Το Eλπιδοφόρο Συλλαλητήριο Της 28ης Γενάρη Και Τα Αναγκαία Επόμενα Βήματα Στον Αγώνα

Νεολαία Ενάντια στον Καπιταλισμό

Η πορεία μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών της περασμένης Πέμπτης ήταν αρκετά μαζική, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψιν το κλίμα κυβερνητικής και αστυνομικής τρομοκρατίας μέσα στο οποίο αυτή πραγματοποιήθηκε. Στη συγκέντρωση της Αθήνας συμμετείχαν 5 με 6 χιλιάδες άτομα, παρά την κυβερνητική-αστυνομική απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των 100 ατόμων και την απειλή για επιβολή υψηλών προστίμων. Αρκετά μαζική ήταν και η συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της συγκέντρωσης ήταν ότι αυτή τη φορά συμμετείχαν ενωτικά όλες οι δυνάμεις του φοιτητικού και εργατικού κινήματος, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που πρόσκεινται στο ΚΚΕ.

Αυτό το σημαντικό ξέσπασμα ενάντια στην αυταρχικότητα της κυβέρνησης αποτελεί τη συνέχιση των διεργασιών ριζοσπαστικοποίησης που είδαμε με το μαζικό κίνημα μαθητικών καταλήψεων του περασμένου φθινοπώρου (το μεγαλύτερο μαθητικό κίνημα από το 2008) και της μαζικής αντιφασιστικής συγκέντρωσης την ημέρα της καταδίκης της Χρυσής Αυγής στις 7 Οκτωβρίου 2020. Η οργή της νεολαίας είναι «ένα καζάνι που σιγοβράζει» και με την παραμικρή αφορμή είναι έτοιμο να εκραγεί. Αυτή η αφορμή ήρθε με το νομοσχέδιο για την Εκπαίδευση και τη δημιουργία «πανεπιστημιακής αστυνομίας», αλλά και με την αλαζονική απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των 100 ατόμων από 26-31/01.

Η κυβέρνηση με αυτά τα αυταρχικά μέτρα προσπαθεί να συσπειρώσει συντηρητικά στρώματα των μικροαστών και να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία που αναπόφευκτα θα προσπαθήσουν να αντισταθούν στις κυβερνητικές επιθέσεις, χωρίς φυσικά να το πετυχαίνει. Επίσης, αλαζονικά, αισθάνεται ότι δεν έχει αντίπαλο, καθώς η αντιπολίτευση από τις ηγεσίες των εργατικών αριστερών κομμάτων στις πολιτικές της είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Για αυτούς τους λόγους, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αξιοποιεί την πανδημία και το lock-down για να εμποδίσει τις κινητοποιήσεις και να τρομοκρατήσει τους φοιτητές, ενώ παράλληλα θέλει να περάσει και μια σειρά ταξικά, αντιδραστικά μέτρα αποκλείοντας από την τριτοβάθμια εκπαίδευση χιλιάδες νέους που προέρχονται από εργατικές οικογένειες.

Το φοιτητικό κίνημα αποτελώντας το «ευαίσθητο βαρόμετρο» της κοινωνίας, τείνει να εκφράσει πρώτο τις ριζοσπαστικές διαθέσεις που αναπτύσσονται εντός της. Γι’ αυτόν το λόγο η κυβέρνηση σπεύδει να επιτεθεί σε μαθητές και φοιτητές πριν καταφέρουν να δημιουργήσουν ένα μαζικό κίνημα που θα την απειλήσει. Αυτή η επίθεση έχει το αντίθετο αποτέλεσμα «πυροδοτώντας» ένα αρκετά μαζικό κίνημα νεολαίας, που είχε ξεκινήσει να εμφανίζεται δυναμικά από τις αρχές Οκτωβρίου.

Αφότου η κυβέρνηση πήρε την απόφαση να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις για έξι μέρες (ουσιαστικά για να παρεμποδίσει τη διαδήλωση της Πέμπτης), αντιλήφθηκε τη μαζική δυναμική που άρχισε να αναπτύσσεται, και έτσι δεν επιχείρησε να τη διαλύσει με αστυνομική βία και πρόστιμα. Αυτό το γεγονός αποκαλύπτει την αδυναμία της στα μάτια χιλιάδων νέων αγωνιστών που βλέπουν ότι είναι αναγκασμένη να αλλάζει τακτική κάτω από την πίεσή τους, δίνοντάς τους έτσι, περισσότερο διάθεση για να αγωνιστούν.

Η κυβέρνηση τώρα, αντιλαμβανόμενη ότι η αδυναμία της είναι φανερή πλέον, προχώρησε εκδικητικά σε δικογραφίες για παραβίαση της απαγόρευσης που στοχοποιούν φοιτητικούς συλλόγους, συνδικάτα και μεμονωμένα πρόσωπα, όπως ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΕΝ Μιχάλης Γιαννάκος. Αυτό, βέβαια, δε θα ανακόψει το κίνημα, αλλά θα το ισχυροποιήσει.
 

Πώς πρέπει να παλέψουμε

Από εδώ και στο εξής, για να έχει δημοκρατικό συντονισμό και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα το κίνημα, θα πρέπει να πραγματοποιούνται τακτικά γενικές συνελεύσεις φοιτητών με εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους, ώστε όλες οι δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος να τοποθετούνται σε αυτές και να εκλέγουν αντιπροσώπους σε ένα κεντρικό συντονιστικό όργανο ανάλογα με την επιρροή τους στις συνελεύσεις. Αυτό σε συνθήκες πανδημίας θα μπορούσε να γίνει στους προαύλιους χώρους των πανεπιστημίων, κρατώντας αποστάσεις με όλα τα μέσα υγειονομικής προστασίας. Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να γίνει και στο μαθητικό κίνημα. Τα συντονιστικά των φοιτητών και των μαθητών θα πρέπει στη συνέχεια να συνδεθούν με την ΟΛΜΕ και τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ώστε να συντονίσουν τη δράση μαζί τους και με αυτό τον τρόπο να παρακινήσουν στον αγώνα το εργατικό κίνημα πιο γρήγορα.

Ο αγώνας ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης, όπως το πρόσφατο νομοσχέδιο και η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2019, που επιτίθενται στην Εκπαίδευση και τα δημοκρατικά δικαιώματα των φοιτητών, αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης, καθώς τα πανεπιστήμια αποτελούν παραδοσιακά κέντρα ριζοσπαστικοποίησης και μαζικών αγώνων. Αυτή είναι η αιτία που έχει οδηγήσει την παρούσα κυβέρνηση στο να ξεμπερδέψει με τον αγωνιστικό χαρακτήρα των πανεπιστημίων μετατρέποντάς τα σε «φυτώρια» υπάκουων φοιτητών, χωρίς κριτική και πολιτική σκέψη.

Η ενωτική δράση όλων των δυνάμεων του κινήματος που είδαμε την Πέμπτη είναι ελπιδοφόρα και απαραίτητη για να μπορέσει να είναι νικηφόρο ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ. Τα εργατικά κόμματα και τα συνδικάτα θα πρέπει να «πιάσουν το νήμα» από την κοινή δήλωση των ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ25 της 15ης Νοεμβρίου και της ενωτικής συγκέντρωσης της Πέμπτης και να διαμορφώσουν ένα πρόγραμμα πάλης που θα συζητηθεί σε γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και σπουδών και θα κλιμακώνεται αρχικά σε μια 24ωρη γενική απεργία.

Το βασικό πολιτικό σύνθημα πλέον δεν μπορεί να είναι άλλο από το να πέσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. Εξαιτίας της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας αλλά και των αυταρχικών – αστυνομικών μέτρων της κυβέρνησης, όλο και πλατύτερες μάζες της εργατικής τάξης καταλαβαίνουν ότι η αυτή η κυβέρνηση κυβερνά ενδιαφερόμενη μόνο για μια χούφτα μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων και αδιαφορεί για την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου και έχει ήδη αρχίσει να γίνεται λαομίσητη.
 

• Κάτω το αντιδραστικό νομοσχέδιο των Κεραμέως και Χρυσοχοΐδη!
• Όχι στη βάση εισαγωγής για την τριτοβάθμια Εκπαίδευση – Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες.
• Όχι στις διαγραφές φοιτητών και στο ανώτατο όριο φοίτησης στα πανεπιστήμια.
• Όχι στην αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια και τα σχολεία και το σχέδιο της κυβέρνησης για την «πανεπιστημιακή αστυνομία»!
• Επαναφορά του ασύλου σε πανεπιστήμια και σχολεία! Καμία αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου σε αντιδραστική κατεύθυνση με σκοπό την καταστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων στα πανεπιστήμια.
• Γενικές Συνελεύσεις φοιτητών και μαθητών με εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους για το δημοκρατικό συντονισμό του κινήματος.
• Σύνδεση μαθητών και φοιτητών με το εργατικό κίνημα.
• Άμεση ενωτική δράση και ενωτική προετοιμασία μιας γενικής απεργίας από τα εργατικά συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους και τις άλλες μαζικές οργανώσεις της νεολαίας, που θα συνοδεύεται από καταλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια, με σκοπό την πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ.
• Οργανωθείτε στη Νεολαία Ενάντια στον Καπιταλισμό!