Το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση όχι μόνο δεν έβαλε χέρι ούτε σ' έναν από τους πάνω από 400 εφαρμοστικούς νόμους που συνοδεύουν τη δανειακή σύμβαση, αλλά, αντίθετα, ροκανίζει χρόνο και στέλνει όλο και περισσότερο στις ελληνικές καλένδες κάθε υπόσχεσή της προς το λαό, που βεβαίως και αυτές οι υποσχέσεις είναι ψίχουλα, που δεν απαντούν στην κάλυψη των απωλειών της περιόδου της κρίσης και στις ανάγκες του, είναι χαρακτηριστικό της σιδερένιας δέσμευσης που έχει για τον κεντρικό στόχο: Στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου.
Βασικά στοιχεία που καθόρισαν την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης - κατώτερος μισθός, συντάξεις, φόροι, ιδιωτικοποιήσεις - είναι πλέον καθαρό ότι εντάσσονται και στην πολιτική της σημερινής κυβέρνησης. Στόχος και της προηγούμενης και αυτής της συγκυβέρνησης είναι η έξοδος της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση και το πέρασμα στη φάση της ανάκαμψης. Παρόλο που προεκλογικά υποσχόταν ότι αυτό μπορεί να γίνει με φιλολαϊκό τρόπο, πολύ γρήγορα αποδείχτηκε αυτό που καθαρά έλεγε και για το οποίο προειδοποιούσε το ΚΚΕ: Οτι ο λαός, οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν και τα βάρη της κρίσης και της ανάκαμψης. Αποδείχτηκε ότι τα περιθώρια είναι ασφυκτικά, ακόμα και για το ενδεχόμενο αλλαγής τρόπου εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής. Η συγκυβέρνηση διαμαρτύρεται γιατί οι «εταίροι» της δεν «καταλαβαίνουν» ότι χρειάζεται ένα πρόσχημα, έναν καλό λόγο, κάτι που να μπορέσει να παρουσιάσει ως θετικό, προκειμένου να μπορέσει να εξασφαλίσει τη λαϊκή στήριξη στη συνέχιση αυτής της πολιτικής. Και έτσι η προπαγανδιστική απάτη, που ξεκίνησε προεκλογικά, συνεχίζεται. Το κύριο για τους εργαζόμενους παραμένει η πάλη για ανάκτηση των απωλειών και η διεκδίκηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων που η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων επιτρέπει. Πάλη που δεν παίρνει αναμονή.
Πηγή : rizospastis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου