Ακρίβεια - Λαϊκός Εφιάλτης : Μόνη Λύση Ο Μαζικός Αγώνας Με Τις Αναγκαίες Διεκδικήσεις / ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» – www.marxismos.com

Αναλυτική πολιτική δήλωση για την εφιαλτική ακρίβεια και θέσεις για τις αναγκαίες αγωνιστικές διεκδικήσεις με σκοπό την αποφασιστική καταπολέμησή της.

 

Τις τελευταίες μέρες, το διογκούμενο κύμα ακρίβειας σε βασικά καταναλωτικά αγαθά έχει γίνει ένας καθημερινός εφιάλτης για τη ζωή της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στη χώρα.

Στο πλαίσιο αυτού του κύματος, σε σύγκριση με τις αρχές του 2021, η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος για τα νοικοκυριά έχει πενταπλασιαστεί, εκείνη του φυσικού αερίου έχει φτάσει να είναι ακόμα και 8 φορές μεγαλύτερη στο ίδιο διάστημα, ενώ η τιμή της βενζίνης αυξήθηκε σχεδόν κατά 50%.

Η εκτόξευση των τιμών της ενέργειας έχει πυροδοτήσει μεγάλες αυξήσεις τιμών στις μεταφορές και στα τρόφιμα, όπου οι ανατιμήσεις ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, φτάνοντας το 20%-30% το τελευταίο τρίμηνο, αλλά και μια αξιοσημείωτη άνοδο των τιμών στα οικοδομικά υλικά τον τελευταίο χρόνο, με άμεση αντανάκλαση στην αύξηση του κόστους ανακαίνισης των κατοικιών κατά 70%.

Αυτός ο εφιάλτης ακρίβειας αποτελεί την εγχώρια έκφραση ενός διεθνούς κύματος πληθωρισμού που έχει αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια οικονομία και πλήττει την εύθραυστη ανάκαμψή της μετά την κατάρρευση που υπέστη κατά την πρώτη χρονιά της πανδημίας. Έτσι, ενώ τον Γενάρη ο πληθωρισμός στην Ελλάδα ανήλθε στο 5%, σε ετήσια βάση, στην Ευρωζώνη βρέθηκε το 5,5% ενώ στις ΗΠΑ έφτασε στο 7%, στο υψηλότερο επίπεδο από τη δεκαετία του 1970.
 

Κερδοσκοπία και αναρχία της αγοράς

Όπως έχουμε εξηγήσει σε πρόσφατη ανάλυσή μας οι βασικές αιτίες για το διεθνές κύμα πληθωρισμού είναι από τη μία πλευρά η αχαλίνωτη καπιταλιστική κερδοσκοπία, η οποία ευνοήθηκε από την απότομη αύξηση της ζήτησης μετά τα σκληρά λοκντάουν και από την διοχέτευση μεγάλης ποσότητας χρήματος κύρια προς τις μεγάλες επιχειρήσει από τις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες, και από την άλλη η εκδήλωση με αφορμή την πανδημία, στρεβλώσεων και εμποδίων που γεννιούνται απευθείας από την αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής και αγοράς.

Πιο συγκεκριμένα, πίσω από την εκτόξευση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος βρίσκεται το όργιο κερδοσκοπίας που συντελείται στην χρηματιστηριακή αγορά δικαιωμάτων εκπομπών CO2, το οποίο έχει οδηγήσει σε αύξηση της τιμής τους κατά 150% από τις αρχές του προηγούμενου χρόνου, αλλά και η μεγάλη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου, που με τη σειρά της οφείλεται κυρίως στα κερδοσκοπικά παιχνίδια μείωσης των ροών προς την Ευρώπη από τα ρωσικά καπιταλιστικά ενεργειακά συμφέροντα ή και αναπροσανατολισμού των ροών με κερδοσκοπικά κριτήρια από τη Γερμανία, σύμφωνα με όσα καταγγέλλει επίσημα η Ρωσία.

Επιπλέον, καθοριστικό ρόλο στην εκρηκτική αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου διαδραματίζει η αγορά τεράστιων ποσοτήτων από τις μεγάλες κινεζικές εταιρείες στο πλαίσιο της στροφής της Κίνας στο φυσικό αέριo, πίσω από την οποία κρύβεται ένα μεγάλο πεδίο κερδοφορίας για μεγάλες ενεργειακές εταιρείες όπως η BP που έχει γίνει πλέον σε σημαντικό βαθμό ο ρυθμιστής της ροής φυσικού αερίου στην Κίνα.

Στην μεγάλη αύξηση της τιμής του πετρελαίου και των παραγώγων του όπως η βενζίνη, επίσης αποτυπώνεται ένα κερδοσκοπικό όργιο από τα αρπακτικά «hedge funds». Η ακρίβεια στα τρόφιμα πυροδοτείται από την ενεργειακή ακρίβεια, αλλά έχει ως αιτία επίσης και την αισχροκέρδεια που εμφανίζεται στον ίδιο τον κλάδο της εμπορίας τροφίμων, όπως κατήγγειλε πρόσφατα ο πρόεδρος του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ).

Τέλος, η αποτύπωση στον υψηλό πληθωρισμό του δεύτερου παράγοντα, αυτού της αναρχίας της καπιταλιστικής παραγωγής και αγοράς, δηλαδή της έλλειψης ενός κεντρικού οικονομικού σχεδίου που θα επιτρέπει να ικανοποιείται χωρίς χρονοτριβές η αυξημένη ζήτηση, φανερώνεται με φαινόμενα έλλειψης προϊόντων στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, τα οποία προκαλούνται από πρωτοφανείς στρεβλώσεις και εμπόδια στο παγκόσμιο εμπόριο, όπως η έλλειψη εμπορευματοκιβωτίων (κοντέινερς) και η έλλειψη οδηγών για τις μεταφορές.

Η κερδοσκοπία και η αναρχία της παραγωγής και της αγοράς που δημιουργούν το διεθνές πληθωριστικό κύμα είναι στοιχεία σύμφυτα με τον καπιταλισμό. Ουδέποτε υπήρξε και δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει καπιταλισμός χωρίς αυτά. Έτσι, ο εφιάλτης της ακρίβειας δεν μπορεί να εξαλειφθεί πάνω στο έδαφος αυτού του συστήματος. Όποιοι ισχυρίζονται ότι είναι δυνατή μια δραστική και σταθερή αντιμετώπιση αυτού του εφιάλτη χωρίς μέτρα που θα αμφισβητούν τις καπιταλιστικές σχέσεις ιδιοκτησίας, κατά κανόνα εξαπατούν συνειδητά τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που σήμερα δεινοπαθούν.
 

Λαϊκή εξαθλίωση και άρχουσα ταξική αδιαφορία

Οι αστικές κυβερνήσεις και τα διεθνή επιτελεία του κεφαλαίου, ένοχοι και αμήχανοι μπροστά σ’ ένα πρόβλημα που πηγάζει από τη φύση και τη λειτουργία του συστήματος που υπηρετούν, παρουσιάζουν το πληθωριστικό κύμα περίπου σαν μια θεομηνία που οι λαοί θα πρέπει να υπομείνουν καρτερικά. Επιπλέον, δεν έχουν κουραστεί εδώ και μήνες να μιλούν για «προσωρινό» κύμα ακρίβειας. Όμως ο πληθωρισμός «επιμένει» και γκρεμίζει μέρα με τη μέρα το ήδη ρημαγμένο από την κρίση του 2020 εισόδημα και βιοτικό επίπεδο των εργατικών και φτωχών λαϊκών μαζών.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με ανακοίνωση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ), με ενδεικτικό σημείο αναφοράς τον Δεκέμβριο του 2020, η απώλεια αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων λόγω του του κύματος της ακρίβειας σε σχέση με τον ίδιο μήνα του 2020 ήταν τεράστια. Συγκεκριμένα, για τους αμειβόμενους με τον κατώτατο μισθό, η απώλεια αυτή έφτασε στο 10,4% και για τους αμειβόμενους με τον μέσο μισθό μερικής απασχόλησης στο 13,7%. Για το 2022, σύμφωνα με έρευνα-πρόβλεψη της «Καθημερινής» στα τέλη του περασμένου χρόνου, οι απώλειες από την ακρίβεια για μια τετραμελή οικογένεια μισθωτών στην Ελλάδα θα είναι ενάμισης μισθός. Αλλά τα στοιχεία αυτά είναι πλέον ήδη ξεπερασμένα, καθώς δεν είχαν ενσωματώσει τις μεγάλες αυξήσεις που είχαμε στις τιμές των βασικών αγαθών από τις αρχές του 2022.

Μπροστά στην καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού η κυβέρνηση της ΝΔ επιδεικνύει μια παγερή, ταξική αδιαφορία. Περιορίζεται σε ευχολόγια και σε μέτρα κοροϊδίας, όπως οι επιδοτήσεις-ψίχουλα στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, μιας μικρής μερίδας μάλιστα του πληθυσμού ή η πρωθυπουργική εξαγγελία για οριστική κατάργηση της διαβόητης «εισφοράς αλληλεγγύης» από το 2023, από την οποία όμως δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα πρόσθετο όφελος ως ανακούφιση από τη σημερινή ακρίβεια, αφού έτσι κι αλλιώς, η καταβολή της έχει ήδη ανασταλεί από πέρσι.

Η στάση της κυβέρνησης συνιστά ένα γιγάντιο ταξικό σκάνδαλο. Στα δυο προηγούμενα χρόνια, στο όνομα της αντιμετώπισης των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας, η κυβέρνηση παρείχε συνολικά 42 δισ. ευρώ, κυρίως στις επιχειρήσεις με τη μορφή χρηματοδότησης των απωλειών των κερδών τους και κρατικής ανάληψης δικών τους υποχρεώσεων, ενώ μέχρι το 2026 το σύνολο των εκταμιεύσεων προς τις επιχειρήσεις από το «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ θα φτάσει στα 32 δισ. ευρώ με τη μορφή άμεσων επιδοτήσεων και φτηνών ή και άτοκων δανείων. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση έχει το θράσος να επικαλείται το έλλειμμα και το χρέος προκειμένου να μη λάβει στοιχειώδη και πάμφθηνα σε σύγκριση με τους προαναφερθέντες πακτωλούς χρημάτων για τις επιχειρήσεις, μέτρα ανακούφισης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος σε ετήσια βάση από μια αναγκαία κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα διάφορα είδη βενζίνης είναι μόλις 2,137 δισ. ευρώ, η πλήρης κατάργηση του ΦΠΑ στο ψωμί θα είχε κόστος μόλις 200 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, στα φρούτα μόλις 320 εκατ. ευρώ, στα λαχανικά μόλις 180 εκατ. ευρώ και στο κρέας μόλις 500 εκατομμύρια ευρώ.

Καμιά κυβέρνηση του κεφαλαίου δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί για την αληθινή ανακούφιση του εργαζόμενου λαού από την ακρίβεια, γιατί ο σκοπός της ύπαρξής της είναι να περιφρουρεί και όχι να αμβλύνει την καπιταλιστική ανισότητα. Οι εργαζόμενοι έχουν μόνο ένα όπλο για να προστατέψουν το βιοτικό επίπεδο των οικογενειών τους από τον οδοστρωτήρα του πληθωρισμού και αυτό είναι ο μαζικός αγώνας με τις κατάλληλες μεθόδους και διεκδικήσεις. Έτσι λοιπόν, σε όλα τα σωματεία και τους χώρους δουλειάς πρέπει να διεξαχθούν γενικές συνελεύσεις με βασικό θέμα την προετοιμασία ενός κλιμακούμενου απεργιακού αγώνα ενάντια στην ακρίβεια και σε όλα τα υπόλοιπα μεγάλα δεινά που πλήττουν της ζωή της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
 

Πέντε διεκδικήσεις για το αποφασιστικό χτύπημα της ακρίβειας

Οι διεκδικήσεις σ’ αυτόν τον αγώνα σχετικά με το ζήτημα της ακρίβειας για να είναι κατάλληλες θα πρέπει να συνδυάζουν μέτρα που θα καταπολεμούν αποφασιστικά τόσο τα αίτια όσο και τα συμπτώματα της ασθένειας, δηλαδή και τις συστημικές αιτίες της, αλλά και τις άμεσες επιπτώσεις τους στο βιοτικό επίπεδο των μαζών. Τέτοιου χαρακτήρα διεκδικήσεις είναι οι ακόλουθες:

1. Μέτρα για την άμεση και αποφασιστική ανακούφιση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από την ακρίβεια και μετάθεση του κόστους σε εκείνους που κερδοσκοπούν, έχουν υψηλά εισοδήματα και κατέχουν μεγάλο πλούτο. α) Πλήρης κατάργηση κάθε φόρου και επιβολή διατίμησης στα προϊόντα καθημερινής και ευρείας λαϊκής κατανάλωσης όπως το ψωμί, το κρέας, τα γαλακτοκομικά, τα φρούτα, τα λαχανικά, ο καφές, το τσάι, το αλάτι, το ξύδι, τα παρασκευάσματα διατροφής με βάση τα δημητριακά, τα αλεύρια, τα άμυλα, τα είδη καθαριότητας και υγιεινής, τα φάρμακα, η ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο, τα καύσιμα αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, τα βιβλία, οι εφημερίδες, τα εισιτήρια θεατρικών παραστάσεων, κινηματογράφου και συναυλιών, ώστε όλα αυτά να γίνουν αμέσως προσιτά για το υπάρχον εισόδημα μιας μέσης εργατικής οικογένειας. β) Δωρεάν παροχή επαρκούς ποσότητας βασικών τροφίμων, φαρμάκων, καυσίμων και ενέργειας σε μηνιαία βάση σε άνεργους και ανίκανους προς εργασία. γ) Οι συνεπαγόμενες από αυτά τα μέτρα απώλειες για τα κρατικά έσοδα να καλυφθούν από άμεσους φόρους στους κατόχους μεγάλης κινητής και ακίνητης περιουσίας, στους μεγαλοεισοδηματίες και στα συνολικά εισοδήματα και τα διανεμόμενα κέρδη και μερίσματα των Α.Ε, αλλά και από την άμεση διακοπή της εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους.

2. Αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών, των συντάξεων και των επιδομάτων. Αυτό το μέτρο σημαίνει τη δια νόμου, μηνιαία αυτόματη ποσοστιαία αύξησή τους, ανάλογη με την άνοδο των τιμών στα είδη κατανάλωσης.

3. Επιβολή εργατικού ελέγχου σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις που επηρεάζουν τη διαμόρφωση των τιμών στα βασικά αγαθά για ένα εργατικό-λαϊκό νοικοκυριό στην ενέργεια και γενικότερα στη βιομηχανία, στο εμπόριο, τις μεταφορές και τις υπηρεσίες, με σκοπό την πλήρη αποκάλυψη της καπιταλιστικής αισχροκέρδειας. Κύριοι φορείς άσκησης αυτού του κοινωνικά ζωτικού ελέγχου θα πρέπει να είναι εκλεγμένες επιτροπές από εργαζόμενους της κάθε επιχείρησης και του εκάστοτε κλάδου, εκλεγμένοι εκπρόσωποι από τα εργατικά συνδικάτα και από μαζικούς φορείς που αντιπροσωπεύουν όλα τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από την ακρίβεια, με τη βοήθεια μισθωτών λογιστών. Αυτές θα πρέπει να δημοσιοποιούν τα πορίσματά τους σε όλη την κοινωνία, πληροφορώντας την με αναλυτικά στοιχεία για τα φαινόμενα κερδοσκοπίας των διαφόρων ομάδων καπιταλιστών.

4. Άμεση απαλλοτρίωση και κοινωνικοποίηση, δηλαδή κρατικοποίηση με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και διοίκηση, όλων των παραπάνω μεγάλων εταιρειών στις οποίες α) οι ιδιοκτήτες αρνούνται ή εμποδίζουν την άσκηση εργατικού ελέγχου, β) ο εργατικός έλεγχος αποκαλύπτει φαινόμενα αισχροκέρδειας.

5. Για να κατακτηθούν σταθερά και οριστικά όλες αυτές οι ζωτικές διεκδικήσεις, ο μαζικός αγώνας ενάντια στην ακρίβεια θα πρέπει να στοχεύει στη συντομότερη δυνατή εκλογή μιας εργατικής κυβέρνησης στην εξουσία, η οποία θα εντάξει την πραγματοποίησή τους σ’ ένα συνολικό σοσιαλιστικό οικονομικό πρόγραμμα, με την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και όλων των υπολοίπων μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να υπάρξει πλήρης κοινωνικός έλεγχος πάνω στους εγχώριους παράγοντες που συντελούν στην ακρίβεια.

Ωστόσο, με την κερδοσκοπική ακρίβεια στην ενέργεια και στα υπόλοιπα βασικά αγαθά να γεννιέται και να εξαπλώνεται κατά κύριο λόγο ως αποτέλεσμα διεθνών παραγόντων, μόνο μέσω ενός διεθνώς συντονισμένου αγώνα για τις προαναφερθείσες διεκδικήσεις και στη βάση μιας διεθνούς αντικαπιταλιστικής-σοσιαλιστικής προοπτικής μπορεί ο εφιάλτης του πληθωρισμού να εξαλειφθεί οριστικά και να μην επιστρέψει πάλι στο προσκήνιο απειλητικός για τα εργατικά και φτωχά λαϊκά εισοδήματα.