ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Φέτος, συμπληρώνονται 70 χρόνια από το Μάη του ΄36, την εξέγερση της εργατιάς της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Ο Μάης του ΄36 υπήρξε για το ελληνικό εργατικό κίνημα ένας από τους τρεις σημαντικούς σταθμούς στην μέχρι τώρα ιστορία του. Οι άλλοι δύο, φυσικά, είναι Η Ελληνική Επανάσταση 1943-49 και η εξέγερση του “Πολυτεχνείου” του΄73. Και στους τρεις αυτούς σταθμούς, έχουμε αμφισβήτηση της αστικής εξουσίας. Ασφαλώς, την περίοδο 1943-49 ήταν πολύ μεγαλύτερη, μαζικότερη και μάλιστα ένοπλη. Υπάρχει επίσης ένα ακόμη κοινό στοιχείο, η προδοτική πολιτική-με τα ίδια γενικά χαρακτηριστικά παρά τις διαφορετικές συνθήκες που επικρατούσαν-του σταλινικού ΚΚΕ: η πολιτική της συνεργασίας των τάξεων. Υπάρχει, όμως, και μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στο Μάη του ΄36, όπως και στο “Πολυτεχνείο” του ΄73, και την περίοδο 1943-49, που κάνει αυτούς τους δύο σταθμούς να ξεχωρίζουν.Στο Μάη του ΄36 η συμβολή των επαναστατών-τροτσκιστών υπήρξε σημαντική, και ως ένα βαθμό αμφισβήτησαν έμπρακτα-όχι μόνο θεωρητικά-την κυριαρχία του σταλινικού ΚΚΕ μέσα στον αγώνα.
Ένα μέρος αυτής της αλήθειας δείχνουν και οι αριθμοί: 2 τροτσκιστές ήταν μέλη της 40μελούς Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής (ένας από κάθε μια από της δυο οργανώσεις ΟΚΔΕ και ΚΔΕΕ), 10 ήταν μέλη των κλαδικών απεργιακών επιτροπών (6 από την ΟΚΔΕ και 4 από την ΚΔΕΕ). Στο “Πολυτεχνείο” του ΄73 η συμβολή της επαναστατικής και άκρας αριστεράς είναι ακόμη μεγαλύτερη όπως και η έμπρακτη αμφισβήτηση των δυο ρεφορμιστικών ΚΚ (ΚΚΕ και ΚΚΕεσ).
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 70 χρόνων από το Μάη του ΄36, οι Εκδόσεις Εργατική Πάλη κυκλοφορούν δύο ντοκουμέντα εκείνης της εποχής. Πρόκειται για την Εργατική Πρωτοπορία εφημερίδα της Οργάνωσης Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (με ηγέτη τον Π. Πουλιόπουλο) και το Εργατικό Μέτωπο εφημερίδα της Κομμουνιστικής Διεθνιστικής Ένωσης Ελλάδας (με ηγέτες τους Α. Στίνα και Γ. Βιτσώρη) που κυκλοφόρησαν αμέσως μετά τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης. Ο αναγνώστης θα έχει-από πρώτο χέρι-πολύτιμα στοιχεία για την συμπεριφορά και τις διαθέσεις της εργατικής τάξης, για την πολιτική και πρακτική των οργανώσεων του εργατικού κινήματος, όπως και των αστικών δυνάμεων και των δυνάμεων καταστολής ( Χωροφυλακής, Στρατού κλπ). Ακόμη, θα μπορέσει να βρει, ιδιαίτερα ο αγωνιστής του εργατικού κινήματος, ένα μέρος των λόγων που επικράτησε λίγο αργότερα (4 Αυγούστου 1936) η δικτατορία Μεταξά, η κτηνωδέστερη από τις πάμπολλες που επιβλήθηκαν στη χώρα μας.
Τα δύο ντοκουμέντα δεν είναι βέβαια ιστορία, αποτελούν μόνο πολύτιμες πηγές. Είναι αλήθεια, ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνεται ο αριθμός των μελετητών και ιστορικών που ασχολείται με αυτή την πλευρά, δηλαδή με τη συμβολή της Αριστερής Αντιπολίτευσης στη συγκρότηση και διαμόρφωση του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, δίνοντας έτσι μια συνολική εικόνα του, που εντελώς αυθαίρετα και καταχρηστικά είχε μονοπωλήσει το σταλινικό ΚΚΕ. Εντελώς ενδεικτικά αναφέρουμε:
Στα δύο ντοκουμέντα υπάρχουν ελάχιστα κενά που σημειώνονται με τελείες και πρόκειται για λέξεις που είχαν σβηστεί. Λέξεις που υπάρχουν μέσα σε παρένθεση είναι των εκδόσεων. Στο υπόλοιπο κείμενο διατηρήθηκε η ορθογραφία και το συντακτικό των πρωτότυπων κειμένων.
Τέλος, οι Εκδόσεις Εργατική Πάλη ευχαριστούν το σ. Φίλιππο Καλογερίδη που έδωσαν το πολύτιμο αρχειακό υλικό.
Εργατική Πάλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου