Απόστολος Λυκεσάς - Πηγή : Εφημερίδα Των Συντακτών
Οι εργάτες του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου αναγκάστηκαν να ζητήσουν τη συνδρομή της αστυνομίας για να αποτρέψουν τη μετατροπή των μηχανημάτων σε σκραπ.
Kυνηγημένοι δέκα χρόνια από τη «νομιμότητα», κανείς δεν θα φανταζόταν ότι θα έφτανε η στιγμή να καταφύγουν στη νομιμότητα για να υπερασπίσουν το ελάχιστο βιος τους. Για τους εργάτες της ΒΙΟΜΕ ο λόγος, οι οποίοι αν και μέχρι πρότινος είχαν διαρκώς απέναντί τους την αστυνομία, ακόμη και τα ΜΑΤ, την προηγούμενη εβδομάδα, κατέφυγαν με τον δικηγόρο τους στην αστυνομία ζητώντας να μη μετατραπούν σε σκραπ τα μηχανήματα τα οποία βρίσκονται στον χώρο που αγόρασε επιχειρηματίας από τη Νότια Αφρική.
Το αυτοδιαχειριζόμενο επί έντεκα χρόνια εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ -εξακολουθεί να λειτουργεί και να παράγει τα γνωστά προϊόντα-, έχει περιοριστεί περίπου στο 30% των αρχικών εγκαταστάσεων αφού το υπόλοιπο απέκτησε νέο ιδιοκτήτη, επιχειρηματία ελληνικής καταγωγής από τη Νότια Αφρική. Παρότι όμως τα οικόπεδα της πρώην «Φίλκεραμ» έχουν ιδιοκτήτη μαθαίνουμε από ανακοίνωση των εργαζομένων ότι υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα αφού «επί έντεκα χρόνια φύλακες όλων των κινητών περιουσιακών στοιχείων της εγκαταλελειμμένης ΒΙΟΜΕ, με τη συμβουλή των δικηγόρων μας, κάναμε μια αναγνωριστική αγωγή για να αποδοθούν τα μηχανήματα που ούτως ή άλλως δουλεύαμε επί δέκα χρόνια στο φυλασσόμενο εργοστάσιο, για τις χρωστούμενες απαιτήσεις μας».
Παρότι όμως υπάρχει η αγωγή και αναμένεται η εκδίκασή της ο νέος ιδιοκτήτης των οικοπέδων της «Φίλκεραμ» «φέροντας μεγάλη αλαζονεία και με συνήθειες άλλων καθεστώτων (ενεργεί στη Νότιο Αφρική), ξεκίνησε να ξηλώνει τα καταγεγραμμένα μηχανήματα, δίνοντας εντολή σε εργολάβους scrap, μη σεβόμενος τη δικαστική διαδικασία που επίκειται». Θυμίζουν μάλιστα ότι ο επιχειρηματίας «σε αυτές του τις πράξεις έχει σύμμαχο και την κρατική εξουσία που του δίνει το δικαίωμα αυτό, μιας και όταν ήταν να μας διώξει από τον χώρο, αυτή του παραχώρησε άπειρες αστυνομικές δυνάμεις διαφόρων χρωματικών και ενδυματολογικών επιλόγων (δύο κλούβες ΜΑΤ πράσινους, πολλούς ΟΠΚΕ μαύρους και άπειρους ασφαλίτες με πολιτικά)»(«Εφ.Συν.» 21/9/23, «Συναγερμός για τη ΒΙΟΜΕ»).
Είναι μνημειώδη όσα ακολούθησαν, καθώς, αφού οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ δεν σταμάτησαν με απλές προτροπές τον εργολάβο σκραπ φώναξαν την αστυνομία και έφτασαν μέχρι το αστυνομικό τμήμα Πυλαίας με τον δικηγόρο τους. Οπως διηγούνται «πήγαμε στο Α.Τ. Πυλαίας με σκοπό να καταθέσουμε μήνυση. Ο Α.Υ. προσπάθησε να μας αποτρέψει λέγοντας ότι θέλει να μας προστατεύσει από τυχόν στραβοπατήματα. Τελικά με πολύ κόπο και βάσανα μας πήρε κατάθεση (μην υποσχόμενος τίποτα μιας και την εντολή πρέπει να τη δώσει ο εισαγγελέας). Φυσικά δεν έγινε τίποτα και η απάντηση στον δικηγόρο μας ήταν “δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε και αν βγει το δικαστήριο υπέρ μας είναι υποχρεωμένος να μας αποζημιώσει”. Οσο υποχρεωμένο ήταν και το πρώην αφεντικό μας».
«Σήμερα που μιλάμε και μετά από όλα αυτά» λέει στην «Εφ.Συν.» ο εργάτης της ΒΙΟΜΕ Μάκης Αναγνώστου «φαίνεται ότι τουλάχιστον έχουμε καταφέρει να παγώσουμε τη μετατροπή των μηχανημάτων σε σκραπ», αλλά «παρ’ ότι κάποιοι ισχυρίζονται ότι “δεν είμαστε μπανανία”, μάλλον είμαστε κάτι χειρότερο αφού ο κάθε επενδυτής φέρνει και τους δικούς του νόμους». Διότι, όπως θυμίζουν οι άνθρωποι της ΒΙΟΜΕ, «σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη (σε παρόμοια εργοστάσια) σε Ιταλία και Γαλλία, όταν οι ιδιοκτήτες των μηχανημάτων και των εργοστασίων προσπάθησαν να απομακρύνουν τα μηχανήματα, το κράτος απέτρεψε την ενέργεια λέγοντας πως μπορούν να πάνε το εργοστάσιο όπου θέλουν αλλά όχι τα μηχανήματα, που όπως γνωρίζουμε όλοι είναι αγορασμένα με επενδυτικά κεφάλαια (δανεικά) και ξοφλημένα (αν είναι ξοφλημένα) από τον κόπο των εργαζομένων. Αλλά αυτά συμβαίνουν σε ευρωπαϊκές χώρες!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου