Η μαζική οργή ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων και η αποφασιστικότητα για την ανατροπή τους πήρε εκρηκτικές διαστάσεις τη βδομάδα που πέρασε.
Ήταν μια βδομάδα που ξεκίνησε με τα συλλαλητήρια στο πλευρό της Παλαιστίνης και της Λιβανέζικης αντίστασης, την ώρα που ο Μητσοτάκης κρατούσε και κρατάει πιστά τα μετόπισθεν της Ισραηλινής θηριωδίας. Και έφτασε το Σάββατο στο συγκλονιστικό συλλαλητήριο που απαίτησε και απαιτεί την τιμωρία των δολοφόνων του Μοχάμεντ Καμράν στο αστυνομικό τμήμα του Άγιου Παντελεήμονα.
Μια γειτονιά όπου ζουν χιλιάδες μετανάστες και μετανάστριες δίπλα στο κέντρο της Αθήνας, μια γειτονιά που έχει ζήσει στο πετσί της τη ρατσιστική βία και την τρομοκρατική μανία των μπάτσων και των νεοναζί φίλων τους, βγήκε στα μπαλκόνια και στα πεζοδρόμια να χειροκροτήσει τους διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους της. Ήταν σκηνές που θύμισαν το καλοκαίρι του 2012, τότε που η Πακιστανική Κοινότητα και η ΚΕΕΡΦΑ απάντησαν μαζικά στα ρατσιστικά πογκρόμ του Σαμαρά και του Δένδια, ανοίγοντας το δρόμο για την ανατροπή τους.
Ανάμεσα στα αντιπολεμικά και τα αντιρατσιστικά συλλαλητήρια, ήρθε η φοβερή συναυλία για τους νεκρούς των Τεμπών να αποδείξει πόσο μαζική είναι η διάθεση να τελειώνουμε με την κυβέρνηση που σκοτώνει με τις ιδιωτικοποιήσεις όπως και με τον ρατσισμό και τον πόλεμο. Οι χιλιάδες που γέμισαν το Καλλιμάρμαρο αγκάλιασαν ολόψυχα τους στίχους του Φοίβου Δεληβοριά που μιλούσαν για το κέρδος που σκοτώνει αλλά και για τη Νέμεση που έρχεται.
Δύναμη
Έξω από το στάδιο, οι απεργοί της Wolt και της efood έδειξαν όχι μόνο τη συμπαράστασή τους, αλλά και το δρόμο για την κλιμάκωση του αγώνα. Και το ίδιο έκαναν στον Άγιο Παντελεήμονα την επόμενη μέρα, επιβεβαιώνοντας ότι οι απεργοί είναι η φωνή και η δύναμη των νεκρών μας.
Με αυτή την ορμή προχωράμε στην απεργιακή κλιμάκωση. Οι Ήρωες της Υγείας ανοίγουν, όπως έχουν κάνει τόσες φορές, το χορό με την πανυγειονομική απεργία της Πέμπτης 17 Οκτώβρη. Και έρχονται απεργιακά οι Εκπαιδευτικοί, οι Ναυτικοί, οι Ντελιβεράδες ξανά, οι Πυροσβέστες, οι Οικοδόμοι.
Αυτό το απεργιακό κύμα είναι ο τρόμος της κυβέρνησης του Μητσοτάκη που υποκρίνεται ότι έχουμε αφήσει πίσω μας την εποχή των Μνημονίων και των μαζικών κινητοποιήσεων που τη σημάδεψαν. Σήμερα, όχι μόνο συνεχίζεται η μνημονιακή οικονομική λεηλασία που σπέρνει τη φτώχεια, αλλά ταυτόχρονα συνδυάζεται με τη φρίκη της Γενοκτονίας στην Παλαιστίνη και της ακροδεξιάς απειλής σε Ευρώπη και Αμερική. Οι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας τρέμουν το ξεχείλισμα της οργής για τα εγκλήματά τους και λυσσάνε για να το σταματήσουν με αιχμή τους Γεωργιάδηδες.
Κι όμως, το ξέσπασμα έχει ξεκινήσει. Δεν είναι πια μια βουβή «κοινωνική αντιπολίτευση», όσο κι αν η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση βρίσκεται σε παράλυση. Στο ΠΑΣΟΚ, οι εσωκομματικές εκλογικές διαδικασίες επιβεβαίωσαν τη στασιμότητα των ισορροπιών ανάμεσα στους κραυγαλέους κράχτες των συνεργασιών με τη Νέα Δημοκρατία και τους χλιαρούς νοσταλγούς της «κεντροαριστεράς». Στον ΣΥΡΙΖΑ, όλες οι κατακερματισμένες πτέρυγες πληρώνουν το τίμημα της «βίαιης ωρίμανσης» προς τα δεξιά την ώρα που ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους ενάντια στα εγκλήματα του Μητσοτάκη.
Να γιατί, δίπλα στην απεργιακή κλιμάκωση, πρέπει να οργανώνουμε την Αριστερά της Ανατροπής. Ελάτε να κάνουμε αυτόν τον αγώνα μαζί. Οι συζητήσεις που οργανώνει το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα για το Μέλλον της Αριστεράς στις 10 Νοέμβρη είναι μια καλή αφετηρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου