Χρήστος Αναστασιάδης 1910-1987

ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ 

                                                                      

                           

                                       Προδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Σεπτεμβρίου 2024

 

Στα 90/50 χρόνια από την ίδρυση της ΟΚΔΕ δεν θα ήταν δυνατόν να λείπει ένα μικρό κείμενο/αφιέρωμα για μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του επαναστατικού κινήματος και του τροτσκισμού της χώρας μας και όχι μόνο και της ΟΚΔΕ. Ο Χρήστος Αναστασιάδης  (γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας το 1910 και πέθανε στις 12/9/1987) υπήρξε άξιος μαθητής και συνεχιστής του έρχου του Παντελή Πουλιόπουλου (Π.Π.) για πάρα πολλά χρόνια και από από το τέλος του 2ου Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά ηγετικό στέλεχος του κινήματός μας.

Σε πολύ νεαρή ηλικία ήρθε σε επαφή με τις ιδέες του μαρξισμού και αγωνίζονταν μέσα από τις γραμμές του Αρχείου του Μαρξισμού (από το 1934 ΚΟΜΛΕΑ- Κομμουνιστική Οργάνωση Μπολσεβίκων-Λενινιστών (Αρχειομαρξιστών), Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης. Ήταν φοιτητής της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε μέρος στη μεγάλη φοιτητική απεργία του 1929 (ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων, στην μείωση των εξεταστικών από 3 σε 2, στην αυστηροποίηση και στον τρόπο λήψης του πτυχίου κ,ά., που ήθελε να επιβάλει η κυβέρνηση Βενιζέλου),. Σ’ αυτές τις πολύ μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις (τελικά υποχώρησε ο Βενιζέλος)  οι αρχειομαρξιστές  είχαν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο.

Μαζί με άλλες ομάδες (Μπολσεβίκοε, Νέος Δρόμος) που αποχώρησαν από την ΚΟΜΛΕΑ , ενώθηκαν με την ΟΚΔΕ που είχε ιδρύσει ο Π. Πουλιόπουλος ,στην ΕΟΚΔΕ (Ενωτική ΟΚΔΕ). Στην Ακροναυπλία όπου ήταν κρατούμενος μαζί με τους άλλους τροτσκιστές και τον Π.Π. ήταν αυτός που κατέγραψε και διέσωσε όλες τις εσωτερικές συζητήσεις μεταξύ της ΕΟΚΔΕ και της Κομμουνιστικής Διεθνιστικής Ένωσης Ελλάδας (ΚΔΕΕ) του Α. Στίνα για τον χαρακτήρα της ΕΣΣΔ, του 2ου Π.Π. και της δικτατορίας του Μεταξά.[1] Στον Χρήστο Αναστασιάδη το επαναστατικό κίνημα οφείλει πάρα πολλά γιατί είναι αυτός που διέσωσε όχι μόνο τα “Τετράδια της Ακροναυπλίας” αλλά και ένα τεράστιο μέρος των εντύπων και κάθε είδους υλικού πολλών δεκαετιών, (ήταν μοναδικός στην συνωμοτική δουλειά κάτω από τις πιο δύσκολες και σκληρές συνθήκες παρανομίες). Η βιβλιοθήκη του (υπάρχει στο ΕΛΙΑ) που άφησε για τις επόμενες γενεές είναι πράγματι πολύ μεγάλη και πολύτιμη κληρονομιά για τις νεότερες επαναστατικές γενιές. Τέλος, δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι μετάφρασε (κατά άρτιο τρόπο) πολλά από τα σημαντικότερα βιβλία των Τρότσκι, Μαντέλ κ.α. όπως και κείμενα, αποφάσεις της 4ης Διεθνούς, τα οποία με απίστευτες θυσίες εξέδιδε κυρίως από τις εκδόσεις Πρωτοποριακή Βιβλιοθήκη. Ήταν ψυχή του προδικτατορικού Μαρξιστικού Δελτίου 1960-1967 (κυκλοφορεί σε 2 τόμους από τις εκδόσεις Εργατική Πάλη, όπως και του Μαρξιστικού Δελτίου της Μεταπολίτευσης 1979-1986  (κυκλοφορεί σε 3 τόμους, επίσης από τις εκδόσεις Εργατική Πάλη). Ακόμη η συμβολή του σε εφημερίδες και περιοδικά (“Διεθνιστής”, “4η Διεθνής”, κάποια τεύχη υπάρχουν στην έκδοση της Εργατικής Πάλης, Κείμενα από την Ιστορία του Εργατικού Κινήματος ) που εξέδιδε η ΕΟΚΔΕ, όπως και στην Εργατική Πάλη την περίοδο του ΚΔΚΕ, της Δικτατορίας και κατόπιν της Μεταπολίτευσης είναι πολύ μεγάλη.

Ο σ. Χρήστος απέδρασε από την Ακροναυπλία και έτσι, πιθανώς, απέφυγε το τέλος που είχε ο Π.Π. Το 1945 συμμετείχε (μαζί με τον Λ. Καρλιάφτη και τον Α. Στίνα) στις Συζητήσεις/Διαλέξεις με το ΚΚΕ κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Εργατική Πάλη. Το 1946 πρωταγωνίστικε στην ίδρυση του ΚΔΚΕ- Κομμουνιστικό Διεθνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Ε.Τ. της 4ης Διεθνούς ), το οποίο το 1947 τέθηκε εκτός νόμου με τον Α. Ν 509, όπως και όλες οι αριστερές οργανώσεις και το ΚΚΕ. Τα μέλη και στελέχη του ΚΔΚΕ θα υποστούν και αυτά όλες τις σκληρές διώξεις του μετεμφυλιακού κράτους (Μακρόνησος, Γυάρος, φυλακές κ.λπ.). Κάτω από αυτές τις απίστευτα δύσκολες συνθήκες το ΚΔΚΕ θα ανταπεξέλθει, είναι αλήθεια με πολλές απώλειες, και θα αρχίσει, με την άνοδο του ελληνικού κινήματος από το 1958, του παγκόσμιου και της Αραβικής Επανάστασης να παίζει ένα σημαντικό ρόλο στους αγώνες και στο κίνημα.. Σε μεγάλο μέρος αυτής της περιόδου ο Χρ. Αναστασιάδης ήταν Γραμματέας του ΚΔΚΕ., Δυστυχώς δυο διασπάσεις εκείνη την περίοδο (το 1963  σχετίζονταν με την λεγόμενη Διεθνή Επιτροπή, και το 1964/Εργατική Δημοκρατία) θα επηρεάσουν αρνητικά την επιρροή και τη δράση του.

Την περίοδο της Χούντας κράτησε την σημαία του επαναστατικού μαρξισμού/τροτσκισμού φιλά με την πολύτιμη βοήθεια μιας άλλης μορφής του τροτσκισμού τον τσαγκάρη Λάζαρο Τουρνόπουλο (πέθανε το 1974) και πολύ λίγους συντρόφους, όσους είχαν απομείνει στο ΚΔΚΕ μετά τη συγκρότηση των ΔΕΑ (Δημοκρατικές Επιτροπές αντίστασης) που δημιούργησαν οι Γ. Δαλαβάγκας, Δ. Λιβιεράτος, Γ. Βερούχης-μέλη της ΚΕ, με τη σύμφωνη γνώμη (όπως λέγεται από τους 3) του Στ. Χατζημηχελάκη και των 3 νεώτερων μελών του ίδιου οργάνου. Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες ο Χρ. Αναστασιάδης είχε αντίρρηση και μάλλον και ο Λ. Τουρνόπουλος  (μέλη της ΚΕ) για την ίδρυση των ΔΕΑ. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κάποιο γραπτό κείμενο που να επιβεβαιώνει αυτήν την άποψή τους, υπάρχουν μόνο προφορικές μαρτυρίες. Παρά τις δύσκολες συνθήκες της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών ο σ. Χρήστος φρόντιζε να στέλνει όποια βοήθεια μπορούσε στους τροτσκιστές στις φυλακές  και κυρίως να τους προμηθεύσει  με επαναστατικό υλικό (περιοδικά της Διεθνούς , βιβλία, κ.α.)

Το ΚΔΚΕ έκανε 8 Συνέδρια, το 9ο (έγινε το Δεκέμβριο του 1974) ήταν αυτό όπου το ΚΔΚΕ μετονομάστε σε ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας), το όνομα που είχε δώσει ο Π. Πουλιόπουλος στην Οργάνωση που ίδρυσε το 1934.[2]

[1] Αυτές οι συζητήσεις με την ονομασία “Τετράδια της Ακροναυπλίας” ή  “Τετράδια της Φυλακής” μέχρι στιγμής δεν έχουν εκδοθεί, αν και έχουν γίνει πολλές προσπάθειες. Πάντως κάποια από αυτά τα κείμενα των συζητήσεων υπάρχουν στον τόμο των εκδόσεων Εργατική Πάλη, Παντελής Πουλιόπουλος Διαλεκτά Έργα.

[2] Πολλά κείμενα του Χρήστου Αναστασιάδη υπάρχουν στην έκδοση της Εργατικής Πάλης, Ο τροτσκισμός και η Εποχή μας. Το βιβλίο αυτό επιμελήθηκε ο γνωστός δημοσιογράφος-συγγραφέας και σύντροφος Βαγγέλης Σακκατος , όπου  έχει  γράψει και την εισαγωγή με πολλά ιστορικά στοιχεία για τον Χρ, Αναστασιάδη και το τροτσκιστικό κίνημα γενικότερα.