ΔΕΑ : Ενάντια Στον Πόλεμο Και Τους Ανταγωνισμούς, Με Την Ειρήνη Και Τις Κοινωνικές Ανάγκες

ΔΕΑ / Rproject

 

 

Η παρατεταμένη ένταση στην Ουκρανία είναι ένα ακόμα μέτωπο που μας υπενθυμίζει ότι ζούμε σε μια εποχή που η απειλή ενός πολέμου δεν μπορεί να αποκλειστεί ως «τρέλα».

Σε ένα τοπίο ρευ­στό­τη­τας και αλ­λα­γών στους διε­θνείς συ­σχε­τι­σμούς δύ­να­μης, οξύ­νε­ται ο αντα­γω­νι­σμός ανά­με­σα στις Με­γά­λες Δυ­νά­μεις (ΗΠΑ, Ρωσία, Ε.Ε., Κίνα κ.ά.) για την κα­τα­νο­μή «σφαι­ρών επιρ­ρο­ής». Η ανα­το­λι­κή Ευ­ρώ­πη απο­τε­λεί έδα­φος ενός τέ­τοιου αντα­γω­νι­σμού, όπου ΗΠΑ, Ε.Ε. και Ρωσία ισορ­ρο­πούν με­τα­ξύ «μπλό­φας» και δια­πραγ­μά­τευ­σης υπό την απει­λή όπλων. Αρ­κε­τές φορές στην ιστο­ρία, τέ­τοιοι αντα­γω­νι­σμοί, ξε­κι­νώ­ντας από το πεδίο της δι­πλω­μα­τί­ας και της οι­κο­νο­μί­ας, κα­τέ­λη­ξαν σε στρα­τιω­τι­κές συρ­ρά­ξεις.

Για αυτόν το λόγο, δεν υπάρ­χει κα­νέ­να πε­ρι­θώ­ριο επα­νά­παυ­σης στην «κοινή λο­γι­κή» των διε­θνών κυ­βερ­νή­σε­ων, που μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει απο­τρε­πτι­κά σε μια κα­τα­στρο­φι­κή σύ­γκρου­ση. Σε αυ­τούς τους κύ­κλους, ο πει­ρα­σμός να «δο­κι­μά­σουν» τον αντί­πα­λο και με χρήση (μι­κρό­τε­ρης ή με­γα­λύ­τε­ρης) στρα­τιω­τι­κής δύ­να­μης είναι με­γα­λύ­τε­ρος γιατί δεν θα συμ­με­τέ­χουν οι ίδιοι. Απλά θα δώ­σουν την εντο­λή από ένα ασφα­λές και άνετο γρα­φείο, στο οποίο πο­λι­τι­κοί και στρα­τιω­τι­κοί σύμ­βου­λοι θα ζυ­γί­ζουν με κυ­νι­σμό «κό­στος και όφε­λος».

Το τί­μη­μα θα πλη­ρώ­σουν οι στρα­τιώ­τες που θα κλη­θούν να σκο­τώ­σουν και να σκο­τω­θούν, οι άμα­χοι που θα γί­νουν «πα­ρά­πλευ­ρες απώ­λειες», η ερ­γα­ζό­με­νη πλειο­ψη­φία, που θα υπο­δέ­χε­ται τους αν­θρώ­πους της σε φέ­ρε­τρα, ενώ θα υπο­μέ­νει την έντα­ση της κα­τα­πί­ε­σης και της εκ­με­τάλ­λευ­σης που φέρ­νει κάθε «πο­λε­μι­κή προ­σπά­θεια».

Γι’ αυτόν το λόγο είναι κρί­σι­μο να ανα­πτυ­χθεί ένα μα­ζι­κό αντι­πο­λε­μι­κό αί­σθη­μα και κί­νη­μα, από όσους κι όσες δεν έχου­με τί­πο­τα να κερ­δί­σου­με από το «Με­γά­λο Παι­χνί­δι» τους. Το διε­θνές μέ­γε­θος αυτού του «παι­χνι­διού» δεί­χνει και το μέ­γε­θος των δυ­νά­με­ων που χρειά­ζε­ται να κι­νη­το­ποι­η­θούν: Η υπε­ρά­σπι­ση της ει­ρή­νης είναι υπό­θε­ση μα­ζι­κών κι­νη­μά­των στην Αμε­ρι­κή, τη Ρωσία, την Ου­κρα­νία, αλλά και κάθε άλλη χώρα που εμπλέ­κε­ται άμεσα ή έμ­με­σα στο γαϊ­τα­νά­κι των αντα­γω­νι­σμών.

Η Ελ­λά­δα είναι ασφα­λώς μια τέ­τοια χώρα. Έχει δια­λέ­ξει απο­φα­σι­στι­κά «στρα­τό­πε­δο», συμ­με­τέ­χο­ντας εδώ και 70 χρό­νια στο ΝΑΤΟ, την πο­λε­μι­κή συμ­μα­χία που ευ­θύ­νε­ται για μα­ζι­κά εγκλή­μα­τα ανά τον πλα­νή­τη και η ύπαρ­ξη και διαρ­κής επέ­κτα­ση της οποί­ας απο­τε­λεί έναν από τους λό­γους που απει­λεί­ται η ει­ρή­νη.

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια, δια­δο­χι­κές κυ­βερ­νή­σεις, από το ΠΑΣΟΚ ως τη ΝΔ του Σα­μα­ρά κι από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ως τη ΝΔ του Μη­τσο­τά­κη έχουν πα­ρο­ξύ­νει αυτή την επι­λο­γή: Άξο­νας με το ισ­ραη­λι­νό κρά­τος-απαρτ­χάιντ και τη δι­κτα­το­ρία της Αι­γύ­πτου, πο­λε­μι­κά σύμ­φω­να τον γαλ­λι­κό και τον αμε­ρι­κα­νι­κό ιμπε­ρια­λι­σμό, δη­μιουρ­γία νέων στρα­τιω­τι­κών βά­σε­ων των ΗΠΑ, θη­ριώ­δεις δα­πά­νες για εξο­πλι­στι­κά προ­γράμ­μα­τα.

Το ελ­λη­νι­κό κρά­τος «αγο­ρά­ζει» υπο­στή­ρι­ξη απέ­να­ντι στην Τουρ­κία και «που­λά­ει» διευ­κο­λύν­σεις στους αντι­δρα­στι­κούς συμ­μά­χους του. Το πρό­σφα­το σόου του Μη­τσο­τά­κη στη Βουλή, όπου υπε­ρα­σπί­στη­κε θερμά μία ακόμα υπερ-δα­πά­νη (αυτή για τις φρε­γά­τες) την ώρα που τα νο­σο­κο­μεία στε­νά­ζουν, όπως και τη με­τα­τρο­πή της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης σε ορ­μη­τή­ριο του αμε­ρι­κα­νι­κού στρα­τού, όλα πάντα στο όνομα του «εθνι­κού συμ­φέ­ρο­ντος», ήταν απο­κα­λυ­πτι­κό αυτής της πο­λι­τι­κής που εντάσ­σει τη χώρα βαθιά μέσα στο πλέγ­μα των επι­κίν­δυ­νων αντα­γω­νι­σμών –από το Αι­γαίο ως τη Μαύρη Θά­λασ­σα.

Απέ­να­ντι σε αυτή την πο­λι­τι­κή έχου­με να αγω­νι­στού­με, για την υπε­ρά­σπι­ση της ει­ρή­νης και των ανα­γκών της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας.

-Ενά­ντια σε κάθε ξέ­νη-ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση στην Ου­κρα­νία

-Κλεί­σι­μο των στρα­τιω­τι­κών βά­σε­ων και έξο­δος της Ελ­λά­δας από το ΝΑΤΟ

-Δα­πά­νες για τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες, όχι για εξο­πλι­σμούς

-Ακύ­ρω­ση των πο­λε­μι­κών συμ­φώ­νων με ΗΠΑ-Γαλ­λία,

-Να σπά­σου­με τον αντι­δρα­στι­κό άξονα με Ισ­ρα­ήλ-Αί­γυ­πτο