2. Οικονομικά, έρχεται τεράστια πίεση για να επιστρέψει ο ελληνικός προϋπολογισμός σε πρωτογενή πλεονάσματα. Το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είχε γίνει βιώσιμο ούτε πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας. Οι δαπάνες για τη στήριξη των επιχειρήσεων σε όλο το διάστημα της τελευταίας διετίας το εκτίναξαν. Πίσω από τις διακηρύξεις περί στήριξης από την ΕΕ και την ΕΚΤ, η κυβέρνηση έχει αρχίσει ήδη τις περικοπές με πιο προφανές θύμα τις δαπάνες της Υγείας. Αλλά αυτά που έγιναν ωχριούν μπροστά στην πίεση για περικοπές που έρχεται μετά τη στροφή προς την πολιτική της ανόδου των επιτοκίων.
3. Υγειονομικά, η στήριξη από ισχυρά δημόσια συστήματα παροχής υπηρεσιών εμβολιασμού, περίθαλψης, πρόνοιας και υγείας παραμένει ένα αναγκαίο ζητούμενο το οποίο υπονομεύεται. Η επιλογή των κυβερνήσεων να ρίξουν δισεκατομμύρια στις πολυεθνικές της φαρμακοβιομηχανίας αλλά να στερήσουν τα συστήματα Υγείας από δαπάνες και προσωπικό έγινε αυτογκόλ. Στην ελληνική περίπτωση, αυτό φάνηκε δραματικά. Ακόμα και ο Τσιόδρας συμβούλευε την κυβέρνηση ότι χωρίς αύξηση και στελέχωση των ΜΕΘ έρχεται κλιμάκωση των θανάτων, αλλά η πολιτική των περικοπών επέβαλε την μείωση των δαπανών για την Υγεία.
4. Το γεγονός ότι αυτός ο φαύλος κύκλος τροφοδοτείται από το ίδιο το σύστημα υπογραμμίζεται από τις εξελίξεις στον τομέα της περιβαλλοντικής πολιτικής. Μέχρι τη Σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα στην Γλασκώβη το Νοέμβρη, αφθονούσαν οι διακηρύξεις περί γρήγορης μείωσης των χρήσης ορυκτών καυσίμων και αντίστοιχης ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Η συνέχεια είναι στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση. Η καταπολέμηση του πληθωρισμού, λένε οι κυβερνήσεις, απαιτεί αξιοποίηση κάθε πηγής ενέργειας, εξασφάλιση περισσότερου «φυσικού» (πιο σωστά ορυκτού) αέριου, πετρέλαιου, ακόμη και κάρβουνου.
5. Η εποχή όπου οι ΗΠΑ μπορούσαν να θεωρούνται παγκόσμιος πλανητάρχης-χωροφύλακας έχει τελειώσει. Η ήττα στο Αφγανιστάν ήρθε να υπογραμμίσει αυτή την πραγματικότητα. Στην περίπτωση της ΕΕ, τα διευθυντήρια καταγγέλλουν τη Ρωσία ότι παίζει παιχνίδια με την παροχή «φυσικού» αέριου και ευθύνεται για την άνοδο της τιμής. Θέλουν να εμφανίζουν ότι τα γεωπολιτικά παιχνίδια για τον έλεγχο της Ουκρανίας γίνονται για χάρη των ευρωπαίων …καταναλωτών. Η αλήθεια είναι ότι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων του Πούτιν με τον Μπάιντεν και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν κρίνονται οι λογαριασμοί θέρμανσης αλλά οι θέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων στην παγκόσμια σκακιέρα. Στη Μέση Ανατολή, το κουβάρι των ανταγωνισμών είναι πιο ανεξέλεγκτο από κάθε φορά. Ο Ερντογάν προσπαθεί να αναθερμάνει τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση. Οι ΗΠΑ ανταποκρίνονται ακυρώνοντας τον αγωγό Eastmed. Η ελληνική εμπλοκή σε αυτή τη δίνη μεταφράζεται σε περισσότερες βάσεις για τις ΗΠΑ, αλλά και μεγαλύτερες δαπάνες τόσο για μαχητικά αεροπλάνα όσο και για φρεγάτες, μέσα σε συνθήκες σκλήρυνσης της λιτότητας. Η κοινή διακήρυξη της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Τάσης όπου ανήκει το ΣΕΚ ξεκαθαρίζει ότι δεν υποστηρίζουμε την επέκταση του ΝΑΤΟ αλλά τη διάλυσή του.
6. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει να διαχειριστεί όλα αυτά τα προβλήματα που οξύνονται αντικειμενικά από την κρίση του συστήματος και σπρώχνουν σε πιο άγριες αντεργατικές επιθέσεις, την ίδια ώρα που αντιμετωπίζει μια εντεινόμενη ριζοσπαστικοποίηση της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Η χρονιά που πέρασε σημαδεύτηκε από αυτή τη ριζοσπαστικοποίηση. Η χρονιά ξεκίνησε με το ξέσπασμα του ελληνικού #metoo που κορυφώθηκε με μια δυνατή απεργιακή 8 Μάρτη και φτάνει να στέλνει στη φυλακή σελέμπριτι (εκ)βιαστές. Η νεολαία ανάγκασε τον Χρυσοχοΐδη και την Κεραμέως να αναβάλουν την πανεπιστημιακή αστυνομία, ο Χρυσοχοΐδης πήγε σπίτι του. Ο νόμος Χατζηδάκη για τα συνδικάτα προκάλεσε τη μεγαλύτερη πανεργατική απεργία και στάθηκε αδύνατο να σταματήσει τις απεργιακές νίκες στην COSCO και στην efood. Οι απεργίες των εργατών της Υγείας κρατάνε όρθια τα δημόσια νοσοκομεία. Το συντονισμένο κατέβασμα από Καβάλα και ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα δείχνει τις μάχες που ανοίγονται. Οι απόπειρες των φασιστών να ανασυνταχτούν και να οργανώσουν επιθέσεις, συνάντησαν άμεση απάντηση από το αντιφασιστικό κίνημα, ενώ πρόσφυγες και μετανάστες βγήκαν στους δρόμους ξανά και ξανά ενάντια στον κυβερνητικό ρατσισμό.
7. Οι συστηματικές προσπάθειες των ΜΜΕ να κρατήσουν τον Μητσοτάκη στο απυρόβλητο απέτυχαν. Τώρα πια βρίσκεται στο σημείο να διαγράφει διαρκώς στελέχη (Μπογδάνος, Δούκας, Κύρτσος) για να κρατάει τη συνοχή της ΝΔ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχθηκε στην ηγεσία της ισορροπώντας ανάμεσα στις πτέρυγές της και στα κομμάτια και θρύψαλα που βγήκαν από τη μεγάλη πολιτική κρίση του 2012. Ποτέ δεν ήταν ο «πανίσχυρος Μωυσής» που ζωγράφιζαν οι αυλοκόλακες του Μαξίμου. Με τη σημερινή πολιτική κρίση τα ρήγματα ενεργοποιούνται ξανά.
8. Η σημασία αυτών των εξελίξεων για τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος από τη σκοπιά των καπιταλιστών γίνεται πιο έντονη πηγαίνοντας για τις εκλογές. Ό,τι και να μαγειρεύουν οι εταιρίες δημοσκοπήσεων, η Νέα Δημοκρατία δεν βγάζει αυτοδυναμία, ακόμα και χωρίς την απλή αναλογική. Οι θεωρίες ότι έκλεισε η παρένθεση της πολιτικής αστάθειας της μνημονιακής περιόδου, με την ανάδειξη ενός νέου δικομματισμού ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του δίδυμου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε εναλλασσόμενο μέχρι το 2011, ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα το θέμα είναι αν μπορούν να σχηματιστούν συμμαχικές κυβερνήσεις και πόσο σταθερές θα είναι για να διαχειριστούν μια νέα κρίση χρέους απέναντι σε μια αγριεμένη εργατική τάξη.
9. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατοπιστεί δραματικά προς τα δεξιά. Προγραμματικά, ο βερμπαλισμός κατά του νεοφιλελευθερισμού δεν μεταφράζεται σε κανένα αντικαπιταλιστικό μέτρο. Γενικολογίες κατά του ρατσισμού, αλλά στήριξη για τον φράχτη στον Έβρο και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πλήρης ευθυγράμμιση και για την ΑΟΖ και για τον άξονα με το Ισραήλ και για τις «αμυντικές» δαπάνες ενώ τρέχει η νέα θηριώδης «αγορά του αιώνα» με Ραφάλ και φρεγάτες. Κινηματικά, ο Τσίπρας έχει κατεβάσει τα ρολά και έχει δέσει ό,τι είχε απομείνει από αριστερή πτέρυγα στο άρμα της ηγεσίας του. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία γι’ αυτό. Στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, αν κάτι αποδείχθηκε, είναι ότι η κρίση του συστήματος είναι πολύ πιο βαθιά και πολύπλευρη και απαιτεί λύσεις πιο ριζικές- όχι πιο νερωμένες. Το 2015 και σε όλα τα χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ότι ο συμβιβασμός με τους εκβιασμούς των δανειστών δεν φέρνει ούτε ανάπτυξη ούτε κοινωνική δικαιοσύνη. Η λεγόμενη μεσαία τάξη δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας της ταξικής πάλης, ούτε καν εκλογικά. Λέγεται μεσαία επειδή είναι στριμωγμένη ανάμεσα στις δυο βασικές τάξεις του σημερινού συστήματος. Ο ένας πόλος του βασικού δίπολου, η άρχουσα τάξη του καπιταλισμού βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Είναι ευκαιρία για τον άλλο πόλο, την εργατική τάξη, να προχωρήσει επιθετικά και να σαρώσει τους συσχετισμούς.
10. Το ΚΚΕ που θέλει να εμφανίζεται ως αριστερή αντιπολίτευση δεν ασκεί πίεση από τα αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ. Εν μέρει αυτό είναι κληρονομιά της σεχταριστικής παράδοσής του. Αλλά δεν πρόκειται μόνο για σεχταρισμό. Δίπλα σε αυτό, υπάρχει η υποτίμηση για τη δυναμική της εργατικής τάξης. Η καραμέλα ότι «ο κόσμος δεν τραβάει» έχει διαψευστεί τρανταχτά, αλλά για τους ρεφορμιστές όλων των αποχρώσεων οι συσχετισμοί παραμένουν «αρνητικοί» μέχρι να φανεί κάποια κοινοβουλευτική εναλλακτική.
11. Για όλους αυτούς τους λόγους, διαμορφώνεται ένα μεγάλο ακροατήριο για την επαναστατική αριστερά και το ΣΕΚ. Υπάρχει μαζικά κόσμος που θέλει να παλέψει σε όλα τα μέτωπα και σε όλους τους χώρους και ανταποκρίνεται όταν βλέπει μια ευκαιρία για να δώσει τη μάχη του. Το μεγάλο ζήτημα είναι κατά πόσο υπάρχουν δυνάμεις που να του προσφέρουν τέτοιες ευκαιρίες με τις πρωτοβουλίες τους και να τον στηρίζουν όταν μπαίνει σε δράση, παλεύοντας ενωτικά μεν αλλά και ξεκαθαρίζοντας την προοπτική που ανοίγεται. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πρωτοστατεί σε τέτοιες προσπάθειες.
12. Το ΣΕΚ έχει μεγάλη παράδοση στην αντιμετώπιση τέτοιων προκλήσεων. Θυμηθήκαμε με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων το ρόλο που έχουμε παίξει σε όλα τα κύματα ριζοσπαστικοποίησης: και στο Πολυτεχνείο και τη Μεταπολίτευση, και στην ανατροπή του προηγούμενου Μητσοτάκη, και στα κινήματα της Γένοβας και της 15 Φλεβάρη 2003, και στον αντικαπιταλισμό κόντρα στα μνημόνια. Είναι ώρα να αξιοποιήσουμε αυτή την παράδοση για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις. Μπαίνουμε μπροστά στις μάχες ενάντια στις επιθέσεις της Νέας Δημοκρατίας και τραβάμε όλη την Αριστερά στη σύγκρουση σε όλα τα μέτωπα, παλεύοντας για μια δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά που προβάλλει εργατική εναλλακτική στα αδιέξοδα του καπιταλισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου