ΠΑΝΘΗΡΑΣ * 29

* Ιστοσελίδα Ενημέρωσης Της Μαχόμενης Αριστεράς Για Τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ * Για επικοινωνία : thanasis.ane@gmail.com * Οι δημοσιεύσεις δεν εκφράζουν και τις απόψεις της ιστοσελίδας * Αριστερά και Ενιαίο Μέτωπο Ενάντια στην Βαρβαρότητα*

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

Απόφαση της ΠΕ του ΝΑΡ, 12 Απριλίου 2020

Παρέμβαση τώρα, συνολική προετοιμασία για το νέο γύρο

Εμείς πολεμάμε με την πανδημία και την επίθεση του κεφαλαίου, ενάντια στην κυβέρνηση και το σύστημα

Το κεντρικό ζήτημα της επόμενης περιόδου είναι το ποια τάξη θα πληρώσει το λογαριασμό


«Κλιμακώνουμε την παρέμβασή μας με πολιτικό στίγμα: Μένουμε ενεργοί-μιλάμε τώρα- αγωνιζόμαστε τώρα. Μέσα στον κόσμο. Μέσα στην αγωνία του για επιβίωση, στα εντεινόμενα αδιέξοδα, στα προβλήματα. Δεν πειθαρχούμε στα κελεύσματα της κυβέρνησης για υποστολή του ταξικού αγώνα και της πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως κάνουν άλλες δυνάμεις. Εμείς πολεμάμε με την πανδημία και την επίθεση του κεφαλαίου, ενάντια στην κυβέρνηση και το σύστημα και όχι μαζί με την κυβέρνηση». Αυτή είναι η πρώτη βασική πλευρά της Απόφασης της Πολιτικής Επιτροπής του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, που συνεδρίασε την Κυριακή 12 Απρίλη.

Διαβάστε παρακάτω βασικά αποσπάσματα του κειμένου της απόφασης που πήρε η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση:

Βασικά αποσπάσματα από την Απόφαση της ΠΕ του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, 12/4/2020

1. Η σοβαρότατη διπλή κρίση, υγειονομική και οικονομική/κοινωνική που αντιμετωπίζουμε σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως όλα δείχνουν, προδιαγράφει τις εξελίξεις στον καπιταλισμό και την ταξική αντιπαράθεση για τα επόμενα χρόνια. Βρισκόμαστε ακόμη στο κέντρο της υγειονομικής κρίσης και της εξάπλωσης της πανδημίας του Κορωνοϊού. Οι κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις σφραγίζονται από τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας, μέτρα τα οποία έχουν σαφή ταξικό πρόσημο και κοινωνικό αποδέκτη του λογαριασμού, που είναι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Αυτή τη στιγμή η υγειονομική κρίση πλήττει (όχι με το ίδιο τρόπο), ιδιαίτερα το Βόρειο Ημισφαίριο, λόγω και του κλίματος. Επίσης είναι ανησυχητικές οι εκτιμήσεις ότι μπορεί να υπάρξουν και επόμενα κύματα πανδημίας μετά το κλείσιμο αυτής της φάσης, λόγω και καθυστέρησης/έλλειψης φαρμακευτικής αντιμετώπισης του (αντιική φόρμουλα, εμβόλια κλπ).

Παρόλο το ότι η πανδημία τώρα είναι το πρώτο ζήτημα, κλιμακώνονται οι οικονομικές συνέπειες και μπορούμε να υποστηρίξουμε χωρίς υπερβολή ότι βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η επόμενη ημέρα μετά την καραντίνα, που θα έχει χαρακτήρα περιόδου σταδιακής αποκλιμάκωσης και επαναφοράς στην προ πανδημίας κατάσταση, θα βρει τις καπιταλιστικές κοινωνίες στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και σε τελική ανάλυση σε όλο τον κόσμο διαφορετικές από ότι πριν. Η διακοπή της καπιταλιστικής μηχανής σε μια σειρά σημαντικούς κλάδους για ένα πολύ σοβαρό χρονικό διάστημα, το χτύπημα του διεθνούς αλλά και εσωτερικού εμπορίου, οι πολύ σοβαρές συνέπειες στο λαϊκό εισόδημα, συνολικά οι συνέπειες της υγειονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την προϋπάρχουσα κρίση/ύφεση και προβληματική κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία, διαμορφώνουν μια κατάσταση που επαναφέρει σε ανεπτυγμένο βαθμό τις δομικές ανεπάρκειες του συστήματος. Στο φόντο της παγκόσμιας κατάστασης που δημιουργεί η πανδημία, οξύνονται οι ανταγωνισμοί στα πλαίσια του κεφαλαίου και μεταξύ των κρατών και οικονομιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η αποτυχία της ΕΕ για μια ενιαία παρέμβαση και στάση, οι έντονες αντιπαραθέσεις γύρω από το ζήτημα της ανάγκης «ευρώ-ομόλογου», η πλήρης αποτυχία της ακόμα και στην «αλληλεγγύη» και στήριξη χωρών-μελών της (Ιταλία, Ισπανία).

Ο ΟΟΣΑ εκτίμησε πρόσφατα ότι σε 47 ανεπτυγμένες χώρες θα υπάρξει πτώση του ΑΕΠ σε κλίμακα 15-35%(!), ενώ άλλες αναλύσεις μιλούν για ύφεση της τάξης του 6-8% σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκπρόσωποι του ίδιου του συστήματος κάνουν λόγο για τη μεγαλύτερη κρίση από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (ΟΗΕ) ή και από το Κραχ του 1929 και τη Μεγάλη Ύφεση που ακολούθησε (ΔΝΤ). Το γεγονός των 10 εκατ. απολυμένων μέσα σε δύο εβδομάδες στις ΗΠΑ ενισχύει αυτές τις εκτιμήσεις. Απαιτείται συστηματικότερη μελέτη, παρακολούθηση των εξελίξεων για να καταλήξουμε σε πιο συγκεκριμένα συμπεράσματα.

Και στην Ελλάδα τα πράγματα θα είναι αρνητικά. Η σημασία που έχει για την ελληνική καπιταλιστική οικονομία ο τομέας του τουρισμού, ο επισιτισμός και το εμπόριο, που πλήττονται ήδη σε σημαντικό βαθμό, διαμορφώνουν πολύ αρνητικές προβλέψεις. Αν συνυπολογιστεί και η κληρονομημένη κατάσταση της οικονομίας από τη προηγούμενη κρίση η τάση διαμορφώνεται ακόμη χειρότερα. Ωστόσο, η κύρια πλευρά δεν πρέπει να μας κρύψει το ότι και σε αυτή τη φάση, εν μέσω πανδημίας, υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου που κερδίζουν σε βάρος των εργαζομένων και των ανταγωνιστών τους, πραγματοποιείται και λόγω των εξελίξεων συγκέντρωση-συγκεντροποίηση κεφαλαίου σε αρκετούς κλάδους, καταστρέφονται ιδίως μικρής και μεσαίας εμβέλειας επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενοι και ενισχύονται αλυσίδες, τμήματα των ΠΠΜ και μεγάλες επιχειρήσεις. Είναι εκείνα τα ισχυρά και δυναμικά τμήματα που έχουν δυνατότητα προσαρμογής, όπως στο χώρο του εμπορίου, η βιομηχανία και το εμπόριο φαρμάκων και ειδών ατομικής προστασίας, και βέβαια ο ιδιωτικός τομέας της υγείας με την στήριξη του κράτους.

2. Προς το παρόν οι αστικές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο -και στην Ελλάδα- με διακυμάνσεις επιλέγουν ορισμένα μέτρα διατήρησης των στοιχειωδών λειτουργιών του συστήματος, με πολιτικές επιδοτήσεων κυρίως των επιχειρήσεων και δευτερευόντως των εργαζομένων, ώστε να μειωθεί η βλάβη για τη περίοδο της καραντίνας ή μέτρα επιδότησης των μισθών των εργαζομένων για να συνεχίσουν να καταναλώνουν, χωρίς να αλλάζει ο ταξικός συσχετισμός δύναμης (δηλαδή δεν προωθούν εθνικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση με εργατικό έλεγχο, επέκταση συλλογικών συμβάσεων, αυξήσεις κλπ.) Ωστόσο ειδικά όσον αφορά το χαρακτήρα των μέτρων που αφορούν τους εργαζόμενους σε όλα τα επίπεδα (τρόπος και χαρακτήρας της εργασίας, μισθοί, ωράρια, δικαιώματα), καθώς και τα μέτρα απαγορεύσεων, ελέγχου και παρακολούθησης των πολιτών, πρέπει να σημειώσουμε πως δεν είναι μόνο ότι επιδιώκουν να μείνουν ως κεκτημένα και για μετά το πέρας της πανδημίας, αλλά αποτελούν και τροχιοδεικτικές βολές του «βομβαρδισμού» που έρχεται. Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου θα επιδιώξουν, ήδη το κάνουν, να προωθήσουν βίαιες αναδιαρθρώσεις στο όνομα της υπέρβασης της διπλής κρίσης για να μην θιχτεί ο πλούτος που έχουν συσσωρεύσει. Το κεντρικό ζήτημα της επόμενης περιόδου, γύρω από το οποίο θα καταγραφεί η στάση όλων των πολιτικών ρευμάτων είναι το ποια τάξη, η αστική ή η εργατική και τα λαϊκά στρώματα, θα πληρώσουν το λογαριασμό της αντιμετώπισης του ιού και της νέας πτώσης του ΑΕΠ σε όλες τις χώρες του κόσμου.

3. Οι αστικές τάξεις, όπως όλα δείχνουν, ετοιμάζονται γι αυτό το νέο γύρο αντιπαράθεσης με τους λαούς, ακονίζοντας τα μαχαίρια τους. Από την άλλη πλευρά οι εργαζόμενοι και η νεολαία ζουν ακόμη υπό το καθεστώς το φόβου της αντιμετώπισης της πανδημίας λόγω του πρωτοφανέρωτου χαρακτήρα της και της κακής κατάστασης των συστημάτων υγείας. Το εργατικό κίνημα και η αριστερά είναι σε κατάσταση παράλυσης, αμήχανης παρακολούθησης των εξελίξεων και αδυναμίας παρέμβασης. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, για μια ακόμη φορά, να βρεθεί συνολικά το λαϊκό κίνημα απροετοίμαστο. Αναδεικνύεται σε άμεσο ζήτημα για το ΝΑΡ και τη ν.ΚΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συνολικά την αντικαπιταλιστική και σύγχρονη κομμουνιστική αριστερά και τις ταξικές δυνάμεις του κινήματος, ο συνδυασμός της άμεσης πάλης για τα υγειονομικά, εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας, τώρα και μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, με την θεωρητική, προγραμματική, πολιτική και κινηματική προετοιμασία της μάχης ενάντια στο νέο γύρο της αστικής επίθεσης που θα κλιμακωθεί.

4. Σε αυτή τη φάση τα μέτρα της κυβέρνησης ΝΔ και η πολιτική της έχουν αποδοχή, σε μεγάλο βαθμό, κάτω από το φόβο της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της πανδημίας με φόβητρο την δραματική κατάσταση στην Ιταλία και την Ισπανία, αλλά και της κατάστασης του συστήματος υγείας. Υπάρχει επίσης βαθιά συναίνεση από τις υπόλοιπες δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, κ.α.).

Το ΚΚΕ παρά τη δράση του σε κάποιους χώρους και κλάδους, αρνείται να προβάλλει μια συνολικά διαφορετική πολιτική σε ρήξη με τους βασικούς κόμβους του συστήματος αλλά και τρέχουσες επιλογές της κυβέρνησης, όπως η μη καταγγελία από πλευράς του της επιδίωξης περιστολής των συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων με την απαγόρευση της κυκλοφορίας στο όνομα της αντιμετώπισης της πανδημίας, τη στιγμή μάλιστα που αγωνιστές του ΚΚΕ σπάνε τις απαγορεύσεις στις κινητοποιήσεις των υγειονομικών και εργατικών χώρων.

Η κυβέρνηση ΝΔ προσπαθεί να φτιάξει το πρόσωπο της αστικής τάξης, να την «αναβαπτίσει» ως εθνικά ευαίσθητη με το λεγόμενο κίνημα των δωρεών. Πρόκειται για συνειδητή εκμετάλλευση της υγειονομικής κρίσης από την πλευρά της κυβέρνησης και συγκεκριμένων τμημάτων του κεφαλαίου, που έχουν ενισχυθεί με χίλιους τρόπους τα τελευταία χρόνια από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις και τα οποία επιστρέφουν, με το αζημίωτο βέβαια (φοροαπαλλαγές και δωρεάν διαφήμιση), στην κοινωνία ένα υποκλάσμα του πλούτου που έχουν κλέψει από τους εργαζόμενους. Αυτή η εκστρατεία της κυβέρνησης πρέπει να αποκαλύπτεται συνεχώς και αποφασιστικά μέσα στους εργαζόμενους και το λαό.
Ξεδιπλώνεται από τη πλειοψηφία των ΜΜΕ μια σχεδιασμένη προσπάθεια διαμόρφωσης χαρακτήρα «εθνικού ηγέτη» για τον Κ. Μητσοτάκη, αξιοποιώντας επιλεκτικά τη σύγκριση της πορείας της πανδημίας στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης, αλλά όχι με τις χώρες των Βαλκανίων όπου η εικόνα είναι εφάμιλλη της ελληνικής. Η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε με τη δημιουργία κλίματος ότι η χώρα δέχεται επίθεση με τη στοχοποίηση των προσφύγων ως «εισβολέων» στα νησιά και με τα γεγονότα στον Έβρο και συνεχίζεται και στη φάση της πανδημίας Σε αυτή τη φάση η κυριαρχία της Ν.Δ., στο αστικό κομματικό σύστημα είναι αδιαμφισβήτητη. Παρά την προκλητική στήριξη των επιχειρηματιών και όλα τα μέτρα που δεν παίρνει για την ενίσχυση του συστήματος υγείας, παρά τα κατ’ εξακολούθηση αιτήματα συνολικά των υγειονομικών και τις αντεργατικές της ρυθμίσεις δεν έχει χτυπηθεί ακόμη κινηματικά και πολιτικά. Βέβαια αυτή είναι η εικόνα σήμερα και η τωρινή αποδοχή της κυβέρνησης δεν πρέπει να ταυτίζεται με αποδοχή της πολιτικής της. Αντίθετα όσο αρχίσουν να φαίνονται μαζικά οι επιπτώσεις των μέτρων στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα θα υπάρχει τάση αντιστροφής της εικόνας.

Ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων και των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων ζει ήδη υπό δυσκολότερες συνθήκες ενώ και σε μαζικότερα κομμάτια της εργατικής τάξης και της νεολαίας αρχίζει ολοένα και περισσότερο να γίνεται αντιληπτό ότι την καραντίνα θα ακολουθήσει μια δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση. Το ότι μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εκφραστεί μαζικά η λαϊκή διαμαρτυρία με τους τρόπους που γνωρίζαμε δεν πρέπει να μας κρύψει το γεγονός ότι η κατάσταση αρχίζει να αλλάζει σιγά-σιγά, σε σχέση με το αρχικό κλίμα, που παρέλυε τον κόσμο. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το λαϊκό ένστικτο και την πρόσφατη μνήμη του κόσμου ότι πάντα στις κρίσεις την πληρώνει ο λαός, βγάζουν προβληματισμό και φόβο για το αύριο και ανοίγουν τη συζήτηση για το τι θα γίνει μετά.

α) Συνεχίζουμε να παρεμβαίνουμε με το γενικό πολιτικό στίγμα: Μένουμε ενεργοί – μιλάμε τώρα – αγωνιζόμαστε τώρα. Η σημαντική εμπειρία της κινητοποίησης της 7ης Απρίλη που πήρε πανελλαδικά χαρακτηριστικά με τις δυνάμεις μας και αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βρίσκονται στις περισσότερες περιπτώσεις στην πρώτη γραμμή, έδειξε ότι υπάρχουν δυνατότητες ότι μπορεί να δίνεται από τώρα η μάχη. Είμαστε μέσα στον κόσμο, μέσα στην αγωνία του για επιβίωση, στα εντεινόμενα αδιέξοδα, στα προβλήματα. Δεν πειθαρχούμε στα κελεύσματα της κυβέρνησης για υποστολή του ταξικού αγώνα και της πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως κάνουν άλλες δυνάμεις. Εμείς πολεμάμε με την πανδημία και την επίθεση του κεφαλαίου, ενάντια στην κυβέρνηση και το σύστημα και όχι μαζί με την κυβέρνηση. Η κριτική μας χρωματίζεται από το επιτυχημένο «μότο» των υγειονομικών «θέλουμε να πολεμήσουμε αλλά μας στερούν τα όπλα γιατί εξυπηρετούν άλλους». Κι έτσι μπαίνουμε μπροστά στην μάχη για την υγεία, τα εργασιακά δικαιώματα, την εκπαίδευση, τα δημοκρατικά δικαιώματα, την αλληλεγγύη. Η θετική αυτή εμπειρία της 7ης Απρίλη μπορεί να αξιοποιηθεί προωθητικά τόσο για τις 14/4 που επιδιώκουμε να πάρει πανελλαδικό – πανεργατικό χαρακτήρα. Σχεδιάζουμε έγκαιρα την απεργιακή παρέμβαση για την Εργατική Πρωτομαγιά.
Οργανώνουμε την παρέμβαση μας ειδικά στους χώρους δουλειάς μας και ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα όπου γίνεται σφαγή. Αξιοποιούμε κάθε εκλεγμένο συνδικαλιστή και εργαζόμενο για να μαθαίνουμε, να ερχόμαστε σε επαφή και κυρίως να οργανώνουμε την αντίσταση! Επιμένουμε στο ζήτημα της μαχητικής κοινής δράσης με δυνάμεις του ΠΑΜΕ καθώς και με τις άλλες αγωνιστικές δυνάμεις και ρεύματα που δρουν στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα.

β) Οργανώνουμε και ανοίγουμε την προγραμματική, θεωρητική και πολιτική αντιπαράθεση. Σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώνουμε αντίστοιχα το Σημείωμα του Γραφείου της ΠΕ της 30/3 ώστε να εκδοθεί και να διακινηθεί δημόσια. Η νέα κρίση θα επαναφέρει τη συζήτηση για τη δυνατότητα εναλλακτικής απάντησης στον καπιταλισμό, όπως και για τη δυνατότητα ανατροπής του. Αλλά πάνω απ’ όλα το ζήτημα που εμείς πρέπει να θέσουμε στο κέντρο της συζήτησης είναι το ποιες είναι εκείνες οι απαραίτητες αλλαγές, το σύγχρονο περιεχόμενο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της κομμουνιστικής προοπτικής που αποτελεί διέξοδο από την σημερινή καθολική κρίση και τα εντεινόμενα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Υπογραμμίζεται για μια ακόμη φορά η ανάγκη της κομμουνιστικής προγραμματικής ανασυγκρότησης της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και η συμβολή της πρωτοβουλίας για νέο πρόγραμμα και οργάνωση – κόμμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης, απέναντι σε ένα ολοκληρωτικό καπιταλισμό των απανωτών και πολλαπλού χαρακτήρα, κρίσεων. Οι ανάγκες για προβολή – ανάπτυξη σύγχρονων προγραμματικών απαντήσεων κομμουνιστικού προσανατολισμού μπορεί να τροποποιήσουν τηn πολιτική αντιπαράθεση, να επιδράσουν σε ευρύτερο ακροατήριο. Με αυτό τον τρόπο πρέπει να κατανοήσουμε και τηn προώθηση της υπόθεσης του νέου προγράμματος και κόμματος σε αυτή τη φάση, να θέσουμε πιο τολμηρά και οργανωμένα τη συζήτηση αυτή, με βάση και τις αποφάσεις του πρόσφατου πανελλαδικού μας σώματος. Δεν αναστέλλουμε τις πρωτοβουλίες που έχουμε αποφασίσει σχετικά με τη προετοιμασία της πανελλαδικής συνάντησης, αλλά τροποποιούμε τις μορφές με τις οποίες μπορεί να οργανωθεί από τώρα η συζήτηση σε κάθε πόλη.

Οργανώνουμε διαδικτυακή πολιτική εκδήλωση του ΝΑΡ και της νΚΑ μέχρι το τέλος Απρίλη.

Ξεχωρίζουμε ιδιαίτερα το μέτωπο της ΕΕ και του αγώνα για ρήξη και έξοδο. Οι εξελίξεις στην ΕΕ, οι αποφάσεις για νέο γύρο μνημονίων έναντι της χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της πανδημίας και των συνεπειών της, επαναφέρουν το θέμα της ρήξης με την ΕΕ και της αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης ως άμεση πολιτική προτεραιότητα για την αντικαπιταλιστική-επαναστατική Αριστερά στο σύνολό της και για τον μαχόμενο λαό. Στο πλαίσιο αυτό, οργανώνουμε πανελλαδική ημέρα, δράσης κατά της ΕΕ.

Παίρνουμε πρωτοβουλία διεθνιστικού χαρακτήρα με τη διαμόρφωση κοινής τοποθέτησης οργανώσεων από τις χώρες των Βαλκανίων και της Ευρώπης. Επίσης, με αφορμή και μπροστά στη φετινή Εργατική Πρωτομαγιά οργανώνουμε διαδικτυακή καμπάνια για δράσεις και επικοινωνία τους με άλλες οργανώσεις από το εξωτερικό.

Οργανώνουμε, με ιδιαίτερη ευθύνη της ιδεολογικής επιτροπής της Π.Ε. την περαιτέρω επεξεργασία των θεματικών που περιέχονται στο σημείωμα του Γραφείου της Π.Ε. της 30/3 και άλλων ζητημάτων που έχουν ανοίξει αυτή την περίοδο, με σκοπό τη διαμόρφωση μιας ξεχωριστής έκδοσης, καταρχάς ψηφιακής, θεωρητικής - προγραμματικής παρέμβασης του ΝΑΡ και της νΚΑ.

Ενεργοποιούμε την απόφαση της τελευταίας Π.Ε. και συγκροτούμε άμεσα ομάδα για την περαιτέρω επεξεργασία και επικαιροποίηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος με κριτήριο τη σύνδεση της απάντησης στα άμεσα προβλήματα του κόσμου με την σύγχρονη κομμουνιστική αντίληψη και στρατηγικό ορίζοντα.

Ανοίγουμε τα παρακάτω πολιτικά και ιδεολογικά μέτωπα:
  1. Αντιπαράθεση και χτύπημα της λογικής της «εθνικής συναίνεσης», και «εθνικής ενότητας», η οποία δουλεύεται σχεδιασμένα από τη κυβέρνηση της ΝΔ και συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ και έχει κάνει άλματα στη συνείδηση του κόσμου, με αξιοποίηση των γεγονότων της πρόσφατης προσφυγικής κρίσης και της πανδημίας. Η γραμμή αυτή της αστικής τάξης θα κλιμακωθεί το αμέσως επόμενο διάστημα με την «ανάγκη να είμαστε ενωμένοι για να ξεπεράσουμε και την οικονομική κρίση» και βέβαια με την αντιδραστική αξιοποίηση του προσφυγικού ζητήματος και των Ελληνο-Τουρκικών που θα επανέλθουν στο επίκεντρο της κοινωνικό-πολιτικής αντιπαράθεσης το αμέσως επόμενο διάστημα.
  2. Πλήρης διαχωρισμός από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα συναφή με αυτόν μέτωπα, τις διάφορες δήθεν κοινές δράσεις κλπ. Αποκάλυψη της συνευθύνης του και τώρα της «εθνικά υπεύθυνης» στάσης του. Την επόμενη περίοδο, θα ενσωματωθεί ακόμη πιο οργανικά στο αστικό σύστημα εξουσίας, με ρόλο τόσο διαχείρισης όσο και ιδιαίτερα της απορρόφησης των κοινωνικών κραδασμών.
Ενισχύουμε και αναβαθμίζουμε την αυτοτελή παρουσία και παρέμβαση του ΝΑΡ και της νΚΑ σε όλα τα μέτωπα και κυρίως στα βασικά: εργατικό, «εθνικό»/αντιπολεμικό, δημοκρατικό, υγεία και σε όλα τα επίπεδα της δράσης μας, στο διαδίκτυο, στους χώρους και τις γειτονιές.

γ). Παίρνουμε πρωτοβουλία για την προώθηση της αναγκαίας ενωτικής πολιτικής απάντησης της μαχόμενης αριστεράς παράλληλα με τη δέσμευση για συντονισμό και κοινή δράση στο μαζικό κίνημα για την ανάπτυξη του την επόμενη περίοδο. Αυτό επιδιώκουμε να γίνει με πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να συσπειρωθούν όσο το δυνατό περισσότεροι αγωνιστές, ρεύματα, πολιτικές οργανώσεις και κινήσεις.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πάρα τα προβλήματα και την κρίση της, που δεν έχει φυσικά ξεπεραστεί, φάνηκε και σε αυτή τη φάση ότι μπορεί να κινητοποιεί πανελλαδικά ένα σοβαρό δυναμικό και να στέκεται κόντρα στο ρεύμα της αστικής πολιτικής. Την πρόταση αυτή την απευθύνουμε δημόσια πρώτα από όλα στον κόσμο του κινήματος και σε όλες τις δυνάμεις της μαχόμενης αριστεράς (ΚΚΕ, οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής, ριζοσπαστικής αριστεράς). Στοχεύουμε στη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων και αγωνιστών σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Το περιεχόμενο της επιδιώκουμε να θέτει την αναγκαία φυσιογνωμία που πρέπει να έχει η μαχόμενη αριστερά σε αυτή τη περίοδο και να βασίζεται στους αναγκαίους, κόμβους του αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης και την ανάπτυξη - επικαιροποίηση τους με βάση και τα ζητήματα που έχουν τεθεί στη πολιτική αντιπαράθεση. Πιο ειδικά:
  • Ανατροπή – ακύρωση όλων των αντεργατικών – αντιλαϊκών μέτρων παλιών και νέων. Καμιά απόλυση, αξιοπρεπής δημιουργική εργασία με συλλογικές συμβάσεις και με πλήρη δικαιώματα για όλους/ες, αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του χρόνου εργασίας. Ειδική αναπλήρωση από το κράτος της απώλειας των μισθών των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ανεξάρτητα από το είδος της εργασιακής τους σχέσης (αδήλωτοι, ΑΠΥ) και το αν έλαβαν ή όχι το ειδικό επίδομα. Επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις. Διαγραφή των χρεών σε τράπεζες και των χρεώσεων των ΔΕΚΟ για τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους, αγρότες και μικροεπαγγελματίες για το διάστημα που κράτησε η πανδημία. Βαριά φορολογία των τραπεζών και των μεγάλων κερδοφόρων επιχειρήσεων. Να πληρώσει το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι τη κρίση.
  • Όχι στην αστυνομοκρατία, το κρατικό και εργοδοτικό αυταρχισμό, το πολιτικό ολοκληρωτισμό. Όχι στην παρακολούθηση και τον έλεγχο των πολιτών. Ανατροπή της κλιμακούμενης αντιδημοκρατικής εκστρατείας του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων για μια νέα άνοιξη των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών.
  • Ενίσχυση του συστήματος υγείας. Αποφασιστική ενίσχυση της δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για το άνοιγμα νέων ΜΕΘ και ΜΑΦ και τον αναγκαίο εξοπλισμό προστασίας του υγειονομικού προσωπικού. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία. Απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση του ιδιωτικού τομέα της υγείας.
  • Μονομερή ακύρωση του προγράμματος μεταμνημονιακής επιτροπείας και των αιματηρών πλεονασμάτων. Διαγραφή του χρέους ώστε να σταθεί ο λαός στα πόδια του μετά τη πανδημία και να αντιμετωπίσει τη νέα οικονομική κρίση. Έξοδο από την ΕΕ που για μια ακόμη φορά έδειξε το αποκρουστικό της πρόσωπο.
  • Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, για να εξασφαλιστεί η διαγραφή των ιδιωτικών χρεών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και η απρόσκοπτη παροχή των βασικών κοινωνικών αγαθών στον λαό (ρεύμα, νερό, επικοινωνίες). Άρση και ακύρωση όσων τομέων έχουν ιδιωτικοποιηθεί μερικώς ή ολικώς και την αντίστοιχη εμπορευματοποίηση κοινών αγαθών. Έξω οι επιχειρηματίες από τα δημόσια αγαθά, τη παιδεία και την υγεία του λαού.
  • Ακύρωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και της συνολικά της πολεμικής προετοιμασίας. Ενάντια στον ανταγωνισμό με την Τουρκία / ΑΟΖ και εξορύξεις. Έξοδο από το ΝΑΤΟ, έξω οι βάσεις των ΗΠΑ. Για την ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών.
  • Αντιμετώπιση της περιβαλλοντολογικής καταστροφής για μια νέα αρμονική σχέση ανθρώπου-φύσης. Προστασία των δασών, των θαλασσών και όλων των φυσικών πόρων. Απελευθέρωση της αγροτικής παραγωγής από την κυριαρχία του κεφαλαίου και τον εφιάλτη των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Κατάργηση της εμπορευματοποίησης του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος. Για αξιοβίωτες πόλεις με διασφάλιση στέγης για όλους με σύγχρονες προδιαγραφές, πλούσιους πνεύμονες πρασίνου και υποδομές αθλητισμού, πολιτισμού και ψυχαγωγίας, ποιοτικά Μαζικά Μέσα Μεταφοράς, και εξασφάλιση προστασίας από φυσικές καταστροφές.
  • Όχι στον εγκλεισμό των προσφύγων και στην απομόνωσή τους με πρόσχημα την πανδημία. Άμεσος απεγκλωβισμός των προσφύγων από τα νησιά. Ελεύθερη μετακίνηση τους στην χώρα και στις χώρες προορισμού τους. Κατάργηση της ρατσιστικής συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας. Να πέσουν τα τείχη της Ε.Ε., να καταργηθούν οι συμφωνίες «Δουβλίνο» για το προσφυγικό. Διαμονή των προσφύγων μέσα στις πόλεις και τα χωριά σε ανθρώπινες συνθήκες. Επέκταση της λειτουργίας του προγράμματος στέγασης σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και σπίτια, ενάντια στη γκετοποίηση και τη διαμονή τους έξω από τον αστικό ιστό. Προγράμματα στήριξης από τις δημόσιες υπηρεσίες. Δικαίωμα στο άσυλο, όχι στον περιορισμό του. Προστασία στους πρόσφυγες. Ιδιαίτερη μέριμνα και επείγουσα προστασία των ασυνόδευτων παιδιών. Όχι στις επιχειρήσεις αποτροπής σε θάλασσα και στεριά που κοστίζουν ανθρώπινες ζωές. Όχι δολοφονικοί φράκτες στη θάλασσα και στον Έβρο. Όχι επαναπροωθήσεις και απελάσεις. Ίσα εργασιακά, πολιτικά, κοινωνικά δικαιώματα για όλους και όλες ανεξαρτήτως εθνικότητας. Νομιμοποίηση των μεταναστών.
  • Τον πρωταγωνιστικό πολιτικό ρόλο ενός εργατικού και λαϊκού κινήματος ανατροπής, ενάντια στις παλιές και νέες αυταπάτες της «αριστερής κυβέρνησης» και της φιλολαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού.
δ) Συμβάλλουμε σε όλες τις διεργασίες που γίνονται αυτό το διάστημα σε επίπεδο συντονισμού σωματείων ή άλλων συλλογικοτήτων, και προτείνουμε τη συγκρότηση ενός κέντρου αγώνα που θα συμβάλλει στη μαζική δράση, απεργιακή και άλλων μορφών, στην αμέσως επόμενη φάση.
...
Η Π.Ε. του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
12 Απριλίου 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου