτια των καταπιεστών, κι αυτό ασχέτως των προθέσεων των αγωνιστών βασίζεται στην προγραμματική βάση της ΛΑΕ.
Το ζητούμενο είναι η ενοποίηση και ανάδειξη της εργατικής τάξης, σαν επικεφαλής όλων των καταπιεσμένων, σε εναλλακτική δύναμη εξουσίας και κοινωνικής χειραφέτησης.

Η εμπειρία πάλης της εργατικής τάξης τα τελευταία χρόνια καταδεικνύει ότι είναι απαίτηση της ίδιας ταξικής πάλης μια ανοιχτή πανελλαδική συνάντηση όλων των δυνάμεων της επαναστατικής αριστεράς, των κινηματικών και εργατικών πρωτοποριών, πρωτοπόρων δυνάμεων του α/α χώρου είναι απαίτηση της ίδιας ταξικής πάλης. Μια τέτοια συνάντηση μπορεί και πρέπει να γίνει η αφετηρία συλλογικής επεξεργασίας της εναλλακτικής προοπτικής διεξόδου, μαζί κι ενός αντίστοιχου σχεδίου δράσης, από την καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια. Θέλουμε από κοινού να προωθήσουμε αυτή την προσπάθεια και θα επανέλθουμε με πιο συγκεκριμένες προτάσεις μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών του συνεδρίου σας.

Θέλουμε τέλος να σας καλέσουμε να συμμετάσχετε στις διαδικασίες της 4ης Ευρωμεσογειακής Διάσκεψης των αγωνιστικών αντικαπιταλιστικών δυνάμεων και των κοινωνικών κινημάτων που θα διεξαχθεί στην Αθήνα στο πρώτο εξάμηνο του 2017. Ενάντια στις κραυγές του εθνικισμού και φασισμού η μόνη απάντηση ενάντια στον πόλεμο, τα προσφυγικά κύματα και την κλυδωνιζόμενη υπο διάλυση ΕΕ μπορεί να είναι μονάχα η διεθνιστική πάλη για την ενοποίηση της ευρώπης και ολόκληρης της μεσογείου σε νέες σοσιαλιστικές βάσεις.

Νέοι αγωνιζόμαστε, νέοι θα νικήσουμε όπως λέει και το σύνθημα σας. Ευχόμαστε την επιτυχία των διαδικασιών του συνεδρίου σας.


Εκ μέρους του ΣΔ της ΟΕΝ,
Φοίβος Χολέβας-Μανιάτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου