Εφτά χρόνια πριν, μέρα μεσημέρι δολοφονείται εν ψυχρώ ο Ζακ Κωστόπουλος/Zackie Oh, μετά από άγριο ξυλοδαρμό από «ευυπόληπτους» μαγαζάτορες και την αστυνομία σε κεντρικό κοσμηματοπωλείο της Αθήνας. Τα ΜΜΕ αλλά και όλες οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν είναι αυτοί που τον δολοφονούν ξανά: παρουσιάζοντας το περιστατικό ως ληστεία από έναν παραβατικό άνθρωπο και στιγματίζοντας τον συνεχώς αλλά και ξεπλένοντας με κάθε τρόπο τους δολοφόνους του.
Εφτά χρόνια μετά, η αστική δικαιοσύνη δείχνει ποιους πραγματικά υπηρετεί τόσο σε πρωτόδικο όσο και σε δεύτερο βαθμό: οι αστυνομικοί απαλλάχθηκαν από όλες τις κατηγορίες, ο κοσμηματοπώλης «εκτίει» την ποινή στην άνεση του σπιτιού του λόγω ηλικίας ενώ ο μεσίτης έχει το θράσος να ζητά αναστολή εκτέλεσης της ποινής η οποία με την πίεση του αλληλέγγυου κόσμου απορρίφθηκε.
Πίστη στην αστική δικαιοσύνη όμως δεν είχαμε ποτέ, μόλις πρόσφατα άφησε ελεύθερο τον αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής Ν, Μιχαλολιάκο. Ποτέ δε θα χωρέσει όσους, όσες και όσα αμφισβητούν το σύστημα: από το πως ζούμε και δουλεύουμε μέχρι το τι σχέσεις συνάπτουμε μεταξύ μας και τον τρόπο που πεθαίνουμε. Για αυτό και η δολοφονία αυτή και η συγκάλυψη που ακολούθησε δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό αλλά καθρέφτης των πιο αποτρόπαιων πλευρών του εκκολαπτόμενου κοινωνικού κανιβαλισμού. Η εμπειρία των τελευταίων ετών από τις αμέτρητες γυναικοκτονίες, βιασμούς και επιθέσεις με έμφυλη διάσταση ταυτόχρονα με τις κρατικές δολοφονίες με θύματα Ρομ και τις επιθέσεις σε προσφυγ(ισσ)ές και μετανάστ(ρι)ες είναι η τρανή απόδειξη. Επιδιώκουν έναν εμφύλιο των «από κάτω», προκειμένου να στραφεί η οργή και η αγανάκτηση απέναντι στον διπλανό μας και να μείνουν στο απυρόβλητο οι πραγματικοί ένοχοι της κατάστασης που βιώνουμε.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά: ένα πολύμορφο ρεύμα ριζοσπαστικοποίησης κινητοποιείται αντιστέκεται και παλεύει στην πράξη απέναντι σε κάθε καταπίεση. Φαίνεται με το κίνημα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό που συνεχώς και φουντώνει, με τη μαζικότατοτη απεργία και τις κινητοποιήσεις ενάντια στη συγκάλυψη του κρατικού εγκλήματος των Τεμπών. Φαίνεται και με κάθε αγώνα που ξεσπά και παλεύει το φεμινιστικό κίνημα. Γιατί η πάλη ενάντια στις έμφυλες ανισότητες είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ταξικής πάλης και των αγώνων ενάντια στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό της εποχής μας. Από τον Ζακ μέχρι τον αγώνα για την ισότητα στον γάμο και στην αναγνώριση όλων των μορφών οικογένειας πέρα της κυρίαρχης ετερόφυλης κι από εκεί μέχρι τις πρόσφατες ομοτρανσφοβικές επιθέσεις στο Περιστέρι και την μαχητική απάντηση των κατοίκων, να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα ομοτρανσφοβίας, σεξισμού και ρατσισμού. Όπως παλεύουμε καθημερινά για να ανατρέψουμε την επίθεση του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας, να παλέψουμε για να ξεριζώσουμε τις σεξιστικές και φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές από την κοινωνία, για μια κοινωνία χωρίς ταξικές ή έμφυλες ανισότητες, μια κοινωνία κομμουνιστικής απελευθέρωσης!
Απέναντι στην κοινωνική ζούγκλα και τον κανιβαλισμό, προτάσσουμε την συλλογική αλληλεγγύη και τη ζωή με αξιοπρέπεια. Κανένα άλλο ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο δολοφονημένο! Τέρμα πια στις κοινωνικές ανισότητες! Το χρωστάμε στη Zackie!
· ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
· νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Σεπτέμβριος 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου