▸Ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης των Περονιστών εκτιμά κυρίως την εκλογή του αντιδραστικού Μιλέι στην προεδρία της Αργεντινής, το Partido Obrero (Εργατικό Κόμμα), ένα κόμμα της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς στην πρώτη του ανακοίνωση για το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών.
Το Partido Obrero, που συμμετέχει στην αριστερή αντικαπιταλιστική συμμαχία FIT-U, υπογραμμίζει πως για την “υπεράσπιση των πιο στοιχειωδών αιτημάτων απαιτούνται διαβουλεύσεις με συνελεύσεις σε όλους τους χώρους εργασίας και σπουδών, για να ενωθούν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι μαζί με όλο το λαό για να αντιμετωπίσουν αυτή την αντιδραστική και αντεργατική κυβέρνηση”.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Partido Obrero έχει ως εξής:
Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τη νίκη του Μιλέι, η οποία οδήγησε τον λαό σε μια μη βιώσιμη κατάσταση κρίσης. Ο μεγάλος χαμένος είναι ο Περονισμός, ο οποίος κυβέρνησε για λογαριασμό του ΔΝΤ, επιδεινώνοντας τη φτώχεια και την ανέχεια και αναδιανέμοντας τον κοινωνικό πλούτο με αρνητικό τρόπο. Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι καταστροφικό: η κυβέρνηση χάνει σε όλη τη χώρα, με εξαίρεση τη Φορμόζα, το Σαντιάγο ντελ Εστέρο και την επαρχία του Μπουένος Άιρες- στην τελευταία, το μεγάλο στοίχημα του Σέρχιο Μάσα [απερχόμενος υπουργός Οικονομικών}, το αποτέλεσμα είναι πρακτικά ισοπαλία. Αυτό το αποτέλεσμα υπέρ ενός αυτοσχέδιου υποψηφίου, με τον επιβαρυντικό παράγοντα της ενσωμάτωσης του Μακρισμού [ο Μάκρι ηταν ο προηγούμενος δεξιός προέδρος την περίοδο 2016-2020] – ενός άλλου κόμματος υπεύθυνου για την κοινωνική κατάρρευση – δεν μπορεί να εξηγηθεί έξω από την καταστροφή που έφερε ο Περονισμός στην εξουσία. Μια κυβέρνηση που, με προοδευτικό λόγο, ώθησε τη φτώχεια πάνω από το 40% στη βάση μέτρων λιτότητας, πληθωρισμού και συμφωνιών με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ο εκλογικός θρίαμβος του Μιλέι δεν του δίνει αυτόματα τους πολιτικούς πόρους για να εφαρμόσει το λυσσαλέο αντεργατικό και κατασταλτικό του πρόγραμμα. Η προώθηση της εργασιακής μεταρρύθμισης, η ιδιωτικοποίηση της υγείας και της εκπαίδευσης εγείρουν το ζήτημα μιας ισχυρής λαϊκής αντίδρασης. Η συγκυβέρνηση με το PRO [κόμμα της δεξιάς που στήριξε τον Μιλέι στον β’ γύρο] θα πρέπει να διευθετήσει σημαντικές συγκρούσεις σχετικά με το οικονομικό πρόγραμμα. Έχει ήδη κάνει βήματα προς την κατεύθυνση συμφωνιών με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αλλά αυτό είναι εκρηκτικό για τη βάση του εργατικού κινήματος. Ο Μιλέι δεν έχει δικούς του κυβερνήτες ή δημάρχους, ούτε έχει τη δική του έδρα στο Κογκρέσο για να προωθήσει την ατζέντα του, οπότε θα καταφύγει σε έναν συνδυασμό κοινοβουλευτικών συμφώνων, διαταγμάτων και, όπως προέβλεψε, τελικά δημοψηφισμάτων. Ο Μιλέι θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον πολιτικό κατακερματισμό των κομμάτων του σημερινού καθεστώτος.
Για τους εργαζόμενους, μια μεγάλη πρόκληση βρίσκεται μπροστά μας. Αντιμέτωποι με μια δεξιά κυβέρνηση, η οποία, όπως έχει ήδη συμβεί με τον Μάκρι, θα έχει τη συνεργασία του Περονισμού.
Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μάκρι, ο Περονισμός ψήφισε περισσότερους από 100 νόμους στο Κογκρέσο. Η ομιλία του Μάσα που αναγνώρισε το εκλογικό αποτέλεσμα κατέστησε ήδη σαφή αυτή την πολιτική συνεργασία. Για να τον αντιμετωπίσουμε, θα πρέπει να ενώσουμε τους εργαζόμενους και να σφυρηλατήσουμε μια πραγματική ανεξάρτητη εναλλακτική λύση. Και, βασικά, να ξεπεραστεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της οποίας η πολιτική της παράδοσης απέναντι στη συνεχιζόμενη προσαρμογή συνέβαλε στη νίκη του «ελευθεριακού φασισμού».
Η κατάρρευση του περονισμού, που παραδίδει τη χώρα στην ακροδεξιά, απαιτεί μια πολιτική δράση της αριστεράς για να την ξεπεράσει. Ακριβώς, η πολιτική του Partido Obrero, σε όλη την εκλογική διαδικασία, από τις εκλογές μέχρι την κάλπη, ήταν στην υπηρεσία της προώθησης της παρέμβασης της εργατικής τάξης και του συνόλου των εκμεταλλευόμενων στην κρίση.
Η κατάρρευση του περονισμού, που παραδίδει τη χώρα στην ακροδεξιά, απαιτεί μια πολιτική δράση της αριστεράς για να την ξεπεράσει. Ακριβώς, η πολιτική του Partido Obrero, σε όλη την εκλογική διαδικασία, από τις εκλογές μέχρι την κάλπη, ήταν στην υπηρεσία της προώθησης της παρέμβασης της εργατικής τάξης και του συνόλου των εκμεταλλευόμενων στην κρίση.
Η μετάβαση που ανοίγεται μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου έχει σπασμωδικά χαρακτηριστικά, σε ένα πλαίσιο βαθιάς οικονομικής χρεοκοπίας, στα πρόθυρα υπερπληθωρισμού, με αρνητικά αποθεματικά και το τραπεζικό σύστημα βαριά εκτεθειμένο σε ένα αφερέγγυο δημόσιο χρέος και, φυσικά, σε μια μεγάλη υποτίμηση, ακόμη και αν ο Μιλέι αναβάλει την πρότασή του για δολαριοποίηση.
Η διαφωνία για το ποιος θα αναλάβει από εδώ και πέρα την κυβέρνηση, μεταξύ του Μιλέι και του παραιτηθέντος Μάσα, είναι μια διαφωνία για το ποιος θα πληρώσει το πολιτικό κόστος της τεράστιας υποτίμησης που έρχεται. Εν τω μεταξύ, η κατεύθυνση που ήδη δημιουργείται εγκυμονεί την κονιορτοποίηση των μισθών και των συντάξεων, που έχουν ήδη πληγεί σκληρά, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ληφθούν επείγοντα μέτρα για την υπεράσπιση των λαϊκών εισοδημάτων σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπερπληθωρισμό.
Ενθαρρύνουμε την ευρύτερη διαβούλευση στο εργατικό κίνημα των εργαζομένων και των ανέργων και σε όλες τις λαϊκές οργανώσεις για να αντιμετωπίσουμε μια ατζέντα που έχει επιβεβαιωθεί ακόμα και από την πρεσβεία των ΗΠΑ, ακόμα και όταν τα αποτελέσματα δεν είναι γνωστά. Με αυτή την έννοια, προωθούμε την ολομέλεια των οργανώσεων των Πικετέρος στις 23 Νοέμβρη, η οποία θα συζητήσει πώς θα υπερασπιστούμε τα αιτήματα των ανέργων. Και την κινητοποίηση του γυναικείου κινήματος στις 25 Νοεμβρίου, ενάντια σε μια κυβέρνηση που σκοπεύει να ρευστοποιήσει το δικαίωμα στην άμβλωση. Είναι ξεκάθαρο ότι η υπεράσπιση των πιο στοιχειωδών αιτημάτων απαιτεί διαβουλεύσεις με συνελεύσεις σε όλους τους χώρους εργασίας και σπουδών, για να ενωθούν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι μαζί με όλο το λαό για να αντιμετωπίσουν αυτή την αντιδραστική και αντεργατική κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου