Οι Γιαγιάδες Της Λέσβου Λένε Kόψτε Τους Φράχτες, Όχι Τις Συντάξεις

Οι γιαγιάδες της Λέσβου που φροντίζουν τα μωρά των προσφύγων έχουν γίνει σύμβολο της μαζικής αλληλεγγύης για τους κατατρεγμένους του πολέμου. Ένα σύμβολο τόσο ισχυρό που η κυβέρνηση προσπαθεί να το οικειοποιηθεί με κινήσεις όπως οι εναγκαλισμοί του Μουζάλα με τη Βανέσα Ρέντγκρεϊβ και την πρόταση να δοθεί το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης στους νησιώτες.

Ποια είναι, όμως, η πραγματική αντιμετώπιση που επιφυλάσσει ο Τσίπρας και οι υπουργοί του για τις στοργικές γιαγιάδες της τάξης μας;

Πρώτα απ’ όλα, χτύπημα στις συντάξεις. Το σχέδιο για το Ασφαλιστικό που σπρώχνει η κυβέρνηση είναι μια βίαιη προσαρμογή της κοινωνικής ασφάλισης στην οικονομία των μνημονίων, στην κοινωνία ενός καπιταλισμού σε κρίση.

«Μα», θα έλεγε ο Κατρούγκαλος, «οι σημερινοί συνταξιούχοι δεν θίγονται». Αυτός ο ισχυρισμός είναι ένα μακάβριο ανέκδοτο. Ο θεσμός της «προσωπικής διαφοράς» που υπόσχεται να καθιερώσει το σχέδιο, σημαίνει ότι όταν πεθάνει η σημερινή φουρνιά των συνταξιούχων, όλοι οι συνταξιούχοι θα παίρνουν τις πετσοκομένες συντάξεις της δήθεν προοδευτικής «μεταρρύθμισης» ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Μια γνήσια εργατική μεταρρύθμιση θα ξεκινούσε από την παλινόρθωση των εργασιακών σχέσεων, των συλλογικών συμβάσεων και των μισθών και θα προχωρούσε στην επανασύνδεση των συντάξεων με μια ανοδική πορεία των μισθών σε ένα περιβάλλον σταθερής και καλοπληρωμένης δουλειάς για όλους και όλες.

Η κυβέρνηση κάνει ακριβώς το αντίθετο. Αφού έσκισε τις υποσχέσεις για ακύρωση της μνημονιακής διάλυσης στα εργασιακά και στα μισθολογικά, προσαρμόζει τις συντάξεις στις συνθήκες της κρίσης: «Αφού υπάρχει κόσμος που δουλεύει με 500 ευρώ, γιατί να παίρνει κάποιος σύνταξη 1500;»

Καμπή

Προσπαθεί να ολοκληρώσει μια επίθεση που ξεκίνησε ο Μητσοτάκης με τον Σιούφα πριν από 25 χρόνια και συνέχισαν ο Σημίτης με τον Γιαννίτση και ο Καραμανλής με τον Μαγγίνα μέχρι να φτάσουμε στην επέλαση των Σαμαροβενιζέλων. Σε κάθε καμπή αυτών των επιθέσεων, τα πιο οργανωμένα τμήματα της εργατικής τάξης, αυτά που είχαν τις μεγαλύτερες κατακτήσεις, όπως οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, μπήκαν μπροστά και υπερασπίστηκαν τις συντάξεις όλων μας. Το ίδιο πρέπει και μπορούμε να κάνουμε σήμερα.

Χέρι-χέρι με τη μαύρη αντίδραση στο Ασφαλιστικό, όμως, πάει και η αντιδραστική στροφή της κυβέρνησης στο προσφυγικό. Πίσω από τις κολακίες περί Νόμπελ Ειρήνης για τους νησιώτες, αυτό που έρχεται είναι η Frontex και τα ΜΑΤ που θα ελέγχουν ποιος είναι «γνήσιος αλληλέγγυος» και ποιος όχι. Θέλουν επιστροφή στο καθεστώς όπου όποιος βοηθούσε «παράνομο» μετανάστη μπορούσε να διωχθεί ποινικά ως «διακινητής». Θέλουν να στείλουν τις γιαγιάδες της Λέσβου στα σπίτια τους και να παραδώσουν τις παραλίες στους συνοριοφύλακες των φραχτών.

Στο μεταξύ, όπως καταγγέλλουν οι σύντροφοί μας στην Τουρκία (δείτε σχετικά στο σαλόνι αυτού του φύλλου της ΕΑ), στη Σμύρνη αποκαλύφθηκε εργοστάσιο που προμήθευε ψεύτικα σωσίβια στους πρόσφυγες. Αυτή είναι η φριχτή αλήθεια της συνεργασίας της ΕΕ και του Τσίπρα με τον Ερντογάν: με τους φράχτες και το ρατσισμό έχουν στήσει κυριολεκτικά μια βιομηχανία θανάτου.

Γι’ αυτό θα είμαστε στους δρόμους δυο φορές τα Σάββατα που έρχονται. Αυτό το Σάββατο 16 Γενάρη ενάντια στο Ασφαλιστικό, το άλλο Σάββατο 23 Γενάρη στον Έβρο ενάντια στο φράχτη. Και θα κλιμακώσουμε απεργιακά μέχρι να νικήσουμε και στα δυο μέτωπα ακολουθώντας το παράδειγμα των εργαζομένων στα καράβια που ξεκινούν με 48ωρη στις 20-21 Γενάρη .