Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα επιμένει ότι η «αξιολόγηση» έκλεισε και τώρα πια έχει την άνεση να ασχοληθεί με την «καθημερινότητα». Βέβαια, ακόμη και αυτό ακούγεται σαν απειλή από υπουργούς που σχεδίασαν τη χειρότερη επίθεση στις συντάξεις όλων των εποχών. Άμα διαβάζεις ότι ο Κατρούγκαλος είπε πως «μπορούμε και χωρίς καφέ και τσιγάρο» καταλαβαίνεις τι εννοούν με «καθημερινότητα».
Ωστόσο τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Η «διαπραγμάτευση» με την Τρόικα για τις «ουρές της αξιολόγησης» συνεχίζεται και ο Κλάους Ρέκλινγκ δήλωσε ότι η εκταμίευση της δόσης που συμφωνήθηκε στο Eurogroup μπορεί να γίνει στα τέλη Ιούνη μόνο «εφόσον υλοποιηθούν όλα τα προαπαιτούμενα». Ο Ρέκλινγκ είναι ο επικεφαλής του Μηχανισμού που δίνει τα λεφτά και η ημερομηνία που διάλεξε δεν είναι τυχαία.
Ωστόσο τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Η «διαπραγμάτευση» με την Τρόικα για τις «ουρές της αξιολόγησης» συνεχίζεται και ο Κλάους Ρέκλινγκ δήλωσε ότι η εκταμίευση της δόσης που συμφωνήθηκε στο Eurogroup μπορεί να γίνει στα τέλη Ιούνη μόνο «εφόσον υλοποιηθούν όλα τα προαπαιτούμενα». Ο Ρέκλινγκ είναι ο επικεφαλής του Μηχανισμού που δίνει τα λεφτά και η ημερομηνία που διάλεξε δεν είναι τυχαία.
Μέγγενη
Στις 23 Ιούνη γίνεται το δημοψήφισμα στη Βρετανία και τα επιτελεία της ΕΕ θέλουν ηρεμία για να εξασφαλίσουν την ψήφο υπέρ της παραμονής. Αν μέχρι τότε ο Τσίπρας δεν έχει πάρει τα λεφτά, η μέγγενη των εκβιασμών θα σφίξει περισσότερο. Με το βρετανικό δημοψήφισμα να έχει τελειώσει και την προθεσμία πληρωμής του χρέους προς την ΕΚΤ τον Ιούλη να πλησιάζει, η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με το σενάριο που συζητούσε ο Τόμσεν με τη Βελκουλέσκου στα περιβόητα Wikileaks: χρεοκοπία ή ακόμα πιο μεγάλο ξεβράκωμα.
Πίσω από τη χαζοχαρούμενη κυβερνητική προπαγάνδα, λοιπόν, κρύβεται ένας Ιούνης με ατζέντα κρίσης και έξτρα αντεργατικών επιθέσεων. Τίποτα δεν τελείωσε με την ψήφιση των βάρβαρων πολυνομοσχέδιων για το ασφαλιστικό και τον «κόφτη». Όσες ηγεσίες μέσα στα συνδικάτα και στην Αριστερά καλλιεργούν την ηττοπάθεια και προτείνουν «ραντεβού τον Σεπτέμβρη» βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, αποτελεί άμεση προτεραιότητα η στήριξη και η διεύρυνση των απεργιών που κοντράρουν τις επιθέσεις της κυβέρνησης εδώ και τώρα. Οι επαναλαμβανόμενες 48ωρες στα Λιμάνια είναι η καλύτερη απάντηση στο «όλα τα προαπαιτούμενα» του Ρέκλινγκ. Η απεργία την επόμενη Τετάρτη από Νοσοκομεία και Δάσκαλους ταυτόχρονα, δείχνει τι θα έπρεπε να κάνει όλο το Δημόσιο για να αχρηστέψουμε τον «κόφτη». Η κινητοποίηση στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας που συνεδριάζει την επόμενη μέρα αναδεικνύει ένα κορυφαίο ζήτημα: πού θα πάνε τα ακίνητα του Δημοσίου- στο Υπερταμείο και στην κάθε Lamda Development ή στις ανάγκες των προσφύγων και των αστέγων;
Ο Σόιμπλε, η Λαγκάρντ και ο Ρέκλινγκ δεν είναι πανίσχυροι. Αντίθετα, τρέμουν στην ιδέα ότι η έκρηξη των εργατών και της νεολαίας στη Γαλλία μπορεί να απλωθεί σε όλη την ΕΕ. Ο Τσίπρας που κάποτε έλεγε ότι θα αλλάξει τους συσχετισμούς στην Ευρώπη, τώρα που είναι η κατάλληλη στιγμή για ρήξη προτιμάει τη συνεργασία με όλους αυτούς. Η Αριστερά πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ έχει την υποχρέωση και τη δυνατότητα να βγει μπροστά οργανώνοντας αυτόν τον καυτό Ιούνη.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου