του Σάββα Μιχαήλ
Παρατηρήσεις και επισημάνσεις του ΕΕΚ για τις ηφαιστειακές εξελίξεις στην Συρία*
1. Η στρατιωτική επίθεση του HTS (Hay’at Tahrir al-Sham), ενός πρώην κλάδου της Αλ Κάιντα, μαζί με τον Συριακό Εθνικό Στρατό των μισθοφόρων της Τουρκίας του Ερντογάν, με τη βοήθεια του Τουρκικού Στρατού κατά του σάπιου καθεστώτος του Άσαντ, εξυπηρετεί τα σχέδια τού ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και του σιωνιστικού Ισραήλ για αναμόρφωση ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, σύμφωνα με τις επείγουσες ανάγκες και τα παγκόσμια συμφέροντά τους. Η επίθεση ξεκίνησε στις 27 Νοεμβρίου, συμπίπτοντας με την «κατάπαυση του πυρός» που υπέγραψε η Χεζμπολάχ στον Λίβανο με το Ισραήλ, μετά τον αποδεκατισμό τής ανώτατης ηγεσίας της Χεζμπολάχ από τη σιωνιστική τρομοκρατική μηχανή, που συνδέεται με τη συνεχιζόμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα, τη συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση και τα σχέδια προσάρτησης της Δυτικής Όχθης από την ακροδεξιά σιωνιστική αποικιοκρατία των εποίκων, μαζί με προετοιμασίες για άμεσο πόλεμο κατά του Ιράν.
2. Το 53χρονο καθεστώς της δυναστείας του Άσαντ κατέρρευσε σε 13 ημέρες. Ήταν διεφθαρμένο και σάπιο, μια εκφυλισμένη καρικατούρα του παλιού αραβικού μικροαστικού αντιιμπεριαλιστικού εθνικισμού του Μπάαθ. Όπως είπε ο ίδιος ο Νετανιάχου μετά την πτώση του Άσαντ, η Συρία για μισό αιώνα δεν έριξε ποτέ μια σφαίρα εναντίον του Ισραήλ. Συμμετείχε επίσης στον πρώτο ιμπεριαλιστικό πόλεμο των ΗΠΑ κατά του Ιράκ. Καταδίωξε και έσφαξε την παλαιστινιακή αντίσταση όπως στο Tel al Zaatar το 1976. Σώθηκε στο παρελθόν μόνο χάρη στους συμμάχους της, τη Χεζμπολάχ, το 2013 και ιδιαίτερα με την ρωσική στρατιωτική επέμβαση το 2015 και την στήριξη του Ιράν, που το βοήθησαν για τους δικούς τους πολιτικούς και γεωπολιτικούς λόγους.
Πρόσφατα το καθεστώς Άσαντ έκανε νέα ανοίγματα στην ιμπεριαλιστική Δύση με τη βοήθεια των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και των μοναρχιών του Κόλπου. Από την πλευρά της, η Τουρκία του Ερντογάν ζήτησε από τον Άσαντ μια κοινή επίθεση κατά της αυτόνομης Κουρδικής περιοχής στη βορειοανατολική Συρία, καθώς και να αποδεχθεί την επιστροφή στη Συρία των 3,5 εκατομμυρίων Σύριων προσφύγων από την Τουρκία, που υποφέρουν από την τεράστια οικονομική κρίση και τη δημαγωγία κατά των μεταναστών από τους Τούρκους φασίστες του MHP (Milliyetçi Hareket Partisi – Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης). Ο Άσαντ αρνήθηκε και τους δύο όρους και έτσι η Τουρκία βοήθησε να ξεκινήσει η επίθεση κατά του συριακού καθεστώτος, ακυρώνοντας την προηγούμενη συμφωνία τής Αστάνα μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας.
3. Η αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό είναι μεγάλο πλήγμα για τον Άξονα της Αντίστασης γύρω από το Ισραήλ. Ιδιαίτερα είναι ένα πλήγμα στην αποδυναμωμένη Χεζμπολάχ και το Ιράν. Χάνουν έναν στρατηγικό χώρο, βάσεις για τους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν και μια χερσαία γέφυρα για να στείλουν στρατιωτική βοήθεια στον Λίβανο. Το Ιράν γίνεται άμεσος στόχος πολέμου από το Ισραήλ και τον Αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Η Ρωσία θα χάσει τις βάσεις στην Ταρτούς και κοντά στη Λατάκια, τις μοναδικές της βάσεις στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα σημαντικές για τις δραστηριότητές της στην Αφρική.
Αλλά το μεγαλύτερο πλήγμα το δέχτηκε τόσο ο ίδιος ο λαός της Συρίας, που αντιμετωπίζει την απειλή του κατακερματισμού και της ανανέωσης ενός διεθνούς πολέμου δι’ αντιπροσώπων στο εσωτερικό της χώρας, όσο και ο Παλαιστινιακός λαός, που παραμένει απομονωμένος υπό συνθήκες άγριου γενοκτονικού πολέμου, εν μέσω μιας κλιμακούμενης ανθρωπιστικής καταστροφής.
4. Η πτώση του καθεστώτος του Άσαντ επιδεινώνει και κλιμακώνει τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Ήδη το Ισραήλ έχει καταλάβει επ’ αόριστον τα υψώματα του Γκολάν, το όρος Ερμών που εποπτεύει τη Δαμασκό και άλλα Συριακά εδάφη, ενώ κατέστρεψε όλες τις στρατιωτικές δυνατότητες του Συριακού Στρατού με εκατοντάδες βομβαρδισμούς. Επίσης, συνεχίζει τη γενοκτονία στη Γάζα και κλιμακώνει τη βίαιη επίθεση του Ισραηλινού Στρατού και των εποίκων στη Δυτική Όχθη, ενώ με τη βοήθεια των συνεργατών του της προδοτικής αστικής «Παλαιστινιακής Αρχής», επιτίθεται και δολοφονεί μαχητές στον καταυλισμό των Παλαιστινίων προσφύγων της Τζενίν.
Το Ισραήλ επεκτείνει τον πόλεμο κατά της Υεμένης και των Χούτι με νέες επιθέσεις στο λιμάνι Χοντέιντα και την πρωτεύουσα Σαναά. Όμως οι Χούτι παραμένουν ανθεκτικοί και ανυποχώρητοι, συνεχίζοντας τις επιθέσεις τους με πυραύλους στην καρδιά του Ισραήλ, στο Τελ Αβίβ.
5. Η όξυνση του ιμπεριαλιστικού – Σιωνιστικού πολέμου ενάντια στα καταπιεσμένα έθνη της Μέσης Ανατολής συνδέεται με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για μια «Νέα Μέση Ανατολή», που ανακοινώθηκαν με πομπώδη τρόπο από τις ΗΠΑ και τον Νετανιάχου ξανά στα Ηνωμένα Έθνη την παραμονή του Οκτωβρίου 2023, καθώς και από τον Τραμπ με τις «Συμφωνίες του Αβραάμ» για «ομαλοποίηση των σχέσεων» μεταξύ του Ισραήλ και των Αραβικών ολιγαρχιών, από τον Κόλπο ως το Μαρόκο, με πιο σημαντικό κρίκο τη Σαουδική Αραβία. Η λεγόμενη «Νέα Μέση Ανατολή» είναι ζωτικό μέρος της παγκόσμιας στρατηγικής του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού για τη δημιουργία ενός διαδρόμου που ενώνει τον Ινδικό Ωκεανό με τη Μεσόγειο και την Ευρώπη, εμποδίζοντας τον «Νέο Δρόμο του Μεταξιού» της Κίνας.
Από αυτή τη σκοπιά, γίνεται σαφές ότι ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, με όλες τις δικές του ιδιαιτερότητες και ιστορικές ρίζες, είναι αλληλένδετος με την παγκόσμια ιμπεριαλιστική πολεμική εκστρατεία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, από την Ουκρανία μέχρι την Παλαιστίνη, τον Λίβανο και τη Συρία, από τη Βαλτική ως την Ερυθρά Θάλασσα και, περαιτέρω, στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ενάντια στους δηλωμένους πρωταρχικούς στρατηγικούς εχθρούς των ΗΠΑ και του Δυτικού ιμπεριαλισμού, της Ρωσίας και της Κίνας. Ο στόχος του ιμπεριαλισμού στην άλυτη παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και την ιστορική παρακμή του είναι να βρει διέξοδο στο αδιέξοδο ολοκληρώνοντας την καταστροφική αποσύνθεση της ΕΣΣΔ, να κατακερματίσει και να αποικιοποιήσει τον πρώην σοβιετικό χώρο καθώς και την Κίνα.
6. Σε αυτή την παγκόσμια αντιπαράθεση, το επαναστατικό Τροτσκιστικό κίνημα δεν μπορεί να είναι «ουδέτερος παρατηρητής», να κρατά «ίσες αποστάσεις» ή να υπερασπίζεται ανοιχτά τον ιμπεριαλισμό στις επιθέσεις του στην Ουκρανία, στη Συρία, στην Ασία ή στη Λατινική Αμερική. Πρέπει να αγωνιστούμε για να νικήσουμε την τάση των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ προς έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, για την ήττα τους στην Ουκρανία, για την επαναστατική αναγέννηση μιας νέας Σοβιετικής εργατικής εξουσίας στα πλαίσια των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης από τη Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ, χωρίς καπιταλιστές, ολιγάρχες, βοναπάρτες ή γραφειοκράτες.
Υποστηρίζουμε μαζί με τον Λένιν ότι ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό της ιμπεριαλιστικής εποχής είναι η διαίρεση και σύγκρουση μεταξύ καταπιεστικών και καταπιεζόμενων εθνών. Από αυτή τη σκοπιά, υπερασπιζόμαστε κριτικά τον Άξονα της Αντίστασης στη σύγκρουσή του με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και το Σιωνιστικό Ισραήλ. Σε περίπτωση επιθετικότητας και ιμπεριαλιστικού πολέμου κατά του Ιράν, υπερασπιζόμαστε τον λαό του Ιράν, διατηρώντας πάντα το δικαίωμά μας στην κριτική στην ηγεσία του και για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης.
Η ανάγκη για ένα Ενιαίο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο σύμφωνα με τις γραμμές που υποδεικνύονται από το 4ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς είναι επιτακτική. Για τη νίκη του χρειάζεται επειγόντως την ηγεσία της διεθνούς εργατικής τάξης και μια επαναστατική Τέταρτη Διεθνή με γνώμονα τη θεωρία της Διαρκούς Επανάστασης.
Η άδοξη κατάρρευση του καθεστώτος του Άσαντ φανέρωσε την τελική εξάντληση του αστικού και μικροαστικού εθνικισμού στον καταπιεσμένο «Παγκόσμιο Νότο». Ο ρόλος του σταλινισμού και της χρεοκοπίας του (ιδιαίτερα στην Αίγυπτο, τη Συρία, το Ιράκ, το Σουδάν) έπαιξε επίσης μεγάλο ρόλο στις καταστροφές στη Μέση Ανατολή.
Για να λύσουμε την κρίση της ηγεσίας και να ανοίξουμε το δρόμο προς το Ενιαίο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο υπό την ηγεσία του προλεταριάτου, η στρατηγική μας πρέπει να κερδίσει τις μάζες των καταπιεσμένων εθνών. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να προωθήσουμε τα συνθήματα της τακτικής μας λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα αντικειμενική και υποκειμενική κατάσταση. Θεωρούμε απολύτως απαραίτητο σήμερα να εγείρουμε το αίτημα για μια ελεύθερη, ενωμένη, κοσμική και σοσιαλιστική Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη Ποταμό ως τη Μεσόγειο Θάλασσα, και στην οποία Άραβες και Εβραίοι θα ζουν μαζί αδερφωμένοι, στο πλαίσιο μιας Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας των λαών και των εθνοτήτων της Μέσης Ανατολής.
[* Το παραπάνω κείμενο απαντάει σε ερωτήματα που μας απηύθυναν επαναστάτες Τροτσκιστές της Λατινικής Αμερικής (από Αργεντινή, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή). Η απάντηση γράφτηκε από τον γραμματέα του ΕΕΚ Σάββα Μιχαήλ και μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον σ. Σάββα Στρούμπο.]
Διάβαζε επίσης, https://neaprooptiki.gr/syria-i-anatropi-tou-asant-klimakonei-to-chaos-sti-mesi-anatoli/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου