Γράφει: Φάνης Βρανάς, Νίκος Κοντογιώργης, Ελένη Ανδριοπούλου - Κομμουνιστική Τάση Κέρκυρας
Διαβάστε ένα σύντομο πολιτικό κείμενο που έγραψαν τα μέλη της Κομμουνιστικής Τάσης από την Κέρκυρα με αφορμή την Πανελλαδική Συνάντηση της Τάσης που διεξάγεται το Σαββατοκύριακο 20 και 21 Δεκεμβρίου στην Αθήνα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
μπαίνουμε όπως φαίνεται σε μια νέα προεκλογική περίοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικά εμφανίζεται ως το πρώτο κόμμα, που πιθανόν και να καταφέρει να σχηματίσει μετά τις εκλογές αυτοδύναμη κυβέρνηση. Στα μεγάλα πανηγύρια όμως που αναμφισβήτητα θα ακολουθήσουν μετά από μια πιθανή νίκη του κόμματος της Αριστεράς, καλό θα είναι να κρατάμε μικρό καλάθι. Διότι, πανηγύρια είχαμε ζήσει σαν έλληνες και παλιότερα με τις εκλογικές νίκες τότε του ΠΑΣΟΚ, φτάσαμε όμως σήμερα να αναρωτιόμαστε ως λαός πως μπορέσαμε και φτάσαμε τελικά στη χρεοκοπία. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε τα πράγματα πιο ρεαλιστικά.
Η πλειοψηφική τάση σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, η πλευρά δηλαδή της ηγεσίας, εφησυχάζει τον λαό ότι αποτελεί την μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερα απ΄ όλους με τους δανειστές, μέσα στην ΟΝΕ και την ΕΕ και να πετύχει καλύτερες μέρες για την ελληνική εργατική τάξη. Ταυτόχρονα όμως εφησυχάζει και την αστική τάξη, διαβεβαιώνοντάς την ότι δεν θα πρέπει να φοβάται την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ότι στο τέλος μπορεί να βγει κι αυτή κερδισμένη, εφόσον περάσουμε σε μια περίοδο ανάπτυξης.Μας θυμίζει κάπου τον βαρκάρη που πατά σε δυο βάρκες και στο τέλος, σύμφωνα με τους νόμους της Φυσικής, πνίγεται στα νερά.
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, δεν φαίνεται να λαμβάνεται υπόψη από την ηγεσία. Ίσως πάλι να κρατά κάποια μυστικά πολιτικά όπλα, που για λόγους τακτικής να μην θέλει να τα κάνει φανερά ακόμα.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι δεν μιλά πλέον για κυβέρνηση της Αριστεράς. Πολιτικά ίσως να το έχει ξεπεράσει. Δεν έχει πρόβλημα απ΄ ότι φαίνεται, να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση κεντροαριστεράς και επί της ουσίας, ιδεολογικοπολιτικά βρίσκεται κοντά στον χώρο της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.
Βλέπετε, ο κόσμος αλλάζει.
Στην Αριστερή Πλατφόρμα φαίνεται να γίνεται μια σοβαρή ιδεολογικοπολιτική δουλειά, ειδικότερα στο χώρο του “ΜΑ.ΧΩ.ΜΕ”.
Δυστυχώς όμως το αποτέλεσμα της δουλειάς αυτής μένει μεταξύ μερικών Αριστερών διανοουμένων που συμμετέχουν σε αυτές τις συζητήσεις. Τα στελέχη της Α.Π. δεν μεταφέρουν στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ τις επεξεργασμένες πολιτικές θέσεις μιας σύγχρονης μαρξιστικής θεωρίας, όπως έχουν το καθήκον να κάνουν.
Δημόσια πλέον, δεν υποστηρίζουν τις διαφορετικές πολιτικές θέσεις που έχουν από αυτές της πλειοψηφίας. Ακόμη, μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές τα στελέχη της Α.Π. εναρμονίζονται όλο και περισσότερο με τις θέσεις της πλειοψηφίας, όσο ο Σύριζα πλησιάζει κοντά στο να γίνει κυβέρνηση.
Θεωρούμε ότι η Α.Π. πολιτικά κάπου έχει εγκλωβιστεί. Προκαλούνται λοιπόν πολλά ερωτηματικά σχετικά με την στάση που θα κρατήσουν τα στελέχη της σε μια αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όταν εκεί θα μοιράζονται θέσεις σε υπουργεία και διάφορους κρατικούς οργανισμούς κλπ.
Μια τέτοια πιθανά μελλοντική κυβέρνηση, γενικώς αποτελεί ένα μεγάλο πολιτικό ερωτηματικό. Δικαιολογημένα κανείς μπορεί να δώσει μία ψήφο ανοχής σε μια τέτοια κυβέρνηση και πολύ δυσκολότερα μία ψήφο εμπιστοσύνης.
Μέσα σε αυτό το πολιτικό εσωκομματικό κλίμα, η Κομμουνιστική Τάση με τις λιγοστές προς το παρόν δυνάμεις που διαθέτει παλεύει με απόλυτη πολιτική αξιοπρέπεια να υποστηρίξει τις θέσεις μιας σύγχρονης επαναστατικής μαρξιστικής πολιτικής θεωρίας, επεξεργασμένης με τη συμβολή της παγκόσμιας πολιτικής εμπειρίας και δράσης της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης. Αλλά και από την πολιτική εμπειρία που έχει αποκομίσει και η ίδια, με την δράση της στην Ελλάδα.
Οι σύντροφοι από όλη την Ελλάδα, νιώθουμε υπερήφανοι που προσπαθούμε να διατηρήσουμε βιώσιμη την εφημερίδα μας, την «Επανάσταση», που μέχρι αυτή τη στιγμή στερείται την οποιαδήποτε οικονομική στήριξη από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι γνήσιες κομμουνιστικές ιδέες έχουν πολιτικό μέλλον, διότι οι ρεφορμιστές ηγέτες των αριστερών ευρωπαϊκών κομμάτων θα αποτύχουν. Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση θα γεννήσει στο προσεχές μέλλον ένα νέο προλεταριάτο στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Στην Ελλάδα οι πολιτικές εξελίξεις σίγουρα θα είναι πιο γρήγορες και ενδεικτικές για αυτό που θα ακολουθήσει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η ΚΤ λογικά θα πρέπει να κερδίσει έδαφος στον ΣΥΡΙΖΑ, ταυτόχρονα όμως πρέπει όλοι εμείς να επιδιώκουμε μια ενωτική πολιτική και με τους υπόλοιπους έλληνες κομμουνιστές που βρίσκονται εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν εννοούμε βέβαια τις ηγεσίες των κομμάτων οι οποίες ακολουθούν μονίμως μια διχαστική πρακτική. Έχουμε πολλά τέτοια ιστορικά παραδείγματα δυστυχώς.
Εννοούμε όμως, ένα συνεχή, υπομονετικό πολιτικό διάλογο με τον κόσμο της βάσης, με τον απλό προλετάριο, την νεολαία, στους χώρους δουλειάς, στις κοινωνικές μας συναναστροφές, στα Συνδικάτα, στα Κινήματα, παντού. Έτσι στο προσεχές μέλλον έχουμε βάσιμες ελπίδες να πιστεύουμε ότι μπορεί να δημιουργηθεί μια σύγχρονη, μαζική Αντικαπιταλιστική Αριστερά, έχοντας πάντα ως επιστημονική βάση της τον Μαρξισμό και με την αποφασιστική συμβολή της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης.
Πάνω σε αυτόν τον στόχο έχουμε να δουλέψουμε το επόμενο διάστημα. Η περιβαλλοντολογική κρίση που απειλεί τον πλανήτη αλλά και η ίδια η όξυνση της σύγχρονης ταξικής πάλης, μπορεί -και ευελπιστούμε- να αποτελέσουν την αιτία που το καπιταλιστικό σύστημα θα παραγκωνιστεί από την ίδια την ιστορία ως ένα ιστορικό απόβλητο. Οι ιδέες του μαρξισμού είναι ξανά επίκαιρες και η αλλαγή σε μια σοσιαλιστική κοινωνία είναι πλέον αναγκαία. Αν αποτύχουμε, θα ζήσουμε μια κατάσταση χάους και πιθανότατα θα μπούμε σε έναν νέο, “high tech” μεσαίωνα. Γι’ αυτό και οφείλουμε να δώσουμε αυτή τη μάχη σε όλα τα επίπεδα και με όλες μας τις δυνάμεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου