Μητσοτάκης σε συνέντευξη στην Καθημερινή:
«Είπαμε τα Ναι, θα πούμε και τα Όχι»,
«Εμείς πατήσαμε γκάζι, εμείς θα πατήσουμε και το φρένο»
«Είπαμε τα Ναι, θα πούμε και τα Όχι»,
«Εμείς πατήσαμε γκάζι, εμείς θα πατήσουμε και το φρένο»
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας νομίζει ότι οι θριαμβολογίες της πως τάχα αυτή αντιμετώπισε την κρίση του κορονοϊού, της δίνουν τα περιθώρια να προχωρήσει σε κλιμάκωση των αντεργατικών επιθέσεων πίσω από τον μανδύα μιας «στρατηγικής εξόδου» από την καραντίνα. Πρόκειται για διπλή απάτη.
Η κυβερνητική προπαγάνδα θέλει να συγκρίνει την Ελλάδα με την Ιταλία και να διαφημίζει ότι εδώ είχαμε λιγότερους θανάτους από την πανδημία. Θέλει να αποφεύγει τις συγκρίσεις με τη Βουλγαρία ή την Ουκρανία που είχαν λιγότερους θανάτους από την Ελλάδα. Η πραγματική θέση του Μητσοτάκη που προβάλλεται ως «επιτυχημένος» είναι δίπλα στον κλόουν που κυβερνάει τη μισή Ουκρανία.
Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το χειρότερο είναι ότι ο Μητσοτάκης παρουσιάζει τα έκτακτα μέτρα την περίοδο της καραντίνας ως «σοσιαλιστικά», τα οποία τώρα πρέπει να εξισορροπήσει με περικοπές:
Το επίδομα των 800 ευρώ που δόθηκε σε ένα μέρος από τον κόσμο που βρέθηκε ξαφνικά χωρίς δουλειά «πρέπει» να μειωθεί καθώς θα βγαίνουμε σταδιακά από την καραντίνα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι «δεν είχαν απώλειες» και άρα θα εξαιρεθούν από την όποια μείωση των φορολογικών υποχρεώσεων.
«Προνομιούχοι»
Ξαφνικά, οι ηλικιωμένοι από «ευάλωτη ομάδα» παρουσιάζονται ως προνομιούχοι. Λες και δεν ξέρουμε καλά ότι η σύνταξη του παππού και της γιαγιάς είναι ο οικογενειακός «ΟΑΕΔ» που στηρίζει όλες και όλους που έμειναν χωρίς δουλειά και χωρίς καμιά στήριξη από εργοδότες και κυβέρνηση.
Προετοιμάζεται το έδαφος για κόψιμο των μισθών στο δημόσιο και των συντάξεων, ως μέτρο απαραίτητο για να αποφύγουμε ένα νέο μνημόνιο. Λες και δεν είναι μνημόνιο το «φρένο» που προαναγγέλλει ο Μητσοτάκης μιλώντας στον Παπαχελά της Καθημερινής στο πασχαλιάτικο φύλλο.
Τη βουτιά της οικονομίας και την εκτόξευση της ανεργίας την εμφανίζουν σαν προσωρινή κατάσταση που θα διορθωθεί με γερή ανάκαμψη μόλις κοπάσει η πανδημία. Με βάση τέτοια ανύπαρκτα σενάρια ζητάνε υπομονή και ανοχή για τις θυσίες που θέλουν να φορτώσουν στις πλάτες μας. Κανένας τίμιος επιδημιολόγος δεν προβλέπει εξαφάνιση του κορονοϊού χωρίς δεύτερο γύρο επιδημίας, κανένας σοβαρός οικονομολόγος δεν προβλέπει γρήγορη και ισχυρή έξοδο από την ύφεση. Ακόμα και το ΔΝΤ λέει ότι η οικονομία θα μείνει κάτω από τα επίπεδα του 2019 για χρόνια.
Γι’ αυτό, η εργατική τάξη έχει ανάγκη και η Αριστερά έχει υποχρέωση, να διαμορφώσουμε μια εναλλακτική, μια εργατική «στρατηγική εξόδου» από την κρίση.
Το πρώτο σκέλος μιας τέτοιας στρατηγικής πρέπει να λέει ξεκάθαρα ότι επιμένουμε σε όλα τα αιτήματα που ανέδειξε ο κόσμος της δουλειάς για την αντιμετώπιση της απειλής του κορονοϊού. Η απειλή δεν έχει τελειώσει και δεν μπορούμε να αφήσουμε καμιά κυβέρνηση να μας πάει σε δεύτερο γύρο της πανδημίας με περικοπές.
• Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις προσωπικού στα νοσοκομεία και επίταξη των ιδιωτικών κλινικών ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των ΜΕΘ και να ξεκινήσουν μαζικά τεστ του πληθυσμού για τον κορονοϊό. Η εμπειρία σε πολλές χώρες έδειξε ότι χωρίς μαζικά τεστ η καραντίνα λειτουργεί στα τυφλά και παίζονται κορόνα-γράμματα περισσότερες ζωές.
• Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις προσωπικού στους Δήμους για να μην μείνει κανένα φτωχό νοικοκυριό χωρίς Βοήθεια στο Σπίτι. Επίταξη των εταιρειών ντελίβερι και όχι ιδιωτικοποιήσεις με παραχώρηση υπηρεσιών σε εργολάβους από τους Δήμαρχους.
• Καμιά περικοπή μισθών και συντάξεων, εγγυημένο μηνιάτικο για όσους μένουν χωρίς δουλειά, απαγόρευση απολύσεων και επίδομα ανθυγιεινής εργασίας για όσους και όσες δουλεύουν σε συνθήκες πανδημίας, π.χ. στα σουπερμάρκετ και στις συγκοινωνίες.
• Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις όλων των αναπληρωτών στα Σχολεία, λεφτά για εξοπλισμό όλων των σχολείων, ελεύθερη πρόσβαση όλων των παιδιών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Για να μην βρεθούν οι εργατικές οικογένειες μπροστά σε νέο γύρο αποκλεισμών των παιδιών στην επόμενη σχολική χρονιά όπως έγινε και γίνεται φέτος. Κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων που είναι ο χειρότερος εφιάλτης μέσα σε συνθήκες πανδημίας.
• Απαιτούμε επίταξη όλων των ξενοδοχειακών μονάδων, για να μην μείνει κανένας και καμιά από τους εργαζόμενους στο χώρο του τουρισμού-επισιτισμού χωρίς δουλειά εξαιτίας της κατάρρευσης του τουρισμού. Δωρεάν μαζικό κοινωνικό τουρισμό για όλες τις εργατικές οικογένειες χωρίς αποκλεισμούς, το έχει απόλυτη ανάγκη όλη η εργατική τάξη μετά την ταλαιπωρία της καραντίνας.
• Απαιτούμε να ανοίξουν όλα τα άδεια κτήρια κάτω από τον έλεγχο των Δήμων για να βρουν στέγη όλα τα ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού, οι άστεγοι, οι πρόσφυγες, οι Ρομά, οι μετανάστες χωρίς χαρτιά. Στέγαση σε συνθήκες υγειονομικής προστασίας και όχι φονικής εγκατάλειψης όπως έγινε σε πολλά γηροκομεία.
• Τέρμα στη ρατσιστική πολιτική των κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να καταργηθούν οι Μόριες και οι Αμυγδαλέζες, να πάψουν οι κρατήσεις και τα βασανιστήρια των «χωρίς χαρτιά» στα αστυνομικά τμήματα. Είναι προκλητικός εμπαιγμός να λένε ότι σε όλη την Ευρώπη λείπουν εργατικά χέρια για να μαζέψουν τη σοδειά από τα χωράφια και ταυτόχρονα να εξαπολύουν ρατσιστικά πογκρόμ και να μαντρώνουν χιλιάδες στα νησιά του Αιγαίου.
• Τέρμα συνολικά στα αστυνομικά μέτρα με τις απαγορεύσεις και τις καταγραφές των μετακινήσεων. Να παραγραφούν όλα τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν. «Ανεύθυνος» δεν είναι ο απλός κόσμος, ανεύθυνοι είναι οι υπουργοί που μιλάνε για χειροκρότημα στους ήρωες που κρατάνε την κοινωνία όρθια αλλά δεν εμπιστεύονται την εργατική τάξη να αποφασίσει ούτε πότε θα βγει βόλτα.
Δίπλα όμως σε όλα αυτά που κάποτε ονομάζαμε «μεταβατικά αιτήματα» προς μια δίκαιη κοινωνία και τώρα έχουν γίνει άμεσες διεκδικήσεις ζωής ή θανάτου, χρειάζεται να επαναφέρουμε και τα αιτήματα που διαμορφώσαμε μέσα στα δέκα χρόνια αγώνων ενάντια στα Μνημόνια.
Χρειάζεται να πούμε ένα τεράστιο ΟΧΙ στο γαϊτανάκι που παίζεται ανάμεσα στα επιτελεία των Βρυξελλών και τα κυβερνητικά γραφεία καθώς μιλάνε για «κορονο-ομόλογα», δάνειο από τον ESM του περιβόητου κ. Ρέγκλινγκ ή αξιοποίηση του «μαξιλαριού» που άφησε ο Τσακαλώτος κληρονομιά στον Σταϊκούρα. Όλα αυτά έχουν σκληρούς όρους και ο πιο σκληρός είναι ότι θα συνεχίσει το δημόσιο να πληρώνει το αβάσταχτο χρέος. Το μισό και παραπάνω «μαξιλάρι» είναι καπαρωμένο για τοκοχρεολύσια.
Η εργατική απάντηση είναι η στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους. Εκεί βρίσκεται το «λεφτόδεντρο» για να μην μείνει καμιά και κανένας άνεργος, απλήρωτος, με κομμένο μισθό ή σύνταξη, χωρίς προστασία σε νέο γύρο της πανδημίας.
Ο γιορτασμός της Πρωτομαγιάς που πλησιάζει πρέπει να γίνει ευκαιρία για να ακουστεί δυνατά αυτό το εργατικό ΟΧΙ, αυτή η εργατική στρατηγική για το πώς πάμε παρακάτω.
• Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις προσωπικού στους Δήμους για να μην μείνει κανένα φτωχό νοικοκυριό χωρίς Βοήθεια στο Σπίτι. Επίταξη των εταιρειών ντελίβερι και όχι ιδιωτικοποιήσεις με παραχώρηση υπηρεσιών σε εργολάβους από τους Δήμαρχους.
• Καμιά περικοπή μισθών και συντάξεων, εγγυημένο μηνιάτικο για όσους μένουν χωρίς δουλειά, απαγόρευση απολύσεων και επίδομα ανθυγιεινής εργασίας για όσους και όσες δουλεύουν σε συνθήκες πανδημίας, π.χ. στα σουπερμάρκετ και στις συγκοινωνίες.
• Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις όλων των αναπληρωτών στα Σχολεία, λεφτά για εξοπλισμό όλων των σχολείων, ελεύθερη πρόσβαση όλων των παιδιών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Για να μην βρεθούν οι εργατικές οικογένειες μπροστά σε νέο γύρο αποκλεισμών των παιδιών στην επόμενη σχολική χρονιά όπως έγινε και γίνεται φέτος. Κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων που είναι ο χειρότερος εφιάλτης μέσα σε συνθήκες πανδημίας.
• Απαιτούμε επίταξη όλων των ξενοδοχειακών μονάδων, για να μην μείνει κανένας και καμιά από τους εργαζόμενους στο χώρο του τουρισμού-επισιτισμού χωρίς δουλειά εξαιτίας της κατάρρευσης του τουρισμού. Δωρεάν μαζικό κοινωνικό τουρισμό για όλες τις εργατικές οικογένειες χωρίς αποκλεισμούς, το έχει απόλυτη ανάγκη όλη η εργατική τάξη μετά την ταλαιπωρία της καραντίνας.
• Απαιτούμε να ανοίξουν όλα τα άδεια κτήρια κάτω από τον έλεγχο των Δήμων για να βρουν στέγη όλα τα ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού, οι άστεγοι, οι πρόσφυγες, οι Ρομά, οι μετανάστες χωρίς χαρτιά. Στέγαση σε συνθήκες υγειονομικής προστασίας και όχι φονικής εγκατάλειψης όπως έγινε σε πολλά γηροκομεία.
• Τέρμα στη ρατσιστική πολιτική των κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να καταργηθούν οι Μόριες και οι Αμυγδαλέζες, να πάψουν οι κρατήσεις και τα βασανιστήρια των «χωρίς χαρτιά» στα αστυνομικά τμήματα. Είναι προκλητικός εμπαιγμός να λένε ότι σε όλη την Ευρώπη λείπουν εργατικά χέρια για να μαζέψουν τη σοδειά από τα χωράφια και ταυτόχρονα να εξαπολύουν ρατσιστικά πογκρόμ και να μαντρώνουν χιλιάδες στα νησιά του Αιγαίου.
• Τέρμα συνολικά στα αστυνομικά μέτρα με τις απαγορεύσεις και τις καταγραφές των μετακινήσεων. Να παραγραφούν όλα τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν. «Ανεύθυνος» δεν είναι ο απλός κόσμος, ανεύθυνοι είναι οι υπουργοί που μιλάνε για χειροκρότημα στους ήρωες που κρατάνε την κοινωνία όρθια αλλά δεν εμπιστεύονται την εργατική τάξη να αποφασίσει ούτε πότε θα βγει βόλτα.
Δίπλα όμως σε όλα αυτά που κάποτε ονομάζαμε «μεταβατικά αιτήματα» προς μια δίκαιη κοινωνία και τώρα έχουν γίνει άμεσες διεκδικήσεις ζωής ή θανάτου, χρειάζεται να επαναφέρουμε και τα αιτήματα που διαμορφώσαμε μέσα στα δέκα χρόνια αγώνων ενάντια στα Μνημόνια.
Χρειάζεται να πούμε ένα τεράστιο ΟΧΙ στο γαϊτανάκι που παίζεται ανάμεσα στα επιτελεία των Βρυξελλών και τα κυβερνητικά γραφεία καθώς μιλάνε για «κορονο-ομόλογα», δάνειο από τον ESM του περιβόητου κ. Ρέγκλινγκ ή αξιοποίηση του «μαξιλαριού» που άφησε ο Τσακαλώτος κληρονομιά στον Σταϊκούρα. Όλα αυτά έχουν σκληρούς όρους και ο πιο σκληρός είναι ότι θα συνεχίσει το δημόσιο να πληρώνει το αβάσταχτο χρέος. Το μισό και παραπάνω «μαξιλάρι» είναι καπαρωμένο για τοκοχρεολύσια.
Η εργατική απάντηση είναι η στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους. Εκεί βρίσκεται το «λεφτόδεντρο» για να μην μείνει καμιά και κανένας άνεργος, απλήρωτος, με κομμένο μισθό ή σύνταξη, χωρίς προστασία σε νέο γύρο της πανδημίας.
Ο γιορτασμός της Πρωτομαγιάς που πλησιάζει πρέπει να γίνει ευκαιρία για να ακουστεί δυνατά αυτό το εργατικό ΟΧΙ, αυτή η εργατική στρατηγική για το πώς πάμε παρακάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου