ΟΚΔΕ
Να κοροϊδέψει προσπάθησε για άλλη μια φορά ο Μητσοτάκης, εξαγγέλοντας από το βήμα της Βουλής στην συζήτηση για τον προϋπολογισμό, σειρά μέτρων που «εκλογικεύουν», όπως ανέφερε, το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν: κατάργηση χρέωσης για πληρωμές μέσω τραπεζών προς το δημόσιο, πλαφόν 0,5 ευρώ στις προμήθειες για μεταφορές χρημάτων μεταξύ τραπεζών, μηδενική χρέωση για ανάληψη μετρητών από ΑΤΜ απομακρυσμένων περιοχών, διπλασιασμός του ΕΝΦΙΑ για ακίνητα που διαχειρίζονται τράπεζες και servicers, «εθελοντική συνεισφορά» για την ανέγερση σχολικών κτηρίων κ.ά.
Τραπεζίτες: «χαράτσια» στους μικροκαταθέτες με τις ευλογίες της κυβέρνησης
Οι εξαγγελίες αυτές έρχονται στον απόηχο των μεγάλων κερδών που ανακοινώθηκαν πρόσφατα από το καρτέλ των 4 συστημικών τραπεζών (Πειραιώς, Εθνική, Eurobank και Alpha Bank). Την περίοδο 2022-24 οι «4» βγάλανε κέρδη περίπου 11 δισ. ευρώ. Ιδιαίτερο ρόλο στην κερδοφορία τους έπαιξε η εκθετική αύξηση των προμηθειών όπου, πλέον, έχουν καθιερωθεί από τις τράπεζες για οποιαδήποτε υπηρεσία κι αν προσφέρουν. Με την πρακτική των προμηθειών, οι τράπεζες κατάφεραν να βγάλουν κέρδος μόνο για το 9μηνο του 2024 1,5 δισ., που υπολογίζεται περίπου στο 1/4 των εσόδων τους. Αν και είναι τακτική και των ευρωπαϊκών τραπεζών να αντλούν μεγάλο μέρος των εσόδων τους από προμήθειες, οι ελληνικές τράπεζες χρεώνουν μακράν περισσότερο τις καθημερινές συναλλαγές, πλήττοντας τα πιο φτωχά εισοδήματα και τους μικροκαταθέτες.
Και τι επέλεξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη σαν λύση για να σταματήσει την αιμορραγία των λαϊκών εισοδημάτων προς τα φουσκωμένα κέρδη των τραπεζών; Μέτρα ύψους 100 εκατ. ευρώ, δηλαδή το κόστος για τις τράπεζες θα φτάνει μόνο στο… 0,9% των κερδών της τριετίας 2022-24! Ακόμα και στις προμήθειες που υποτίθεται ότι «βάζει φρένο» με αυτά τα μέτρα, μόνο ένα πολύ μικρό μερίδιο επηρεάζεται από τις αλλαγές, ενώ οι πιο πολλές παραμένουν ανέγγιχτες (επανέκδοση κάρτας, αλλαγή όρων δανείου κ.ά.). Ταυτόχρονα, μια από τις πιο βασικές λειτουργίες του τραπεζικού συστήματος, η αποπληρωμή των καταθετικών επιτοκίων, βρίσκονται σε μηδενικά νούμερα (0,03%!) και στην ουσία οι τράπεζες αρνούνται να προσφέρουν βασικές υπηρεσίες στους καταθέτες τους. Κι όλη αυτήν τη ληστεία ο Μητσοτάκης την μετατρέπει σε… «καλή θέληση» των τραπεζιτών να διαθέσουν λίγα ψίχουλα για την ανέγερση σχολικών κτηρίων! Με αυτά τα δεδομένα, οποιαδήποτε αναφορά στον περιορισμό των «υπερκερδών» των τραπεζιτών ή στην ασυδοσία των funds που καταληστεύουν μαζικά τη λαϊκή κατοικία, φαντάζει κάτι το «εξωτικό» για την κλίκα Μητσοτάκη.
Τόσα δισεκατομμύρια κέρδη, κι όμως, οι τράπεζες είναι ακόμα χρεωκοπημένες!
Παρόλο το ευνοϊκό κλίμα «ρευστότητας» που παρουσιάζεται για τις τράπεζες, η πραγματικότητα δείχνει ότι το τραπεζικό οικοδόμημα είναι βαθιά σαπισμένο και έτοιμο μπροστά σε μια νέα κατάρρευση. Ζει μόνο με την μηχανική υποστήριξη του κράτους, που από την αρχή των Μνημονίων μέχρι σήμερα έχουν δαπανηθεί περίπου 100 δισ. κρατικού χρήματος για να «σωθούν», παραπάνω δηλαδή από ό,τι το μισό ΑΕΠ! Ενώ το κράτος τους έχει χαρίσει μια περιουσία με τις ανακεφαλαιοποιήσεις, τις εγγυήσεις του δημοσίου κ.ά. (ακόμα και ασυλία στους τραπεζίτες έχει ψηφιστεί!), το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα παραμένει μια «μαύρη τρύπα». Πέραν από την κλοπή που γίνεται από τις προμήθειες όπως είπαμε παραπάνω, η κερδοφορία των τραπεζών πατάει πάνω σε δύο νάρκες: α) Στον λεγόμενο «αναβαλλόμενο φόρο» που πρόκειται για ένα είδους δημιουργικής λογιστικής και καλύπτει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών. Με αυτόν τον τρόπο, οι τράπεζες μετατρέπουν τις ζημιές τους σε «μελλοντικά» κέρδη, προσθέτοντας τον «αναβαλλόμενο φόρο» στο ενεργητικό τους. Έτσι, το δημόσιο εκχωρεί του δικαιώματός του να εισπράττει φόρους για χάρη της «εύρυθμης λειτουργίας» των τραπεζών. β) Ενώ η αρπαγή ακινήτων προχωράει μέσω των πλειστηριασμών, είναι άγνωστο τι ποσό έχουν καταφέρει οι τράπεζες να εισπράξουν από τα πακέτα των «κόκκινων δανείων» που πούλησαν στα funds. Μπορεί να «έδιωξαν» από πάνω τους τα «κόκκινα δάνεια» ωστόσο είναι αμφίβολο αν κερδίζουν το οτιδήποτε χωρίς τις κρατικές εγγυήσεις προς τα δάνεια αυτά.
Στην τελική, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι τράπεζες βγάλανε τέτοια κέρδη: με τέτοιες διευκολύνσεις από το κράτος και ο πιο αποτυχημένος καπιταλιστής θα κέρδιζε πολλά. Στην ουσία δε λειτουργεί σαν μια απλή «επιχείρηση» αλλά σαν έναν κρατικοδίαιτο και παρασιτικό μηχανισμό, όπως χαρακτηρίζει άλλωστε το σύνολο του νεοφιλελευθερισμού.
Τράπεζες και οικονομία πάνε μαζί
Ο συνδυασμός της κερδοσκοπίας των τραπεζών και το «πράσινο φως» που ανοίγουν οι νεοφιλελεύθεροι της ΝΔ για το ξεκοκάλισμα των εργατικών και φτωχών εισοδημάτων είναι ένα κομμάτι που αποτυπώνει την γενικότερη εικόνα της ελληνικής οικονομίας. Μια φτιασιδωμένη «καλή πορεία» από τις απατεωνιές που παρουσιάζουν κυβέρνηση και ΜΜΕ, ενώ αντιθέτως η αλήθεια είναι ότι η παραγωγή συρρικνώνεται. Η κερδοφορία του κεφαλαίου αυξάνεται όχι από την αύξηση του πλούτου, αλλά από την αναδιανομή του ήδη υπάρχοντος σε όλο και λιγότερα χέρια. Όλων των ειδών τα χρέη έχουν ξεφύγει σε δυσθεώρητα ύψη και δεν πρόκειται να αποπληρωθούν. Οι καπιταλιστές βρίσκονται σε «επενδυτική απεργία» εδώ και 15 χρόνια, αφήνοντας την οικονομία να υποβαθμίζεται διαρκώς. Η αστική τάξη εκμεταλλεύεται την κρίση στο εργατικό κίνημα για να κλέψει ό,τι προλαβαίνει, πριν ακόμα χτυπήσει μια νέα παγκόσμια οικονομική κρίση.
Το τραπεζικό σύστημα για να μπορέσει να λειτουργήσει, θα πρέπει να γκρεμιστεί και να ξαναχτιστεί. Αυτό θα γίνει επιτρεπτό μόνο με την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος κάτω από εργατικό έλεγχο. Είναι μονόδρομος για τον σχεδιασμό και την επανεκκίνηση όλης της οικονομίας για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Μαζί με την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, που είναι απαραίτητα βήματα για τον έλεγχο και την ανασυγκρότηση των πιο παραγωγικών κλάδων της οικονομίας. Μόνο έτσι θα σταματήσει το γλεντοκόπι των τραπεζιτών και θα μπει ένα τέλος στον νεοφιλελεύθερο ζουρλομανδύα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου