Ο σημαντικός απεργιακός αγώνας των εργαζόμενων στην Teleperformance και τα συμπεράσματα που προκύπτουν μέχρι τώρα από αυτόν.
Οι εργαζόμενοι της Teleperformance, μιας πολύ μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας στον κλάδο των τηλεφωνικών κέντρων, διεξάγουν έναν μαζικό αγώνα που διαρκεί εδώ και περίπου έναν χρόνο, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως στα διάφορα παραρτήματα της, ενάντια στις αντεργατικές πρακτικές της διοίκησης της εταιρείας. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αξιοπρεπείς μισθούς, έγκαιρη καταβολή δώρων, καλύτερες εργασιακές συνθήκες και τον τερματισμό των εκδικητικών πρακτικών της διοίκησης, όπως οι απολύσεις συνδικαλιστών.
Η Teleperformance Greece αποτελεί μέλος ενός πολυεθνικού ομίλου γαλλικών συμφερόντων με παρουσία σε 80 χώρες και περισσότερους από 500.000 εργαζόμενους παγκοσμίως, προσφέροντας υπηρεσίες τεχνικής υποστήριξης και εξυπηρέτησης πελατών σε πάρα πολλές εταιρείες από όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα, η εταιρεία έχει εξελιχθεί σε διαχειριστικό κέντρο για τη Νότια Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, ενώ κατατάσσεται στην πρώτη πεντάδα των μεγαλύτερων εργοδοτών, απασχολώντας πάνω από 13.000 εργαζόμενους σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Χανιά.
Η Teleperformance παγκοσμίως είχε το 2024 έσοδα 10,41 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ στην Ελλάδα η Teleperformance Greece είχε το 2023 (δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμα στοιχεία του 2024 μέχρι τη συγγραφή 14/01/2025) έσοδα 453 εκατομμύρια ευρώ, με κέρδη στα 61 εκατομμύρια ευρώ. Η παραπάνω περιγραφή της Teleperformance αποσκοπεί στο να δώσει μια αίσθηση του μεγέθους της εταιρείας και του μεγέθους του αγώνα των εργαζομένων ενάντια σε αυτόν τον κολοσσό.
Εργασιακές συνθήκες: το ψέμα του «ιδανικού εργασιακού χώρου»
Ενώ, τόσο η Teleperformance σαν όμιλος, όσο και η Teleperformance Greece, προβάλλονται ως ένας «ιδανικός εργασιακός χώρος» και λαμβάνουν διεθνή βραβεία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προάγουν τη συμπερίληψη, τη διαφορετικότητα και την εξάλειψη των ανισοτήτων, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν χαμηλούς μισθούς, εντατικοποιημένους ρυθμούς και ελαστικές μορφές εργασίας. Σχεδόν 40% του δυναμικού εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μέσω Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ) και ενοικίασης εργαζομένων, με αποτέλεσμα να ζουν σε διαρκή εργασιακή ανασφάλεια.
Επιπλέον, οι εργαζόμενοι που προέρχονται από χώρες εκτός ΕΕ εργάζονται στην Ελλάδα με βίζα ειδικού σκοπού, η οποία τους κρατά δέσμιους στην εταιρεία και τους θέτει σε κίνδυνο απέλασης σε περίπτωση απόλυσης. Οι Έλληνες συνήθως λαμβάνουν τον βασικό μισθό, ενώ για όσους γνωρίζουν επιπλέον γλώσσες ο μισθός δεν ξεπερνάει τα 1.045 ευρώ μεικτά. Στα Χανιά η εταιρεία, για να προσελκύσει εργαζόμενους από άλλες χώρες, προσφέρει «δωρεάν στέγαση», για την οποία βέβαια αφαιρεί 300 ευρώ από τον μισθό του προσωπικού, ενώ χρεώνει και για το ρεύμα.
Αυτές οι πρακτικές, ενώ δεν μας εκπλήσσουν, ωχριούν μπροστά στις συνθήκες που περιγράφουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι αισθάνονται ότι είναι σε ένα εργοστάσιο όπου αντιμετωπίζονται σαν αριθμός. Κάθε ώρα εργασίας υποβάλλονται σε μια διαδικασία επιτήρησης, όπου τους ανακοινώνονται τα αποτελέσματα της απόδοσης τους με σκοπό να ακολουθήσουν παρατηρήσεις και επιπλέον πίεση, καθώς οι στόχοι που τους επιβάλλονται είναι επίτηδες μη ρεαλιστικοί ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούνται ως λόγοι απόλυσης. Αυτή η διαδικασία έχει δημιουργήσει ένα αγχωτικό περιβάλλον, το οποίο έχει οδηγήσει αρκετούς εργαζόμενους στο νοσοκομείο με κρίσεις πανικού.
Παράλληλα, μέσω της χρήσης των Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης και απολαμβάνοντας την προστασία των σχετικών αντεργατικών νόμων, η Teleperformance δεν εμφανίζεται ως άμεσος εργοδότης, με αποτέλεσμα να υποχρεώνει τους εργαζόμενους να δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένης διάρκειας. Επιπλέον, και για τα διαλείμματα φυσικής ανάγκης οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να ζητάνε άδεια, ενώ ακόμα και στην περίπτωση εγκυμοσύνης, που η ανάγκη είναι συχνότερη, δέχονται παρατηρήσεις, με τον χρόνο τέτοιων διακοπών να αφαιρείται από το προβλεπόμενο διάλειμμα. Το ότι με αυτές τις πρακτικές, εταιρείες όπως η Teleperformance βραβεύονται ως «ιδανικοί χώροι εργασίας» είναι μια ακόμα απόδειξη για το γεγονός πως η αστική τάξη λειτουργεί οργανωμένα και αξιοποιεί τον έλεγχο που έχει πάνω στους «θεσμούς» και τα ΜΜΕ για να σχηματίζει μια τελείως διαφορετική δημόσια εικόνα.
Πώς ξεκίνησε ο αγώνας και τι ζητούν οι εργαζόμενοι
Ο αγώνας των εργαζομένων ενάντια σε αυτές τις συνθήκες και την εργοδοσία ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2024, με μια ανάρτηση στο Facebook από έναν εργαζόμενο, η οποία πυροδότησε τη συζήτηση για τις άθλιες συνθήκες εργασίας. Ακολούθησε η συλλογή υπογραφών, η οργάνωση συνέλευσης και η αποστολή αιτημάτων στην εταιρεία. Οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας, στη συνέχεια, ενώ συμφώνησαν σε μια αρχική συνάντηση με τους εργαζόμενους για να συζητηθούν τα αιτήματά τους, προφασιζόμενοι μετά τη συνάντηση ότι χρειάζονται χρόνο για να τα εξετάσουν δεν επανήλθαν ποτέ. Ως απάντηση, στις 8 Φεβρουαρίου το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών-Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) κάλεσε σε 24ωρη απεργία, διεκδικώντας συμβάσεις αορίστου χρόνου, αυξήσεις στους μισθούς και κατάργηση της βίζας ειδικού σκοπού, ενώ παράλληλα κάλεσε τους εργαζόμενους από τα μεγαλύτερα τηλεφωνικά κέντρα (Webhelp, TTEC, Foundever) να συμμετάσχουν στην απεργία.
Τον Φεβρουάριο του 2024 ιδρύθηκε το Σωματείο Εργαζομένων στην Teleperformance (ΣΕΤΕΠ), το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον αγώνα. Ο αγώνας συνεχίστηκε με μια σειρά απεργιών και κινητοποιήσεων, με αποκορύφωμα μια 48ωρη απεργία στις 19 και 20 Νοεμβρίου 2024.
Στη διάρκεια αυτών των κινητοποιήσεων και απεργιών, εκτός από το ΣΕΤΗΠ, πολλά συνδικάτα και εργατικά κέντρα (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, Εργατικό Κέντρο Πειραιά κ.α.), αλλά και μαχητικά σωματεία μεγάλων ελληνικών εταιρειών, έδειξαν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα του ΣΕΤΕΠ, μεταξύ αυτών τα σωματεία της eFood, της Netcompany – Intrasoft και του Skroutz.
Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε ότι η απομακρυσμένη εργασία είναι κυρίαρχη στην Teleperformance, με αποτέλεσμα να γίνεται εξαιρετικά δύσκολη η οργάνωση των εργαζομένων. Παρ’ όλα αυτά, οι εργαζόμενοι χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατάφεραν να οργανωθούν και να συντονίσουν τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις τους, φτάνοντας στο αποφασιστικό ζήτημα της σύστασης του σωματείου τους.
Η αντίδραση της εργοδοσίας
Η Teleperformance, αντί να ανταποκριθεί στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων, απάντησε με σκληρότητα. Η εταιρεία αρνείται να καθίσει ουσιαστικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, προχωρά σε εκδικητικές απολύσεις συνδικαλιστών, ακόμα και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΤΕΠ, και στέλνει εξώδικα στο σωματείο. Η εταιρεία προσπαθεί να κατακερματίσει την υπόθεση των απολύσεων, παρουσιάζοντάς τις ως μεμονωμένες περιπτώσεις και όχι ως αντι-συνδικαλιστική πρακτική. Επιπλέον, η εταιρεία επιδιώκει να αποφύγει την ευθύνη για τις απολύσεις, ισχυριζόμενη ότι λειτουργεί ως έμμεσος εργοδότης, ενώ η πραγματική σχέση εργασίας με τους εργαζόμενους συγκαλύπτεται μέσω των Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης.
Οι πρακτικές αυτές δεν προκαλούν καμία έκπληξη, καθώς είναι κοινές σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση εντός ή εκτός συνόρων. Η πρόσφατη εμπειρία του αγώνα σύστασης σωματείου εργαζομένων στην Amazon στις ΗΠΑ ήταν ένα ενδεικτικό παράδειγμα ακριβώς των ίδιων πρακτικών από την εργοδοσία, με σκοπό την εξόντωση του σωματείου. Η πρακτική αυτή είναι καθαρή προσπάθεια εκφοβισμού και «παραδειγματισμού» των εργαζομένων για να μη διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματα τους και να μην οργανωθούν συλλογικά, ώστε να συνεχίσει η εταιρεία ανενόχλητη να τους εκμεταλλεύεται για τα υπερκέρδη της.
Η Teleperformance ωστόσο, γνωρίζει ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση, καθώς πριν φτάσει στην πιο άγρια επίθεση με τη μη ανανέωση συμβάσεων και τις απολύσεις μελών του ΔΣ του σωματείου είχε καταφύγει σε έναν σωρό άλλες τακτικές, που όλες αποσκοπούσαν στη διάσπαση της ενότητας των εργαζομένων. Για παράδειγμα, χρησιμοποίησε την τακτική της απόπειρας αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, λέγοντας ότι η απεργία αφορά μόνο τους ξένους ή μόνο τους Έλληνες ανάλογα που απευθυνόταν κάθε φορά, ή δίνοντας μπόνους μόνο σε ορισμένα τμήματα από αυτά που συμμετείχαν πιο ενεργά στην απεργία ώστε να υποχωρήσουν, ή τέλος με προσωπικές συναντήσεις προσποιούμενη ενδιαφέρον σε ατομικό επίπεδο.
Τρέχουσα κατάσταση και επόμενα βήματα
Παρά τη σκληρή στάση της Teleperformance, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα τους, καθώς τίποτα από τα παραπάνω δεν κατάφερε να διασπάσει την ενότητα και να ανακόψει τη μαχητική διάθεση των εργαζομένων, με τον φόβο να περνά έτσι στην πλευρά της εργοδοσίας. Το ΣΕΤΕΠ οργανώνει κινητοποιήσεις και απεργίες, με στήριξη από άλλα συνδικάτα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σε όλο αυτό το διάστημα το ΣΕΤΕΠ κήρυξε 12 απεργίες, με σημαντικότερες τη 48ωρη στις 19 και 20 Νοέμβρη 2024, την 24ωρη στις 23 Δεκεμβρίου 2024 με πολύ μεγάλη συμμετοχή και απεργιακές συγκεντρώσεις, ενώ στις 9 Ιανουαρίου 2025 πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση στην Επιθεώρηση Εργασίας Πειραιά.
Ο αγώνας στην Teleperformance έχει επίσης καταγράψει ήδη και μια σημαντική νίκη: Για πρώτη φορά, οι εργαζόμενοι στην εταιρεία έλαβαν ολόκληρο το δώρο Χριστουγέννων και σε μια δόση, κάτι που οφείλεται στις πιέσεις που άσκησε το ΣΕΤΕΠ.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ακόμα, το γεγονός ότι σε αυτόν τον αγώνα συμμετέχουν τόσο ντόπιοι όσο και μετανάστες, οι δράσεις συντονίζονται σε παραπάνω από μια χώρα, και η μάχη αυτή δίνεται στον ιδιωτικό τομέα όπου γενικά είναι πιο δύσκολο να κινηθούν οι εργαζόμενοι ενάντια στην εργοδοσία. Αυτά αποτελούν μια μικρογραφία του πώς μπορούν να οργανωθούν συνολικά οι εργαζόμενοι στον κοινό τους αγώνα απέναντι στην άρχουσα τάξη, με αξιοποίηση και των δυνατοτήτων που δίνει πλέον η τεχνολογία για άμεση και διευρυμένη επικοινωνία.
Ο αγώνας στην Teleperformance αποτελεί ταυτόχρονα παράδειγμα για το πώς οι εργαζόμενοι μπορούν να αντισταθούν στην εργοδοτική αυθαιρεσία και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Η οργάνωση σε σωματεία, η συλλογική δράση και η αλληλεγγύη είναι απαραίτητα εργαλεία για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων. Ιδιαίτερα σημαντική είναι φυσικά και η στήριξη από άλλα συνδικάτα και από εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο, που βιώνουν παρόμοιες συνθήκες.
Μια νικηφόρα έκβαση του αγώνα των εργαζομένων της Teleperformance θα αποτελέσει νίκη για όλη την εργατική τάξη, δείχνοντας ότι κανένας καπιταλιστικός κολοσσός δεν είναι ανίκητος. Οι ηγεσίες των μαζικών εργατικών οργανώσεων θα πρέπει λοιπόν να υποστηρίξουν θαρρετά και αποφασιστικά αυτόν τον αγώνα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να συνδέσουν και να κλιμακώσουν αυτόν και κάθε άλλον αναπτυσσόμενο αυτήν την περίοδο εργατικό αγώνα σε έναν κοινό αγώνα συνολικά ενάντια στην καπιταλιστική εργοδοσία και την αντεργατική κυβέρνηση που την υπηρετεί.
- Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων στην Teleperformance και στο ΣΕΤΕΠ!
- Να αναιρεθούν οι εκδικητικές απολύσεις!
- Να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα (υπογραφή ΣΣΕ, αύξηση μισθών, καλύτερες συνθήκες εργασίας, κατάργηση της βίζας ειδικού σκοπού) των αγωνιζόμενων εργαζομένων!
Γιώργος Αρναούτογλου
Πηγή : marxismos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου