Ουκρανία : Ενας Πόλεμος Αντιδραστικός Και Άδικος Απ’ Όλες Τις Πλευρές

ΚΟΝΤΡΑ

Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Το «δόγμα Κλάουζεβιτς» επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά η ρωσική ιμπεριαλιστική ηγεσία, εισβάλλοντας από τα χαράματα της σημερινής μέρας στην Ουκρανία. Ολα είχαν προαναγγελθεί με τις πολιτικές κινήσεις των προηγούμενων ημερών. Και οι ιμπεριαλιστές της Δύσης, που χρησιμοποιούν ως μαριονέτα τους το ουκρανικό καθεστώς των εθνικιστών και νεοναζιστών, που (τι ειρωνεία!) έχει ως πρόεδρό του αυτή την περίοδο έναν τηλεοπτικό καραγκιόζη, ήξεραν πολύ καλά ότι θα επερχόταν η στρατιωτική επίθεση. Ηταν, όμως, αποφασισμένοι να μην εμπλακούν άμεσα (με δικά τους στρατεύματα) σ’ αυτήν, γι’ αυτό και απλώς περίμεναν, αποφασίζοντας διάφορες οικονομικές κυρώσεις, το περιεχόμενο των οποίων η Ρωσία είχε προεξοφλήσει.

Ο Πούτιν έλεγε πως αποφάσισε να αναγνωρίσει ως ανεξάρτητα κράτη τις «Λαϊκές Δημοκρατίες» του Ντονμπάς, διότι οι ηγέτες του Κιέβου «δεν ενδιαφέρονταν για ειρηνικές λύσεις» αλλά προετοιμάζονται επί χρόνια «για να ξεκινήσουν πόλεμο-αστραπή» (χρησιμοποίησε τον όρο Blitzkreig, που περιγράφει την πολεμική τακτική της ναζιστικής Γερμανίας).

Από την περασμένη νύχτα, βέβαια, είναι η Ρωσία που έχει εξαπολύσει Blitzkreig, καθώς με στοχευμένα χτυπήματα σε όλη την Ουκρανία επιχειρεί να καταστρέψει την αντιεροπορική άμυνα και τις βάσεις εκτόξευσης πυραύλων του ουκρανικού στρατού. Κι αυτό είναι σίγουρο ότι το περίμεναν οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές. Οχι μόνο γιατί έχουν στρατιωτικούς αναλυτές που επεξεργάζονται όλα τα πιθανά σενάρια, αλλά και γιατί ο ίδιος ο Πούτιν, στο περιβόητο ωριαίο διάγγελμά του, είχε κάνει αναλυτική περιγραφή των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ουκρανίας. Από τη στιγμή που όρισε την Ουκρανία ως εχθρό της Ρωσίας, ήταν σαν να έλεγε σε όλους: «εμείς θα καταστρέψουμε αυτές τις στρατιωτικές δυνατότητες του εχθρού που μας απειλεί».

Η Ουκρανία ανήκε στην Ε«Σ»«Σ»Δ, επομένως οι στρατιωτικές της βάσεις είναι γνωστές στο ρωσικό στρατό, όπως γνωστές είναι και οι όποιες αλλαγές έγιναν στο μεταξύ (τι άλλο έκαναν οι ρώσοι κατάσκοποι στην Ουκρανία όλα αυτά τα χρόνια;). Γνωρίζοντας τις ακριβείς συντεταγμένες των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, δεν ήταν καθόλου δύσκολο στο ρωσικό στρατό να σχεδιάσει στοχευμένα πυραυλικά χτυπήματα.

«Οι στρατιωτικές υποδομές των αεροπορικών βάσεων των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας. Οι εγκαταστάσεις αντιαεροπορικής άμυνας των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων έχουν καταστραφεί», ανακοίνωσε νωρίς το πρωί το ρωσικό υπουργείο Αμυνας (κατ’ ευφημισμόν ονομασία, υπουργείο Πολέμου είναι). Η απάντηση της ουκρανικής πλευράς ήταν ένα ψοφοδεές κάλεσμα του Ζελένσκι προς τους Ουκρανούς να είναι… αισιόδοξοι και μια ανακοίνωση του ουκρανικού υπουργείου Αμυνας (Πολέμου) ότι οι ουκρανικές δυνάμεις κατέρριψαν πέντε ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη και ένα ελικόπτερο. Το ρωσικό υπουργείο Αμυνας (Πολέμου) το διέψευσε. Φωτογραφίες, πάντως, από τα γκρεμισμένα αεροσκάφη δεν έχουμε δει. Απλώς το σημειώνουμε, καθώς άλλη ενημέρωση δεν υπάρχει και ξέρουμε πώς δουλεύει η προπαγάνδα σε τέτοιες περιστάσεις.

Μέχρι πού θα φτάσουν οι χερσαίες στρατιωτικές δυνάμεις της Ρωσίας, που προελαύνουν ανενόχλητα, χωρίς να βρίσκουν αντίσταση ούτε στο έδαφος ούτε από αέρος (καθώς η αεροπορική ισχύς της Ουκρανίας έχει καταστραφεί ή τουλάχιστον αποδυναμωθεί σημαντικά); Ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία ότι θα φτάσουν σίγουρα μέχρι τα διοικητικά όρια που είχαν οι επαρχίες του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ στην Ουκρανία. Αυτό το ξεκαθάρισε από την Τρίτη ο Πούτιν.

Είχε προηγηθεί το «φάλτσο» του υφυπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Αντρέι Ρουντένκο, που δήλωσε ότι η Ρωσία θα σεβαστεί τα σύνορα των δύο «Λαϊκών Δημοκρατιών» έως εκεί που οι ηγεσίες τους ασκούν εξουσία.

Μερικές ώρες αργότερα, ο Πούτιν «άδειασε» μεγαλοπρεπέστατα τον υφυπουργό του, που πιάστηκε «αδιάβαστος». Σε συνέντευξή του στο Κρεμλίνο, μετά από συνάντησή του με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ, ο Πούτιν δήλωσε: «Τις έχουμε αναγνωρίσει (σ.σ. τις «Λαϊκές Δημοκρατίες»), που σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε τα βασικά ντοκουμέντα τους, συμπεριλαμβανόμενων των συνταγμάτων τους. Αυτά τα συντάγματα οριοθετούν τα σύνορα σε εκείνα των επαρχιών του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ από την εποχή που ήταν μέρος της Ουκρανίας».

Οι «Λαϊκές Δημοκρατίες» (δηλαδή η Ρωσία) θα πάρουν τα… αλύτρωτα εδάφη. Τα ρωσικά στρατεύματα θα φτάσουν μέχρι το λιμάνι της Μαριούπολης στην Αζοφική Θάλασσα και μέχρι το Κραματόρσκ δυτικά (μετά την ανακήρυξη των «Λαϊκών Δημοκρατιών», το Κραματόρσκ ορίστηκε ως προσωρινό διοικητικό κέντρο της επαρχίας Ντονιέτσκ από το καθεστώς του Κιέβου).

Το ερώτημα είναι αν η Ρωσία θα κινηθεί τώρα ακόμα πιο δυτικά, ενώνοντας την Κριμαία με το Ντονιέτσκ, ώστε να αποκτήσει πλήρη εδαφική κυριαρχία επί του παραλιακού μετώπου της Αζοφικής. Κι αν θα κινηθεί και βορειοδυτικά της Κριμαίας, προς την Οδησσό, ώστε να ενωθεί η Κριμαία με την Υπερδνειστερία (το ανατολικό τμήμα της Μολδαβίας, που επίσης έχει κηρυχτεί ανεξάρτητο κράτος από το 1992 και το 2006 με δημοψήφισμα ζήτησε την ένωση με τη Ρωσία).

Η πολιτική είναι η συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα. Το πιθανότερο είναι πως σ’ αυτή τη φάση η Ρωσία δε θα κάνει στρατιωτικές κινήσεις πέραν των συνόρων που είχαν οι επαρχίες του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ ως τμήματα της Ουκρανίας. Τα χτυπήματα σε στρατιωτικές βάσεις της Ουκρανίας πέραν αυτών των περιοχών, τα παρουσίασε ως… αμυντικές κινήσεις. Πώς έκαναν οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους στο Ιράκ, προτού πραγματοποιήσουν τη χερσαία εισβολή; Ετσι ακριβώς.

Μετά θα δοθεί ξανά ο λόγος στη διπλωματία. Η Ρωσία θα έχει αποκόψει το ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας και θα το έχει προσαρτήσει με τη μορφή δύο προτεκτοράτων, αυξάνοντας τον έλεγχό της από της Αζοφικής με ένα ακόμα σημαντικό λιμάνι (Μαριούπολη) και εξασφαλίζοντας τον ορυκτό πλούτο της κοιλάδας του Ντον (Ντονμπάς). Οι ιμπεριαλιστές της Δύσης θα ανακοινώσουν περισσότερες κυρώσεις, όμως από τη στιγμή που δεν μπαίνουν άμεσα στον πόλεμο, αλλά πολεμούν δι’ αντιπροσώπου (Ουκρανία), δεν μπορούν να ανακόψουν στρατιωτικά τη Ρωσία. Η Ρωσία θα προβάλει σε επίπεδο διπλωματικών διαπραγματεύσεων αξιώσεις που θα πηγάζουν από τα κέρδη της «επί του πεδίου».

Ας σημειωθεί το φαινομενικά παράδοξο γεγονός ότι η Ρωσία έχει εισβάλει στην Ανατολική Ουκρανία και βομβαρδίζει τις στρατιωτικές υποδομές σε ολόκληρη την Ουκρανία, όμως το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο ρέει κανονικά προς τη Δύση, ακόμη και με ρωσικούς αγωγούς που περνούν μέσα από την Ουκρανία. Θυμηθείτε τις συγκρούσεις των Αγγλοαμερικανών με τους Γερμανούς στη Βόρεια Αφρική, κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, για την εξασφάλιση πηγών καυσίμων. Θυμηθείτε την εκστρατεία των ναζί κατά του Στάλινγκραντ, που είχε ως στόχο τα πετρέλαια του Καυκάσου. Τίποτα δε θυμίζει σήμερα εκείνες τις μέχρις εσχάτων συγκρούσεις για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών. Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος διεξάγεται… σε δόσεις και χωρίς την άμεση πολεμική αντιπαράθεση των βασικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του πλανήτη. Γι’ αυτό και οι πολεμικές συγκρούσεις συνοδεύονται από τη διπλωματία. Γι’ αυτό και τα οικονομικά μέτρα δε στοχεύουν στην εξόντωση του αντίπαλου, αλλά στην υπονόμευσή του. Γι’ αυτό οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία, όμως αυτές δεν περιλαμβάνουν τον ενεργειακό τομέα. Οι ρωσικοί υδρογονάνθρακες (προς το παρόν τουλάχιστον) ρέουν κανονικά προς τη Δυτική Ευρώπη, τα συμβόλαια παράδοσης τηρούνται, ο πωλητής προμηθεύει, ο αγοραστής πληρώνει.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο Nord Stream 2 ακόμα δεν είχε τεθεί σε λειτουργία, οπότε η αναβολή της έγκρισης λειτουργίας του, που αποφάσισε η κυβέρνηση Σολτς, δεν αλλάζει το ενεργειακό status αυτή τη στιγμή. Και μην ακούτε τις μπούρδες ότι η ιμπεριαλιστική Ευρώπη θα βρει εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Ακόμα κι αν επεδίωκε κάτι τέτοιο, θα χρειάζονταν χρόνια για να υλοποιηθεί. Το αμερικάνικο LNG, εκτός του ότι είναι πολύ ακριβότερο, εκτός του ότι μόλις το τελευταίο δίμηνο άρχισε να μεταφέρεται και στην Ευρώπη (προηγουμένως πήγαινε όλο στην Κίνα), δεν μπορεί με τίποτα να καλύψει τις τεράστιες ποσότητες ρωσικού φυσικού αερίου που προμηθεύεται η Ευρώπη, καθώς δεν υπάρχουν καν οι απαιτούμενες εγκαταστάσεις εκφόρτωσης-αποθήκευσης-αεριοποίησης-μεταφοράς. Διαβάστε εδώ περισσότερες λεπτομέρειες για τις ενεργειακές σχέσεις Δυτικής Ευρώπης-Ρωσίας.

Ολα αυτά θα τα δούμε να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας τις επόμενες μέρες. Πόλεμος και διπλωματία θα βαδίζουν χέρι-χέρι. Θα πρέπει, όμως, για να φτάσουμε στην ουσία και να τη δούμε χωρίς παραμορφώσεις, να τινάξουμε όλη τη σκόνη της προπαγάνδας περί «διεθνούς δικαίου», «ανθρώπινων δικαιωμάτων», «επιτιθέμενου» και «αμυνόμενου» κτλ. Αν το κάνουμε αυτό, αν βγούμε έξω από τη λογική που θέλουν να μας επιβάλουν τα αντιπαρατιθέμενα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, τότε δεν θα δυσκολευτούμε να διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο για την αναδιανομή σφαιρών επιρροής και τοποθέτησης κεφαλαίων, ένα πόλεμο άδικο απ’ όλες τις πλευρές, με θύματα τους λαούς που θα πληρώσουν και πάλι το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές, ακρίβεια, φτώχεια, ανεργία, υπερεκμετάλλευση.

Απάντηση στο ιμπεριαλιστικό δίπολο ειρήνης-πολέμου μπορεί να είναι μόνο ο επαναστατικός αγώνας των λαών για τον κομμουνισμό.

ΥΓ1. Οι ηγέτες των «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονμπάς, Ντενίζ Πουσίλιν (Ντονιέτσκ) και Λεονίντ Πάσετσνικ (Λουχάνσκ), έχουν εγκατασταθεί στη Μόσχα και τους κουβαλάνε στο Κρεμλίνο όποτε χρειάζεται να υπογράψουν κανένα χαρτί για να επιδεικνύει επίφαση νομιμότητας ο Πούτιν. Κανονικά πιόνια. Τέτοιοι ήταν πάντοτε, αλλά φορούσαν τη μάσκα του… λαϊκοδημοκράτη για να ξεγελούν διάφορους αφελείς. Τώρα, αναγκαστικά έβγαλαν τη μάσκα. Να δούμε τι θα κάνουν οι αφελείς.

ΥΓ2. Αν κρίνουμε από την εικόνα στα λεγόμενα social media, ο Πούτιν εξακολουθεί να απολαμβάνει μεγάλης αποδοχής στην Ελλάδα. Εδώ μπλέκονται οι ακροδεξιοί εραστές του «ξανθού γένους» και του «Ελλάς-Ρωσία-Ορθοδοξία» με αριστερούς που δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία της ιμπεριαλιστικής πολιτικής και ακολουθούν τη λογική «ποιος άρχισε πρώτος», «ποιος επιτίθεται και ποιος αναγκάστηκε να αμυνθεί». Σ’ αυτά θα επανέλθουμε, με στόχο να καταδείξουμε την ορθότητα της λενινιστικής αντίληψης για τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, την ιμπεριαλιστική ειρήνη και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Επί του παρόντος, θα ξαναρωτήσουμε τους αριστερούς (απροκάλυπτους ή ντροπαλούς) υποστηρικτές του Πούτιν. Το γεγονός ότι ο νεοτσάρος του Κρεμλίνου, για να δικαιολογήσει τον πόλεμό του, επιτέθηκε στην πολιτική των Μπολσεβίκων στο εθνικό ζήτημα και επανέφερε το τσαρικό δόγμα των «ιερών ρωσικών εδαφών», δεν σας λέει τίποτα;